Ilaçet e diabetit janë më të shtrenjtat nga çdo klasë kryesore farmaceutike. Por pse dhe a po bëhet diçka për këtë?

Kostot e barnave të diabetit mund të jenë më të dëmshme se vetë sëmundja.

Edhe pse 29 milionë njerëz në Shtetet e Bashkuara vuajnë nga diabeti, duket se nuk ka kontroll mbi kostot në rritje të barnave për trajtimin e sëmundjes.

Në fakt, viti i kaluar ishte viti i katërt me radhë që shpenzimet për barnat e diabetit ishin më të larta për çdo anëtar se çdo klasë tjetër barnash, sipas një sondazh nga Express Scripts.

“Ky është një problem shumë kompleks,” tha për Healthline Dr. Irl B. Hirsch, profesor i mjekësisë në Qendrën Mjekësore të Universitetit të Uashingtonit në Seattle.

Shumë pacientë me diabet marrin disa ilaçe për të ndihmuar në kontrollin e sheqerit në gjak. Prodhuesit e këtyre barnave kanë pushtet të lirë për të vendosur një çmim për produktin e tyre. Por pse?

“Sepse ata munden, të paktën në SHBA, dhe kjo është pjesë e problemit,” shpjegoi Hirsch. “Thjesht nuk ka asnjë kontroll mbi atë që është çmimi dhe implikimet janë të rëndësishme.”

Lexo më shumë: Merrni faktin mbi diabetin »

Christel Marchand Aprigliano është krijuesi i blogut të diabetit The PerfectD.

I diagnostikuar me diabet të tipit 1 32 vjet më parë, Aprigliano e di vetë se si është të mbash barrën e kostove të larta të ilaçeve.

“Për çdo person me diabet, lundrimi në labirintin e sigurimeve shëndetësore mund të jetë zhgënjyese,” tha ajo për Healthline.

Ajo tha se ndryshon planet çdo vit në përputhje me atë që përfiton më shumë nga portofoli i saj.

Por prodhuesit e barnave kanë fuqi mbi këdo me diabet.

“Pa insulinë, thënë troç, ne kemi vdekur”, tha ajo. “Nuk ka asnjë mënyrë për të rregulluar ose kufizuar në mënyrë federale kostot e insulinës. Ata prej nesh që dëshirojnë të përdorin barnat më të mira duhet të paguajnë çmimin.”

Një Instituti i Kostos së Kujdesit Shëndetësor analiza zbuloi se shpenzimet për frymë për njerëzit me diabet në 2013 ishin 14,999 dollarë. Ata pa diabet shpenzonin mesatarisht 4,305 dollarë në vit.

Studimi mblodhi të dhëna nga 40 milionë individë më të rinj se 65 vjeç, të cilët kishin sigurime të sponsorizuara nga punëdhënësi me një nga tre siguruesit e mëdhenj.

Pjesa më e madhe e asaj që është në dispozicion për blerje janë barna me emra të markës, por Aprigliano tha se ka disa barna gjenerike që asaj iu ofruan pas diagnozës së saj tre dekada më parë. Ato përfshijnë insulinat Regular dhe NPH të ReliOn, të dyja shiten nga Walmart.

Lexo më shumë: Kombinimi i qelizave staminale dhe terapisë me ilaçe mund të kthejë diabetin e tipit 2 »

Kërkimet Farmaceutike dhe Prodhuesit e Amerikës (PhRMA) e quan veten një kompani që përfaqëson kompani inovative të kërkimit dhe zbulimit biofarmaceutik.

Në deklaratën e misionit të saj, PhRMA thotë se është e përkushtuar ndaj avancimit të politikave publike në Shtetet e Bashkuara dhe në mbarë botën që mbështesin kërkimin inovativ mjekësor, japin përparim për pacientët sot dhe ofrojnë shpresë për trajtimet dhe kurat e së nesërmes.

Në një deklaratë të dhënë nga një zëdhënës i kompanisë për Healthline, kompania theksoi vlerën e barnave.

“Është e pasinqertë të diskutosh kostot pa pranuar vlerën e jashtëzakonshme që këto ilaçe ofrojnë për pacientët dhe sistemin e kujdesit shëndetësor. Opsionet e përmirësuara të trajtimit për pacientët janë një nga arsyet që normat e vdekjeve për njerëzit me diabet kanë rënë me 40 për qind që nga viti 1997”, thuhet në deklaratë.

“Është thelbësore që ne të mbajmë një ekosistem të fortë që nxit dhe inkurajon zhvillimin e ilaçeve të reja inovative që kanë aftësinë t’u ofrojnë diabetikëve një mënyrë për të kontrolluar sheqerin në gjak dhe për të bërë një jetë normale dhe të shëndetshme,” shtoi zëdhënësi.

Lexo më shumë: Biosimilarët do të ndryshojnë peizazhin e kujdesit ndaj diabetit »

Hirsch u pajtua me deklaratën e PhRMA se barnat po përmirësohen, por ai tha se nuk ishte i sigurt nëse barnat ia vlejnë çmimin e tyre të lartë.

“Për të qenë të drejtë, insulinat janë përmirësuar në mënyrë të vazhdueshme me kalimin e viteve,” tha ai. “Këto përmirësime të vogla po vazhdojnë me insulina më të reja në zhvillim. Por a ia vlejnë ata këtë çmim?”

“Unë shoh që njerëzit me diabet të tipit 1 refuzojnë ushqimin për të racionuar më mirë insulinën e tyre ose pacientët me diabet të tipit 2 thjesht nuk e marrin fare insulinën e tyre,” vazhdoi ai. “Tani ka një treg të zi për insulinën për shkak të kostove të larta.”

Hirsch përmendi dy pacientë me diabet të tipit 1 të cilët zhvilluan ketoacidozë dhe do të shtroheshin në një ICU sepse nuk mund të përballonin insulinën e tyre.

“Pyetja e vërtetë për mua është nëse dhënia e një ilaçi jetëshpëtues për një fëmijë apo të rritur me diabet të tipit 1 duhet të jetë një e drejtë apo një privilegj,” mendoi Hirsch. “Deri më tani ka qenë një e drejtë. Ne ofrojmë insulinë për të gjitha sferat e jetës, duke përfshirë të burgosurit në burg. Nëse insulina është një privilegj, ndoshta mesazhi është se i burgosuri vlen më shumë për shoqërinë tonë sesa 70-vjeçari në vrimën e donutit, kur shumë përfitues janë përgjegjës për të paguar një përqindje më të madhe të kostos së barnave të tyre.”

Megjithatë, Hirsch sheh një dritë në fund të tunelit që duhet të sjellë një ulje të kostos së barnave.

“Shumë shpejt do të shohim insulina biosimilare në SHBA, të cilat përdorin qeliza të gjalla. Ky mandat teorikisht duhet të zvogëlojë kostot e insulinës”, tha ai.

Administrata e Ushqimit dhe Barnave mandatoi një rrugë rregullatore për barnat biosimike për të marrë miratim. Sipas ekspertëve të drogës një raport i Kaiser Health News, sugjerojnë që me skadimin e patentave të insulinës, insulina biosimilare mund të ulë çmimin deri në 40 për qind.

Por e njëjta kompani do t’i prodhojë këto barna të reja, kështu që kostoja mund të jetë sërish në pikëpyetje.