Pacientët dhe sindikatat po bëjnë presion për më shumë rregullime.

Dializa mund të jetë një trajtim jetëshpëtues për njerëzit, veshkat e të cilëve kanë pushuar së funksionuari. Procesi filtron toksinat nga gjaku i tyre që veshkat normalisht do t’i hiqnin.

Me rritjen e shkallës së obezitetit dhe diabetit të tipit 2, ka pasur një nevojë në rritje për klinikat e dializës në Shtetet e Bashkuara për t’i mbajtur njerëzit gjallë. Në 1991, në mbarë vendin kishte 2046 objekte të dializës. Por nga 2015, kjo shifër u trefishua në 6,592.

Në Kaliforni, një numër në rritje i shkeljeve të shëndetit dhe sigurisë kanë bërë që disa njerëz të ngrenë shqetësime se këto qendra nuk janë të përqendruara te pacientët aq sa vlera e tyre përfundimtare.

Avokatët tani po bëjnë presion për të miratuar një masë të re votimi që do të kufizonte të ardhurat. Por kritikët thonë se përfundimisht mund të përfundojë duke dëmtuar pacientët.

Një pacient i shqetësuar, Mario Gonzales, shkon në një klinikë në Fresno, Kaliforni. Gonzales thotë se ndjeu gjakun e tij të ftohtë që herën e parë që hyri në klinikë.

“Ishte më shumë një ndjenjë e zorrëve,” tha Gonzales, 61 vjeç, për atë ditë të parë gati katër vjet më parë. “Ishte një ndjenjë atmosferike pasi hyra atje. Diçka sapo më tha… diçka (këtu) nuk është në rregull.”

Ndërsa infermierët dhe teknikët në klinikë ishin të sjellshëm dhe profesionistë, Gonzales vëren se nuk kishte mjaft prej tyre.

Ai thotë se pa shumë pacientë të moshuar të mbushnin 28 karriget e klinikës, të cilët kishin nevojë për ndihmë për t’u ulur ose për të përdorur tualetin. Pa personel të mjaftueshëm, pacientët mbetën të pambikëqyrur për periudha të gjata kohore, thotë ai.

Gonzales thotë se në muajt në vijim, ai vuri re gjithashtu detaje të tjera shqetësuese, si gjaku në dysheme dhe insektet që zvarriteshin mbi pajisje.

“Isha shumë i neveritur që këta të moshuar po trajtoheshin kështu,” tha Gonzales.

Gonzales nuk u ndje rehat kur ndau emrin e kësaj klinike me Healthline, por tha se klinika u riformua përfundimisht dhe tani është shumë më sanitare.

Por ai nuk i ka harruar ato ditë të hershme.

Me këto imazhe në mendje, Gonzales iu bashkua një lëvizjeje në Kaliforni që mbështetësit thonë se do të përmirësojë shërbimet dhe stafin në objektet e dializës në mbarë vendin, si dhe klinika të tjera në të gjithë vendin.

Masa mbështetet nga Unioni Ndërkombëtar i Punonjësve të Shërbimit-United Healthcare Workers West (SEIU-UHW).

Ata po bëjnë presion për një nismë votimi të quajtur Akti i çmimeve të drejta për dializën. Do të kufizonte të ardhurat e korporatave të dializës fitimprurëse në 15 për qind mbi shumën që shpenzojnë për kujdesin ndaj pacientëve.

Pas kësaj, qendrave do t’u kërkohet të lëshojnë zbritje për paguesit.

Mbështetësit e saj thonë se nisma do t’u kërkonte korporatave të dializës që të investojnë fitimet e tyre për të punësuar më shumë staf, për të blerë pajisje të reja dhe për të përmirësuar objektet. Kundërshtarët thonë se vendosja e një kufiri mbi të ardhurat mund të rrezikojë pacientët.

Më shumë se 600,000 nënshkrime u mblodhën nga votuesit e Kalifornisë dhe iu dorëzuan zyrtarëve zgjedhorë në fillim të prillit. Akti tani do të shfaqet në fletëvotimin mbarëkombëtar të këtij nëntori.

Por kjo nuk kufizohet vetëm në Kaliforni. SEIU-UHW po sponsorizon gjithashtu iniciativa të ngjashme në Arizona dhe Ohio.

Masa e votimit synon rritjen e kostos për trajtimet e dializës pasi gjithnjë e më shumë qendra të dializës shfaqen në të gjithë vendin.

Ky zgjerim përkon me rritjen e numrit të njerëzve që marrin diagnozat e sëmundjes renale në fazën përfundimtare.

