Ekspertët ofrojnë këshilla për mënyrën më të mirë për t’u kujdesur për një person me demencë që jeton në shtëpi dhe kur është koha e duhur për t’i transferuar ata në një institucion kujdesi.

Shpërndaje në Pinterest
Ekspertët thonë se njerëzit me demencë zakonisht marrin më shumë kujdes personal kur janë në gjendje të qëndrojnë në shtëpitë e tyre. Getty Images

Ju punoni një punë me kohë të plotë në karrierën tuaj të zgjedhur. Por ju keni një punë tjetër me kohë të plotë në shtëpi, duke u kujdesur për një prind që ka një formë të demencës.

Përgjegjësia është stresuese. Është rraskapitëse. Kjo merr një taksë në financat, shëndetin dhe jetën tuaj shoqërore.

Rezulton se ka shumë njerëz në ngushtica të ngjashme dhe nuk ka burime të mjaftueshme të komunitetit për t’i ndihmuar ata.

Ky është konstatimi i një studim i ri nga studiues në Universitetin e Kalifornisë, San Francisko (UCSF).

“Për njerëzit që jetojnë në shtëpi me demencë ose që kujdesen për dikë në shtëpi me çmenduri, kjo thotë se nuk jeni vetëm. Kjo është një popullsi mjaft e konsiderueshme, “tha Krista Harrison, PhD, autori kryesor i studimit dhe një studiues në UCSF si dhe një profesor asistent në divizionin e geriatrikës në Shkollën e Mjekësisë UCSF.

Studiuesit përdorën të dhëna nga Studimi Kombëtar i Shëndetit dhe Trendeve të Plakjes, i cili është një mostër përfaqësuese e njerëzve në Medicare.

Ata studiuan 728 të moshuar që kishin marrë një diagnozë me demencë mesatarisht të rëndë në një periudhë pesëvjeçare, midis 2012 dhe 2016.

Brenda grupit, 64 për qind u kujdesën në shtëpi; 19 për qind në përkujdesje rezidenciale, si jetesa e asistuar; dhe 17 për qind ishin në një shtëpi pleqsh.

Studiuesit thanë se të moshuarit që kujdeseshin në shtëpi kishin më shumë sëmundje kronike dhe kishin më shumë gjasa të kishin ankth, si dhe të ishin të drejtë ndaj shëndetit të dobët.

Midis atyre në shtëpi, 71 përqind raportuan se kishin dhimbje. Kjo krahasuar me 60 për qind në kujdesin rezidencial dhe 59 për qind në ambientet e infermierisë.

“Disa njerëz me çmenduri që jetojnë në shtëpi marrin kujdes parësor në shtëpi, por shumë ka të ngjarë që jo,” vuri në dukje Harrison.

Kujdesi mjekësor në shtëpi me sigurim që paguan për kujdesin e koordinuar në shtëpi të ofruar nga mjekët, asistentët e mjekëve ose praktikuesit e infermierëve dhe ekipet e tyre ndërdisiplinore është një pjesë e vogël por në rritje e kujdesit shëndetësor.

Por studiuesit thanë se ata nuk po sugjeronin që më shumë njerëz me demencë të trajtoheshin në kujdesin rezidencial ose në shtëpi pleqsh.

“Për njerëzit më me fat, kujdesi në shtëpi me kujdestarë të mëdhenj informalë, të cilët janë shumë të vëmendshëm, të cilët mund të kenë akses në burimet e kujdesit mjekësor në shtëpi është optimale,” tha Harrison. “Kjo cilësi e kujdesit, një për një, do të jetë shumë më e lartë se sa është shpesh e disponueshme në institucionet rezidenciale dhe infermierore.”

Në fakt, studiuesit thanë se tendenca po largohet nga shtëpitë e pleqve.

“Përqindjet e përdorimit të shtëpisë së pleqve janë në rënie sepse ato janë të shtrenjta dhe njerëzit në përgjithësi preferojnë familjaritetin e shtëpisë,” shpjegoi Harrison. “Njerëzit me demencë përfitojnë nga mjedise dhe kujdestarë të qëndrueshëm dhe të parashikueshëm.”

“Në një farë mënyre, studimi bën argumentin për rritjen e mbështetjes publike për familjet që kujdesen për dikë në shtëpi. Nuk ka pothuajse burime të mjaftueshme atje,” tha Leah Eskenazi, MSW, drejtore e operacioneve dhe planifikimit për Aleanca e Kujdestarit të Familjes.

Familjet po i drejtohen për ndihmë organizatës së Eskenazit. Ajo thotë se nga mijëra familje që kanë ndihmuar, 70 për qind po kujdesen për dikë me demencë.

“Ajo që po shohim është se familjet janë të shqetësuara për të bërë punën më të mirë të mundshme duke ofruar kujdes. Mbështetja për ta në komunitet do të bënte një botë ndryshimi, “tha Eskenazi.

“Për shumicën e njerëzve, do të ndihmonte nëse ata thjesht mund të merrnin dikë që të hynte dhe t’i kontrollonte ata ose të kishin një linjë telefonike për të telefonuar për medikamentet,” shtoi ajo.

“Është jashtëzakonisht e vështirë të vlerësosh dhimbjen dhe ankthin tek dikë me çmenduri, sepse ata nuk mund të raportojnë vetë pasi janë më tej në sëmundje. Duhet të shikosh që ata të fërkojnë një pjesë në trupin e tyre, ose të tërheqin rrobat e tyre, ose ndoshta ata fillojnë të qajnë, “tha Eskenazi.

“Gjëja e mrekullueshme e të qenit në shtëpi është se zakonisht një anëtar i familjes do t’i kuptojë ato të dhëna,” tha ajo. “Kjo nuk është gjithmonë rasti në një mjedis banimi. Në mjediset rezidenciale, ka tendencë të ketë një përdorim të medikamenteve psikotrope për të menaxhuar njerëzit me demencë.

Eskenazi thotë se organizata e saj zbulon gjithashtu se gjysma e kujdestarëve familjarë tani pritet të kryejnë kujdes më kompleks në shtëpi pa shumë trajnime.

Këtu janë disa lidhje me këshilla dhe informacione që organizata e saj ka mbledhur së bashku: