Një fëmijë me ekzemë ka të ngjarë ta ketë atë për gjithë jetën, thotë studimi
Pak falje të raportuara në fëmijëri
Lajme shëndetësore
Një fëmijë me ekzemë ka të ngjarë ta ketë atë për gjithë jetën, thotë studimi
Duke gjurmuar pacientët e rinj me ekzemë gjatë viteve, studiuesit hedhin dritë mbi jetëgjatësinë e dermatitit atopik.
Fëmijët me dermatit atopik, i njohur gjithashtu si ekzema, ka shumë të ngjarë të përjetojnë simptoma gjatë të 20-tave dhe gjatë gjithë jetës së tyre, sipas një studimi të ri të publikuar në internet në. JAMA Dermatologji
Sipas
Ndërsa AD mund të ndodhë në çdo moshë, ajo zakonisht fillon para vitit të dytë të jetës së një fëmije, sipas autorëve të studimit dhe NIAMS. Sipas Shoqata Kombëtare e Ekzemës. Shkaku i saktë i ekzemës është i panjohur, por shumë studiues besojnë se ajo është e lidhur me gjenet e trashëguara dhe disa faktorë mjedisorë.
Ndërsa studimet e fundit kanë filluar të heqin dorë nga miti se ekzema është një sëmundje e fëmijërisë, pak studime kanë qenë në gjendje të vëzhgojnë natyrën e AD tek pacientët gjatë një periudhe kaq të gjatë kohore me mundësinë për ndjekje të shpeshta, tha autori i studimit. Dr. David Margolis në një intervistë për Healthline.
“Është e rëndësishme që njerëzit ta kuptojnë [AD] nuk është një sëmundje që thjesht largohet, “tha Margolis. “Kjo ka një efekt më serioz në jetën e një individi nga sa e kishim parashikuar fillimisht.”
Mësoni rreth ndryshimit midis psoriazës dhe ekzemës »
Studiuesit përdorën të dhëna të vetë-raportuara nga 7,157 njerëz (gjithsej 22,550 persona-vjet) të regjistruar në Regjistrin Pediatrik të Ekzemës Zgjedhore (PEER), një studim i kryer një dekadë më parë nga
Gjeni më shumë informacion rreth çrregullimeve të lëkurës dhe si t’i trajtoni ato »
Pasi u regjistruan, pjesëmarrësit (ose prindërit e pjesëmarrësve, nëse fëmijët ishin shumë të vegjël) bënë një anketë fillestare dhe më pas plotësuan pyetësorët vijues çdo gjashtë muaj për dy deri në pesë vjet.
Sipas përgjigjeve të sondazhit, më shumë se 80 për qind e pacientëve – në çdo moshë, duke filluar nga 2 deri në 26 vjeç – përjetuan simptoma ekzemë dhe/ose po përdornin ilaçe për të trajtuar gjendjen e tyre. Për të ndjekur rrjedhën natyrale të sëmundjes në këta pacientë, studiuesit identifikuan periudha gjatë gjithë studimit në të cilat pjesëmarrësit raportuan periudha të faljes.
“Përkufizimi ynë i faljes nënkuptonte këtë [the patient] nuk kishte kruarje, nuk kishte skuqje dhe nuk po përdorte asnjë medikament për të trajtuar sëmundjen, “tha Margolis.
Gjatë pesë viteve të ndjekjes, “64 për qind e pjesëmarrësve nuk raportuan kurrë një periudhë gjashtëmujore kur lëkura e tyre ishte pa simptoma ndërsa ata nuk përdornin medikamente lokale,” thanë autorët e studimit. “Nuk ishte derisa pacientët arritën moshën 20 vjeç që 50 përqind e pjesëmarrësve kishin të paktën një periudhë gjashtëmujore pa simptoma dhe trajtim.”
“Shumica e fëmijëve dhe të rinjve ende raportuan simptoma të AD që kërkonin përdorimin e ilaçeve,” përfunduan autorët. “Por, ndërsa fëmijët u rritën, ata kishin më shumë gjasa të kishin përjetuar të paktën një periudhë pa simptoma dhe pa ilaçe.”
