Category: Fruta dhe Perime

FTOI – Disa dobi mjekesore nga mjeksia profetike !

Talha bin Ubejdullah , r.a., ka thene: Njehere kur shkova tek i Derguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e gjeta duke mbajtur nje ftua ne dore, te cilin ma ofroi duke me thene: ” Merre kete, o Talha, dhe haje, sepse ky eshte mjet per forcim, i cili perqendron fuqine e zemrese”.

Ftoi eshte peme e familjes se molleve me trung te vogel Cydonia oblonga, e familjes se trendafilit. Me se shumti perdoret i zier dhe si reeel. Ftoi eshte i ftohte dhe i thate ne shkalle te ndryshme, varesisht nga shija e tij. Por, ftoi eshte mjet i fuqishem per tkurrje dhe eshte i mire per barkqitje. Ftoi i embel eshte me pak i ftohte dhe eshte me i afert me ftoin e lehte, ndersa ftoi i hidhur dhe i tharte eshte me teper mbylles, i thate dhe i ftohte.

Te gjitha llojet e ftoit e shuajne etjen, ndalin te vjellat, rritin nxjerrjen e urines, ekuilibrojne ndjenjat, sherbejne per sherimin e furunkulave (te thateve) ne zorre, menjanojne te enjturit gjate menstruacioneve, ndihmojne laktacionin (rrjedhen e qumeshtit) dhe rrisin tajitjen e qumeshtit te gjirit, zvogelojne nauzene (ndjenjen e te vjellave) dhe qetesojne lekuren dhe membranen (qelizore).

Ngrenia e ftoit pas bukes zbut barkun, vepron si laksativ (pastrues i zorreve), lehteson vrerin dhe koncentrimin e vrerit te verdhe, dhe parapengon ngritjen e avullimeve. Ngrenia e ftoit para bukes vepron si konstriktor (lidhes, shtrengues) i fuqishem.

Ftoi pershpejton gjithashtu kalimin e qullit te ushqimit te tretur dhe te sedimenteve te tjera neper zorre, por ngrenia e tepert e tij mund te shkaktoje dhembje ne zorre dhe te demtoje nervat. Ngrenia e ftoit te zier vepron si shtrengues (lidhes) i lehte dhe eshte me i kendshem per bark. Hapja e vrimes ne ftua, heqja e farave dhe mbushja e tij me mjalte dhe me argjile te paster natyror dhe pjekja ne hi te nxehte (pastaj perdorimi i tij) per sherim e ben ftoin elektuarium.*

Me se miri eshte kur ftoi hahet i zier ose i pjekur me mjalte. Fara e frutit te ftoit eshte e dobishme per sterfyellin (lat. Trachea), sheron acarimin e fytit dhe kollen. Venia e melhemit te perfituar nga ftoi ndal djersitjen, forcon venat dhe barkun.

Si peme e zier, ftoi forcon barkun dhe meleine, vepron si mjet per forcimin e zemres, menjanon shtrengimet ne gjoks, relakson zemren dhe hap enet e gjakut.

Ftoi ka prejardhje nga Persia. Perdoret i fresket ose ne forme kompostoje, receli, prevedeje, marmelate, si dhe per tei dhene shije, arome dhe per ta bere me te qendrueshme marmelaten e molles, te dardhes dhe te frutave te tjera.

Ftoi eshte i ushqyeshem: ai permban vitamina A dhe C, sheqerna, pektine, acide, kripera minerale (kalium etj.). Fruti i ftoit eshte i pasur me lende aromatike, qe ia shtojne vleren. Ftoi ka veti rrudhese dhe, per kete qellim, eshte perdorur qe ne kohet e lashta. Perdoret kunder diarrese, dizenterise dhe te vjellave. Perdorim te mire ka ne forcimin e organizmit te pleqve dhe te atyre qe jane ne rekonvaleshence. Rezultate shume te mira jane arritur kunder crregullimeve te lukthit dhe te zorreve, kur ftoi perdoret si eaj, i cili ka efekt rrudhes (shtrengues).

Receta: 1-2 kokrra ftoi pastrohen dhe priten ne copa te vogla, te cilat zihen nje ore ne tre eerek litre uje. Lengu i perfituar pihet 1-2 gota ne dite. Kjo kure zgjat 2-3 dite.

Vlere te madhe kane edhe gjethet e ftoit, te cilat perdoren si qetesues kunder neurastenise, pagjumesise, kunder rrahjeve te shpeshta te zemres (takikardia), kunder kolles se panderprere etj.

