Lajme shëndetësore
Diagnoza e Al Roker: Kanceri i prostatës Lloji më i zakonshëm për meshkujt në SHBA
- Al Roker njoftoi javën e kaluar se ka kancer të prostatës.
- Rreth 1 në 9 burra në Shtetet e Bashkuara do të marrin një diagnozë të kancerit të prostatës gjatë jetës së tyre.
- Roker do t’i nënshtrohet një operacioni me ndihmën e robotëve për të trajtuar kancerin.
Al Roker, personazhi i njohur i motit i emisionit “Sot” që nga vitet 1990, ka njoftuar se po lufton me kancerin e prostatës dhe do t’i nënshtrohet një operacioni për t’i hequr prostatën.
“Është një lajm i mirë, një lloj lajmi i keq”, tha Roker më 6 nëntor transmetimi. “Lajm i mirë është se e kapëm herët. Një lajm jo i mirë është se është pak agresiv, kështu që do të marr pak kohë për t’u kujdesur për këtë.”
Sipas Roker, kjo filloi me një fizik rutinë që zbuloi se ai ishte ngritur Antigjeni specifik i prostatës (PSA) në gjakun e tij. Kjo u pasua nga një MRI dhe biopsi. Diagnoza e tij u konfirmua në fund të shtatorit.
Kanceri i prostatës është kanceri më i zakonshëm tek meshkujt në Shtetet e Bashkuara. Rreth
Dr. Vincent Laudone i Qendrës së Kancerit Memorial Sloan Kettering do të kryejë operacionin me ndihmë robotike për Roker diku javën e ardhshme.
“Për fat të mirë, kanceri i tij duket disi i kufizuar ose i kufizuar në prostatë,” tha Laudone në “Today”. “Por për shkak se është më agresiv, ne donim ta trajtonim atë dhe pas diskutimit në lidhje me të gjitha opsionet e ndryshme – kirurgji, rrezatim, terapi fokale – vendosëm të hiqnim prostatën.”
“Burrat afrikano-amerikanë priren të preken nga kanceri në një moshë më të hershme, kanë kancer më agresiv të prostatës në një moshë më të hershme”, tha. Dr. Brian Norouzi, një urolog me Spitalin St. Joseph në Orange County, Kaliforni. “Megjithatë, kjo nuk duhet të sjellë ndonjë sfidë shtesë për trajtimin, por mosnjohja e specifikave të kancerit të zotit Roker, mund të çojë në një shkallë potencialisht më të ulët të shërimit.”
Sipas Fondacioni për Kancerin e Prostatës (PCF), Burrat afrikano-amerikanë kanë një rrezik më të madh për zhvillimin e kancerit të prostatës dhe sëmundjeve agresive. Nevojiten më shumë kërkime, por PCF thotë se kjo është ndoshta për shkak të faktorëve socio-ekonomikë ose gjenetikë.
PCF rekomandon që burrat afrikano-amerikanë të fillojnë të flasin me ofruesit e kujdesit shëndetësor për rrezikun në moshën 40-vjeçare.
Dr. Louis Potters, zëvendës-kryemjeku në Institutin Shëndetësor të Kancerit Northwell në Nju Jork, shpjegoi se një opsion për burrat me diagnozë të kancerit të prostatës është mbikëqyrja aktive, një formë e vëzhgimit dhe shikimit të asaj që ndodh me sëmundjen me kalimin e kohës.
Ai tha se rreth një e treta e meshkujve mund të mos kenë nevojë të trajtohen kurrë për kancerin e prostatës.
“Ne nuk e dimë se me çfarë lloji u diagnostikua z. Roker,” tha Potters. “Por ne kemi të dhëna, të cilat besoj se ata i adresuan në ajër.”
Meqenëse Roker bëri një koment se sëmundja e tij nuk ishte e përshtatshme për mbikëqyrje aktive, Potters është i prirur të thotë se ai ka një sëmundje të ndërmjetme ose me rrezik të lartë.
“Ne e dimë se incidenca e sëmundjes është më e lartë tek afrikano-amerikanët në tërësi,” tha Potters.
Potters shpjegoi se, ndërsa të gjitha operacionet paraqesin një nivel rreziku, operacioni i Roker është në të vërtetë rutinë dhe rreziku është mjaft i vogël.
“Ai do t’i nënshtrohet një prostatektomia radikale me asistencë robotike“, tha Potters, “e cila është një procedurë kirurgjikale për të hequr prostatën dhe vezikulat seminale, si dhe nyjet limfatike përreth. Është heqja e plotë fizike e prostatës.”
