Si stresi po i prek më shumë njerëzit në moshën e mesme

Studiuesi kryesor David M. Almeida, PhD, profesor i zhvillimit njerëzor dhe studimeve familjare në Penn State College of Health and Human Development, tha për Healthline se, në fillim, ai dhe kolegët e tij prisnin që jeta të ishte më stresuese për njerëzit tani në krahasim me vitet ’90.

Ajo që i habiti ishte kjo mospërputhje mes moshave të mesme dhe grupmoshave të tjera.

“Ne menduam se të rinjtë në fund të viteve 20 ose në fillim të viteve 30 do të ishin më të stresuar, me njerëzit që dilnin nga një recesion ekonomik dhe perspektiva të ulëta pune, duke hyrë në pasiguri ekonomike,” tha ai. “Por ishin njerëzit rreth 50 deri në 64 vjeç ata që ishin më të stresuarit. Kjo ra në sy, në mënyrë tronditëse.”

Almeida thotë se kur ata gërmuan më thellë në të dhënat, treguan se njerëzit në moshën e mesme duket se kanë më shumë kërkesa dhe presione mbi ta, duke rritur natyrshëm nivelet e stresit që mund të mos jenë aq ekzistues për të rriturit më të rinj.

Për shembull, njerëzit në moshën e mesme priren të jenë përgjegjës për rritjen e fëmijëve të vegjël dhe fillimin e tyre në moshë madhore në të njëjtën kohë me kujdesin për brezat e vjetër.

“Është një kohë e jetës kur ju jeni përgjegjës jo vetëm për mirëqenien tuaj, por edhe për mirëqenien e shumë njerëzve”, shtoi Almeida. “Edhe në punë, në moshën e mesme ju po hyni në role menaxheriale dhe numri i madh i njerëzve me të cilët jeni i përfshirë rrit mundësinë tuaj për të përjetuar stres.”

Dr Sudha Prathikanti, psikiatër integruese dhe praktikuese ayurvedike në Universitetin e Kalifornisë, Qendra Osher për Mjekësinë Integruese në San Francisko, thotë se kjo reflektohet në atë që ajo sheh në mënyrë anekdotike me pacientët e saj.

Prathikanti, e cila nuk ishte e lidhur me këtë hulumtim të ri, thotë se ajo punon me shumë gra të moshës së mesme që marrin përsipër një peshë të madhe të këtyre përgjegjësive dhe detyrave familjare.

Ajo thotë se është një çështje urgjente, përcaktuese që prek gratë e moshës së mesme në një “shkallë globale”, duke shërbyer si diçka si një “brez sanduiçësh”: të mbërthyer midis kujdesit për prindërit e moshuar dhe punës së edukimit të adoleshentëve dhe të rinjve.

Gratë në këtë grupmoshë gjithashtu duhet të kujdesen edhe për nipërit e mbesat, diçka që përkeqësohet nga fakti se vështirësitë ekonomike të pas Recesionit të Madh i detyrojnë të rinjtë të kthehen në shtëpi, duke krijuar familje të vështira për t’u menaxhuar me shumë breza.

Ky është sigurisht një realitet i ri që ka ekzistuar më shumë gjatë dekadës së fundit sesa në vitet 1990, një kohë e prosperitetit të përgjithshëm ekonomik në Shtetet e Bashkuara.

Prathikanti thekson se është e rëndësishme të theksohet se, në shumë mënyra, ky është një nxitës stresi me qendër në SHBA, duke pasur parasysh se shumë kultura joperëndimore përqafojnë të rriturit e moshuar si burime urtësie dhe respekti.

Prathikanti tha për Healthline se theksimi ynë kulturor ndaj njerëzve ndërsa plaken gradualisht vendos një stres psikologjik më vete, një problem shumë amerikan që nuk duket se do të zbutet së shpejti.

Pse gjërat janë më stresuese tani?

Me gjithë këtë që u tha, a nuk ekzistonin shumë nga problemet që mundojnë ditët tona moderne 30 vjet më parë, si shpërndarjet e anashkaluara ekonomike midis të pasurve dhe të varfërve, trazirat dhe polemikat politike të brendshme dhe globale, kërkesat e punës dhe familjes?

Almeida thotë se stresi dhe ankthi nuk janë asgjë të re, por ndryshimet unike në teknologji dhe mënyra se si ne lidhemi me botën gjatë 3 dekadave ka pasur një ndikim psikologjik.

Recesioni në vetvete ndryshoi pamjen e jetesës së shumë njerëzve që nuk ishte e pranishme gjatë lulëzimit ekonomik të viteve ’90, por gjithashtu “qasja në informacion” që lidh “njerëzit gjatë gjithë kohës” ka ushqyer stresin.

“Në vitet ’90, interneti i mbante njerëzit të lidhur, por jo në atë masë sa do të ishte 20 vjet më vonë,” tha Almeida. “Unë mendoj se lidhja e vazhdueshme me informacionin mund të jetë e mrekullueshme në disa mënyra, por nuk ju jep kurrë pushim.”

Kjo është veçanërisht e vërtetë me kulturën e punës nga shtëpia e sjellë nga teknologjia moderne.

Gjithnjë e më shumë njerëz kanë sjellë laptopë pune dhe projekte me vete në fund të ditës. Shumë prej nesh janë të njohur me stërvitjen: kontrollimi i emaileve para gjumit, shikimi i lajmeve në çdo orë për shkak të telefonave inteligjentë dhe mediave sociale.

“Kjo qasje në informacion mund të ketë një efekt të madh stresues,” tha ai.

Sigurisht që ka pasur shumë trazira vitet e fundit për ta bërë të mos duket befasuese që vitet 1990 ishin më pak stresuese sesa vitet 2010.

Vitin e kaluar, Shoqata Psikologjike Amerikane publikoi atë Raporti i stresit në Amerikë, duke treguar se zgjedhjet presidenciale të vitit 2020, kujdesi shëndetësor dhe frika e të shtënave masive ishin nxitës të mëdhenj të stresit kombëtar në të gjithë bordin.

“Me recesionin ekonomik, njerëzit po humbnin vendet e punës dhe po pushoheshin nga puna, kështu që kishte edhe gjithë sfidën e shtuar për t’u rikualifikuar në të njëjtën fushë ose në një fushë të re, duke u mësuar me teknologjinë kompjuterike në një mënyrë të re,” tha Prathikanti.

Ajo shpjegon se kjo ishte më e vështirë për njerëzit e moshës së mesme dhe të moshuar, me shumë nga homologët e tyre të rinj të lindur në një realitet që gjithmonë kishte kompjuterë dhe media sociale.

Për të rriturit më të rinj, ishte më e lehtë për t’u përshtatur me këto ndryshime teknologjike edhe gjatë një kohe stresuese. Një ironi e madhe, sigurisht, është se shumë nga njerëzit që ishin në vitet e tyre të mesme deri në vitet 2010 ishin disa nga adoptuesit dhe novatorët e parë të internetit në mishërimet e tij të mëparshme.

“Ishte e vështirë për shumë që të përshtateshin dhe të rriteshin me të,” shtoi Prathikanti.

Prathikanti thotë se numri në rritje i divorceve dhe ndarjeve mund të jetë një tjetër faktor i madh në këtë zhvendosje të stresit me kalimin e kohës.

Ndërsa divorci ishte padyshim i zakonshëm në vitet 1990, është edhe më shumë tani, me disa njerëz që arrijnë në prag të moshës së mesme dhe shikojnë në moshën madhore pa një partner të jetës – një realizim që mund të jetë çorientues për dikë që mund të mos e kishte menduar kurrë këtë ide. të plakjes së pavarur kur u martuan ose u martuan për herë të parë 20 ose 30 vjet më parë.

Ky është një fenomen që prek shumë edhe femrat.

