Disa prova klinike kanë pasur rezultate zhgënjyese, por disa njerëz me sëmundje janë të gatshëm të përpiqen të parazitin krimbat si një trajtim alternativ.

Mijëra njerëz po ekspozohen qëllimisht ndaj krimbave parazitarë për të trajtuar sëmundjen inflamatore të zorrëve, ethet e barit dhe sëmundje të tjera.

Dhe disa prej tyre raportojnë se po funksionon.

Një trup në rritje i kërkimore sugjeron që krimbat parazitarë, të njohur gjithashtu si helminths, mund të jenë të dobishëm për trajtimin e një sërë kushtesh autoimune dhe alergjike.

Por deri më sot, Administrata e Ushqimit dhe Barnave (FDA) nuk ka miratuar asnjë helminth për përdorim te njerëzit në Shtetet e Bashkuara.

Pa miratimin e FDA, mjekët nuk janë në gjendje të ofrojnë helminth për pacientët këtu.

Pra, disa njerëz po i drejtohen vetë-trajtimit, duke i marrë krimbat nga vende në vende të tjera.

Ne nje studim botuar në vitin 2015, hetuesit vlerësuan se 6,000 deri në 7,000 njerëz në mbarë botën po vetë-trajtonin me helminths.

“Historia moderne e vetë-trajtimit shkon prapa rreth vitit 2005, kur një djalë i quajtur Joel Weinstock përcaktoi se një helminth i veçantë do të zgjidhte sëmundjen inflamatore të zorrëve për shumë pacientë që nuk i përgjigjeshin mjekimit,” William Parker, PhD, bashkëautor i studimi dhe drejtori i Laboratori i mosfunksionimit imunitar dhe mospërputhjes evolucionare në Universitetin Duke, tha për Healthline.

“Por u bë e dukshme, mendoj, për shumë njerëz se do të duhej shumë kohë që helminthët të kalonin rrugën tradicionale,” shtoi ai. “Pra, brenda disa viteve, ne patëm dy kompani që u shisnin helminth njerëzve që dëshironin ta provonin.”

Tani, të paktën pesë kompani në mbarë botën shesin një ose më shumë lloje helminthësh për përdorim terapeutik.

Shumë nga klientët e tyre mësojnë për terapinë me helminth përmes mediave sociale dhe rrjeteve të tjera të komunitetit.

“Ky fenomen është si çdo lloj fenomeni social,” tha Parker. “Ju keni disa individë pionierë që kanë lexuar për të në një punim shkencor dhe kanë dalë dhe e kanë provuar. Nëse ata kanë një përvojë të mirë, atëherë më shumë njerëz do ta provojnë atë, dhe më shumë dhe më shumë.”

Kritikët argumentojnë se terapia me helminth është e rrezikshme dhe mund të shkaktojë simptoma të infeksionit parazitar, por disa njerëz besojnë se ia vlen të rrezikohet.

Për disa njerëz, terapia me helminth ofron shpresë kur trajtimet konvencionale kanë dështuar.

“Do të ketë pikëpamje të ndryshme për këtë, nëse është gjë e mirë apo e keqe. Por mendoj se nëse nuk po përfitoni nga asgjë tjetër, mund të kuptoj pse njerëzit do të donin ta bënin këtë,” William Harnett, PhD, profesor në Instituti Strathclyde i Farmacisë dhe Shkencave Biomjekësore, tha Healthline.

“Unë mendoj se në shumë raste, këta janë njerëz që nuk kanë marrë ndonjë përfitim real për gjendjen e tyre nga mjekësia konvencionale, dhe kështu ata janë të prirur të provojnë çdo gjë që mund të jetë një terapi alternative. Dhe në disa raste, ata duket se po marrin përfitime nga kjo,” vazhdoi ai.

Katër lloje të helminthit janë aktualisht në dispozicion për shitje komerciale. Ata janë krimbi i njeriut, krimbi i kamxhikut të njeriut, krimbi i derrit dhe krimbi i minjve.

Krimbi i gremisit të njeriut dhe krimbi i kamxhikut të njeriut janë lloje të krimbit të rrumbullakët që mund të mbijetojnë dhe të shumohen në traktin tretës të njeriut.

Ata mund të piqen deri në moshën madhore, të jetojnë nga një deri në dy vjet dhe të prodhojnë shumë vezë brenda zorrëve të njeriut.

Në të kundërt, krimbi i kamxhikut të derrit dhe shiriti i minjve zakonisht nuk mbijetojnë deri në moshën madhore te njerëzit.

Kjo do të thotë që njerëzit që vetë-trajtohen me krimbin e derrit dhe shiritin e minjve duhet të marrin doza të rregullta për të mbajtur një popullatë në sistemin e tyre.

Nga ana tjetër, këto specie kanë më pak gjasa të shumohen jashtë kontrollit dhe të prodhojnë simptoma të infeksionit.

