Lajme shëndetësore
Një raund i kimioterapisë mund të jetë i sigurt për kancerin e testikujve: Si është kjo pjesë e tendencës më të madhe
- Një studim i ri zbuloi se vetëm një cikël i kimioterapisë mund të jetë i mjaftueshëm për të ndaluar përsëritjen e disa kancereve të testisit.
- Ky studim është vetëm një nga shumë që po rishikojnë trajtimet e kancerit për të identifikuar mbi-trajtimin.
- Ekspertët thonë se ekziston një ekuilibër i mirë midis ofrimit të trajtimit të duhur dhe mos ekspozimit të tepërt të pacientëve ndaj efekteve anësore të rrezikshme.
Hulumtimet e fundit të kancerit janë përqendruar në trajtime të reja, por edhe në rivlerësimin e atyre ekzistuese për të siguruar që pacientët të mos trajtohen tepër dhe të kenë ende rezultatet më efektive të mundshme.
I tillë është rasti për meshkujt që luftojnë me kancerin e testisit.
A raporti i fundit botuar në European Urology zbuloi se ata mund të kenë nevojë vetëm për një cikël kimioterapie – jo dy ciklet standarde – për të parandaluar përsëritjen.
Kanceri i testikujve shpesh kthehet diku tjetër në trup brenda 2 viteve nga diagnoza fillestare dhe pas operacionit.
Sipas provës, vetëm një cikël kimioterapie mund të ndalojë përsëritjen dhe të zvogëlojë gjithashtu disa nga efektet anësore dobësuese. Trajtimi i kancerit për të parandaluar përsëritjen njihet si terapi ndihmëse.
Hulumtimi i ri synon të kuptojë më mirë trajtimet ekzistuese dhe potencialisht t’i de-përshkallëzojë ose deintensifikojë ato.
“Një nga dilemat më të mëdha me të cilat përballet mjekësia dhe veçanërisht kujdesi ndaj kancerit në nivel global është sigurimi i efikasitetit më të madh në uljen e shanset e përsëritjes, duke rritur mbijetesën, duke minimizuar dëmin kolateral nga trajtimet si afatshkurtër ashtu edhe afatgjatë,” shpjegoi. Dr. Henry M. Kuerer, një kirurg gjiri dhe studiues me Rrjetin e Kancerit MD Anderson.
Studimi i kancerit testicular nuk është i vetmi që kërkon optimizimin e trajtimeve ekzistuese.
A
Më shumë të dhëna të paraqitura vitin e kaluar raportoi se pacientët më të vjetër dhe të dobët me kancer gastroezofageal të avancuar, të cilët morën doza më të ulëta të kimioterapisë, nuk kishin rezultate më të këqija të mbijetesës në krahasim me ata që kishin më shumë kimioterapi.
“Ne jemi në gjendje të de-përshkallëzojmë operacionin duke shkuar nga nevoja nga mastektomia në shumë te lumpektomia në disa, dhe duke ulur më tej nevojën për heqjen e plotë të nyjeve limfatike axillare veçanërisht pas trajtimeve kimioterapike që çrrënjosin sëmundjen,” vuri në dukje Kuerer.
Një tjetër studim ekzaminoi pacientët me kancer të gjirit që kanë nevojë për kimioterapi, por mund të jenë në gjendje të shmangin operacionin standard falë të dhënave të ofruara nga biopsia e drejtuar nga imazhi.
Skriningu i kancerit gjithashtu po rivlerësohet, u theksua Dr. Art Rastinehad, një onkologe urologjike nga Nju Jorku.
Më shumë informacion mbi kontrollin efektiv siguron që pacientët të mos i nënshtrohen procedurave të panevojshme që mund të kenë gjithashtu efekte afatgjata.
“Skriningu i kancerit të prostatës është një fushë tjetër që po kalon një ndryshim drastik në paradigmën e dhënë imazhe nuk po luan një rol kryesor dhe parësor në përzgjedhjen e burrave në rrezik për një biopsi,” tha ai për Healthline.
“Kanceri i prostatës ishte kanceri i fundit i organeve të ngurta që nuk përdori imazhe si pjesë të rrugës së tij diagnostikuese deri vitin e kaluar,” shtoi ai.
Rastinehad beson se pacientët humbasin besimin te mjekët kur dëgjojnë se ata ose pacientë të tjerë janë trajtuar tepër. Kjo është arsyeja pse të kesh më shumë kërkime mbi trajtimet ekzistuese është kaq jetike.
Pjesa më e madhe e diskutimit rreth kancerit përqendrohet në gjetjen e një kure, por rivlerësimi i trajtimeve mund të bëjë më shumë sesa të trajtojë kancerin – mund të përmirësojë gjithashtu cilësinë e jetës së një personi.
Ky është rasti për shumë pacientë me kancer të testisit, të cilët shpesh diagnostikohen në moshë të re. Shumë kimioterapi mund t’i lërë ata me sëmundje të tjera afatgjata si humbja e dëgjimit.
“Ne priremi të fokusohemi nëse mund të kurojmë një kancer apo jo, por për një sëmundje si kanceri i testikujve që prek të rinjtë, është gjithashtu thelbësore të sigurohemi që trajtimi të mos lërë pacientët me efekte negative gjatë gjithë jetës.” Dr. Emma Hall, i cili kryeson provat klinike dhe statistikat në ICR, tha në një deklaratë.
“Ekziston një ekuilibër i rëndësishëm për t’u arritur në dhënien e kimioterapisë së mjaftueshme për burrat për të ndaluar rikthimin e kancerit të testikujve, pa u dhënë atyre aq shumë sa të pësojnë efekte anësore të panevojshme,” tha Hall.