“Shumë nga gratë me të cilat kam punuar, të cilat u divorcuan ose po divorcohen më vonë në jetë, shpenzuan kohë të konsiderueshme më herët në karrierën e tyre për të rritur familjet. Tani ata nuk janë në vendin ku kanë sigurinë ekonomike që kishin më herët në jetë”, tha Prathikanti.

“Ky stres financiar i divorcit dhe kompensimi i kohës së humbur, në një farë mënyre për sa i përket karrierës së tyre, paraqet një stres të dyfishtë me të cilin po përballen”, shtoi ajo.

Dikush që kërkon të fillojë nga e para në moshën 60-vjeçare po përballet me stresin e ndjenjës se ata kanë më pak vite për të kompensuar humbjet financiare dhe emocionale që një 30-vjeçar nuk duhet t’i përpunojë domosdoshmërisht, shpjegon Prathikanti.

Duke parë përpara

Cilat janë mënyrat për të menaxhuar gjithë këtë stres të nxitur nga jeta e mesme?

Prathikanti thotë se ajo rekomandon një qasje holistike. Terapia tradicionale mund të ndihmojë së bashku me mjete si akupunktura, stërvitja, një dietë ushqyese dhe joga.

Almeida pranon se shumë nga ndryshimet në kulturën tonë që ai mori parasysh kur shikonte të dhënat rezonojnë fuqishëm, veçanërisht tani gjatë COVID-19, me njerëz të izoluar nga të tjerët, të strukur në shtëpi dhe vazhdimisht të kyçur në teknologji.

“Sa më shumë që jeta jonë të përqendrohet rreth teknologjisë dhe sa më shumë të vazhdojmë të kryejmë punën pa qenë me njerëz, ka njëfarë rreziku të jesh në një situatë ku të mungon kontakti njerëzor, gjë që mendoj se e bën më të vështirë përballimin e stresit,” ai. tha.

Duke ecur përpara, Almeida thotë se do të ekzaminojë se si pandemia aktuale po ndikon në nivelet e stresit.

Ai ka qenë gjithmonë i interesuar se si stresi është i lidhur me shëndetin fizik dhe psikologjik, por mezi pret veçanërisht të shqyrtojë një temë që tingëllon kundërintuitive: ndikimet pozitive të stresit.

Almeida është e interesuar në idenë se kur njerëzit janë të stresuar, ata kanë më shumë gjasa të kërkojnë mbështetje dhe zgjidhjen e problemeve.

Kur bëhet fjalë për kompleksitetin e moshës së mesme, Prathikanti thotë se, pavarësisht nga epoka, gjithmonë do të ketë disa shqetësime ekzistenciale të qëndrueshme që nxisin stresin.

“Njerëzit priren të shikojnë prapa dhe të mendojnë, ‘A i bëra të gjitha zgjedhjet e duhura?'”, tha ajo. “Kjo është diçka që vjen me territorin e moshës së mesme, të qenurit 55 ose diçka tjetër dhe të mendosh, ‘Uau, kam jetuar më shumë vite pas meje sesa para meje’. Ky është një mendim i matur dhe ndonjëherë i motivon njerëzit të bëjnë ndryshime të rëndësishme në një drejtim pozitiv.”

Në fund të fundit

Hulumtim i ri nga Penn State zbulon se amerikanët përjetuan më shumë stres në vitet 2010 sesa në vitet 1990. Kjo ishte dukshëm më e lartë tek njerëzit në moshën e mesme.

Çfarë llogarie për këtë? Ekspertët besojnë se ndryshimet në teknologji, dinamikat e familjes dhe marrëdhënieve, si dhe vështirësitë ekonomike të shkaktuara nga recesioni i dekadës së fundit ishin nxitësit kryesorë të stresit për njerëzit në vitet e tyre të mesme.

Çfarë mund të ndihmojë në zbutjen e tij? Kërkimi i këshillimit profesional së bashku me stërvitjen, ushqimin, shoqërimin dhe qasjet holistike si joga dhe akupunktura mund të ofrojnë përfitime të rëndësishme.