Studiuesit thonë se punët tona janë më të ulura se dikur, dhe kjo është pjesërisht fajtore për epideminë e obezitetit.

Amerikanët po bëhen më të trashë – edhe pse kjo është për shkak se ata hanë shumë, nuk bëjnë ushtrime të mjaftueshme ose ndonjë faktor tjetër ka qenë një çështje debati.

A studim i ri ia vë fajin ushtrimeve, të paktën pjesërisht. Ndërsa njerëzit në Shtetet e Bashkuara kanë bërë afërsisht të njëjtën sasi ushtrimesh në kohën e tyre të lirë gjatë 50 viteve të fundit, sasia e aktivitetit fizik që ata bëjnë gjatë punës së tyre është ulur ndjeshëm.

Në të njëjtën kohë, thonë studiuesit, sasia e peshës që shtohet nga një amerikan mesatar është afërsisht e barabartë me atë që do të prisnit nga ajo humbje në aktivitetin fizik të lidhur me punën.

“Në vitin 1960, 1 në 2 amerikanë kishte një punë që në thelb ishte ushtrime,” tha Dr. Timothy Church, autori kryesor i studimit, një studiues për ushtrimet dhe mbipesha dhe shefi mjekësor në ACAP Health Consulting. “Kjo është ulur ndjeshëm. Tani, në mënyrë konservative, është më pak se 20 përqind.”

Church vuri në dukje se përqindja mund të jetë edhe më e lartë sepse baza e të dhënave të Administratës së Sigurisë dhe Shëndetit në Punë (OSHA) në të cilën u bazua analiza e tij nuk merr domosdoshmërisht parasysh se si teknologjia ka bërë që edhe punët si fabrika të punojnë më pak fizikisht.

Kjo humbje e aktivitetit fizik në vendin e punës ka funksionuar për një amerikan që punon mesatarisht duke djegur 100 deri në 150 kalori më pak në ditë, vlerëson ai. Por duket se ata amerikanë nuk kanë konsumuar më pak kalori, pavarësisht nevojës së tyre të reduktuar.

Church dhe ekipi i tij i sollën vlerësimet e tyre një studiuesi i cili është i specializuar në llogaritjen e normave metabolike. Ai tha që të hiqja 150 kalori, 5 ditë në javë nga dietat e njerëzve dhe të shihte se si do të dukej ajo humbje peshe.

Dallimi midis kësaj dhe asaj që ne në fakt shohim sot ishte “i jashtëzakonshëm sepse parashikon pothuajse saktësisht shtimin e peshës në SHBA gjatë 50 viteve të fundit”, tha Church për Healthline.

“Të gjithë janë kaq të preokupuar me sheqerin, yndyrën dhe fajësojnë çdo ushqim që mund të imagjinoni,” tha ai. “Të dhënat tona tregojnë se është e gjitha aktivitet fizik, por ne në fakt nuk e besojmë këtë. Ne besojmë se është më e komplikuar se kaq… Por të paktën mungesa e aktivitetit fizik luan një rol të madh.”

Church thotë se është skeptik kur dikush thotë diçka si ushqimi i shpejtë – ose mungesa e stërvitjes – shpjegon shtimin në peshë që kemi parë dhe se këta faktorë janë të gjithë të ndërlidhur.

“Nëse të gjithë do të punonim ende një ton, nuk mendoj se mjedisi ushqimor do të kishte aq rëndësi,” tha ai, “por të mos punosh aq shumë, kombinuar me mjedisin ushqimor” është një problem.

Kjo ka krijuar atë që letra e tij e quan një “ndërveprim toksik përgjegjës për epideminë aktuale të obezitetit”.

Ky ndërveprim toksik nuk është veçanërisht i ri. Hulumtimet e tjera kanë zbuluar se ndërsa njerëzit shpenzojnë më pak energji, ata nuk e ulin domosdoshmërisht marrjen e tyre të energjisë, vëren Glenn Gaesser, PhD, një profesor ushtrimesh dhe ushqimi në Universitetin Shtetëror të Arizonës.

Dhe ka shumë prova për të mbështetur se shpenzimet tona mesatare të energjisë tani mund të jenë shumë të ulëta për ne që t’i krahasojmë ato me marrjen tonë të energjisë.

Gaesser, i cili nuk ishte i përfshirë në kërkimin e ri, tha për Healthline se ai pajtohet me Church se shumë amerikanë kanë nivele të aktivitetit fizik që bien në atë zonë të shpenzimeve shumë të ulëta, por se ka gjithashtu shumë prova që ana e ekuacionit të marrjes së kalorive mund të shpjegojë edhe rritjen e obezitetit.

Ai vë në dukje se marrja e kalorive e vetë-raportuar është rritur, ashtu si edhe madhësia e porcioneve.

“Kjo është ndoshta pak nga të dyja,” tha ai.

A do të vazhdojë të përkeqësohet problemi i obezitetit, apo mund të jetë në rrafshnaltë, pasi ne jemi tashmë kaq të ulur?

Kisha mendon se mund të përkeqësohet akoma.

Ai tregon se si fëmijët janë më të trashë tani dhe kështu hyjnë në fuqinë punëtore tashmë jashtë formës – edhe para se të fillonin një punë të ulur.

Gaesser tha se nëse do të përkeqësohet është supozimi i kujtdo.

“Ne nuk do të kemi punë më aktive. Ata janë zhdukur. Punët do të bëhen më të ulura, nëse mund të bëhen më të ulura”, tha ai.

Gaesser vuri në dukje se risitë si tavolina për ecje mund të ndihmojnë në zbutjen e problemit, por ato janë jopraktike kur bëhet fjalë për të ndikuar në shtimin në peshë të miliona njerëzve në të gjithë vendin.

Dhe jashtë punës, nivelet e stërvitjes së amerikanëve nuk kanë ndryshuar për dekada, shtoi ai.

Llojet moderne të argëtimit – të tilla si lojërat video, realiteti virtual ose aftësia për të hyrë në përmbajtje të pakufizuar nga telefonat tanë – ndoshta nuk e kanë ndihmuar këtë.

Ky fenomen u shfaq në ekstrem në Kinë javën e kaluar kur një i ri humbi ndjesinë në këmbë më pas duke luajtur një lojë video për 20 orë. Ai duhej të shtrohej në spital.

Përveç këtij shembulli, kultura e lojërave dhe aftësia jonë për të bërë më shumë për ne nga teknologjia është shqetësuese.

“E vetmja mënyrë se si mund të ndryshojë është nëse ne ndryshojmë mjedisin tonë dhe kthehemi në një ekzistencë të llojit bujqësor ku njerëzit thjesht kanë fermat e tyre në shtëpi në vend që të blejnë në dyqan,” tha Gaesser, përpara se të shtonte, “Natyrisht, unë” thjesht po tregohem fantastik. Kjo nuk po ndodh.”