Shpërndaje në Pinterest
Ekspertët thonë se pirja e lehtë e duhanit mbart të njëjtat rreziqe shëndetësore si pirja e duhanit të rëndë, vetëm në një nivel më të ulët. Getty Images
  • Hulumtimet e reja tregojnë se pirja e duhanit rrit rrezikun e vdekjes përmes hemorragjisë subaraknoidale (SAH), një lloj gjakderdhjeje në tru.
  • Si duhanpirësit e rëndë ashtu edhe duhanpirësit e lehtë kishin një shkallë më të lartë të vdekshmërisë.
  • Pirja e lehtë e duhanit mbart të njëjtat rreziqe shëndetësore si pirja e duhanit të rëndë, vetëm në një nivel më të ulët.
  • Ekspertët rekomandojnë që duhanpirësit së pari të marrin vendimin për ta lënë duhanin, më pas të ndjekin një këshilltar i cili mund të rekomandojë terapi të ndryshme.

Hulumtimet e reja tregojnë se rreziku i një goditjeje potencialisht fatale rritet nga pirja e duhanit – edhe për ata përdorues të cigareve të lehta që nuk pinë një paketë duhan në ditë.

Të të dhëna, i publikuar sot, ekzaminoi rastet e hemorragjisë subaraknoidale (SAH), një lloj gjakderdhjeje në tru që mund të çojë në dëmtim të përhershëm të trurit apo edhe vdekje.

Studiuesit nga Universiteti i Helsinkit dhe Spitali Universitar i Helsinkit mblodhën të dhëna nga një grup prej më shumë se 16,000 çiftesh binjake të të njëjtit seks për të përcaktuar nëse ekzistonte një shkak gjenetik themelor që mund të shpjegonte SAH.

U zbulua se duhanpirësit – madje edhe ata që identifikoheshin si duhanpirës të rastësishëm – ishin në një rrezik në rritje për të përjetuar SAH.

Midis çifteve binjake ku njëri ishte duhanpirës dhe tjetri jo duhanpirës, ​​u zbulua se duhanpirësi kishte më shumë gjasa të përjetonte SAH.

“Ky studim magjepsës i binjakëve tregon se pirja e duhanit – madje edhe pirja e lehtë e duhanit – mund të shkaktojë një rritje të incidencës së goditjes në tru.” Dr Len Horovitz, një specialist pulmonar në Spitalin Lenox Hill në New York City, tha për Healthline.

“Mekanizmi për këtë duket të jetë i pavarur nga hipertensioni [high blood pressure], megjithëse hipertensioni mund të çojë në goditje në tru,” shtoi ai. “Pirja e duhanit shkakton një ulje të shtrirjes së arterieve, gjë që mund të jetë shkak për këtë fenomen.”

Dr. Andrew Rogove, drejtori mjekësor i shërbimeve për goditje në tru në Spitalin Southside të Northwell Health në Bay Shore, Nju Jork, i tha Healthline se meqenëse faktorët gjenetikë luajnë pak rol në SAH, është e rëndësishme të gjenden faktorë mjedisorë që mund të çojnë në SAH fatale. Një faktor mjedisor është pirja e duhanit.

“Faktorët mjedisorë mund të modifikohen për të reduktuar rrezikun,” shpjegoi ai. “Ky studim zbuloi se në grupet e binjakëve ku njëri pinte duhan dhe tjetri jo, kishte një shkallë më të lartë vdekjeje për shkak të SAH në binjakët që pinte duhan. Ka pasur një korrelacion edhe me rritjen e përdorimit të alkoolit, por supozohet se edhe duhanpirësit konsumojnë më shumë alkool. Kjo ofron edhe një arsye tjetër për të lënë duhanin.”

Ka qenë kuptuar për dekada që duhani është i pashëndetshëm dhe mbart një rrezik më të lartë vdekshmërie sesa mos pirja e duhanit.

Por disa duhanpirës të rastësishëm mund të mendojnë se nuk janë në rrezik sepse po ndezin herë pas here.

Nicole Avena-Blanchard, PhD, një asistent profesor i neuroshkencës në Shkollën e Mjekësisë Mount Sinai në qytetin e Nju Jorkut, thekson se një Studimi i vitit 2016 nga Instituti Kombëtar i Kancerit raportoi se edhe duhanpirësit që pinin më pak se një cigare në ditë kishin një rrezik 64 për qind më të lartë për vdekje të hershme sesa joduhanpirësit.

