Shpërndaje në Pinterest
Ndërsa bllokimet mund të ndikojnë në shëndetin tuaj në një sërë mënyrash, hulumtimet e reja tregojnë se ato nuk ndikojnë në shëndetin më shumë se vetë COVID-19, të paktën jo në afat të shkurtër. MoMo Productions/Getty Images
  • Shumë kanë spekuluar se bllokimet pandemike i kanë dëmtuar njerëzit më shumë sesa vetë COVID-19.
  • Megjithatë, një rishikim i të dhënave sugjeron se nuk është kështu.
  • Autorët e studimit pranojnë se bllokimet nuk janë pa pasoja.

Të gjitha të dhënat dhe statistikat bazohen në të dhënat e disponueshme publikisht në kohën e publikimit. Disa informacione mund të jenë të vjetruara. Vizitoni tonë qendra e koronavirusit dhe ndiqni tonën faqja e përditësimeve të drejtpërdrejta për informacionet më të fundit mbi pandeminë COVID-19.

Që nga fillimi i pandemisë COVID-19, shumë kanë vënë në dyshim nëse ndikimet shëndetësore të bllokimeve kanë qenë më të këqija se vetë sëmundja.

Për shembull, disa kanë pohuar se ka qenë më e vështirë për njerëzit që të kenë akses në kujdesin shëndetësor gjatë pandemisë, duke çuar në më shumë vdekje dhe sëmundje nga shkaqe të tjera përveç COVID-19.

Është sugjeruar gjithashtu se izolimi i distancimit social mund të ketë rezultuar në shkallë më të larta të ankthit, depresionit dhe vetëvrasjes në popullatë.

Për të përcaktuar nëse ka ndonjë të vërtetë në këto pretendime, një ekip ndërkombëtar shkencëtarësh kreu një rishikim.

Konkluzioni i tyre? Ndërsa bllokimet kanë ndikuar në shëndetin, efektet nuk duket se janë më të mëdha se ato të vetë COVID-19, të paktën në afat të shkurtër.

Për të shqyrtuar problemin, studiuesit përdorën grupin e të dhënave të vdekshmërisë botërore.

Ky është databaza më e madhe ndërkombëtare e vdekjeve nga të gjitha shkaqet. Ai përfshin vendet që kanë përdorur masa të tilla si bllokime, si dhe ato që nuk i kanë përdorur.

Që nga fillimi i pandemisë, janë mbledhur të dhëna për vdekshmërinë e tepërt nga 94 vende.

Vdekshmëria e tepërt është numri i vdekjeve që tejkalojnë atë që normalisht do të pritej bazuar në tendencat aktuale.

Ata zbuluan se asnjë nga vendet që vendosën bllokime krahas numrit të ulët të rasteve të COVID-19 nuk kishte vdekje të tepërta. Ky rezultat është në përputhje me idenë se bllokimet nuk shkaktuan vdekje të tepërta.

Në fakt, autori kryesor Gideon Meyerowitz-Katz dhe ekipi i tij tha se kufizimet e COVID-19 mund të kenë ulur numrin vjetor të vdekjeve me rreth 3 deri në 6 sepse ato ngadalësuan përhapjen e gripit.

Nga ana tjetër, vendet me më pak kufizime, të tilla si pjesë të caktuara të Shteteve të Bashkuara, kishin vdekshmëri më të lartë të tepërt.

Autorët pranojnë, megjithatë, se të dhënat e tepërta të vdekshmërisë nuk provojnë se bllokimet nuk shkaktuan ndonjë dëm.

Ka një lidhje të qartë midis pandemisë dhe përdorimit të reduktuar të shërbimeve të kujdesit shëndetësor, thanë ata. Megjithatë, është e paqartë nëse kjo është për shkak të efekteve të vetë pandemisë apo kufizimeve të qeverisë.

Kur bëhet fjalë për efektet e shëndetit mendor, autorët thanë se ka prova “të qëndrueshme dhe të forta” që bllokimet nuk janë të lidhura me rritjen e shkallës së vetëvrasjeve.

Në fakt, rastet e vetëvrasjeve duket se janë reduktuar, veçanërisht në grupmosha të caktuara si për shembull tek fëmijët.

Më në fund, ata zbuluan se programet globale të shëndetit si ato që merren me tuberkulozin dhe malarinë u ndërprenë, por nuk është e qartë nëse këto ndërprerje ishin nga vetë pandemia apo nga bllokimet e qeverisë.

Autorët e përfunduan raportin e tyre duke thënë se dëmet që lidhen me bllokimet janë “reale, të shumëanshme dhe potencialisht afatgjata” dhe janë “një faktor i rëndësishëm për politikëbërësit që duhet të marrin parasysh” ndërsa ata zgjedhin se si të merren me një pandemi.

Sidoqoftë, kufizimet janë “shumë më pak të dëmshme sesa kanë sugjeruar disa”, thanë ata.

Brian Labus, PhD, MPH, një asistent profesor në Shkollën e Shëndetit Publik në Universitetin e Nevadës, tha se gjetjet e studimit nuk ishin befasuese, pasi ulja e vdekjeve ishte qëllimi i çdo hapi që u ndërmor për të ndaluar COVID-19.

“Ne bëmë më të mirën që mundëm,” tha Labus, “pasi nuk kishim udhërrëfyes se si t’i qaseshim kësaj pandemie.”

Labus më tej theksoi se ka një ndryshim të madh midis dëmeve në nivel individual dhe dëmeve në nivel komuniteti.

Për shembull, edhe pse studimi zbuloi se nivelet e vetëvrasjeve nuk u rritën në përgjithësi, kjo nuk do të thotë se asnjë vetëvrasje individuale nuk ishte e lidhur me kufizimet e COVID-19, tha Labus. “Nëse ne zbatojmë diçka që është e mirë për 99 për qind të popullsisë, do të konsiderohej një sukses dërrmues, por një për qind nuk do të ishin dakord.”

Labus theksoi gjithashtu se ka një ndryshim të madh midis dëmtimit aktual dhe gjërave që njerëzit thjesht nuk i pëlqejnë.

“Nëse ne mund të parandalojmë qindra vdekje, por dhjetëra mijëra njerëz po ankohen për këtë, por në fakt nuk vuajnë ndonjë efekt të keq, kjo më duket si një shkëmbim i drejtë,” tha Labus.

Së fundi, Labus vuri në dukje se këto vendime janë politike dhe jo shkencore.

“Çdo komunitet do të ketë efekte të ndryshme negative nga bllokimet dhe do të jetë i gatshëm të pranojë shkallë të ndryshme të këtyre efekteve. I takon atij komuniteti të vendosë se çfarë është më e mira për ta.”

Dr Niraj Patel, kryetar i Kolegjit Amerikan të Alergjisë, Astmës dhe Imunologjisë Task Force për Vaksinën COVID-19, shtoi se një nga mënyrat se si mund të jemi në gjendje të zbusim efektet e bllokimeve është duke e bërë kujdesin shëndetësor më të disponueshëm dhe në formate të ndryshme.

Për shembull, telemjekësia mund të zvogëlojë kohën e pritjes, të përmirësojë aksesin dhe të reduktojë stresin mendor, ankthin dhe depresionin.

Gjithashtu, duke qenë se mund të mungojnë mundësitë për të ofruar vaksinime rutinë për fëmijët, është thelbësore të edukohen prindërit se pse këto vaksinime janë të rëndësishme, tha ai.