Receta: 5 g gjethe te ftoit zihen ne 100 g uje per 10 minuta. caji pihet menjehere.

Lengu i perfituar nga zierja e gjetheve te ftoit perdoret per larjen e syve ne raste kur dhembin.

Farat e ftoit permbajne lende mucilagjinoze e yndyrna. Ato perdoren kunder hemorragjive (gjakderdhjeve), hemorroideve etj. Kane efekt ne rastet e erregullimeve te lukthit dhe te zorreve dhe ndihmojne ne pastrimin e zorreve.

Ne keto raste merren: 200 g fara dhe pasi te shtypen, zhyten ne 100 g uje. Lengu i fituar, pas kullimit, pihet njeheresh. Ky leng perdoret edhe per larjen e plageve dhe per gargara (shperlarje) ne acarimet e grykes./PK/.

(Visited 437 times, 1 visits today)

Palma e hurmës (arab. nahlun)
Phoenix

All-llahu i gjithëfuqishëm përmend palmën e hurmës në versete të ndryshme në Kur’an. Në Sahih është shënuar gjithashtu që Abdullah ibn Omeri , r.a., ka thënë: “Ishim duke ndenjur me Pejgamberin e All-llahut , salAllahu alejhi we selam, kur erdhi një njeri dhe i ofroi diçka nga palca e palmës. Pas pak, i Dërguari i All-llahut , salAllahu alejhi we selam, pyeti: ‘Në mes drunjve ekziston një që i ngjan myslimanit dhe ajo nuk i humb gjethet. Më thuani cili është ai dru?’ Njerëzit thonin emra të ndryshëm të drurëve gjethembajtës, ndërsa unë mendova se ky dru do të mund të ishte druri i palmës. Shikova dhe pashë se unë isha më i riu. Për këtë shkak, dhe në shenjë respekti, vazhdova të mos flisja. Kur mendimi më erdhi ndër mend, i Dërguari i All-llahut , salAllahu alejhi we selam, tha: ‘Ky është druri i palmës’”. Më vonë ia kam thënë babait tim (Omerit, r.a., i cili ishte aty me ne) çfarë kishte ndodhur, dhe ai u përgjigj: ‘Sikur atëherë të ishte përgjigjur, ajo do të ishte më e dashur për zemrën time sesa heshtja’”.(15)

Ka një mësim në këtë hadith, të cilin mësuesi duhet ta mësojë patjetër. Ai duhet të dijë si t’i pyet nxënësit e tij dhe si të testojë diturinë e tyre duke u shërbyer me parabollë dhe alegori. Në këtë tregim mund të mësohet për respektin e ashabëve ndaj të Dërguarit të All-llahut , salAllahu alejhi we selam, dhe për ngurrimin e tyre për të treguar dhe shfaqur diturinë në praninë e tij. Nga ky tregim mësohet gjithashtu për ndershmërinë e ashabëve, respektin e ndërsjellë të tyre, nderimin dhe respektin e lartë të tyre ndaj të moshuarve dhe njerëzve të shquar në mesin e ashabëve të të Dërguarit të All-llahut , salAllahu alejhi we selam Këtu qëndron gjithashtu edhe lumturia, të cilën prindi duhet ta ndiejë kur fëmija i tij ka të drejtë dhe që fëmija të ketë mundësi ta shprehë në mënyrë të denjë diturinë e tij në prani të babait të vet, edhe kur babai i tij nuk e di përgjigjen.
Hadithi i cituar bën gjithashtu krahasimin në mes të myslimanit dhe drurit të palmës. Palma është gjithmonë e gjelbër, pra edhe në stinën e dimrit. Frutat e saj janë të mëdhenj dhe bën hije të përhershme. Fruti i saj është i dobishëm dhe hahet kur është i freskët, i thatë, i konservuar, bile edhe kur është i papjekur. Shkurt, për produktin e drurit të palmës thuhet se është i ushqyeshëm, ilaç, ushqim, ëmbëlsirë, pije dhe frut. Trungu dhe degët e palmës përdoren në ndërtimtari, për punimin e hasrave, koshave, enëve, tavolinave etj.
Fijet e drurit të palmës përdoren në prodhimin e litarëve dhe shërbejnë për punimin e dyshekëve dhe jastekëve për nevoja shtëpiake, ndërsa bërthamat e hurmave janë të dobishme si ushqim për devetë si dhe për preparate mjekësore dhe përdoret si pluhur i bluar për sy.
Bukuria e drurit të palmës në tërësi, kalaveshët e hurmës, pamja e freskët dhe dobitë e shumta krijojnë kënaqësi si për zemrën, ashtu edhe për lumturinë e njeriut. Ajo ia kujton atij Krijuesin e vet, All-llahun e gjithëfuqishëm, i cili me mençurinë e Tij të pafund e përsosi dhe e formësoi bukurinë e saj dhe ia përcaktoi dobitë që i ka ajo. Prandaj nuk ka asgjë që i përngjan më shumë se besimtari. Në të vërtetë myslimani është pasqyrë e këtyre të mirave dhe e dobive të brendshme e të jashtme.
Trungu i palmës është trungu mbi të cilin i Dërguari i All-llahut , salAllahu alejhi we selam, hipte për të mbajtur hutben (ligjëratën) në xhami dhe është po ai trung që qajti me zë kur i Dërguari i All-llahut , salAllahu alejhi we selam, e la dhe filloi të mbante hutben nga mimberi i lartë pesë shkallë, të cilin e kishin ndërtuar ashabët. Atëherë trungu kishte qajtur duke u ankuar për mungesën e afërsisë fizike dhe për shkakun se nuk mund ta prekte njeriun e bekuar. Këtë vaj të tij me zë e kishin dëgjuar qartë të gjithë ata që ishin të pranishëm. Dhe, në fund, druri i palmës ishte ai nën hijen e të cilit Merjemja e ka lindur Isain alejhi selam.
Megjithatë, disa komentues dallojnë në mendimet e veta përsa i përket përsosurisë së shkëlqyer të drurit të palmës dhe të hardhisë. Gjithsesi, që të dytë kanë vlerat dhe dobitë e tyre, varësisht nga trualli ku rriten. All-llahu e di më së miri.

Mjeksia e Muhamedit Alejhi Selam (Ibn Kajim)

(Visited 230 times, 1 visits today)

Karrotat dhe disa dobi të tyre
Reviewed by L Rr on

February 23, 2013
.

  Karrotat i bëjnë mirë shëndetit tuaj nëse përdoren si lëngje frutash ose në formë të gatuar(gjellra). Pasi që përmbajn vitaminën A (Betakaroten ose Retinol) ndihmojn në: * shëndetin Dental, * kundër rrudhave në fytyrë, * ushqejnë lëkurën, * zvogëlimin e rrezikut për sulm në tru, * parandalimin e sëmundjeve të zemrës, * përmirësojnë të […]

  Karrotat i bëjnë mirë shëndetit tuaj nëse përdoren si lëngje frutash ose në formë të gatuar(gjellra). Pasi që përmbajn vitaminën A (Betakaroten ose Retinol) ndihmojn në: * shëndetin Dental, * kundër rrudhave në fytyrë, * ushqejnë lëkurën, * zvogëlimin e rrezikut për sulm në tru, * parandalimin e sëmundjeve të zemrës, * përmirësojnë të […]

Rating: 0

Karrotat dhe disa dobi të tyre

Në mjekësinë popullore përdoren frutat, gjethet, lastarët e njomë dhe rrënjët.
Gjethet e reja mblidhen në Qershor- Korrik dhe thahen në hije në shtresa të holla.

**Vetitë dietike dhe fitofarmacautike
Frutat e manaferrës konsumohen të freskëta pasi piqen mire; me to përgatitet reçel i cilësisë së mire. Me frutat e manaferrës bëhet caj, uthull.

Frutat e manaferrës përmbajnë sheqerna, vitaminë C, karotinë, Vitaminë E, acide organike, pektinë etj. Po ashtu edhe gjethet e saj janë të pasura me vitaminë C, acide organike, lëndë tonike dhe aromatike. Në fara ndodhet vaji yndyror në masën deri 12%.
Të gjitha pjesët e bimës kanë veti mjekësore shumë të mire. Qysh në lashtësi janë përdorur nga njeriu pjesët e bimës, si gjethet e majat, për të bërë çajra kundër sëmundjeve të aparatit tretës,
si dhe në formë kompresash (leckash) me përdorim të jashtëm.
Gjethet e manaferrës kanë veti rrudhëse, djersitëse dhe qetësuese.

– Ato ndikojnë edhe në uljen e temperatures. Në këto raste përdoret infuzi, i cili përgatitet si vijon:

* Merren 6-10 gram gjethe dhe zhyten në një gotë me ujë të vluar,
duke i lënë aty për 10 minuta. Gjatë ditës pihen 1-2 gota të tilla,
në gjendje të vakët.