Dr. David L. Topolsky, një hematolog dhe onkolog në Qendrat e Trajtimit të Kancerit të Amerikës, i tha Healthline se pacientët dhe mjekët së pari vlerësojnë qëllimin e trajtimit përpara se të zgjedhin një trajtim. Ata përcaktojnë nëse pacienti është i shërueshëm, apo nëse trajtimi synon kontrollin. Më pas, ata mund të diskutojnë efektet anësore dhe gjasat e përsëritjes.
Në përgjithësi, mjekët janë gjithmonë duke rivlerësuar se si të përmirësojnë rezultatin e pacientit duke ulur toksicitetet e mundshme.
“Kur një kancer ka një përgjigje shumë të mirë (shkalla e lartë kurimi), siç është rasti i kancerit të testisit, atëherë fokusi kryesor mund të jetë në kufizimin e toksicitetit,” tha Topolsky për Healthline.
Studimi i kancerit të testisit përfshiu 250 burra me kancer testicular në fazë të hershme, të cilët kishin një rrezik të lartë të përsëritjes së kancerit pas operacionit.
Pjesëmarrësve iu dha një cikël kimioterapie 3-javor i njohur si BEP – një kombinim i barnave bleomycin, etoposide dhe agjentit platin, cisplatin.
Studiuesit vlerësuan përqindjen e meshkujve, kanceri i testisit të të cilëve u kthye brenda 2 viteve nga trajtimi me një cikël kimioterapie. Më pas, ata krahasuan këto shkallë të rikthimit me të dhënat e vendosura nga studimet e mëparshme në pacientët të cilëve iu dhanë dy cikle.
Kanceri i testisit u kthye në 3 meshkuj – 1.3 përqind e pjesëmarrësve. Shkalla e përsëritjes ishte në thelb e njëjtë me meshkujt që kishin dy cikle BEP.
Nga pjesëmarrësit, 41 përqind që kishin një cikël kimioterapie përjetuan një ose më shumë efekte anësore serioze si sepsë, të vjella ose rritje të rrezikut të infeksionit. Vetëm 2.6 për qind kishin efekte afatgjata si dëmtimet e dëgjimit.
Nigel Brockton, PhD, drejtor i kërkimit në Institutin Amerikan për Kërkimin e Kancerit, tha se studimet që rishqyrtojnë trajtimet ekzistuese të kancerit janë mjaft të fundit.
“Kur fillimisht filluan të kuronin njerëzit me kancer, fjalë për fjalë u hodh sa më shumë që mundën. Ju në thelb i keni çuar njerëzit në prag, “tha ai Healthline. “Nuk kishte agjentë të shënjestruar, duhej të godisje gjithçka me të vërtetë fort.”
Kur filluan të zhvillohen trajtimet e kancerit, kishte vetëm agjentë të vetëm. Ata shtuan agjentë për të përmirësuar efikasitetin e ilaçeve, por ato erdhën me më shumë efekte anësore.
Por tani, komuniteti mjekësor është në “epokën e deintensifikimit”, tha ai. Kjo është për shkak se shumë të mbijetuar nga kanceri kanë mbetur me efekte anësore të panevojshme nga marrja e shumë ilaçeve ose shumë cikleve të tyre.
Brockton e di sepse ai është një i mbijetuar dy herë nga kanceri, i cili ka një sëmundje të zemrës të shkaktuar nga kimioterapia që ai mori 25 vjet më parë.
Falë informacionit të ri rreth dozimit, doza e lartë e kimioterapisë që ai mori në atë kohë nuk rekomandohet prej kohësh.
Mjekët duhet të vazhdojnë me literaturën më të fundit dhe të jenë në gjendje të vlerësojnë cilësinë e këtyre studimeve në mënyrë që të këshillojnë më së miri pacientët, tha Kuerer.
“Ne duhet të jemi të sigurt se ofrojmë kujdesin më efektiv duke minimizuar dëmin kolateral që lidhet me trajtimet e kancerit. Kjo është një fushë e vazhdueshme dhe shumë emocionuese në kërkimin e kancerit në mbarë botën. Si mjekët ashtu edhe pacientët po e kërkojnë këtë, “tha Kuerer.
Mjekët marrin parasysh rrezikun e përsëritjes së pacientit kur përcaktojnë dozën dhe sa raunde trajtimi do të nevojiten, shpjegoi Brockton. Ata shikojnë indet e prekura dhe gjenet e shprehura për të parë nëse një pacient mund të ketë nevojë për një dozë më të ulët ose nëse mund të anashkalojë plotësisht një trajtim.
Mjekët po shikojnë gjithashtu trajtimin e llojeve të veçanta të kancerit në mënyra të ndryshme. Për shembull, shumica e kancereve të kokës dhe qafës tani shkaktohen nga virusi HPV në krahasim me pirjen e duhanit dhe alkoolit. Kjo njohuri mund të ndihmojë në përshtatjen më të mirë të trajtimeve, shtoi Brockton.
“Kjo është e gjitha pjesë e kësaj epoke në të cilën jemi për momentin,” tha Brockton.
Ndërsa studiuesit janë ende në kërkim të trajtimeve të reja, është e rëndësishme të kuptohen më mirë dhe të personalizohen ato ekzistuese.
“Për sa kohë që ne nuk po kurojmë njerëzit, ka nevojë për një agjent të ri. [But] për sa kohë që po i trajtojmë tepër njerëzit, duhet të gjejmë se ku është ekuilibri. Ne nuk duam të ndalemi as”, tha Brockton.
“Trajtimi i tepruar është diçka që e dini vetëm në prapavijë,” tha Brockton, i cili është i lumtur që mori trajtimin që bëri në atë kohë, pavarësisht sëmundjes së tij të zemrës.
Po të mos ishte ai, ai nuk e di nëse do të kishte mbijetuar.