Ndryshe nga kërkimet e mëparshme, shumica e pjesëmarrësve në këtë studim “raportuan simptoma dhe përdorën medikamente mirë në dekadën e dytë dhe madje edhe të tretë të jetës”, thanë autorët, duke demonstruar se ekzema mund të zgjasë shumë përtej viteve të fëmijërisë.
“Në grupin tonë PEER, gjatë dekadës së dytë të jetës, shumica e të regjistruarve kishin shumë të ngjarë të kishin pasur të paktën një periudhë ku lëkura e tyre ishte e pastër, ndërsa nuk kërkonin ilaçe,” shkruajnë autorët e studimit. “Megjithatë, ky zbulim nuk vazhdoi dhe nuk duhet të ngatërrohet me një falje ‘të përhershme’ në atë që në shumicën e moshave, shumica e të regjistruarve kishin simptoma dhe po përdornin medikamente.”
Lajme të ngjashme: Si bllokimi i qelizave nervore mund të sigurojë lehtësim ekzemë »
Sipas autorëve të studimit, hulumtimi i mëparshëm zbuloi gjithashtu se 50 deri në 70 përqind e fëmijëve me AD kishin zgjidhur simptomat e tyre deri në moshën 12 vjeç, gjë që nuk ishte rasti në këtë studim. Studiuesit thanë se ndryshimi në këto gjetje mund t’i atribuohet disa faktorëve. Për shembull, pjesëmarrësit në PEER mund të kenë pasur ekzemë më të rëndë, duke rezultuar në simptoma më të vazhdueshme.
Studimet e kaluara gjithashtu mund të kenë dështuar në ndjekjen e pacientëve për një kohë të mjaftueshme për të vlerësuar me saktësi persistencën e AD, thanë studiuesit. Megjithatë, një shpjegim tjetër është se pacientët me AD të mësuar për t’u përballur me sëmundjen mund të mos shqetësohen aq shumë nga ajo në vitet e tyre të rritur dhe për këtë arsye mund të ndalojnë së kërkuari kujdes për simptomat e tyre, duke i bërë mjekët të besojnë se simptomat e tyre janë zgjidhur, tha Margolis.
Ndërsa simptomat e AD mund të mos zgjidhen kur një fëmijë rritet, ekzema mund të menaxhohet dhe njerëzit me sëmundje mund të bëjnë një jetë të shëndetshme.
Medikamentet aktuale për ekzemën përfshijnë kremrat dhe pomadat kortikosteroide, antibiotikët dhe antihistaminet. Sugjerimet nga NIAMS për trajtimin e AD tek foshnjat dhe fëmijët përfshijnë dhënien e fëmijës me banjë të vakët, aplikimin e lubrifikantit menjëherë pas banjës, mbajtjen e thonjve të shkurtër të fëmijës dhe identifikimin dhe heqjen e çdo irrituesi të lëkurës. Ngacmuesit e zakonshëm përfshijnë leshin ose fibrat sintetike, sapunët dhe detergjentët, parfumet dhe kozmetikën, tymin e cigares, pluhurin dhe rërën.
Sipas NIAMS, së bashku me praktikimin e kujdesit të duhur të lëkurës dhe ndryshimin e stilit të jetesës, është e rëndësishme të punoni ngushtë me mjekun tuaj për të gjetur trajtimin më efektiv për fëmijën tuaj.
Mjekët gjithashtu duhet të marrin kohë për të diskutuar jetëgjatësinë e mundshme të sëmundjes me pacientët e tyre, thanë autorët e studimit.
“Mjekët që trajtojnë fëmijët me AD të lehtë deri të moderuar duhet t’u tregojnë fëmijëve dhe kujdestarëve të tyre se AD është një sëmundje e përjetshme me periudha depilimi dhe zbehje të problemeve të lëkurës,” shkruajnë autorët.
