Për pacientët që jetojnë me çrregullim pulmonar obstruktiv kronik (COPD), rehabilitimi pulmonar mund të përmirësojë ndjeshëm mirëqenien. Por sipas një studimi të fundit, pak njerëz që jetojnë me COPD po marrin përfitimet e programeve të shumëanshme të rehabilitimit që kombinojnë stërvitjen e ushtrimeve, këshillimin ushqimor, edukimin dhe mbështetjen.
Hulumtimi i botuar më 12 nëntor 2018, në Analet e Shoqërisë Amerikane të Thorakeve zbuloi se vetëm 1.9 për qind e pacientëve të shtruar në spital për COPD morën rehabilitimi pulmonar brenda gjashtë muajve nga lirimi. Autorët theksojnë se këto programe 6-12-javore janë shumë më të aksesueshme tani që Medicare ofron mbulim për këto shërbime.
Studiuesit ekzaminuan të dhënat e Medicare të 223,832 pacientëve që ishin shtruar në spital me COPD në vitin 2012. Ky numër përfaqësonte të gjitha shtrimet në spital të COPD midis përfituesve tradicionalë të Medicare atë vit. Vetëm 4,225 pacientë iu nënshtruan rehabilitimit pulmonar brenda gjashtë muajve nga lirimi. Ky numër u rrit pak në 6,111 (2.7 përqind) kur studiuesit kontrolluan pacientët 12 muaj pas daljes nga spitali.
“Këto janë shifra shumë të vogla kur mendojmë për të gjithë ata që do të përfitonin,” thotë hetuesi kryesor i studimit, Peter Lindenauer, MDnjë mjek spitalor në Qendrën Mjekësore Baystate në Springfield, Massachusetts, dhe drejtor i Institutit për Ofrimin e Kujdesit Shëndetësor dhe Shkencën e Popullsisë në Shkollën Mjekësore të Universitetit të Massachusetts në Worcester.
“Ne e dimë se pacientët me COPD përfundojnë duke qenë shumë të ulur për shkak të gulçim, dhe më pas ka një cikël vicioz të gulçimit që çon në më shumë qëndrim të ulur dhe dekondicionim, gjë që vetëm e përkeqëson gulçimin”, thotë ai. “Rehabilitimi pulmonar u jep njerëzve mjetet për të menaxhuar vetë sëmundjen.”
Pra, pse kaq pak pacientë përdorin rehabilitimin pulmonar? Studiuesit nuk janë të sigurt nëse është për shkak të mungesës së referimeve të pacientëve nga mjekët ose nëse pacientët thjesht zgjedhin të mos marrin pjesë.
Autorët vërejnë se nga ata që filluan seancat, më shumë se gjysma përfunduan 16 seanca, dhe Medicare zakonisht do të paguajë deri në 36 seanca.
Anketa: Një shumicë pacientësh nuk dëgjojnë për rehabilitimin pulmonar
Për të kuptuar më mirë qëndrimet e pacientëve ndaj rehabilitimit pulmonar, Shoqëria Amerikane Torakale porositi një studim të fundit prej 500 pacientësh, duke përfshirë jo vetëm ata me COPD por ata me hipertensioni pulmonarsëmundje intersticiale të mushkërive dhe çrregullime të tjera kronike pulmonare.
Katër nga 10 të anketuar nuk e kuptonin se sa vdekjeprurëse mund të jenë sëmundjet kronike të frymëmarrjes. Shoqëria Amerikane e Thoracic thotë se këto kushte, me COPD që është më e zakonshme, janë shkaku i tretë kryesor i vdekjeve në SHBA pas sëmundjeve të zemrës dhe kancerit.
Pothuajse dy të tretat e pjesëmarrësve nuk kishin dëgjuar kurrë për rehabilitimin pulmonar. Megjithatë, shumica kishin dëgjuar për trajtime të tjera: 70 për qind dinin për terapinë e oksigjenit dhe ndërhyrjet mjekësore si inhalatorët me veprim të gjatë dhe të shkurtër.
Ndërsa 38 përqind e të anketuarve kishin dëgjuar për rehabilitimin pulmonar, vetëm 29 përqind përfunduan një program.
Sipas sondazhit, arsyet kryesore të dhëna për mospjesëmarrjen ose përfundimin e një programi rehabilitimi pulmonar ishin:
- Shumë e vështirë për të udhëtuar atje (36 përqind)
- Shpenzimet (28 përqind)
- Vështirësi largimi nga shtëpia për shkak të problemeve me frymëmarrjen (27 përqind)
- Emocionalisht shumë e vështirë, duke përfshirë ndjenjat e sikletit ose ankthit (27 përqind)
Edhe pacientët me COPD të rënda mund të përfitojnë
Chris Garveynjë mjeke infermiere në Universitetin e Kalifornisë në San Francisko, e cila ka koordinuar programet e rehabilitimit pulmonar për më shumë se 25 vjet, thotë se pacientët dhe ofruesit duhet të gjejnë mënyra për të kapërcyer këto barriera.
“Dëshmitë janë rritur për të vendosur rehabilitimin pulmonar si standardin e kujdesit për të përmirësuar gulçimin, kapacitetin funksional, aftësinë për të ushtruar dhe për të qenë aktiv, si dhe cilësinë e jetës dhe humorit, duke përfshirë depresioni dhe ankthi te personat me sëmundje kronike të mushkërive”, thotë Garvey.
Garvey thekson se edhe pacientët me COPD të rëndë mund të përfitojnë nga rehabilitimi. Ajo thotë se ata me forma më të rënda të sëmundjes që mund të caktohen për transplant të mushkërive normalisht u kërkohet të bëjnë rehabilitim pulmonar, kështu që ata do të bëjnë më mirë gjatë dhe pas operacionit.
“Është një pacient shumë i rrallë që nuk do të përfitonte,” thotë ajo. “Ata mund të mos kenë një ndryshim të plotë të simptomave të tyre ose arritje të plotë të funksionit të plotë, por është siguruese që ata mund të përmirësohen dhe të jenë më të rehatshëm dhe disi më të pavarur. Pothuajse gjithmonë ka përfitime për të arritur.”
Një nevojë për të edukuar pacientët dhe ofruesit
Garvey beson se një pjesë e arsyes që kaq pak pacientë përfshihen mund të jetë tek ofruesit e kujdesit parësor. “Ata duhet të dinë se rehabilitimi i kujdesit pulmonar është i sigurt, efektiv dhe shpesh mbulohet nga sigurimi i pacientit. [or Medicare],” ajo tha.
Garvey shton se pacientët shpesh trajtohen me inhalatorë mirëmbajtjeje me veprim të gjatë në vend të rehabilitimit pulmonar. “Rehabilitimi është përfundimisht më i dobishëm për sa i përket kthimit të dobësisë dhe kthimit të mosfunksionimit muskuloskeletor,” thotë ajo.
Për pacientët që duan të mësojnë më shumë rreth rehabilitimit pulmonar, Garvey rekomandon të vizitojnë faqen e internetit Jetoni më mirë me rehabilitimin pulmonar, iniciativa e Shoqatës Amerikane të Thoracic për të rritur ndërgjegjësimin për rehabilitimin pulmonar. Faqja mund t’i ndihmojë pacientët të gjejnë një program rehabilitimi pranë tyre dhe u përgjigjet shumë pyetjeve se si funksionon programi.