Ky infuz (ose i përgatitur në formë çaji) rekomandohet të pihet në rastet kur personi ndien djegje në stomak e në zorrë, në raste thartirash, diarresh, si dhe në formë gargarash (shpërlarje e gojës dhe e grykës), kur ka djegie në gojë, në dykë, në mishrat e dhëmbëve. Ky çaj është shumë rezultativ dhe kundër hemorroideve (majasëllit) dhe në sëmundjen e sheqerit.

– Për të ndaluar hemorragjinë e hemorroideve, zbatohet këshilla:

* Merren 100 gram gjethe manaferrash dhe hidhen në një liter ujë. Këto zihen jo më shumë se 10 minuta. Nga çaji i përgatitur, pihen tri gota në ditë, për tri ditë rresht.

– Çaji i gjetheve, i sythave dhe i lastarëve përdoret me efekt edhe nga kardiakët (ata që vuajnë nga zemra), ata me sëmundje të stomakut bile për çdo njeri, qoftë edhe i shëndoshë, çaji i përmendur jo vetëm që është i parrezikshëm, por,përkundrazi, është shumë i dobishëm për organizmin e tij.

– Gjethet e thara të manaferrës janë përdorur në sëmundjet e mushkërive për ndalimin e gjakrrjedhjes.

*Këto përdoren në formë dekokti, duke i dhënë të sëmurit nga 4-5 gota në ditë, me mjaltë ose me sheqer.

Kundër sëmundjes së sheqerit përdoret këshilla:

* Merren dy duar me gjethe e maja manaferre, pastrohen, shtypen dhe vihen të zihen në një liter ujë. Nga lëngu i kulluar,i sëmuri merr tri here në ditë nga një filxhan para buke.

-Përfundime të mira japin edhe frutat e manaferrës, të cilat mund të konsumohen të freskëta, si dhe në formë çaji:

* Merren 150-200 gram fruta manaferre, zihen në një gotë të mbushur me uje:
Nga lëngu i prodhuar merren çdo ditë 1-2 gota të vogla, në gjendje të ngrohtë.

Frutat e manaferrës shuajnë etjen, përdoren nga të sëmurët me diarre kronike, me dhimbje në kyçe, me infeksione në veshka e në fshikëzën e urines, me kollë etj.

– Kundër dizenterisë përdoret kjo këshill praktike:

* Merren rreth një kg fruta manaferre dhe pasi shtypen, vihen të zihen për gjysmë ore në një enë ku është hedhur një gotë me ujë.
Nga lëngu i fituar, pasi kullohet, merren 3-4 lugë gjelle në ditë.

-Kundër astmës përdoret kjo këshillë:

* Merren një sasi frutash manaferre dhe thahen. Pastaj, bluhen në mullirin e kafesë.
Nga pluhuri i përfituar merren 2 lugë kafeje, esëll duke përcjellë me qumësht ose me ujë.

– Pluhuri i formuar nga bluarja e manaferrave të thara përdoret edhe kundër hemorroideve:

* Merren tri here në ditë, para buke, nga një lugë kafeje nga ky pluhur.

– Edhe reçeli me frutat e manaferrës ka veti të mira mjekësore, ai tretet mire në stomak dhe shërben për pastrimin e gjakut, për ndalimin e tij në gjakrrjedhjet e aparatit tretës dhe sidomos të hemorroideve.

– Çaji i përgatitur me rrënjët e manaferrës ka veti rrudhëse, antiartrike, diuretike, gjithashtu ndikon në uljen e tensionit të gjakut. Çaji me rrënjët e manaferrës është shumë i dobishëm për kurimin e diabetit.

– Në këtë rast zbatohen këshilla:

* 30 gram rrënjë manaferre zihen për gjysmë ore në 500 ml ujë. Çdo mëngjes para buke, pihet një filxhan nga ky çaj, i vakët ose i ngrohtë.

– Në rastet e hemorragjisë a të tretjes me vështirësi të ushqimeve, rekomandohet të përdoret këshilla që vijon:

* 100 gram rrënjë zihen në 500 ml ujë derisa të avollohet gjysma e tij. Lëngu i përfituar, pasi filtrohet konsumohet.
Merren 1-2 gota në ditë.