Me shume se 660,000 amerikanë kanë sëmundje dhe specialistët e veshkave thonë se ky numër rritet me 5 për qind në vit. Shumica e njerëzve me sëmundje renale në fazën përfundimtare i drejtohen trajtimeve të hemodializës, të cilat përfshijnë një orar prej tre seancash në javë. Çdo seancë zgjat tre deri në pesë orë.

Fatura për këto trajtime bie kryesisht mbi taksapaguesit amerikanë përmes financimit të Medicare ose Medicaid.

Hemodializa vjetore i kushton Shteteve të Bashkuara 42 miliardë dollarë, sipas vlerësimeve të përpiluara nga Universiteti i Kalifornisë në San Francisko (UCSF). Shumica e kësaj – ose 34 miliardë dollarë – paguhet përmes Medicare.

Kostoja e mbetur mbulohet ose nga Medicaid, sigurimet private, ose nga xhepi, sipas raportit të UCSF.

Zyrtarët e sindikatës thonë se pjesa më e madhe e fitimit është bërë nga tarifat e larta të kompanive private të sigurimit.

Në Kaliforni, ka rreth 600 objektet e dializës. Por vetëm dy kompani, DaVita Inc. me bazë në Denver dhe Fresenius Medical Care e Gjermanisë, zotërojnë rreth 70 për qind të objekteve të dializës në shtet.

Të dyja janë kompani fitimprurëse.

“Këto dy korporata shumëkombëshe fitojnë çdo vit miliarda dollarë nga operacionet e tyre të dializës, duke përfshirë pothuajse 400 milionë dollarë çdo vit vetëm në Kaliforni,” thuhet në nismën e votimit SEIU-UHW. “Në një treg të dominuar nga vetëm dy korporata shumëkombëshe, Kalifornia duhet të sigurojë që dializa të jetë me çmim të drejtë dhe të përballueshme.”

Masa e votimit po përballet me një sasi të madhe kundërshtimesh nga disa organizata, duke përfshirë Shoqatën Mjekësore të Kalifornisë, të cilat thonë se mund të dëmtojë pacientët.

Pacientët dhe kujdestarët për të mbrojtur pacientët me dializë (PCPDP), një koalicion prej më shumë se 60 grupesh i sponsorizuar nga Këshilli i Dializës së Kalifornisë – dhe i financuar kryesisht nga DaVita dhe Fresenius – gjithashtu e quajti masën e votimit të gabuar.

Koalicioni, i përbërë nga mjekë dhe grupe pacientësh, thotë se vendosja e një kufiri mbi të ardhurat mund të rrezikojë më shumë pacientë dhe të dëmtojë objektet më të vogla në zonat rurale. Anëtarët e grupit e quajtën gjithashtu nismën një taktikë të njohur për të bashkuar infermierët dhe teknikët.

Kathy Fairbanks, zëdhënëse për PCPDP, thotë se nivelet e infeksionit në qendrat e dializës në Kaliforni janë më të ulëta në krahasim me ato në shtetet ku ka raporte të përcaktuara të personelit.

Fairbanks thotë se pretendimet e bëra nga SEIU-UHW se klinikat e dializës kanë nevojë për më shumë staf për të parandaluar infeksionet janë të pavërteta.

“Nuk ka asnjë provë për ta vërtetuar këtë,” tha Fairbanks. “Në fakt, provat aktuale tregojnë se Kalifornia po ecën më mirë pa raporte të personelit sesa shtetet që i kanë tashmë ato.”

Ndërkohë, në një deklaratë për Healthline, Fresenius – e cila zotëron më shumë se 2200 qendra dialize në mbarë vendin – e quajti gjithashtu lëvizjen e sindikatës të meta.

“Ne jemi kundër këtij propozimi thellësisht të meta, duke u bashkuar me mjekët, infermierët, teknikët, grupet e mbrojtjes së pacientëve dhe shumë të tjerë në opozitë, sepse do të kufizojë aksesin e pacientëve në dializën e qëndrueshme”, tha Brad Puffer, zëdhënës i Fresenius Medical. Kujdes për Amerikën e Veriut.

DaVita, e cila operon më shumë se 2,500 objekte të dializës në mbarë vendin, nuk i ktheu kërkesat e përsëritura për koment.

“Kjo iniciativë mund të detyrojë klinikat e dializës në komunitet të shkurtojnë shërbimet ose të mbyllen krejtësisht,” tha Lori Hartwell, president dhe themelues i Rrjetit jofitimprurës të Mbështetjes Renal, në një deklaratë. “Njerëzit që kanë nevojë për dializë mund të mbeten pa qasje në trajtimin e shpëtimit që u nevojitet për të qëndruar gjallë. Ky është një propozim i rrezikshëm dhe duhet të mposhtet.”

