Klinika Mayo ka identifikuar gjenet që parashikojnë nëse ilaçi trastuzumab do të funksionojë për një pacient të caktuar.

Klinika Mayo ka identifikuar gjenet që mund të ndihmojnë në parashikimin nëse ilaçi trastuzumab do të parandalojë përsëritjen e kancerit të gjirit tek disa gra, sipas një studimi të paraqitur në2012 CTRC-AACR Simpoziumi i Kancerit të Gjirit në San Antonio.

Trastuzumab përdoret vetëm ose së bashku me kimioterapinë për të parandaluar përsëritjen e kancerit, duke përmirësuar mbijetesën në një numër të madh grash me kancer të gjirit HER2-pozitiv në fazën e hershme, i cili tenton të jetë më agresiv se llojet e tjera të kancerit dhe më pak reagues ndaj trajtimit hormonal. Megjithatë, trastuzumab nuk i ndalon tumoret të kthehen në rreth 25 për qind të pacientëve dhe deri më tani, onkologët nuk kishin një mënyrë për t’i identifikuar këto gra përpara trajtimit.

Të udhëhequr nga onkologët në kampusin e Mayo Clinic në Florida, studiuesit zbuluan 27 gjene që janë të lidhura ndjeshëm me rezultate pozitive te pacientët që përdorin trastuzumab dhe kimioterapi për trajtimin e kancerit të gjirit. Ata gjithashtu identifikuan pesë gjene të tjera të lidhura me një rezultat të dobët duke përdorur të njëjtin regjim trajtimi.

“Gjatë viteve të fundit janë bërë të disponueshme shumë informacione në lidhje me teknikat e reja për të pyetur ose vlerësuar profilet e gjeneve në kancerin e gjirit që mund të na ndihmojnë të kuptojmë pse zhvillohet kanceri i gjirit, pse kanceri i gjirit sillet në mënyra të ndryshme për persona të ndryshëm dhe pse personat mund të nxjerrë përfitime nga trajtimi kundrejt mosmarrjes së përfitimit, “tha Edith Perez, MD, zëvendës drejtoreshë e madhe e Qendrës Gjithëpërfshirëse të Kancerit të Klinikës Mayo dhe drejtore e Programit të Gjenomikës Përkthimore të Kancerit të Gjirit.

Perez tha se, për sa i përket rëndësisë klinike, implikimet e këtij studimi janë mjaft të gjera.

“Nëse ne mund të bashkëpunojmë me të dhënat tona, ne mund të jemi në gjendje – në vitet e ardhshme – të zhvillojmë një test krejt të ri që do të përfshijë profilin gjenomik kur një pacient diagnostikohet me kancer të gjirit HER2 pozitiv në fazën e hershme,” tha ajo.

Ky lloj testimi mund të përdoret për të informuar pacientin dhe mjekun e saj se si do t’i përgjigjet kimioterapisë dhe trastuzumab, duke ofruar një rrugë për të përfshirë trajtime të tjera në menaxhimin standard të pacientit.

Sipas kanceri i gjirit.org, rreth një në tetë gra në SHBA do të zhvillojë kancer invaziv të gjirit gjatë jetës së saj. Krahas kancerit të mushkërive, shkalla e vdekjes nga kanceri i gjirit është më e lartë se ajo e çdo kanceri tjetër.

Perez tha se ky studim, së bashku me analizat e ardhshme, mund të çojë në metoda të reja të menaxhimit të kancerit dhe teste parashikuese për të ndihmuar onkologët të zgjedhin trajtimin më të mirë për pacientët HER2 pozitiv. Në fakt, studiuesit kanë zbuluar tashmë se gjenet e lidhura me rezultatet e pacientëve me kancer mund të grupohen në kategori të ndryshme që ndikojnë në funksionin e qelizave tumorale.

Studimi u financua nga grante nga Instituti Kombëtar i Kancerit dhe Klinika Mayo, me mbështetjen e Fondacionit të Kërkimit të Kancerit të Gjirit dhe Fondacionit 26.2 me Donna. Analiza u krye mbi pacientët që morën pjesë në provën klinike N9831.

Ekipi trajtoi pacientët të cilët ishin diagnostikuar me kancer të gjirit në fazën e hershme HER2-pozitive me kimioterapi ose kimioterapi të ndihmuar nga trastuzumab. Së bashku me të dhënat nga studimet e tjera, studiuesit përcaktuan rezultatin më të mirë klinik për pacientët që morën një kombinim të kimioterapisë dhe trastuzumab.

Një analizë gjenomi e 24,000 gjeneve të pranishme në qelizat njerëzore u krye në pjesëmarrësit e provës dhe studiuesit përcaktuan se 353 prej këtyre gjeneve ishin të lidhura me rezultatin e pacientit. Ata e ngushtuan më tej këtë numër në 32, bazuar në vlerësimin statistikor, dhe zbuluan se nga ato 32 gjene, 27 ishin të lidhura me një rezultat pozitiv.

Ne nje studim botuar në vitin 2012 në Lanceti, studiuesit analizuan mbijetesën pa ngjarje në pacientët me kancer të gjirit HER2 pozitiv që merrnin kimioterapi me ose pa një vit trastuzumab. Ata zbuluan se brenda një periudhe trevjeçare, 71 përqind e pjesëmarrësve kishin një mbijetesë pa ngjarje me trastuzumab, kundrejt 56 përqind pa ilaç.

Bazuar në faktin se përdorimi i trastuzumab ka qenë i lidhur me toksicitetin kardiak, në një studim publikuar ne Revista e Mjekësisë e New England në vitin 2011, studiuesit vlerësuan efikasitetin dhe sigurinë e një regjimi të ri joantraciklin me trastuzumab. Ata arritën në përfundimin se shtimi i një viti i trastuzumab përmirësoi ndjeshëm mbijetesën pa sëmundje dhe të përgjithshme midis grave me kancer të gjirit HER2-pozitiv.

Një tjetër studim, botuar në vitin 2010 në Lanceti, hetoi nëse trastuzumab në kombinim me kimioterapinë do të funksiononte si një trajtim për kanceret e avancuara të stomakut HER2-pozitiv. Studiuesit përcaktuan se “trastuzumab në kombinim me kimioterapinë mund të konsiderohet si një opsion i ri standard për pacientët me kancer të avancuar të stomakut ose gastro-ezofageal të avancuar nga HER2”.