– Në rastet e gingivitit (sëmundje e mishërave të dhëmbëve), përdoret këshilla:

* Në gjysmë litri ujë hidhen 100 ml. uthull. Në përzierjen uthull-ujë zihen për gjysmë ore 50-60 gram rrënjë manaferre. Me lëngun e fituar bëhen shpërlarje të gojës.

– Në rastet e diarresë përdoret këshilla praktike:

* Merren maja manaferrash, filiza të njomë dhe pasi pastrohen, futen në gojë dhe përtypen, duke nxjerrë jashtë bërsitë dhe duke përcjellë lëngun.

– Në rastin e fëmijëve:

* Maja dhe filizat shtypen, shtrydhen dhe lëngu i fituar u jepet me nga një lugë kafeje në çdo dy orë.

– Për mjekimin e zorrës së verbër këshillohet:

* Merren 500 gram maja manaferre dhe zihen në 2 litra ujë. Nga lëngu i fituar ,i sëmuri merr gjysmë gote çdo mëngjes duke qenë esëll, për një muaj rresht.

Me përdorim të jashtëm kanë vlerë të gjitha pjesët e bimës, frutat, lastarët, gjethet e freskëta, të cilat në formë kompresash (leckash) ndikojnë në përtharjen dhe shërimin e plagëve./PK/.

(Visited 486 times, 1 visits today)

 

Hurma është një pemë e viseve të ngrohta arabe ndërsa në mjekësinë popullore përdoren pothuajse të gjitha pjesët e bimës, frutat, gjethet, degët.

Në mjekësinë tradicionale arabe e kineze, hurmat janë përdorur për të trajtuar probleme të tilla siç ishin astma, infeksionet e mushkërive, hemorroidet, diarre dhe shumë të tjerë. Hurmat janë shumë të pasura për nga ndërtimi i tyre i brendshëm. Ato i tejkalojnë frutat e tjera për nga shumëllojshmëria e përbërjes.

Ato përmbajnë sheqer, proteina, yndyrë, kalcium, sulfur, hekur, kalium, fosfor, mangan, bakër, magnezium dhe vitamina te rendesishme(hurma është një burim i shkëlqyer i beta-karotenit, vitaminës A dhe C).
Me fjalë të tjera, një hurmë është minimumi i një diete të shëndoshë.

Hurma e pjekur është shumë e ëmbël, ajo përmban një sasi të lartë të sheqernave në glukozë dhe proteina. Ajo ka veti diuretike dhe laksative dhe rekomandohet veçanërisht për ata që vuajnë nga mëlçia, në të kundërtën për shkak të përmbajtjes së lartë të sheqerit ajo është e ndaluar për ata që vuajnë nga diabeti apo që vuajnë nga obeziteti.

Përfitimet më të rëndësishme shëndetësore te hurmës janë vetitë e saj antikancerore në përmbajtje të lartë të beta karotenit dhe vitaminës A. Kjo pemë mund të ulë rrezikun e kancerit të mushkërive dhe është e rekomandueshme që të konsumohet nga duhanpirësit kronike. Duke qenë një burim i shkëlqyer i hekurit, hurmat mund të jenë shumë të dobishme për njerëzit që vuajnë nga anemia.

Për shkak të përmbajtjes së lartë të jodit, konsumi i rregullt i kësaj frute ndihmon në përmirësimin e funksionit të gjëndrës tiroide, dhe kjo është një nga vetitë më të vlefshme të këtij fruti. Hurmat janë të pasura me kalcium dhe për këtë ndihmojnë në formimin e eshtrave.
Ato janë gjithashtu të rëndësishme në mbajtjen e shëndetit të syve.
Mjekësia moderne ka treguar se ato janë mbrojtës nga kanceri abdominal.

Shkenca ka vërtetuar efektshmërinë e hurmës si mbrojtës nga sëmundjet e sistemit të frymëmarrjes dhe institutet bashkëkohore për dietë rekomandojnë që fëmijët të cilët ankojnë nga nervoziteti natyror apo hiperaktiviteti të konsumojne hurma.

Eksperimentet tregojnë se hurmat jane te dobishme per grate shatzëna, pasi përmbajnë stimulues që fuqizojnë muskujt e uterusit në muajin e fundit të shtatzanisë.
Kjo ndihmon në dilatacionin (zgjerimin) e uteruesit dhe në të njëjtën kohë zvogëlon gjakderdhjen pas një lindjeje në tjetrën.