Zyrtarët shtetërorë dhe federalë inspektojnë rregullisht qendrat e dializës, por jo saktësisht shpesh. Dhe shkeljet kanë ardhur duke u rritur me rritjen e numrit të qendrave.

Qendrat u bënë fokus në peizazhin politik vitin e kaluar kur senatori shtetëror Ricardo Lara (D-Bell Gardens) prezantoi një projekt-ligj që do të kërkonte inspektime vjetore të klinikave të dializës dhe më shumë staf.

Lara tha se Kalifornia ndoqi standardet minimale federale për raportet infermiere ndaj pacientit dhe qendrat e dializës inspektoheshin vetëm çdo gjashtë vjet.

Lara tha faturën e tij, të cilin SEIU-UHW e sponsorizoi gjithashtu, kishte për qëllim t’i mbante korporatat përgjegjëse dhe të ndihmonte në reduktimin e infeksioneve të transmetuara nga gjaku, si p.sh. hepatiti. Ai përfundimisht e la në sirtar projektligjin, duke thënë se preferonte të lejonte “industrinë, grupet e punëtorëve, grupet e pacientëve, avokatët dhe administratën” të gjenin një zgjidhje.

Zyrtarët me Departamenti i Shëndetit Publik në Kaliforni tha se inspektimet e Healthline bëhen “periodike”.

Qendrat federale për Shërbimet e Medicare dhe Medicaid (CMS) kërkojnë që Departamenti i Shëndetit Publik të Kalifornisë të anketojë 10 përqind – aktualisht 65 – të qendrave të dializës së shtetit çdo vit.

Objektet zgjidhen bazuar në kujdesin ndaj pacientit, tha një zëdhënës i departamentit.

Për më tepër, zyrtarët federalë kërkojnë nga inspektorët shtetërorë shëndetësorë që të vëzhgojnë çdo qendër dialize të paktën një herë në 3.5 vjet. Shteti gjithashtu heton ankesat dhe incidentet e raportuara nga subjektet lidhur me objektet.

Inspektimet e kryera vitin e kaluar për të verifikuar kërkesat e licencimit dhe certifikimit nxorrën 1,254 shkelje të kontrollit të infeksionit në 339 qendra dializë, thanë zyrtarët.

“Në tre vitet e fundit, shkeljet e lidhura me infeksionin në qendrat e dializës janë rritur me 43 për qind në përgjithësi dhe janë rritur me 26 për qind për shkeljet e cituara gjatë sondazheve të ricertifikimit,” thanë zyrtarët shëndetësorë të Kalifornisë.

Disa nga ato citate përfshinin mosmbajtjen e dorezave dhe larjen e duarve. Në vitin 2015 janë konstatuar 35 shkelje për mosmbajtje të ambientit sanitar. Në vitin 2017, numri i citimeve të lëshuara për shkelje të ngjashme u rrit në 51.

Fairbanks paralajmëron që të mos nxirren përfundime të shpejta mbi numrin e citimeve të lëshuara për shkeljet e kontrollit të infeksionit, të cilat janë të ndryshme nga infeksionet aktuale.

Fairbanks u kërkon pacientëve t’i referohen Medicare.gov për të parë se si renditen qendrat e dializës në Kaliforni dhe krahasohen me të tjerat.

Por numri në rritje i citimeve nuk është befasi për Magellan Handford, një infermiere udhëtuese e dializës me 17 vjet përvojë. Handford ka punuar në rreth 40 objekte nga Los Angeles në San Diego dhe ka parë infermierë të stërmbushur me pacientë dhe detyra pasi janë hapur më shumë objekte.

“Ky ka qenë gjithmonë një fenomen,” tha Handford. “Ata [DeVita and Fresenius] nuk duan të investojnë në punëtorë, sepse ata nuk duan të humbasin fitimin.”

Nëse nisma e votimit ecën përpara, Handford tha se do të hedhë më shumë dritë mbi një industri që ai beson se ka funksionuar me pak mbikëqyrje.

“Ndërsa Kalifornia shkon, kështu shkon edhe kombi,” tha Handford. “Shpresojmë se kjo do të përhapet në të gjithë vendin dhe do t’u japë punëtorëve të tjerë nxitjen për të bërë ndryshime. Ne duhet të jemi në gjendje të vijmë të bëjmë punët tona, të kujdesemi për pacientët tanë dhe të mos shqetësohemi për një industri që shikon fitimin.”