Për të kufizuar rezistencën antibakteriale dhe për të trajtuar viruset vdekjeprurëse, studiuesit kanë nevojë për mjete më të mira për të diagnostikuar shkaqet rrënjësore të sëmundjeve.

Keni një ftohje të rëndë apo grip? Një infeksion viral i sinusit apo një bakterial? Nuk ka asnjë mënyrë konkrete aktuale që mjekët ta dinë.

Megjithatë, është në kërkim për një test që mund t’u tregojë shpejt mjekëve nëse një sëmundje është virale apo bakteriale.

Siç qëndron, vetëm 5 për qind e antibiotikëve të dhënë në mbarë botën janë të përshkruara në mënyrë korrekte, një problem përmasat e të cilit janë bërë edhe më të rëndësishme pasi Bakteret rezistente ndaj antibiotikëve janë shfaqur si një kërcënim serioz për shëndetin.

A studim i publikuar sot në revistën Immunity shpreson ta çojë shkencën pas një diagnoze në një nivel të ri. Shumë studime të tjera kanë gjetur dallime në përgjigjen imune ndaj një grupi të vogël virusesh dhe sëmundjesh bakteriale në grupe relativisht të vogla të subjekteve të testimit. Hulumtimi më i ri përfshin më shumë se 3,000 mostra gjaku që vijnë nga një duzinë vendesh dhe infeksione të shumta virale dhe bakteriale të frymëmarrjes.

Një grup i tillë i gjerë i mostrave i lejoi studiuesit të kërkonin një përgjigje imune treguese që do të zbatohej për një sërë infeksionesh virale – “diçka që shfaqet pa pushim”, Purvesh Khatri, Ph.D., autor i Studimi, dhe një profesor hulumtues në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Stanford, tha.

Lexo më shumë: Trajtimi i klorit në ujë mund të jetë “super mikrobe” rezistent ndaj ilaçeve »

Mostrat e gjakut në këtë hulumtim erdhën nga një sërë studimesh të ndryshme. Disa pacientë dhanë mostra të shumta gjaku gjatë një periudhe të vogël kohe, gjë që bëri të mundur që studiuesit të vëzhgonin përgjigjet e tyre imune.

Sipas Ephraim Tsalik, MD, Ph.D., një asistent profesor i mjekësisë në Universitetin Duke i cili bëri disa nga studimet që u rianalizuan në studimin e ri, duke i vendosur gjetjet e mëparshme përmes një procesi të vetëm “bënë një punë të shkëlqyer për të shtuar besim për punën që kanë bërë disa nga këto grupe të tjera.”

Khatri dhe kolegët e tij identifikuan përgjigjet gjenetike të qelizave që janë një shenjë dalluese e reagimit të trupit ndaj një infeksioni viral dhe bakterial.

“Pavarësisht gjithë këtij heterogjeniteti, ne mund të gjenim një nënshkrim gjen që është i zakonshëm në të gjithë viruset e frymëmarrjes që shikuam, duke përfshirë SARS, gripin, enterovirusin dhe adenovirusin,” tha Khatri për Healthline.

Nënshkrimi i gjenit gjithashtu mund të identifikonte njerëzit që ishin infektuar me një virus të frymëmarrjes deri në 24 orë përpara se të shfaqnin ndonjë shenjë sëmundjeje.

Ishte sikur trupi po renditte edhe patogjenët për të përcaktuar se si t’i mposhtte ata; një kovë për pushtuesit bakterialë dhe një kovë e dytë për pushtuesit viralë. Kur një patogjen hyn në kovën virale, ai shkakton një përgjigje të caktuar bazë, ndërsa trupi identifikon me cilin virus ka të bëjë dhe rregullon mirë reagimin e tij.

Nënshkrimi gjenetik për viruset – përgjigja e kovës – përfshinte 136 gjene. Kjo është shumë për një mjek për ta përdorur si një test të shpejtë laboratorik. Qëllimi, tha Khatri, është të zvogëlojë gjetjet në një grup më të vogël gjenesh pa humbur saktësinë.

Për këtë qëllim, studiuesit fillimisht u fokusuan në infeksionet e gripit.

“Ne gjetëm një nënshkrim 11-gjenesh që tani në fakt ishte në gjendje të dallonte virusin e gripit nga të gjithë viruset e tjera të frymëmarrjes,” tha ai.

Pjesëmarrësit e hulumtimit që morën vaksinat e gripit – të cilat zakonisht përbëhen nga një virus i vdekur – patën të njëjtën përgjigje me kalimin e kohës. Kjo tregoi se vaksina funksiononte.

Në afat të shkurtër, gjetjet mund të përdoren për të testuar nëse pacientët e moshuar po i përgjigjeshin mjaftueshëm një vaksine gripi për të siguruar mbrojtje nga një virus i gjallë.

Lexo më shumë: A bëjnë sapunët antibakterial më shumë dëm sesa mirë? »

Ka dy Graila të Shenjta që po gjurmon kjo zonë kërkimi. Së pari, duke i lejuar mjekët t’u tregojnë pacientëve me siguri nëse kanë apo nuk kanë nevojë për antibiotikë.

Puna e Khatri do t’i lejonte ata të konfirmonin një infeksion viral. Pengesa e madhe është se disa pacientë kanë infeksione virale dhe bakteriale. Të kërkosh vetëm nënshkrimin e një infeksioni viral është kufizues, sepse një pacient i shëndetshëm dhe ai me pneumoni bakteriale duken njësoj, paralajmëroi Tsalik.

“Ajo që klinicistët me të vërtetë duhet të dinë është: “A duhet të jap antibiotikë apo jo?” Fatkeqësisht, shumë nga ato që e shtyjnë përdorimin e tepërt të antibiotikëve është se klinicistët janë të vetëdijshëm për mundësinë e bashkë-infeksionit, “tha ai.

Por në terma afatgjatë, studiuesit e Stanford shpresojnë se gjetjet e tyre mund të tregojnë rrugën drejt barnave antivirale me spektër të gjerë.

Ka vetëm një pjesë të vogël të barnave antivirale të disponueshme gjerësisht, dhe ato funksionojnë duke synuar vetë virusin. Problemi është se viruset shpesh ndryshojnë. Studiuesit shpresojnë të zbulojnë nëse synimi i një pjese të përgjigjes imune të trupit që të gjithë ose shumica e viruseve janë përshtatur për të përdorur në avantazhin e tyre, do të luftonte problemin.

“Motivimi kryesor për këtë studim erdhi nga hipoteza se ne do të ishim në gjendje të gjenim rrugë që përdorin viruse të shumta,” tha Khatri. “Nëse ne mund t’i gjejmë ato shtigje, atëherë ne mund të përdorim ilaçe që do të synonin ato rrugë.”

Droga të tilla ka të ngjarë të kenë më shumë efekte anësore, sepse ato mund të shkatërrojnë qelizat njerëzore. Barnat që vrasin qelizat njerëzore quhen citotoksike. Por në varësi të rrethanave – të cilat mund të përfshijnë shpërthime vdekjeprurëse – edhe ilaçet citotoksike mund të jenë të dobishme.

“Dizavantazhi është se mund të rrisë citotoksicitetin, por kur keni dengë dhe Ebola, doni të shqetësoheni për citotoksicitetin apo dëshironi të shqetësoheni për jetën?” tha Khatri.

Lexo më shumë: Zoloft mund të jetë një trajtim për Ebola »