Hulumtimet nga Shoqata Amerikane e Zemrës zbuluan se presioni i lartë i gjakut ka të ngjarë të zgjasë pas shtatzënisë tek gratë që kishin preeklampsi. Këto gjetje sugjerojnë që gratë duhet të monitorohen më nga afër për presionin e lartë të gjakut në muajt pas lindjes.

Gratë me preeklampsi nuk monitorohen në mënyrë adekuate dhe po përjetojnë presionin e lartë të gjakut pasi lindin. Dhe studiuesit thonë se kjo është diçka që komunitetit mjekësor duket se i mungon.

A Studimi për Hipertension, një revistë e Shoqatës Amerikane të Zemrës, zbuloi se hipertensioni i zgjatur është i zakonshëm tek gratë që kanë preeklampsi të rëndë gjatë shtatzënisë.

Në fakt, shumë gra nuk e dinë se kanë presion të lartë të gjakut pas lindjes.

Kjo paraqet një sërë rreziqesh.

Presioni i gjakut i një gruaje monitorohet në spital dhe merret në mënyrë rutinore kur ajo viziton mjekun e saj për një kontroll rreth gjashtë javë pas lindjes.

Po sikur leximet tregojnë se gjithçka është mirë në një mjedis klinik, por presioni i gjakut i saj është ende i lartë?

Rezulton se kjo është ajo që po ndodh, sipas Dr. Laura Benschop, autore kryesore e studimit dhe studiuese në obstetrikë dhe gjinekologji në Qendrën Mjekësore Erasmus në Holandë.

“Ne e dinim tashmë se gratë e moshës së mesme me preeklampsi të mëparshme të rëndë kanë një rrezik trefish më të lartë të hipertensionit dhe deri në shtatë herë më shumë rrezik të sëmundjeve kardiovaskulare,” tha Benschop për Healthline.

“Ajo që nuk e dinim është se përqindja e grave me hipertension është tashmë kaq e lartë një vit pas shtatzënisë dhe se një përqindje e madhe e grave kanë një rënie të pamjaftueshme të presionit të gjakut sistolik gjatë natës. [That’s] një gjendje që rrit rrezikun për t’u zhvilluar [cardiovascular disease],” ajo tha.

Preeklampsia përkufizohet se ka hipertension dhe proteina të ngritura në urinë gjatë shtatzënisë.

Ndodh në rreth 5 për qind të grave shtatzëna në vendet e zhvilluara.

Shkencëtarët e dinin tashmë se gratë me këtë gjendje kishin më shumë gjasa të kishin presion të lartë të gjakut pas lindjes në krahasim me gratë që mbanin presion normal të gjakut gjatë shtatzënisë së tyre.

Benschop tha se shumë gra kanë lexime normale të presionit të gjakut kur janë në zyrën e mjekut, por kjo nuk do të thotë se nivelet e tyre nuk rriten diku tjetër.

Ekipi i saj shikoi matjet e presionit të gjakut të grave me preeklampsi përtej zyrave të mjekëve për të parë nëse gjendja po anashkalohej.

Ekipi i saj studioi 200 gra për një vit pas shtatzënisë së tyre, monitorimin e presionit të gjakut gjatë ditës dhe natës si dhe marrjen e leximeve në zyrat e mjekëve.

Më shumë se 40 për qind e grave kishin presion të lartë të gjakut gjatë vitit pas lindjes.

Më së shpeshti, 17 përqind kishin hipertension të maskuar – presion normal të gjakut në zyrën e mjekut dhe lexime të larta jashtë zyrës.

Katërmbëdhjetë përqind kishin hipertension të qëndrueshëm dhe 9 përqind kishin hipertension të veshjes së bardhë (lexime më të larta brenda mjediseve klinike).

Studiuesit zbuluan se pa monitoruar gratë jashtë objekteve klinike, mjekët mund të kishin humbur 56 për qind të grave me presion të lartë të gjakut.