“Me kalimin e kohës, ekspozimi ndaj toksinave në cigare shtohet”, tha Avena-Blanchard për Healthline. “Gjithashtu, nëse pini duhan vetëm kur pini, për shembull, por pini tre netë çdo javë, atëherë po rritni shpejt rrezikun për kushte të lidhura me duhanin.”

“Rreziqet për sëmundjet e shkaktuara nga pirja e duhanit janë të njëjta, por do të ishin më të ulëta në frekuencë [for occasional smokers],” Dr. Carolyn Dresler, një onkologe kirurgjikale torakale në pension dhe vullnetare me Aksioni për duhanin dhe shëndetin (ASH), tha Healthline.

“Edhe një cigare e vetme në ditë ruan rrezikun kardiovaskular. Gjithashtu, rreziku për kancer të mushkërive lidhet më shumë me kohëzgjatjen e pirjes së duhanit në vite kundrejt numrit në ditë”.

E thënë thjesht, pirja e duhanit më rrallë, në fakt, mbart një rrezik më të ulët sesa pirja e një pakete ose dy në ditë, por gjithsesi mbart një rrezik.

Dresler vëren se natyra e varur e nikotinës e bën të vështirë për shumë duhanpirës që të mbajnë një regjim më të lehtë të pirjes së duhanit.

Për ata që pinë duhan herë pas here, ka disa lajme të mira: duhet të jetë më e lehtë për ta lënë duhanin, pasi keni më pak gjasa të prekeni nga tërheqja e rëndë e nikotinës.

Është e dobishme për të kuptuar natyrën e varësisë në kontekstin e lënies së duhanit.

“Varësia është një sëmundje e trurit që rezulton nga çiftimet e përsëritura – në disa raste, vetëm disa – të një substance me kënaqësinë dhe euforinë e fituar nga përdorimi i saj për shkak të kimikateve që lëshohen në tru,” shpjegoi Avena-Blanchard.

“Në fillim, një i varur përdor sepse ndihet mirë, por shumë shpejt i droguari përdor sepse ndihet i tmerrshëm kur nuk po përdor, për shkak të tërheqjes, dhe në thelb thjesht përdorin për t’u ndjerë përsëri normale,” tha ajo.

Mund të jetë dërrmuese për një duhanpirës të lehtë ose të rëndë të merret me efektet e tërheqjes ndërsa përpiqet të gjejë rrugën më të mirë përpara.

Në fund të fundit, ka një gamë të gjerë opsionesh, nga arna me nikotinë tek biseda me një mjek ose terapist e deri te thjesht lënia e gjelit të detit.

Dresler thotë se hapi i parë është relativisht i thjeshtë: vendosja për të lënë, një herë e përgjithmonë.

“Shumica e njerëzve që pinë duhan duan të lënë duhanin dhe dëshirojnë që të mos e kishin filluar kurrë si të rinj,” shpjegoi ajo. “Pra, vendosni.”

Pasi të merret ky vendim, fillon puna e vërtetë.

“Të dhënat tregojnë se lënia me farmakoterapi dhe këshillimi i sjelljes çon në suksesin më të madh,” tha Dresler. “Vareniklina dhe citizina kanë normat më të larta statistikisht të lënies së duhanit, me këshillim, të ndjekur nga terapia zëvendësuese me bupropion dhe nikotinë, si arna, çamçakëz dhe tableta.

Megjithatë, vlen të përmendet se vareniklina, e cila ofrohet me recetë, është e shtrenjtë dhe e padisponueshme në disa vende. Në mënyrë të ngjashme, citizina është gjithashtu e padisponueshme në disa vende.

Për këdo që po përpiqet të heqë dorë nga zakoni, por përjeton një përplasje në rrugë, është e rëndësishme të pranojë se është një pjesë normale e procesit.

“Kuptoni se shumica e lënies rezultojnë në rikthim,” tha Dresler. “Ky nuk është një dështim. Është një hap në rrugën drejt një largimi përfundimtar. Lënia e duhanit është një nga varësitë më të vështira për t’u hequr nga çdo drogë.”