Studiuesit thonë se ofrimi i një ore aktivitetesh sociale mund të zvogëlojë nivelet e agjitacionit dhe të përmirësojë cilësinë e jetës së pacientëve me demencë.

Gjetja e një kure me plumb argjendi për çmendurinë mund të jetë ende vite ose dekada larg, por studiuesit kanë gjetur prova se ndërveprimi i thjeshtë shoqëror mund të ndihmojë shumë për të lehtësuar disa simptoma të sëmundjes.

Një e re studim botuar sot në PLOS One thekson se ndërveprimi shoqëror me një person me demencë për vetëm një orë në javë mund të përmirësojë ndjeshëm cilësinë e jetës së tyre dhe të ulë nivelet e agjitacionit.

Studiuesit nga Shkolla Mjekësore e Universitetit të Exeter studiuan 69 shtëpi pleqsh në Mbretërinë e Bashkuar për të parë nëse një program i ri i fokusuar në kujdesin me në qendër pacientin mund të përmirësojë cilësinë e jetës së pacientëve.

Ky lloj trajtimi mund të jetë kyç në të ardhmen për shkak të plakjes së popullsisë në vende të tilla si Mbretëria e Bashkuar dhe Shtetet e Bashkuara.

Dr. Maria Carney, një mjeke geriatrike dhe shefe e divizionit të mjekësisë geriatrike dhe kujdesit paliativ në Northwell Health në Nju Jork, tha se ajo ka parë nga dora e parë gjithnjë e më shumë pacientë të moshuar duke u izoluar dhe, si rezultat, të pashëndetshëm.

“Ky bëhet një cikël – izolim, vetmi, depresion, sëmundje – që po e shohim gjithnjë e më shumë dhe është i mirë-dokumentuar,” tha ajo për Healthline.

Në këtë studim, studiuesit donin të shihnin nëse nivelet e raportuara të agjitacionit të pacientëve mund të zvogëloheshin duke pasur më shumë ndërveprim social.

Agjitacioni është një simptomë e zakonshme tek njerëzit me demencë. Mund të ulë ndjeshëm cilësinë e jetës së një personi.

Profesor Clive Ballard, një pro-zv/kancelar në Shkollën Mjekësore të Universitetit të Exeter, i cili udhëhoqi hulumtimin, tha se studimet e kaluara kanë përcaktuar se njerëzit me demencë marrin vetëm dy minuta në ditë ndërveprim shoqëror.

“Qasja jonë përmirëson kujdesin dhe kursen para,” tha Ballard në një deklaratë. “Ne duhet të përdorim qasje që funksionojnë për të vendosur drejtësi për disa nga njerëzit më të cenueshëm në shoqëri.”

Ndërsa popullsia në shumë vende perëndimore rritet, ekspertët kanë kërkuar gjithashtu mënyra për të lehtësuar një sërë simptomash të demencës me metoda që nuk përfshijnë gjithmonë mjekim.

Në Shtetet e Bashkuara, afërsisht 64 përqind e njerëzve që marrin Medicare në shtëpi pleqsh kanë demencë, sipas autorëve të studimit.

Sëmundja e Alzheimerit, forma më e zakonshme e demencës, pritet të rritet në 16 milionë deri në vitin 2050 nga rreth 5 milionë sot, sipas Shoqata e Alzheimerit.

Ballard dhe studiuesit e tjerë morën pjesë rreth gjysmës së shtëpive të pleqve në testin WHELD (Përmirësimi i mirëqenies dhe shëndetit për njerëzit me demencë).

Ky test përqendrohet në trajnimin e teknikave të “kujdesit të përqendruar te pacienti” për njerëzit që punojnë me pacientët me çmenduri, dhe duke parë se si ia dalin pacientët.

Ky trajnim përfshinte planifikimin e planeve të kujdesit dhe ofrimin e “aktiviteteve sociale të përshtatura, strukturore” për çdo pacient. Qëllimi është të sigurohet 60 minuta aktivitet social në javë për çdo person.

Anëtarëve të stafit iu dha gjithashtu më shumë informacion në lidhje me efektet e mjekimit antipsikotik dhe se si të kuptonin më mirë nevojat e pacientëve të shqetësuar ose të shqetësuar.

Në total, 640 pacientë ishin ende në studim në nëntë muaj. Instituti Kombëtar për Kërkimet Shëndetësore të Mbretërisë së Bashkuar financoi studimin.

Studiuesit zbuluan se këta pacientë – të cilët kishin të paktën një orë aktivitet social në javë – kishin norma më të ulëta të sjelljeve të shqetësuara siç raportohet nga kujdestarët e tyre.

Ata gjithashtu kishin cilësi më të mirë të jetës siç matet me një pyetësor dhe më pak simptoma neuropsikiatrike.

Kostot ishin gjithashtu më të ulëta në institucionet që përdorën ndërhyrjen WHELD. Megjithatë, ekipi nuk gjeti përdorim më të ulët të ilaçeve antipsikotike në grupin që ishte në shtëpitë e të moshuarve WHELD.

Doug Brown, PhD, drejtor i kërkimit dhe zhvillimit në Shoqërinë e Alzheimerit, i cili ndihmoi në bashkëpunimin në këtë studim, tha në një deklaratë se “është jetike që stafi të ketë trajnimin e duhur për të ofruar kujdes të cilësisë së mirë ndaj demencës”.

“Një qasje e përqendruar te personi merr parasysh cilësitë, aftësitë, interesat, preferencat dhe nevojat unike të secilit individ,” tha Brown në një deklaratë. “Ky studim tregon se trajnimi për të ofruar këtë lloj kujdesi, aktivitetesh dhe ndërveprimesh sociale të individualizuara mund të ketë një ndikim të rëndësishëm në mirëqenien e njerëzve që jetojnë me demencë në shtëpitë e kujdesit. Ai gjithashtu tregon se ky lloj kujdesi efektiv mund të zvogëlojë kostot, për të cilat sistemi i shtrirë i kujdesit social ka nevojë dëshpërimisht.”

Carney tha se ky studim shton kërkimin që provon se sa kritik mund të jetë ndërveprimi social, veçanërisht për të moshuarit.

“Mendoj se është një studim i bukur pasi tregon se si një ndërhyrje edukative mund të ndikojë ndjeshëm në kujdesin e pacientit dhe në jetën cilësore,” tha ajo.

Carney shtoi se kjo ndërhyrje WHELD tregon gjithashtu një metodë të ndryshme për të ndihmuar pacientët, përveç metodave tradicionale të mjekimit.

“Ne jemi aq të vendosur për të dhënë një pilulë ose për të bërë një procedurë,” tha ajo.

Carney vuri në dukje se kjo metodë e më shumë ndërveprimit me pacientët mund të ishte pjesërisht e dobishme sepse mund të përsëritej shpejt. Ndryshe nga një pilulë e re, ajo nuk duhet t’i nënshtrohet miratimit nga Administrata Amerikane e Ushqimit dhe Barnave.

“Për ata individë me nevoja, nëse janë në një institucion të aftë të infermierisë… mund të jetë pothuajse një mjedis për të lulëzuar nëse kanë ndërveprim social,” tha ajo. “Ne jemi qenie sociale.”