Dietikët konsiderojnë se hurmat janë ushqimi më i mirë për lehonat dhe ato që janë duke u dhënë gji fëmijëve.
Kjo sepse, hurmat përmbajnë elemente që asistojnë në lehtësimin e depresionit te nënat dhe pasurojnë qumështin e nënës me të gjitha elementet e nevojshme për t’a bërë fëmijën të shëndoshë dhe rezistent ndaj sëmundjeve.

Farat e hurmës kanë gjetur përdorime në dhimbjet shumë të forta të barkut. Për këtë këshillohet: Merren 20-30 gram fara dhe pasi shtypen e shtrydhen, lëngu i përfituar zihet për 20-30 sekonda dhe pihet i ngrohtë.

Sigurisht, për t’i gëzuar të gjitha të mirat shëndetësore të hurmës është e rekomandueshme që të konsumoni fruta të freskëta.

*Disa këshilla profetike për dobit e hurmës!

Sa’d ibn Ebi Vekkasi r.a. ka shënuar se i Dërguari i Allahut salAllahu alejhi we selam ka thënë: “Kush i ha shtatë hurma (Ajva) në mëngjes, atë ditë ai nuk do të vuajë nga helmi, as nga magjia.”

Xhabiri dhe Ebu Seidi r.a. kanë shënuar se i Dërguari i Allahut salAllahu alejhiu we selam ka thënë: “Hurmat janë fruta, fara e të cilave vjen nga Xhenneti. Ato janë antidote (kundërhelm) kundër helmimit, burim i pasur në rritjen e sasisë së spermës , ndërsa pirja e ujit të hurmave medinase të konservuara largon magjinë e shkaktuar nga syri i keq.” (Transmetuar nga imam Nesaiu dhe Ibn Maxhxhe, Tirmidhiu, 2067, thotë se është hasen; Ahmedi, 3/48; Ibn Maxhxhe, 3453)

Përzgjodhi dhe përshati : Dr. Rexhep Etemi

(Visited 294 times, 1 visits today)

Ne po ju japim edhe 5 arsye të tjera për të konsumuar këtë frut të shëndetshëm

Qepa një perime mjekuese !

(arab. besal) Allium cepa; Porum cepa.

Ka disa lloje qepësh(3) dhe që të gjitha janë të pasura me karbohidrate. Qepa është e nxehtë në shkallë të tretë dhe përmban substancë jonitrogjene tajitëse, që është e dobishme për përtëritjen e ujit të trupit. Qepa nxjerr jashtë duhmën toksike të trupit, e pengon krijimin e mukusit, e rrit dëshirën për seks, e ngacmon spermën dhe e pastron lukthin. Fara e qepës ndihmon në shërimin e leukodermës dhe është e dobishme kur me të fërkohet koka. Kjo përdoret për ata që vuajnë nga tëhollimi i qimes së flokëve dhe i rënies së flokëve- tullacët (lat. Alopecia areata). Melhemi i bërë me qepë, të cilit i hidhet kripë ndihmon në heqjen e lythave. Marrja erë e qepës pas pirjes së purgativit ose ilaçit me shije jo të këndshme pengon mundin, të vjellat dhe eleminon çfarëdo shije ose aromë të mëvonshme (lat. Cacosmia). Uji i qepës, (në të cilin qepa ka qëndruar një kohë), po të futet në hundë, i pastron sinusitet. Përdorimi i tretësirës me bazë qepën si pika për veshë ndihmon në shërimin e dobësimit të qartësisë së dëgjimit (lat. Amblycusis), ushtimës në veshë (lat. Tinnitus), pezmatimit të veshëve dhe ndihmon në nxjerrjen jashtë të ujit që është mbledhur në veshë. Përdorimi i melhemit që është bërë duke shtypur fara të qepës e të përzier me mjaltë dhe lyerja me këtë tretësirë e rrethit të syve e ndërpren lotimin e tepërt që mund të shkaktohet nga dobësimi i muskulit të syrit, nga nxehja e tepërt e trupit ose nga të ftohtët.

Qepa e zier mirë përdoret në shërimin e verdhëzës, të ashpërsisë së gjirit dhe të kollës. Ajo e rrit gjithashtu tajitjen e urinës dhe ndikon në zbrazjen e zorrëve. Lyerja e vendit jo maljin, vendit të kafshuar nga qeni jo i tërbuar me ujë të qepës të përzier me kripë dhe me ekstrakt të ryzës së egër ose të bjeshkës, përshpejton shërimin e tij. Më në fund, nëse individi mund ta durojë kafshimin e tij, ai mund të ndihmojë në zbutjen dhe hapjen e hemorroideve të forta.

