Punonjësit e kujdesit shëndetësor nga e gjithë bota i janë përgjigjur thirrjes për të ndihmuar homologët e tyre në Afrikën Perëndimore të trajtojnë njerëzit e sëmurë dëshpërimisht që vuajnë nga Ebola.

Disa heronj veshin pelerina, por shumë të tjerë mbajnë pastrim. Bota pa një shpërthim masiv të virusit Ebola në Guinea, Liberi dhe Sierra Leone këtë vit. Mund të kishte qenë më keq, nëse jo për njerëzit në terren dhe njerëzit në krye që koordinonin reagimet e duhura.

Përhapja e vitit 2014 e Ebolës në Afrikën Perëndimore është epidemia më e keqe e Ebolës që bota ka parë ndonjëherë. Virusi ka një Shkalla e vdekshmërisë 71 për qind. Numri i të vdekurve është rritur në më shumë se 7500 njerëz.

Lexo më shumë: 10 risitë më të mira mjekësore dhe teknologjike të vitit 2013 »

Përgjigja ka qenë globale dhe e unifikuar. Një nga forcat më të forta për të mirën ka qenë Medecins Sans Frontieres (MSF). MSF njihet edhe si Mjekët pa Kufij. Organizata jofitimprurëse ka dërguar më shumë se 700 staf ndërkombëtar në zonat e prekura. Ata kanë trajtuar më shumë se 7000 pacientë.

Një infermiere misionare klinike, Nancy Writebol, u infektua me Ebola ndërsa punonte në Liberi. Pasi u trajtua me sukses në Atlanta, ajo dhuroi gjak për pacientët e tjerë që kishin nevojë për transfuzion gjaku shpëtimtar nga dikush i të njëjtit grup gjaku me antitrupa për të luftuar virusin tashmë në qarkullimin e tyre të gjakut.

Dr. Kent Brantly ishte një tjetër misionar amerikan që u infektua dhe mbijetoi. Ai dhuroi gjak që u përdor për të shpëtuar një misionar tjetër të infektuar, një gazetar dhe një infermiere.

Lexo më shumë: Sierra Leone ende po shkatërron, studiuesit garojnë për drogë për të luftuar shpërthimin e Ebolës »

Dr. Craig Spencer, një mjek dhe punonjës i ndihmës me MSF, ishte një nga mjekët e shumtë të infektuar. Ai përshëndeti guximin e bashkëpunëtorëve të tij të ndihmës dhe inkurajoi publikun amerikan që të mos e harrojë punën ende për të bërë për të luftuar shpërthimin.

“Ju lutemi bashkohuni me mua për të kthyer vëmendjen tonë në Afrikën Perëndimore dhe për të siguruar që vullnetarët mjekësorë dhe punonjësit e tjerë të ndihmës të mos përballen me stigmë dhe kërcënime pas kthimit të tyre në shtëpi.” ai shkroi në deklaratën e tij të vetme publike. “Vullnetarët duhet të mbështeten për të ndihmuar në luftimin e këtij shpërthimi në burimin e tij.”

Dr. Tom Frieden ka qenë kreu i Qendrave të SHBA për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve që nga viti 2009. Ai ishte fytyra e reagimit amerikan ndaj shpërthimit të Ebolës në vitin 2014. Ka pasur disa raste të raportuara të Ebolës në Shtetet e Bashkuara, duke përfshirë Punonjësit shëndetësorë amerikanë që kujdeseshin për një pacient që mbërriti në United Stares nga Liberia.

Kritikët thanë se përgjigja e CDC ishte e pamjaftueshme dhe minimizoi rrezikun për amerikanët. Disa kërkuan dorëheqjen e Friden. Në fund të fundit, megjithatë, CDC ka vendosur protokolle të reja, më të avancuara për të luftuar këtë dhe shpërthime të tjera të sëmundjeve infektive në spitalet amerikane duke i mbajtur punonjësit shëndetësorë të sigurt.

Dr. J. Stephen Morrison, drejtor i Qendrës Globale të Politikave Shëndetësore me bazë në Uashington DC në Qendrën për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare, ka ndjenja të përziera rreth trajtimit të epidemisë së Ebolës nga Frieden.

“Frieden do të mbetet thelbësor për avancimin e interesave kombëtare të SHBA-së, brenda dhe jashtë vendit. Ai si të gjithë ne do të bëjë gabime njerëzore dhe do të luftojë me të metat e sistemit tonë.” ai shkroi. “Ajo që ne nuk mund të përballojmë si vend është ta sakrifikojmë atë për frikën dhe dallimet tona.”

Qasja e Frieden ndaj problemeve që vazhdojnë të mundojnë kombin, duke përfshirë obezitetin, sëmundjet e lidhura me duhanin, sëmundjet e zemrës dhe rezistencë ndaj antibiotikëve, po ndihmon në formimin e ndryshimeve të politikave që do të vazhdojnë të përmirësojnë shëndetin publik.

Foto e punonjësit të kujdesit shëndetësor Ebola Dr. Joel Montgomery me mirësjellje të CDC Globa/Creative Commons. Foto e Dr Tom Frieden me mirësjellje të Geoffrey Cowley/Creative Commons.