Realiteti i stresit të pakicave për lezbiket, homoseksualët dhe biseksualët

Për studimin, autori kryesor David M. Huebner, PhD, profesor i asociuar i parandalimit dhe shëndetit të komunitetit në Shkollën e Shëndetit Publik të Institutit Milken të Universitetit George Washington dhe ekipi i tij anketuan 134 amerikanë që u identifikuan si lezbike, homoseksualë ose biseksualë. Nga mosha 18 deri në 58 vjeç, pjesëmarrësit u përfshinë në studim përmes mediave sociale dhe u rekrutuan në një festival krenarie LGBTQIA+. Pjesëmarrësit gjithashtu ishin të ndarë pothuajse në mënyrë të barabartë midis meshkujve dhe femrave.

Pjesëmarrësve iu tha se do të bashkëpunonin me një intervistues i cili do të vlerësonte inteligjencën, pëlqimin dhe kompetencën e tyre përmes studimit.

Cila ishte kapja? Në një grup, pjesëmarrësve iu tha në një formular që ata plotësuan përpara intervistës, personi që i merrte në pyetje shprehu pikëpamje politike kundër të drejtave të lezbikeve, homoseksualëve dhe biseksualëve. Grupit tjetër iu tha se partnerët e tyre në intervistë shprehnin pikëpamje mbështetëse për të drejtat e LGB-së.

Pjesëmarrësit e studimit në fakt nuk panë që partnerët e tyre t’u bënin pyetje drejtpërdrejt. Në vend të kësaj, ata morën pyetje të regjistruara që u thanë se vinin nga partnerët e tyre. Kjo ishte për të shmangur mundësinë që pamja e intervistuesit mund të injektonte paragjykimet e veta në studim. Presioni i gjakut i secilit person u monitorua gjatë gjithë eksperimentit dhe u mblodhën mostra të pështymës për të parë nivelet e kortizolit, hormoni i stresit.

Rezultatet treguan se të dy grupet kishin rrahje të lartë të zemrës dhe presion të gjakut sistolik dhe diastolik gjatë procesit të intervistës. Grupi që u tha se pyetësi kishte pikëpamje homofobike shfaqi kërcime më të mëdha në rrahjet e zemrës dhe presionin sistolik të gjakut gjatë dëgjimit të pyetjeve dhe ulje më të vogla në presionin sistolik të gjakut gjatë periudhës së rikuperimit.

Në mënyrë të ngjashme, rritja e kortizolit vetëm në grup bëri që të besohej se po merreshin në pyetje nga një person potencialisht homofobik.

“Pasi studimi po vazhdonte, pata një moment ku mendova se kisha bërë një gabim serioz në dizajn. Ne i ekspozuam të gjithë në studim ndaj një stresi mjaft domethënës – të paktën siç ndodhin stresorët laboratorikë – dhe lloji i detyrës së intervistës që kishim pjesëmarrësit të bënin gjeneron një përgjigje mjaft të madhe fiziologjike në vetvete, “tha Huebner për Healthline. “Dhe kështu mendova me vete: “Nuk ka asnjë mënyrë që manipulimi ynë i vogël nëse ai intervistues mbështet martesën e homoseksualëve do të regjistrohet fiziologjikisht mbi atë stresor tashmë të rëndësishëm.”

Huebner tha se kushtet ishin të njëjta për të dy grupet, përveç përshkrimit me një fjali të intervistuesit, i cili zbuloi nëse ai person kishte pikëpamje homofobike.

“Pra, sinqerisht u befasova kur pamë dallime fiziologjike midis grupeve. Për mua, ishte vërtet provë bindëse që të bësh një detyrë të vështirë me dikë që mund të paragjykojë kundër teje krijon vërtet stres të rëndësishëm fiziologjik,” shtoi ai.

Çfarë është stresi i pakicave?

Stresi i pakicës i referohet ankthit kronik të qëndrueshëm që pakicat ose njerëzit që janë pjesë e grupeve të stigmatizuara përjetojnë nga mikroagresionet, sulmet dhe diskriminimi i të gjitha formave.

Huebner shpjegoi se hulumtimi ka treguar se lloji i rritjeve adaptive në rrahjet e zemrës, presionit të gjakut dhe prodhimit të kortizolit të evidentuar tek këta pjesëmarrës mund të grumbullohet me kalimin e kohës për të rritur mundësinë e sëmundjeve kardiovaskulare, sëmundjeve infektive, madje edhe vdekjes së hershme.

“Është e pamundur të përcaktohet saktësisht se sa do të rrisin rrezikun sepse përvoja e çdo personi është e ndryshme dhe njerëzit përballen me sasi të ndryshme diskriminimi në jetën e tyre të përditshme,” shtoi ai. “Për shembull, disa nga punët tona të mëparshme kanë treguar se njerëzit me prejardhje më të ulët socio-ekonomike mund të ekspozohen ndaj sasive më të mëdha të diskriminimit kur ata janë të hapur për orientimin e tyre seksual në jetën e tyre të përditshme.”

Katie Brooks Biello, PhD, profesor i asociuar në departamentet e shkencave të sjelljes dhe sociale dhe epidemiologjisë, dhe nënkryetari i departamentit të shkencave të sjelljes dhe sociale në Shkollën e Shëndetit Publik të Universitetit Brown, i tha Healthline se kur përgjigjet adaptive ndaj këtij lloj stresi dështojnë funksioni, është e zakonshme që të ndodhin “ndikime fizike”.

“Për shembull, për shkak se kortizoli vepron si një anti-inflamator, kur ndodh mosfunksionimi i kortizolit, inflamacioni mund të ndodhë dhe të ndikojë në sisteme të shumta organesh, duke rezultuar në lodhje, depresion, dobësim të muskujve dhe kockave, dhimbje, etj.,” tha Biello, i cili nuk është. i lidhur me kërkimin e Huebner.

Kur e shikojmë këtë studim në kontekstin e shtrirjes së plotë të komuniteteve LGBTQIA+, është e rëndësishme të theksohet se ky hulumtim shikon vetëm stresin e pakicave që lidhet me lezbiket, homoseksualët dhe biseksualët. Anëtarët e tjerë të komuniteteve më të mëdha LGBTQIA+ nuk adresohen, të tilla si trans dhe personat jokonform gjinor.

A ndryshon stresi i pakicës i lidhur me identitetin gjinor nga ai që lidhet me seksualitetin e një personi?

“Unë do të prisja absolutisht gjetje të ngjashme nëse do të studionim individë transgjinorë ose jobinarë dhe do t’i ekspozonim ata ndaj stresorëve të ngjashëm,” tha Huebner.

Biello sugjeroi se “do të ishte e mundshme” – vetëm bazuar në kërkimet e kaluara, metodat e këtij studimi dhe “mekanizmat e hipotezuar” – që një studim si ky, por që përfshinte reagime ndaj transfobisë midis transgjinorëve ose njerëzve jokonform gjinor do të shihte rezultate të ngjashme.

“Përveç kësaj, kërkimet e ardhshme duhet të shqyrtojnë ndikimin e mundshëm të stigmave të kryqëzuara – si racizmi dhe homofobia ose transfobia – në stres dhe rezultate të tjera fiziologjike,” theksoi ajo.

Si të menaxhoni stresin e pakicave

Kur u pyetën sesi anëtarët e komuniteteve më të mëdha LGBTQIA+ mund të menaxhojnë stresin e pakicave në jetën e përditshme, Huebner tha se është e rëndësishme që “njerëzit të mos e përvetësojnë homofobinë që përjetojnë”.

“Me këtë, dua të them që kur përballesh me diskriminim ose homofobi, duhet të punosh shumë për të kuptuar se është personi që të keqtrajton ty ai që e ka problemin, jo ti. Kur njerëzit janë në gjendje të kuptojnë se janë njerëz me vlerë dhe vlerë, edhe përballë homofobisë, ata bëjnë më mirë sesa kur i përvetësojnë ato ndjenja negative dhe besojnë se ka diçka që nuk shkon me ta ose se ata kanë shkaktuar keqtrajtim,” shpjegoi ai. .

Gjithashtu, Huebner tha se akti i thjeshtë i të menduarit për diskriminimin me të cilin mund të përballeni gjatë gjithë kohës mund të jetë kundërproduktiv. Mund të mos jetë në gjendje t’ju ndihmojë të ecni përpara emocionalisht ose psikologjikisht nga ai lloj stresi.