Ngrënia përtej mase e qepës së pafërguar apo të pazierë shkakton migrenën, fryrjen e barkut, e turbullon të parit, shkakton harresën, dëmton të kuptuarit, liron duhmë të padurueshme, e krijon një shije të keqe dhe nuk e lejon afrimin e melaikeve.. Përtypja e gjetheve të ryzës (bar shpretke) së egër mund të heqë duhmën që është pasojë e ngrënies së qepës së pafërguar. Prandaj, ngrënia e qepës së fërguar apo të zier mirë, mund t’i heqë të gjitha këto që thamë. Në hadith është shënuar gjithashtu se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., i ka mësuar njerëzit ta ziejnë qepën dhe hudhrën para se ta hanë.

Është një nga perimet që përdoret më së tepërmi në kuzhinat tona. Qepa përmban 7.2-21.2% materie të thata, 2.5-14% sheqer, 2.2% albumine që reserbohen lehtë, 0.7% kripëra minerale, 2-13 mg vitaminë C, 20-120 mg vitaminë B 1, 5-28 mg% vitaminë B 2 dhe 1.3-5.9 mg karotinë.

Qepa stimulon tretjen nëpërmjet aktivizimit të tajitjes së lëngut të lukthit. Nga qepa në gjendje të kristaltë është izoluar një antibiotik i spektrit të gjerë që vepron fuqishëm kundër baktereve dhe kërpudhave.

Në raport 1:40.000 ky antibiotik asgjëson menjëherë stafilokoket, ndërsa në raport 1:100.000 zhduk bacilin e difterisë. Qepa përmban edhe substanca që aktivizojnë gjëndrën mbiveshkore. Veprimi efikas i qepës bazohet në përbërjen e kripërave organike të cilat në gjak transformohen në karbonate alkalike.

Receta me 200 gr qepë dhe 100 gr mjaltë është efikase në shërimin e inflamacionit të cipës së zemrës (pericarditisit), të sëmundjeve të veshkave me albuminuri (albumine në urinë), dhe ënjtjen e këmbëve.

.
1. Ebu Davudi, 3892; Ahmedi, 6/89; në sened është një transmetues jo fort i besueshëm, ndërsa transmetuesit e tjerë janë të besueshëm.
2. Buhariu, 9/498; Muslimi, 564.
3. L. Allium cepa; Porum cepa: lloji më i zakonshëm i qepës. Përmban: 1.68% nitrogjen, 0.1% substanca tajitëse, 2.78% saharozë, 8.04% substanca ekstraktuese joazotike dhe 0.71% celulozë.
.
MJEKËSIA E PEJGAMBERIT MUHAMMED
Përktheu nga boshnjakishtja
Prim.dr.med.sc. Ali F. Iljazi

(Visited 143 times, 1 visits today)

Mëlmesë aromatike – Njihet me shijen e vet pikante, orientale dhe pak djegëse

Qepa shpesh asociohet me shtim dhe ndryshim te shijes por ajo ka gjithashtu edhe shume dobi shëndetësore. Gjendet ne te njëjtën familje biologjike me hudhrën, preshi dhe qepet e reja, dhe efektet anësore te shëndetshme te saj janë përdor për shekuj me radhe ane e kënd botes. Lexo tutje qe te kuptosh se sa e fuqishme është qepa. Me poshtë keni disa prej ankesave shëndetësore qe mund ti kalosh me ndihmën e qepës.

Zbutni Dhembjen e Veshit

Keni pasur ndonjëherë dhembje veshe që duket se nuk do largohet kurrë? Në vend se të shkosh deri tek barnatorja më e përafërt për të gjetur shërim, përdor qepën sepse përbërësit natyral shërues të qepës do ju bëjnë të ndiheni më mirë. Merr një qep, prej për gjysmë dhe nxjerr mjedisin. Apliko këtë pjesë të qepës brenda veshit. Sigurohu që të është mjaftë e madhe që të mbetet jashtë veshit të jashtëm e mos të bie në vesh të brendshëm. Lëre kështu gjatë natës dhe përbërja kimike natyrale e qepës do ju ndihmoj të zvogëloni çfarëdo inflamacioni brenda veshit. Përveç tjerash do ua zbut dyllin e tepërt të veshit kështu duke e bërë më të lehtë për ta larguar. Nëse preferoni ilaç të lëngshëm, zije një qepë dhe pastaj ta aplikosh me pika-hedhës mund të jetë më ideale për ju. Një opsion tjetër është ta mbështjellësh qepën me një harrën dhe aplikosh pikat në vesh.