“Krimbi i kamxhikut të derrit dhe krimbi i shiritit të minjve janë dy që nuk jetojnë te njerëzit për shumë kohë, kështu që ju duhet të vazhdoni t’i merrni ato pa pushim,” shpjegoi Parker. “Por ata janë më të njohurit, mendoj sepse kanë më pak efekte anësore negative sesa krimbat e tjerë, të cilët jetojnë brenda njerëzve.”

Në studimin e tyre të vitit 2015, Parker dhe kolegët e tij zbuluan se vetë-trajtuesit kishin më shumë gjasa të raportonin përfitime nga terapia me helminth sesa efekte anësore negative.

“Ajo që ne shohim është një raport i përgjigjes shumë të mirë ndaj përgjigjes shumë të keqe, ndoshta rreth 25 ose 30 me 1,” tha Parker.

Kur u raportuan efekte anësore negative, ato përfshinin lodhje, skuqje të lëkurës dhe probleme të lehta deri në të rënda gastrointestinale.

Njerëzit që përjetojnë efekte të rënda anësore mund të heqin helminthët nga trupi i tyre duke përdorur ilaçe antihelmintike.

Ndërsa terapia me helminth mund t’i godasë disa njerëz si një modë, ajo nuk është pa bazë shkencore.

“Ideja është që njerëzit kanë evoluar me krimba parazitarë dhe gjatë rrjedhës së këtij evolucioni, krimbat parazitarë kanë pasur një efekt në sistemin imunitar të njeriut,” tha Harnett për Healthline.

Teknologjitë moderne dhe mënyra e jetesës kanë kontribuar në varfërimin e biomës njerëzore, duke përfshirë humbjen e helminthëve nga shumë trupa njerëzorë.

Kjo humbje e biodiversitetit të brendshëm mund të ketë kontribuar në rritjen e kushteve alergjike dhe autoimune në vendet e zhvilluara.

Në studimet e kafshëve që përfshijnë minj, hetuesit kanë zbuluar se ekspozimi ndaj helminthëve ofron efekte mbrojtëse kundër shumë prej atyre sëmundjeve, të tilla si sëmundja inflamatore e zorrëve, skleroza e shumëfishtë dhe astma.

“Pothuajse çdo lloj krimbi që është testuar, në pothuajse çdo model kafshësh të imunitetit, autoimunitetit ose alergjisë, ka dhënë të dhëna pozitive,” tha Harnett.

Pavarësisht nga këto gjetje, terapia me helminth nuk ka gjasa të bëhet e zakonshme së shpejti.

Në një sistem të drejtuar nga fitimi ku kompanitë e barnave ofrojnë një pjesë të madhe të fondeve për provat klinike njerëzore, është sfiduese për të marrë mbështetjen financiare shumë të nevojshme.

“Sistemi ynë aktual i zhvillimit të barnave bazohet në farmaceutikë,” tha Parker. “Ka një premtim të madh për fitime nëse merrni një ilaç përmes atij sistemi, por nëse shikoni një krimb natyral, nuk ka shumë pronë intelektuale. Kush do të shpenzojë miliona dollarë për ta testuar atë, kur nuk ka enë gjigante prej ari në fund të ylberit?”

Si rezultat i pengesave rregullatore dhe financiare, janë kryer pak prova klinike njerëzore.

Ndër ato që kanë, gjetjet kanë qenë zhgënjyese.

“Kishte shumë premtime të hershme, por situata në provat klinike njerëzore nuk ka qenë aq e suksesshme,” tha Harnett.

“Ata kanë zbuluar se njerëzit duket se i tolerojnë krimbat, të paktën në numrin e përdorur në provat klinike, mjaft mirë,” vazhdoi ai. “Pra, nuk duket të ketë një çështje sigurie, por ka çështje të efikasitetit.”

Parker ia atribuoi disa nga ato çështje sfidave teknike të formulimit të helminthëve për provat klinike.

Parker mbetet me shpresë për të ardhmen e terapisë me helminth.

“Mendoj se përfundimisht, ne do të kuptojmë se helmintet janë vetëm një pjesë normale e ekosistemit të trupit tonë. Dhe përfundimisht, mendoj se do të shkojë përtej vetëm një terapie. Unë mendoj se do të jetë një lloj probiotiku që njerëzit do ta përdorin vetëm për të ruajtur shëndetin.”

Në vend të trajtimit me krimba të gjallë, disa besojnë se e ardhmja e terapisë me helminth qëndron në molekulat e prejardhura nga helminthët dhe analogët sintetikë.

Hulumtimi i Harnett sugjeron se disa molekula që rrjedhin nga sekrecionet dhe ekskretimet e helminthëve ofrojnë efekte të ngjashme mbrojtëse si krimbat e gjallë.

Ndërkohë, njerëzit që janë të interesuar të provojnë terapinë me helminth duhet të hulumtojnë tërësisht përfitimet dhe rreziqet e mundshme, këshilloi Parker.

Nëse ata vendosin të vetë-trajohen, ata duhet ta bëjnë këtë nën mbikëqyrjen e një mjeku, edhe nëse ai mjek nuk është në gjendje ose nuk dëshiron të rekomandojë terapi me helminth.