Ai vuri në dukje se operacioni zakonisht ka shërim minimal.
“Nevoja për atë që ne do t’i referoheshim si trajtim ndihmës ose shpëtim pas operacionit është diçka që ne do ta përcaktonim bazuar në dy faktorë,” tha Potters.
Një nga këta faktorë është zbulimi i kancerit në raportin e patologjisë që merret duke ekzaminuar prostatën pasi të jetë hequr. Kjo do të sigurojë informacion shtesë në lidhje me fazën, shkallën dhe rrezikun e përsëritjes që mund të ketë nevojë për trajtim dytësor.
“Dhe ajo që kemi mësuar më së fundmi është se në përgjithësi meshkujt nuk kanë nevojë të nxitojnë për një trajtim të dytë ose ndihmës derisa të ketë një lloj prove se sëmundja është ende pak aktive,” tha Potters.
Faktori tjetër janë rezultatet e testeve të mëtejshme të PSA pas operacionit.
“PSA përdoret pas operacionit, nëse PSA duhet të shkojë në zero dhe të qëndrojë atje, dhe nëse nuk është, atëherë ka ndonjë sëmundje që mund të kërkojë trajtim ndihmës që mund të përfshijë rrezatim, terapi hormonale ose një kombinim”, tha Potters.
Sipas Norouzi, shumë qendra të kancerit përdorin një sërë udhëzimesh të quajtura Rrjeti Kombëtar Gjithëpërfshirës i Kancerit (NCCN) udhëzime.
Këto udhëzime listojnë dy lloje trajtimesh: Njëra është heqja kirurgjikale e prostatës dhe tjetra është një formë e terapisë me rrezatim.
“Tani ka shumë forma të terapisë me rrezatim, por ka edhe forma të tjera trajtimi që nuk janë të renditura në ato udhëzime,” tha Norouzi.
“Ashtu si kriokirurgjia ose ngrirja e prostatës dhe HIFU, e cila është një akronim për ultratinguj të fokusuar me intensitet të lartë, dhe ky është një trajtim minimal invaziv që përdoret për trajtimin e kancerit të prostatës, por ende nuk është [FDA] miratuar për kancerin e prostatës”, tha ai.
Norouzi shpjegoi se ka arsye pse dikush mund të zgjedhë njërën ose tjetrën, por se normat e kurimit janë “mjaft ekuivalente me terapinë me rrezatim dhe heqjen kirurgjikale të prostatës”.
Sidoqoftë, “çdo trajtim ka grupin e vet të rreziqeve unike”.
Norouzi tha se për trajtimin e kancerit të prostatës, këto përfshijnë probleme me mbajtjen e urinës dhe pamundësinë për të mbajtur një ereksion.
Nga ana tjetër, trajtimet me rrezatim “priren të shkaktojnë probleme, të tilla si diarre që nuk largohet, pengim i zorrëve dhe ndonjëherë gjakderdhje nga zorrët dhe trakti urinar”.
Terapia me rrezatim paraqet gjithashtu një rrezik tjetër afatgjatë, shumë më serioz.
“Rrezatimi mund të ketë një efekt anësor afatgjatë të shkaktimit të llojeve të tjera të kancerit, si kanceri i zorrëve dhe kanceri i fshikëzës,” tha Norouzi.
“Pra, sa më i ri të jetë një mashkull, aq më shumë ka gjasa që ata të zgjedhin një trajtim si operacioni, në mënyrë që të mos i nënshtrohen atij rreziku afatgjatë të kancerit dytësor,” tha ai.
Al Roker, bashkë-prezantues dhe personazh i njohur i motit në emisionin “Today”, ka njoftuar se ka kancer në prostatë.
Ekspertët thonë se mosha dhe raca e Roker e vendosin atë në rrezik më të madh për sëmundjen dhe një rezultat më të dobët pas diagnozës.
Megjithatë, Roker tha se u kap herët dhe së shpejti do t’i nënshtrohet një operacioni për heqjen e prostatës, kështu që pamja e tij duhet të jetë e mirë.
Ekspertët shtojnë se Roker kishte një zgjedhje ose kirurgji ose terapi me rrezatim, të cilat të dyja mbartin rreziqet e tyre unike, por mosha e tij ka të ngjarë të ndikoi në vendimin për të vazhduar me operacionin.