“Ndonjëherë biseda me miq të mirë ose me një terapist të aftë mund t’ju ndihmojë të krijoni një histori në mendjen tuaj që ju lejon të ecni përpara. Historitë e mira kanë fillim, mes dhe fund. Kur përtypim, ne ngecim në fillim ose në mes, duke pyetur vazhdimisht, ‘si ndodhi kjo, pse ishin kaq hov, ose ‘çfarë mund të kisha bërë ndryshe?’”, shtoi Huebner. “Kur ndaloni së bërë ato pyetje dhe arrini në fund të historisë suaj, ndoshta është më mirë për ju fiziologjikisht.”

Sigurisht, më lehtë të thuhet se sa të bëhet. Një sulm i rregullt i sjelljes dhe gjuhës homofobike mund të ndihet demoralizues për shumë njerëz.

“Është e vështirë për ne të kontrollojmë se si njerëzit e tjerë do të veprojnë ndaj nesh dhe kështu mund të jetë e dobishme të përqendrohemi në reagimet tona ndaj keqtrajtimit dhe të sigurohemi që ata të jenë sa më të shëndetshëm që të jetë e mundur,” sugjeroi ai. “Nëse ndjeni paragjykim nga mjeku juaj, është ndoshta më e shëndetshme të gjesh një mjek të ri sesa të shmangësh plotësisht marrjen e kujdesit mjekësor ose të vazhdosh të ekspozosh veten ndaj paragjykimeve të tyre.”

Biello tha se ndërsa disa prova tregojnë se stërvitja e rregullt, menaxhimi konjitiv i sjelljes së stresit dhe “llojet e tjera të ndërhyrjeve për reduktimin e stresit” mund të zvogëlojnë nivelet e kortizolit të një personi, është e rëndësishme të theksohet se “asnjë nga këto ndërhyrje nuk merr në rrënjë shkaqet negative rezultatet shëndetësore që vijnë nga stresi.”

Këto teknika mund të ofrojnë ndihmë të menjëhershme në zbutjen e stresit, por ato nuk eliminojnë homofobinë ose diskriminimet e tjera nga jeta e një personi. Kjo do të kërkonte ndryshime më të mëdha të pamjes që mund të jenë jashtë kontrollit tuaj – ndryshime shoqërore dhe të komunitetit, ose ndoshta diçka më afër shtëpisë, si ndryshimi i mjedisit tuaj, kërkimi i një vendi pune më pranues ose lënia e një miqësie toksike nëse bëhet e dëmshme për Shendeti juaj.

Planet për studime të mëtejshme

Huebner tha se studimi i tij zbuloi se grupi i ekspozuar ndaj paragjykimit homofobik “përjetoi gjithashtu ulje të ndryshueshmërisë së rrahjeve të zemrës me frekuencë të lartë”.

Ai tha se kjo është një “masë e komplikuar” që ka shumë të ngjarë të pasqyrojë “shkallën në të cilën nervi juaj vagal po ju ndihmon të rregulloni përgjigjen tuaj fiziologjike ndaj stresit”.

“Njerëzit, ndryshueshmëria e rrahjeve të zemrës së të cilëve qëndron e qëndrueshme gjatë një detyre, ndoshta po bëjnë një punë më të mirë për të rregulluar fiziologjinë dhe emocionet e tyre. Përsëri, të dy grupet përjetuan pak stres dhe patën rritje të aktivitetit kardiovaskular. Por ne pamë vetëm rënien e ndryshueshmërisë së rrahjeve të zemrës në grupin kundër paragjykimeve kundër homoseksualëve, “tha Huebner.

Ai shtoi, “Kjo sugjeron që ekspozimi ndaj paragjykimeve kundër homoseksualëve mund ta bëjë veçanërisht të vështirë për trupat e njerëzve që të rregullojnë përballë situatave sfiduese.”

Ai sugjeroi se kjo mund të ketë implikime për të kuptuar pse njerëzit e ekspozuar ndaj diskriminimit mund të gravitojnë drejt përfshirjes në sjellje jo të shëndetshme, si pirja e tepërt, për shembull.

Duke parë përpara, ai tha se do të ishte i interesuar të merrte në pyetje ato gjetje më shumë ndërsa ne vazhdojmë të zbulojmë se sa i dëmshëm dhe ndikues mund të jetë ky lloj diskriminimi në shëndetin dhe mirëqenien e përgjithshme të njerëzve LGBTQIA+.

Gjatë një sezoni ku festohet krenaria, është e rëndësishme të mbani parasysh se sa stresi i pakicave mund të ndikojë te njerëzit, veçanërisht disa nga anëtarët më të cenueshëm të komuniteteve më të mëdha LGBTQIA+.