Një mënyrë e re për të diagnostikuar gjendjen mund të ndryshojë trajtimin.

Ideja e përdorimit të një testi gjaku për të zbuluar autizmin nuk është asgjë e re – por shkenca për ta realizuar atë mund të jetë duke u afruar.

Një test gjaku i zhvilluar së fundmi për autizmin do të mbështeste metodat ekzistuese të diagnozës klinike dhe ndoshta do të ofronte diagnoza e hershme.

Kjo mund të nënkuptojë ndërhyrje të hershme dhe rezultate potencialisht më të favorshme për fëmijët me autizëm.

Testi i ri eksperimental mat metabolitët nga një mostër gjaku. Nje raport mbi inovacionin u botua së fundmi në Bioengineering & Translational Medicine.

“Ne jemi në gjendje të parashikojmë me 88 për qind saktësi nëse fëmijët kanë autizëm,” tha Juergen Hahn, PhD, një profesor në Institutin Politeknik Rensselaer dhe autori kryesor.

Diagnozat e mëparshme zakonisht kultivojnë rezultate më të mira.

Ndërsa diagnostikimi i një fëmije me autizëm është i mundur rreth moshës 18 deri në 24 muaj, shumica e fëmijëve zakonisht nuk diagnostikohen derisa pas moshës 4.

Kjo për shkak se diagnoza varet nga vëzhgimet klinike dhe fëmijët mund të mos shfaqin qartë shenja të autizmit derisa të rriten.

Metoda e Hahn-it kërkon modele në metabolitët në gjak që janë të rëndësishme për dy rrugë qelizore të lidhura.

Këto dy rrugë – cikli i metioninës dhe rruga e transsulfurimit – dyshohet se janë të lidhura me çrregullimin e spektrit të autizmit (ASD). Këto rrugë janë ndërveprime ndërmjet molekulave që kontrollojnë funksionin e qelizave.

“Studimi i mëparshëm kishte zhvilluar një algoritëm që përdor përqendrimet e përbërësve në gjakun tuaj për të parashikuar nëse gjaku vinte nga një fëmijë me ASD ose një bashkëmoshatar në zhvillim tipik,” tha Hahn për Healthline.

Në vitin 2017, Hahn shikoi të dhënat nga 149 individë. Rreth gjysma e tyre ishin diagnostikuar më parë me ASD.

Hahn gjithashtu shikoi informacionin e metabolitëve të secilit pjesëmarrës. Ai dhe ekipi i tij shikuan 24 metabolitë që lidhen me dy rrugët qelizore për të parë nëse ata mund të zbulonin shenja të ASD.

Kjo metodë e metabolitit identifikoi saktë 96.1 përqind të të gjithë pjesëmarrësve me zhvillim tipik dhe 97.6 përqind të grupit të ASD.

Në hulumtimin e ri të botuar këtë vit, ekipi i Hahn donte të konfirmonte gjetjet e tyre të mëparshme dhe të kërkonte prova që forconin kërkimin e tyre.

Ata gjetën grupe të dhënash ekzistuese që përfshinin metabolitët që ai kishte analizuar në studimin origjinal.

Studiuesit morën të dhëna nga tre studime të ndryshme të kryera nga studiues në Institutin e Kërkimeve të Fëmijëve në Arkansas mbi 154 fëmijë me autizëm. Ndërsa informacioni përfshinte vetëm 22 nga 24 metabolitët që ai përdori për të krijuar algoritmin origjinal, ai mendoi se do të ishte i mjaftueshëm.

Ekipi i tij u përpoq të përsëriste algoritmin origjinal duke përdorur 22 metabolitët nga grupi origjinal prej 149 fëmijëve. Më pas, algoritmi u aplikua në grupin e ri prej 154 fëmijëve për qëllime testimi.

Kur aplikohej për secilin fëmijë, ai parashikoi autizmin me 88 për qind saktësi.

Dallimi në normat e saktësisë i atribuohet disa faktorëve, por Hahn tha se kjo është kryesisht për shkak se informacioni mbi dy metabolitët e padisponueshëm në të dhënat e fundit ishin tregues të fortë në studimin e mëparshëm.

Hahn tha se hapi tjetër do të jetë testimi në një grup më të madh dhe fokusimi tek fëmijët më të vegjël.

“Nëse kjo mund të përsëritet më tej në një grup më të madh të rekrutuar në vende të shumta, atëherë ekziston premtimi për të pasur një test të disponueshëm komercial në të ardhmen që mund të mbështesë një diagnozë të autizmit,” tha Hahn. “Një test i tillë nuk do të zëvendësonte diagnozat ekzistuese vëzhguese, por mund t’i plotësojë ato.”

Sa i përket kohës kur një test mund të dalë në treg, do të duhen disa vite, vuri në dukje Hahn.

Samuel Malloy, drejtor mjekësor në Dr Feliks, një farmaci në internet me qendër në MB, vuri në dukje se ka kaq shumë faktorë të ndryshëm që përbëjnë një diagnozë të autizmit.

Një person që ka nevojë për kujdes gjatë gjithë kohës merr të njëjtën diagnozë si një individ me funksion të lartë me autizëm. Malloy nuk ishte i lidhur me hulumtimin.

“Me kompleksitetin dhe gjerësinë e diagnozës, një test gjaku për autizmin duket se nuk ka gjasa të jetë në gjendje të marrë parasysh këto dallime individuale, përveç nëse kriteret diagnostike zhvillohen më tej,” vuri në dukje ai.

Naila Rabbani, PhD, një studiuese nga Universiteti i Warwick në Angli, i di vështirësitë për të gjetur një mënyrë për të zbuluar autizmin në një test të thjeshtë.

Ndërsa nuk ishte e përfshirë në këtë hulumtim, ekipi i saj zhvilloi teste të gjakut dhe urinës për të zbuluar autizmin dhe publikuan kërkimet e tyre kete vit.

Sa i përket testit të Hahn, Rabbani tha për Healthline se ka nevojë për vërtetim dhe studim të mëtejshëm. Pas kësaj, mund të jetë i përshtatshëm për përdorim klinik rutinë.

Ekipi i saj pretendon se ekziston një lidhje midis ASD dhe proteinave të plazmës së gjakut përmes proceseve të njohura si oksidimi dhe glikimi. Testet tregojnë dëmtimin e këtyre proteinave.

Gjatë këtyre proceseve, speciet reaktive të oksigjenit (ROS) dhe molekulat e sheqerit mund të modifikojnë spontanisht proteinat. Sipas studimit të saj, fëmijët me ASD kanë nivele më të larta të shënuesit të oksidimit ditirozinë (DT) dhe disa përbërës të modifikuar nga sheqeri të quajtura “produkte përfundimtare të avancuara të glikacionit (AGEs).

Ata thanë se testi i tyre ishte 92 për qind i saktë.

Ekipi i saj është ende duke u përpjekur të mbledhë më shumë fonde për të hulumtuar më tej testet që ata zhvilluan.