Mbështetësit e fertilizimit minimal in vitro thonë se është një opsion më i butë dhe më pak i kushtueshëm. Kritikët thonë se prodhon më pak embrione dhe kërkon më shumë cikle trajtimi.

A çojnë doza më të ulëta të barnave të fertilitetit në rezultate më të mira të pacientit pas fertilizimit in vitro?

Ekspertët nuk janë aq të sigurt.

Ndërsa popullariteti i “stimulimit minimal të fekondimit in vitro” (IVF minimale) është rritur, ai prodhon më pak embrione dhe norma më të ulëta të lindjeve të gjalla sesa protokollet konvencionale të fertilizimit in vitro (IVF).

IVF është një formë e teknologjisë riprodhuese të asistuar që përdoret për të trajtuar infertilitetin si dhe për të ndihmuar surrogacitetin gestacional.

Në IVF, vezët nxirren nga vezoret e një gruaje dhe kombinohen manualisht me spermën jashtë trupit të tyre.

Embrionet që rezultojnë mund të transferohen në mitrën e gruas. Ato gjithashtu mund të ngrihen për përdorim të mëvonshëm ose të dhurohen.

Në protokollet konvencionale të IVF, gratë marrin injeksione të shumta të dy hormoneve, të njohura si gonadotropina, për të ndihmuar në stimulimin e prodhimit të vezëve të pjekura.

Në protokollet minimale të IVF, gratë marrin doza më të ulëta të gonadotropinave të injektueshme, të cilat kanë tendencë të rezultojnë në më pak vezë të marra dhe më pak embrione të fekonduara.

Përkrahësit e IVF minimale thonë se ajo ofron një alternativë më të butë dhe me kosto më të ulët ndaj IVF-së konvencionale.

Disa sugjerojnë gjithashtu se mund të ndihmojë në reduktimin e incidencës së sindromës së hiperstimulimit ovarian (OHSS), një ndërlikim i mundshëm i terapisë me gonadotropinë.

Por studiues dhe mjekë të tjerë i kanë kundërshtuar këto pretendime.

Për shembull, autorët e një artikulli të rishikimit të fundit të botuar në revistë Biologjia riprodhuese dhe endokrinologjia arriti në përfundimin se:

“Lidhur me shfaqjen e OHSS të rëndë, cilësinë e ovocitit/embrionit, shkallës së shtatzënisë/lindjeve dhe kostos, [conventional IVF] është të paktën i krahasueshëm ose ndonjëherë më i lartë se [minimal stimulation IVF].”

Nevojiten kërkime të mëtejshme për të krahasuar IVF-në konvencionale dhe IVF minimale në nëngrupe të ndryshme pacientësh, thanë ata.

Dr. Vitaly Kushnir është drejtor i edukimit të vazhdueshëm mjekësor në Qendrën për Riprodhimin Njerëzor në Nju Jork.

Sipas Kushnir, përshkrimet e “të butë” dhe “miqësore për pacientin” janë “mashtrime marketingu” pa bazë shkencore.

Pacientët zakonisht marrin më pak injeksione të barnave të fertilitetit në çdo cikël të IVF minimale, krahasuar me protokollet konvencionale të IVF.

Por meqenëse IVF minimale prodhon norma më të ulëta të shtatzënisë, shumë gra duhet t’i nënshtrohen më shumë cikleve të trajtimit për të mbetur shtatzënë.

“Ju mund të argumentoni se mini IVF është më pak i butë,” tha Kushnir për Healthline. “Ju i keni kursyer pacientit injeksione me ilaçe, por e keni vënë atë në më shumë marrje vezësh dhe e keni zgjatur procesin e të mbeturit shtatzënë.”

Në një analizë të fundit të të dhënave kombëtare të IVF-së, Kushnir zbuloi se IVF minimale ishte e popullarizuar në mesin e grave të moshuara.

Megjithatë, këto gra kishin më pak gjasa të kishin sukses me procedurën.

Ai zbuloi se përdorimi i IVF minimale rritej me moshën, ndërsa lindjet e gjalla pas IVF minimale u ulën me moshën.

Edhe pse rritja e moshës u shoqërua edhe me uljen e shkallës së lindjeve të gjalla pas IVF-së konvencionale, rënia ishte më e theksuar me IVF minimale.

Sipas Shoqëria për Teknologjinë Riprodhuese, në njerëzit nën moshën 35 vjeç, shkalla e lindjeve të gjalla në 2015 ishte 41 përqind pas një cikli të ri të IVF-së konvencionale dhe 23 përqind pas një cikli të ri të IVF minimale.

Në gratë e moshës 35 deri në 37 vjeç, shkalla e lindjeve të gjalla ra në 31 përqind pas IVF-së konvencionale dhe 14 përqind pas IVF minimale.

Në gratë mbi moshën 42 vjeç, vetëm 1.4 përqind kanë lindur me sukses pas një cikli të ri të IVF minimale.

Sipas Kushnir, shumica e cikleve minimale IVF në Shtetet e Bashkuara kryhen nga një numër i vogël klinikash.

“Dy ose tre klinika përbëjnë më shumë se gjysmën e të gjitha cikleve mini IVF në SHBA Ky është në thelb modeli i tyre i biznesit, nëse ato ofrojnë mini IVF si llojin kryesor të trajtimit,” tha ai.

Disa klinika të tjera përdorin gjithashtu IVF minimale, por vetëm në pacientë të përzgjedhur.

“Ne e përdorim atë, për shembull, për pacientët që nuk kanë mbulim sigurimi të cilët nuk mund të përballojnë IVF të rregullt,” shpjegoi Kushnir. “Një cikël i rregullt IVF do t’u jepte atyre rezultate superiore, por ata nuk mund të arrijnë atje, kështu që ne ofrojmë mini IVF si një shërbim për ta.”

Për shumicën e grave, Kushnir tha se IVF konvencionale është alternativa më e mirë.

Duke demonstruar të metat e IVF minimale, Kushnir vuri në dukje situatën në Japoni, ku IVF minimale është më e zakonshme.

Ne nje rishikimi i fundit, Kushnir dhe kolegët zbuluan se cikli i përgjithshëm i ri i normës së lindjeve të gjalla në Shtetet e Bashkuara nga 2012-2013 ishte 29 përqind, ndërsa në Japoni ishte vetëm 5 përqind.

“Në SHBA, ne bëjmë më pak cikle IVF çdo vit sesa në Japoni, edhe pse kemi një popullsi shumë më të lartë. Dhe arsyeja kryesore për këtë është se pacientët duhet të kalojnë nëpër kaq shumë cikle për shkak të strategjisë që po përdorin,” tha ai.

“Shërben si një model i mirë për atë që ndodh kur jo vetëm një klinikë, por një vend i tërë, ndryshon strategji,” shtoi ai.

Sipas Kushnir, nevojiten më shumë kërkime për të identifikuar nëngrupet e grave që janë kandidate të mira për IVF minimale.

Hetuesit gjithashtu duhet të përcaktojnë protokollin më të mirë për stimulimin minimal, i cili nuk është i mirëpërcaktuar.