Nga të studiuarit, 46 për qind nuk kishin një ulje të mjaftueshme të presionit të gjakut nga dita në natë. Dhe 42 për qind e grave përjetuan hipertension gjatë natës, i cili rrit rrezikun e sëmundjeve të zemrës.

“Gjetjet tona sugjerojnë se gratë që kanë presion të lartë të gjakut gjatë shtatzënisë duhet të vazhdojnë të monitorojnë presionin e gjakut shumë kohë pasi të kenë lindur foshnjat e tyre. Nuk është e rëndësishme vetëm monitorimi i presionit të gjakut në zyrën e mjekut, por edhe në kohë të ndryshme të ditës dhe natës, në shtëpi”, tha Benschop.

Kontrolli i vizitës gjashtëjavore nuk është i mjaftueshëm, shtoi ajo.

“Ne mund të ndihmojmë për të reduktuar këtë rrezik duke monitoruar dhe trajtuar presionin e gjakut direkt pas shtatzënisë tek këto gra përmes monitorimit 24-orësh ambulator të presionit të gjakut,” tha ajo. “Gratë që e dinë numrin e tyre mund të ndërmarrin hapat e duhur për të ulur presionin e gjakut dhe për të shmangur pasojat shëndetësore të presionit të lartë të gjakut më vonë në jetë.”

Në përgjithësi, shtatzënia ushtron stres në zemrën dhe sistemin e qarkullimit të gjakut të një gruaje Klinika Mayo raportet.

Për shkak se vëllimi i gjakut rritet 30 deri në 50 për qind për të mbështetur fëmijën, zemra e një gruaje shtatzënë pompon më shumë gjak në minutë dhe rrahjet e saj të zemrës rriten.

Gratë që zhvillohen preeklampsi e hershme (para javës së 34-të të shtatzënisë) kanë më shumë gjasa të kenë trashje në barkushen e majtë të zemrës një muaj pas lindjes dhe për këtë arsye janë në rrezikun më të madh për zhvillimin e sëmundjeve të zemrës, sipas hulumtimit të Shoqatës Amerikane të Zemrës të paraqitur vitin e kaluar.

Hulumtimi prezantuar një vit më parë zbuloi se gratë që janë shtatzënë në moshën 40 vjeç e lart janë në rrezik më të madh të goditje ishemike, goditje hemorragjike, atak ne zemer, dhe vdekja nga sëmundjet kardiovaskulare më vonë në jetë në krahasim me gratë që janë më të reja kur mbesin shtatzënë.

Një raport i kohëve të fundit zbuloi gjithashtu se hemorragjia spontane subaraknoidale, një lloj i rrallë goditjeje, po rritet tek gratë shtatzëna.

Më së shpeshti shfaqet te gratë e moshës 40 deri në 65 vjeç, megjithëse gratë afrikano-amerikane të moshës 20 deri në 29 vjeç kishin përqindjen më të lartë.

Dr. Kaustubh Limaye, studiuesi kryesor i atij studimi dhe një asistent profesor klinik i neurologjisë në Kolegjin e Mjekësisë Carver në Universitetin e Iowa-s, tha se një nga arsyet e rritjes mund të jetë për shkak të teknologjisë më të mirë të imazhit.

Në vend të panikut, gratë duhet të raportojnë çdo dhimbje koke të mprehtë ose të papritur, tha ai.

“Është e rëndësishme që gratë që janë shtatzënë t’i kushtojnë vëmendje të veçantë presionit të gjakut, sepse edhe gratë që nuk kanë pasur kurrë presion të lartë të gjakut mund ta zhvillojnë atë gjatë shtatzënisë,” shtoi Dr. Randolph S. Marshall, shefi i divizionit të goditjes në Nju Jork-Presbyterian. Spitali.

Kjo pjesë u raportua fillimisht më 12 shkurt 2018. Data aktuale e publikimit të saj pasqyron një përditësim, i cili përfshin një përmbledhje mjekësore nga Deborah Weatherspoon, PhD, RN, CRNA.