Akademia Amerikane e Pediatrisë lëshon një raport që thotë se fëmijët po lëndohen si dhe po digjen nga specializimi në një sport të vetëm.

Nëse doni prova se fëmijët atletë në Shtetet e Bashkuara po vuajnë më shumë lëndime, nuk keni pse të shikoni më larg se Klinika e Mjekësisë Sportive në Walnut Creek, Kaliforni.

Objekti, i mbikëqyrur nga Universiteti i Kalifornisë, San Francisko, Benioff Children’s Hospital, ka qenë i hapur në një periferi në lindje të San Franciskos për gati tre vjet.

Qëllimi i tij kryesor është të trajtojë fëmijët, adoleshentët dhe të rinjtë që janë lënduar gjatë lojës.

Qendra viziton rreth 1500 pacientë të rinj në muaj për terapi fizike, kirurgji dhe trajtime të tjera.

Dr. Nirav Pandya, drejtor i mjekësisë sportive për spitalin dhe klinikën, vlerëson se 60 përqind e këtyre pacientëve vijnë për shkak të lëndimeve që kanë pësuar nga fokusimi në një sport të vetëm gjatë gjithë vitit.

“Përdorimi i të njëjtëve muskuj dhe nyje në një moshë të re mund të çojë në prishje,” shpjegoi Pandya për Healthline.

Lexo më shumë: Futbolli për të rinjtë mund të jetë i sigurt, thonë pediatër »

Klinika Walnut Creek nuk është një shembull i izoluar. Është pjesë e një trendi.

Akademia Amerikane e Pediatrisë (AAP) publikoi sot një raport që thotë se fëmijët në Shtetet e Bashkuara po përballen me një rrezik më të lartë të “lëndimeve të mbipërdorimit” nga specializimi në një sport të vetëm.

Raporti vuri në dukje se rreth 60 milionë fëmijë të moshës 6 deri në 18 vjeç luajnë në sporte të organizuara çdo vit në Shtetet e Bashkuara.

Nga ata sportistë të rinj, 27 për qind marrin pjesë vetëm në një sport.

Zyrtarët e AAP-së thanë se disa fëmijë fillojnë të fokusohen në një sport që në moshën 7-vjeçare, duke luajtur gjatë gjithë vitit në ekipe të shumta, si dhe në skuadra udhëtuese.

Zyrtarët e AAP vlerësojnë se rreth 70 për qind e fëmijëve braktisin sportet e organizuara deri në moshën 13 vjeçare.

Pandya tha se lëndimet më të zakonshme që sheh klinika e tij përfshijnë gjunjët, bërrylat dhe shpatullat.

Ai tha se lojtarët e futbollit, veçanërisht vajzat, janë të prirur ndaj inflamacionit dhe madje edhe çarjeve në ligamentin kruciat anterior shumë të rëndësishëm (ACL).

Lojtarët e bejsbollit, veçanërisht djemtë, priren të kenë probleme me bërrylin, ndërsa notarët shpesh pësojnë lëndime në shpatull.

Lexo më shumë: Ligjvënësit bëjnë terren për sigurinë sportive të të rinjve »

Marrja e vetëm një sporti gjatë gjithë vitit mund të prodhojë probleme mendore për atletët e rinj.

Në raportin e saj, AAP tha se stresi dhe djegia janë probleme të mundshme për atletët e një sporti.

Pandya tha se profesionistët mjekësorë në klinikën e tij vërejnë se atletët e rinj kanë probleme jo vetëm në sportet e tyre, por edhe me detyrat e shtëpisë dhe jetën shoqërore.

“Sporti pothuajse ndihet si një punë për ta,” tha ai. “Mund të ketë nivele të larta depresioni dhe pamundësi për të përfunduar detyrat.”

Dr. Joel S. Brenner, FAAP, një bashkëautor i studimit dhe president i mëparshëm i Këshillit të AAP për Mjekësinë Sportive dhe Fitnes, ra dakord.

Ai shtoi se cikli zakonisht fillon me dëshirën e fëmijës për të luajtur një sport. Sapo të fillojnë, atëherë është thelbësore që prindërit të kujdesen për atletin e ri, si dhe që trajnerët t’i stërviten dhe t’i drejtojnë siç duhet.

Fëmijët, tha ai, nuk duan të zhgënjejnë prindërit, trajnerët dhe shokët e tyre lojtarë, kështu që janë të rriturit ata që duhet t’i ruajnë ata.

“Është e gjithë familja. Prindërit, fëmijët dhe trajnerët, “tha Brenner për Healthline. “Prindërit duhet të jenë avokatë për fëmijën e tyre.”

Lexo më shumë: Performanca e përdorimit të drogës tek atletët e shkollave të mesme »

Si Pandya ashtu edhe Brenner thanë se prirja drejt sporteve të vetme për fëmijë filloi rreth 15 vjet më parë me ardhjen e ekipeve të udhëtimeve dhe klubeve.

Skuadrat u shfaqën për shkak të presionit që fëmijët e vegjël të bëheshin shumë të aftë në një sport, në mënyrë që të dilnin mirë në shkollën e mesme dhe më pas të merrnin një bursë kolegji.

Duke pasur parasysh këtë, zyrtarët e AAP bënë një sërë rekomandimesh për prindërit në raportin e tyre.

Ata këshilluan që specializimi i sportit të shtyhet derisa fëmija të jetë të paktën 15 vjeç. Fëmijët më të vegjël duhet të inkurajohen të marrin pjesë në sporte të shumta.

Prindërit inkurajohen gjithashtu të vlerësojnë mjediset stërvitore dhe stërvitore të programeve sportive rinore “elitare”.

Atletët e rinj duhet të marrin tre muaj pushim në vit (me rritje prej një muaji) nga sportet e tyre kryesore. Ata gjithashtu duhet të marrin një deri në dy ditë pushim në javë nga aktiviteti sportiv për të ulur shanset për lëndime të përsëritura.

Brenner dhe Pandya thanë se është e dobishme që fëmijët të konkurrojnë në më shumë se një sport. Ai i ndihmon ata mendërisht, dhe gjithashtu ushtron grupe të ndryshme muskujsh dhe prezanton aftësi që mund të përdoren në çdo përpjekje atletike.

“Nuk është e nevojshme të specializoheni për të shkëlqyer,” tha Brenner.

Zyrtarët në Këshilli Kombëtar i Sporteve Rinore (NCYS) janë në përputhje me rekomandimet e AAP.

“Është e rëndësishme të ekspozoni një fëmijë ndaj sporteve të ndryshme në mënyrë që ai të mësojë një sërë aftësish, të takojë një sërë fëmijësh të tjerë për socializim me fëmijë që kanë interesa të tjera, të punojnë grupe të ndryshme muskujsh për qëllime të rëndësishme fizike dhe mjekësore,” Sally Johnson, drejtore ekzekutive. i Këshillit Kombëtar të Sportit, tha për Healthline.

Ajo shtoi se fëmijët që kanë një përvojë pozitive duke luajtur sport korrin shumë shpërblime.

“Sportet e të rinjve janë kanali përmes të cilit fëmijët mësojnë mësime të rëndësishme jetësore, vlera, dhembshuri dhe etikë të mirë”, tha Johnson. “Është ajo marrëdhënie midis aftësive sportive dhe aftësive jetësore që u siguron atletëve tanë të rinj bazat që u nevojiten për të pasur sukses si në fushën e lojës ashtu edhe jashtë saj.”