Depresioni dhe ankthi marrin një taksë shkatërruese për pacientët me artrit reumatoid.

Nivelet e depresionit dhe ankthit në pacientët me artrit reumatoid (RA) janë më të larta se sa është raportuar më parë dhe mund të luajnë një rol të rëndësishëm në mënyrën se si mjekët vlerësojnë dhe trajtojnë sëmundjen, sipas një studimi të ri të botuar në revistën. Kujdesi dhe Hulumtimi i Artritit.

I udhëhequr nga studiues në Qendrën e Kërkimit të Artritit në Mbretërinë e Bashkuar për Gjenetikë dhe Gjenomikë në Universitetin e Mançesterit, ky studim është i pari që mat depresionin te pacientët me RA të rëndë dhe aktive.

Mësoni se si ultratingulli mund të ndihmojë në trajtimin e RA »

Artriti reumatoid (RA) është një sëmundje kronike që shkakton inflamacion të kyçeve, sipas Biblioteka Kombëtare e Mjekësisë e SHBA. Nëse nuk diagnostikohet dhe trajtohet menjëherë, sëmundja mund të përparojë dhe të shkatërrojë përgjithmonë nyjet dhe të dëmtojë organet vitale, sipas Fondacioni i Artritit.

Rreth 1.5 milion njerëz në SHBA kanë RA dhe një e treta e njerëzve në SHBA të moshës 45 vjeç e lart me artrit gjithashtu vuajnë nga depresioni ose ankthi, sipas një studim i vitit 2012 kryer nga studiues në Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve. Sëmundja është më e zakonshme tek gratë midis moshës 30 dhe 60 vjeç, por mund të prekë edhe burrat më vonë në jetë, sipas Fondacionit të Artritit.

Aktualisht, mjekët përdorin një sërë ilaçesh për të lehtësuar simptomat dhe për të reduktuar inflamacionin te pacientët me RA. Megjithatë, asnjë ilaç nuk funksionon për çdo individ dhe jo të gjithë pacientët reagojnë ndaj këtyre barnave.

Prandaj, mjekët monitorojnë rregullisht nivelin e aktivitetit të sëmundjes së pacientit me ekzaminime dhe analiza gjaku në mënyrë që të vlerësojnë se sa mirë funksionon një trajtim për atë pacient, sipas Fondacionit të Artritit. Mjekët gjithashtu matin aktivitetin e sëmundjes bazuar në mënyrën se si pacienti raporton se ndihet përpara se të shkojë në terapi biologjike.

Sipas një artikulli të botuar në Reumatologjia në 2001, depresioni në pacientët me RA mund të “ndërveprojë me mënyrën se si pacientët e perceptojnë dhe përballojnë sëmundjen e tyre fizike dhe se si ata ndërveprojnë me reumatologun dhe mjekun e tyre të përgjithshëm”.

Në studimin e ri, studiuesit supozuan se faktorët psikologjikë, si gjendja shpirtërore dhe besimet rreth sëmundjes, ndikojnë në mënyrën se si pacienti raporton se ndihet përpara se t’i nënshtrohet terapisë biologjike.

Për të testuar këtë teori, ekipi vëzhgoi 322 pacientë me RA të rëndë në pritje për të shkuar në terapi biologjike. Ekipi e bazoi studimin e tij në rezultatin e aktivitetit të sëmundjes me numër 28 nyjesh, i quajtur DAS28, i cili është bërë kriteri kryesor për përcaktimin se si duhet të trajtohet një pacient me RA dhe nëse ai ose ajo ka nevojë për terapi biologjike. Ky rezultat përfshin të dhëna se si një pacient raporton se ndihet.

“Qëllimi i studimit ishte të shihte nëse gjëra të tilla si depresioni dhe se si pacientët e kuptojnë sëmundjen ndikuan në komponentët e ndryshëm në DAS,” tha autorja e studimit Anne Barton, FRCP, Ph.D., në një intervistë me Healthline. “Ne zbuluam se rezultatet e depresionit lidhen me vlerësimin e pacientit për mirëqenien e tyre më shumë se komponentët e tjerë të DAS. Megjithatë, zbulimi befasues ishte se sa nga pacientët kishin rezultate të larta të depresionit.”

Këto rezultate janë të rëndësishme “sepse pa trajtimin e depresionit, rezultati DAS28 i pacientit mund të mos përmirësohet aq shumë sa duhet në një ilaç biologjik dhe mjekët mund të supozojnë se ilaçi është i paefektshëm”, tha Lis Cordingley, një psikolog shëndetësor dhe autor kryesor i studimit.

Ky studim tërheq vëmendjen për problemin e depresionit te pacientët me RA të rëndë, tha Barton, dhe mund të ndryshojë mënyrën se si mjekët i qasen trajtimit të pacientëve në të ardhmen.

Për shembull, nivelet e larta të depresionit dhe ankthit të gjetura tek pacientët me RA zbulojnë se “skriningu rutinë mund të jetë i përshtatshëm për njerëzit që presin terapi biologjike”, shkruan autorët e studimit.

Ai gjithashtu sugjeron që raportimi i komponentëve individualë të DAS28 mund t’i ndihmojë mjekët të vlerësojnë më saktë ndikimin e terapive të caktuara në secilin komponent të shkallës dhe të jenë në gjendje të bëjnë rregullime në terapi sipas nevojave të pacientëve, thanë studiuesit.

Ndërsa këto gjetje i pajisin më mirë mjekët për të trajtuar pacientët me RA, studiuesit kanë ende pyetje pa përgjigje.

“Ajo që ne ende nuk e dimë është nëse vënia nën kontroll e inflamacionit me trajtim efektiv përmirëson rezultatet e depresionit dhe ky është fokusi i punës sonë të vazhdueshme,” tha Barton.