Shpërndaje në Pinterest
Brayden Harrington, 13, tregon se si Joe Biden e inkurajoi atë të kapërcejë belbëzimin e tij në Konventën Kombëtare Demokratike në 2020. Getty Images
  • Presidenti Joe Biden ka jetuar me belbëzimin që nga fëmijëria.
  • Shumë keqkuptime rreth belbëzimit ushqehen me stigmë rreth gjendjes.
  • Terapia e të folurit dhe grupet mbështetëse mund t’i ndihmojnë njerëzit të përballen me belbëzimin.

Presidenti Joe Biden nuk e fsheh faktin se ka belbëzuar që në fëmijëri dhe duke e bërë këtë, ai u jep shpresë shumë njerëzve që jetojnë me të njëjtën gjendje.

“Fakti që ai ka folur hapur për belbëzimin e tij ndriçon shoqërinë se belbëzimi nuk të pengon të bësh atë që dëshiron të bësh,” Nina Reeves, specialiste e belbëzimit dhe pronare e Shërbime dhe seminare të terapisë së belbëzimit, tha Healthline.

Duke qenë i hapur për belbëzimi, Biden po ndihmon gjithashtu në fshirjen e stigmës.

“Ne mendojmë se stigma dhe stereotipet janë një gjë e vështirë për t’u tronditur te të gjithë njerëzit që janë të ndryshëm. Si një person që belbëzon veten, ndjehem mirë që ka një personazh publik si Presidenti Biden, i cili është një model në mënyrën se si e trajton belbëzimin.” Rodney Gabel, PhD, patolog i gjuhës së të folurit dhe profesor në Universitetin Binghamton, Universiteti Shtetëror i Nju Jorkut, tha për Healthline.

“Kjo mund të mos ndryshojë domosdoshmërisht pikëpamjet e përgjithshme shoqërore, por sigurisht që mund t’i bëjë njerëzit që janë të përfshirë në belbëzimin, si dhe prindërit e atyre që belbëzojnë, të ndihen më mirë,” shtoi Gabel.

Megjithatë, të thuash që Biden e ka kapërcyer belbëzimin sepse presidenti i tij është mashtruese.

“Të kapërcesh belbëzimin nuk do të thotë të mos belbëzosh. Tejkalimi i belbëzimit do të thotë të kapërceni idenë se belbëzimi mund t’ju mbajë prapa. Tejkalimi i belbëzimit do të thotë që unë mund të bëj çfarë të dua dhe ende të belbëzoj, “tha Reeves.

Shumë sjellje të të folurit që Biden shfaq tregojnë mënyrën e tij për të përballuar belbëzimin, shtoi Gabel. “Fakti është se Biden po tregon se ai ende belbëzon, por e trajton atë.”

Të Shoqata Kombëtare e Belbëzimit (NSA) e përkufizon belbëzimin si një “çrregullim komunikimi” neurologjik dhe fiziologjik që përfshin ndërprerje ose ‘çrregullime’ në të folurit e një personi.

Rreth 1 për qind e të rriturve në Shtetet e Bashkuara – ose 3 milionë të rritur – belbëzojnë, sipas NSA.

Ndërsa nuk dihet saktësisht se çfarë e shkakton belbëzimin, shumica e studiuesve besojnë se belbëzimi përfshin ndryshime në aktivitetin e trurit që ndërhyjnë në prodhimin e të folurit.

“Nëse [an MRI or CAT scan] shikonte trurin e një personi që belbëzon ndërsa ishte duke bërë një detyrë të të folurit, si p.sh. leximi i 25 fjalive me zë të lartë, dhe nëse herën e parë që i thanë ato fjali nuk belbëzuan, por herën e dytë belbëzuan, truri në grupi i parë do të funksiononte ngjashëm me një person që nuk belbëzon. Gjatë setit të dytë, ne do të shihnim ndryshime fiziologjike, “tha Gabel.

Në disa njerëz, prirja për belbëzim mund të shfaqet në familje.

“Rreth 60 për qind e atyre që belbëzojnë kanë anëtarë të familjes që belbëzojnë,” tha Gabel.

Më poshtë janë 5 keqkuptimet e zakonshme që njerëzit kanë në lidhje me belbëzimin dhe se si ato mund të ndikojnë tek ata që jetojnë me këtë gjendje:

1. Njerëzit që belbëzojnë janë thjesht të shqetësuar

Belbëzimi është i bazuar neurologjikisht – jo psikologjikisht.

“Edhe pse emocionet e përkeqësojnë belbëzimin, kjo nuk do të thotë se është një faktor shkakësor. Njerëzit që belbëzojnë nuk janë më shumë ose më pak të shqetësuar se kushdo tjetër”, tha Reeves.

Gabel theksoi se belbëzimi nuk shkaktohet nga ankthi.

“Ka një paralajmërim sepse njerëzit që belbëzojnë kur janë fëmijë mund të mos tregojnë shumë reagim ndaj tij, por kur fillojnë të kuptojnë nga brenda dhe në botën përreth tyre se si tingëllojnë dhe si flasin është e ndryshme, atëherë bëhet e qartë. vështirë të flasësh ndërsa përpiqesh të flasësh në ‘mënyrën normale’ dhe kjo të çon në ankth që lidhet me të folurit,” tha ai.