Luftoni Ftohjen dhe Gripin

Metoda e shërimit të ftohjes dhe gripit me qepë në shputa ka zanafillë qysh në mjekësinë e tradicionale Kineze. Teoria prapa kësaj metode është se qepët kanë përbërës natyral anti-bakterial gjersa këmbët janë lidhje tek sistemi nervor dhe organet e brendshme. Acidi fosforik (materie kimike në qepë që ua përlot sytë) mund të futët në rrjedhën e gjakut duke u absorbuar nga shputat e kështu tu pastroj gjakun e ta bëjë më të lehtë të luftoj infeksionet. Pra prej një qep në rriska të holla, mbështjelli në këmbë me një harrën dhe mbi to mbath çorapët e mbaj kështu gjatë natës. Të nesërmen laj këmbët :).

Parandaloni Kancerin

Qepët janë vërtetuar se ndihmojnë në zvogëlimin e gjasave ndaj kancerit të vezoreve (kanceri ovar), kancerit kolorektal dhe kancerit të laringut – edhe atëherë kur konsumohet vetëm 1-2 herë në javë. Rekomandohet së tepërmi. Sa më shumë qepë konsumoni aq më të mira gjasat ta shmangni kancerin. Nëse një gjysmë qepe është aq sa mundesh, provo ta shtosh at sasi edhe pak më shumë. Provo të gjesh mënyra në ushqim që ta përdorësh ma tepër.

Ndihmon në Kontrollim të Niveleve të Sheqerit në Gjak

Një fakt pak i njohur i qepëve është se ajo se qepët përmbajnë sasi të lartë të sulfurit dhe flavonoid, që njihen se zvogëlojnë nivelet e sheqerit në gjak. Është parë dhe vërtetuar rënie e dukshme e sheqerit në gjak tek diabetikët kur përdorin së paku 60 gram qepë në ditë. Hulumtimet akoma po vazhdojnë në atë se si qepët mund të luajnë rol të rëndësishëm në trajtimin e diabetit. Zvogëlim i gjasave të zhvillimit të sëmundjes së zemrës është gjithashtu një efekt i dobishëm anësor i zvogëlimit të sheqerit të gjakut nga konsumi i qepës.

Ndihmon ta përballoni astmën

Qepët njihen se përbëjnë një materie antioksidues të quajtur kuercetin e cila shërben si agjent anti-inflamator dhe anti-histamine. Në studime kuercetini është vërtetuar se ndalon qelizat imunitare në prodhimin e histamines (kemikale që është përgjegjës për të gjitha reaksionet alergjike). Për ata që vuajnë nga astma besohet se kuercetini ndihmon në hapjen e bronkeve të traktit të frymëmarrjes kështu duke e bërë më të lehtë frymëmarrjen.

Parandalon prishjen e dhëmbëve

Të hash qepë natyrale ju garantojmë se do të mbani erë të keqe të gojës por mos harro se kjo gjithashtu ju ndihmon të eliminoni bakteret e dëmshme që shkaktojnë prishjen e dhëmbëve. Është e njohur se të përtypës qepë për 2-3 vret shumicën e baktereve në goj.

(Visited 163 times, 1 visits today)

Kajsia është një nga frutat më të pasuara me beta carotene
Reviewed by M.I on

August 8, 2018
.

Kajsia Kapsllëku është një problem shëndetësor që ulë kualitetin e jetës së shumë njerëzve, të vegjël dhe të mëdhenj. Një nga zgjidhjet më natyrale kundër kapsllëkut është pordorimi i kajsisë. Pektina, fibrat dhe celuloza që gjenden në kajsi, sigurojnë që zorrët të funksionojnë shumë më mirë. Kajsia është një nga frutat më të pasuara me […]

Kajsia Kapsllëku është një problem shëndetësor që ulë kualitetin e jetës së shumë njerëzve, të vegjël dhe të mëdhenj. Një nga zgjidhjet më natyrale kundër kapsllëkut është pordorimi i kajsisë. Pektina, fibrat dhe celuloza që gjenden në kajsi, sigurojnë që zorrët të funksionojnë shumë më mirë. Kajsia është një nga frutat më të pasuara me […]

Rating: 0

Kajsia është një nga frutat më të pasuara me beta carotene