Si rezultat, të jetosh në një komunitet që nuk e kupton belbëzimin mund të provokojë ankth.

2. Njerëzit që belbëzojnë nuk janë inteligjentë

Njerëzit që belbëzojnë e dinë se çfarë duan të thonë, ata thjesht kanë sfida që t’i nxjerrin fjalët nga goja.

“Kam punuar me studentë me sfida njohëse, si dhe me studentë në vazhdimësinë e talentuar, dhe klinikisht dhe anekdotikisht, belbëzimi nuk bazohet në inteligjencë,” tha Reeves.

Gabel vuri në dukje se paternalizmi shpesh hyn në lojë me fëmijët që belbëzojnë.

“Kjo është ideja se belbëzimi duhet të jetë kaq i vështirë, dhe për shkak të këtij nocioni, njerëzit mund të nënvlerësojnë dikë sepse belbëzojnë dhe prandaj presin që ai të bëjë më pak,” tha ai.

3. Njerëzit që belbëzojnë duhet të përpiqen më shumë

Lehtësia e komunikimit është diçka që nderohet – megjithatë, Reeves tha se shumica e njerëzve që belbëzojnë nuk do të arrijnë standardin e artë të komunikimit.

“Nuk mund të shikosh dikë si Biden dhe të mendosh se ai e bëri atë me punë të palodhur; kështu duhet të jenë të tjerët që belbëzojnë”, tha ajo.

Për më tepër, Gabel thekson se ekziston nocioni që njerëzit që belbëzojnë po belbëzojnë me qëllim dhe mund të ndalojnë nëse duan.

“Ose do të dëgjoni disa njerëz që thonë: ‘Unë belbëzoja kur isha fëmijë dhe e kalova atë.’ Fakti është se ata ndoshta nuk e kanë bërë dhe nëse e kanë bërë me të vërtetë, ata janë një nga të paktët që u rritën prej saj në vend që të mësuan të jetojnë me të,” tha ai.

4. Njerëzit që belbëzojnë duhet thjesht të ngadalësojnë ritmin

Gabel tha se shpesh, njerëzit që nuk e kuptojnë belbëzimin do të sugjerojnë që ata që belbëzojnë thjesht duhet të ngadalësojnë shpejtësinë, të marrin frymë dhe të mendojnë se çfarë duan të thonë.

“Nuk bëhet fjalë për këtë. Belbëzimi është një gjendje komplekse dhe është e rëndësishme ta mendojmë atë si një gjendje me simptoma. Njerëzit që belbëzojnë e dinë saktësisht se çfarë duan të thonë, por thjesht nuk mund ta thonë lehtë,” tha ai.

Në vend që të ofrojnë këshilla, gjëja më e mirë për dëgjuesit është të dëgjojnë me durim.

“Përgjigjuni mesazhit dhe jo se si është dërguar. Shihni personin dhe jo belbëzimin e tij. Dëgjoni dhe prisni dhe mos jepni këshilla apo mbaroni fjalitë e tyre”, tha Reeves.

5. Njerëzit që belbëzojnë nuk duhet të ndjekin karrierën me shumë të folur

Hulumtimet sugjerojnë se ata që nuk belbëzojnë besojnë se ata që belbëzojnë duhet të shmangin karrierat që kërkojnë një sasi më të madhe komunikimi, tha Gabel.

Ai vë në dukje se të dhëna të tjera tregojnë se njerëzit që belbëzojnë luftojnë me çështjet e punësimit, të tilla si të qenit më pak të prirur për t’u promovuar, të paguhen më pak dhe të punojnë në karriera me paga më të ulëta.

“Ndërsa paraqet sfida, belbëzimi i ndërton njerëzit për mbijetesë, sepse ata kanë të bëjnë me diçka të vështirë zakonisht në një moshë shumë të re, por një person mund ta kthejë atë në një forcë të jashtëzakonshme”, tha Gabel.

“Biden është një model i mirë për këtë, pavarësisht nëse besoni në politikën e tij apo jo”, shtoi ai.

Ndërkohë që nuk ka kurë për belbëzimin, patologët e gjuhës së të folurit përdorni terapi të ndryshme për të ndihmuar ata që belbëzojnë.

“Është me shumë faktorë me shumë qasje të ndryshme. Nuk ka një terapi të vetme që i përshtatet të gjithëve. Është një proces dinamik”, tha Gabel.

Ndërsa pjesë e terapisë së të folurit është të ndihmojë njerëzit të flasin më lehtë, ai tha se një aspekt i madh është të ndihmosh njerëzit të pranojnë më shumë belbëzimin e tyre.

“Unë përdor një model për t’i ndihmuar njerëzit të flasin për belbëzimin dhe shpresat dhe ëndrrat e tyre, dhe prej andej mund t’u tregoj atyre gjëra për të provuar. Kjo u lejon atyre të zbulojnë veten se si duan të përballen me dallimin e tyre. Dhe kjo është ajo që belbëzimi është; vetëm një ndryshim në mënyrën se si ata komunikojnë, “tha Gabel.

Duke u lidhur me grupet mbështetëse është një tjetër komponent për përballimin, shtoi Reeves.

“Të flasësh me të tjerët që kalojnë të njëjtën gjë është një mënyrë e shkëlqyer për të ndarë burimet dhe një kujtesë e mirë se nuk jeni vetëm,” tha ajo.