Faktet e bazuara në shkencë nga një burim i besueshëm mund të bëjnë shumë për të ndihmuar në qetësimin e frikës së njerëzve që hezitojnë për vaksinat dhe t’i ndihmojnë ata të bëjnë zgjedhje më të shëndetshme.

Shpërndaje në Pinterest
Keqinformimi dhe frika janë disa nga arsyet më të mëdha që prindërit po refuzojnë të vaksinojnë fëmijët e tyre. Getty Images

Rebekah Ficco ishte e tmerruar nga vaksinat. Ajo përjetoi një abort në shtatzëninë e saj të parë dhe kur arriti të mbetej shtatzënë përsëri, ajo ishte e vendosur të mbronte fëmijën e saj.

“Unë nuk doja të bëja asgjë për ta rrezikuar këtë, kështu që u futa në leximin,” tha Ficco për Healthline. “Dhe kur je prind i ri, has në të gjitha këto informacione. Dhe sapo fillova të shoh gjithnjë e më shumë për vaksinat.”

Për Ficcon nuk kishte asgjë më të frikshme se sa mendimi për të humbur fëmijën e saj. Dhe kur ajo lexoi për llogaritë në Sistemi i raportimit të ngjarjeve të padëshiruara të vaksinës (VAERS) e fëmijëve që vdisnin nga SIDS menjëherë pas vaksinimit të tyre, ajo e zuri paniku.

“Kisha përjetuar vetëm një pjesë shumë të vogël të asaj se si është të humbasësh një fëmijë… por e dija se kurrë nuk doja të isha në vendin e tyre,” tha Ficco.

Megjithatë, ajo nuk ishte plotësisht kundër vaksinave deri pasi vajza e saj lindi dhe ata shkuan në takimin e parë me pediatrin.

“Nuk kisha vendosur plotësisht në një mënyrë apo në tjetrën”, shpjegoi ajo, duke deklaruar se vajza e saj nuk kishte marrë vaksinën e hepatitit B në lindje, por mori vaksinën e vitaminës K.

Megjithatë, kur ajo solli pyetjet dhe shqetësimet e saj te pediatri i së bijës, përgjigja që mori e shtyu atë drejt e në kampin kundër vaksinimit.

“Infermierja dhe doktori ishin të dy shumë shtytës dhe gjykues, dhe thjesht më bëri të ndihesha sikur gjithçka që do të lexoja duhet të ishte e vërtetë. Ata duhet të paguhen nga një farmaci e madhe. Unë dola duke thënë se nuk do t’i vaksinoja kurrë fëmijët e mi, “tha ajo.

Hezitimi fillestar i Ficco-s për të vaksinuar fëmijën e saj nuk është i pazakontë. Në fakt, ekspertët thonë se më shumë se 60 për qind e prindërve të rinj ndihen në këtë mënyrë.

LJ Tan, shefi i strategjisë së Koalicioni i Veprimit të Imunizimit (IAC), tha për Healthline, “Kur flasim me prindërit për vaksinat, ato zakonisht ndahen në tre kategori. Së pari ju keni njerëz si unë – 20 deri në 30 për qind e prindërve që po vaksinojnë sepse besojnë në shkencë.”

Anasjelltas, ai shpjegoi se atëherë janë 5 deri në 10 përqind e prindërve që janë kaq rezistent ndaj vaksinave, asgjë që dikush thotë se nuk do t’ua ndryshojë mendjen.

“Por më pas është grupi i madh në mes, 60 për qind që hezitojnë, por që ne duam të përpiqemi t’i edukojmë,” tha ai.

Ficco ishte fillimisht një prej tyre. Dhe po të mos ishte se si shkoi takimi i parë i mjekut, është e mundur që ajo të ishte bindur që t’i vaksinonte fëmijët e saj tërësisht sipas planit.

Healthline foli me 20 prindër që bien në atë 60 për qind hezitues ndaj vaksinës.

Ne i kërkuam të shpjegonin shqetësimet e tyre dhe të na sillnin pyetjet e tyre.

Rezultati befasues ishte se asnjë prindër nuk kishte të njëjtat shqetësime. Shumë ishin të shqetësuar për histori unike familjare, ose lidhje të rastësishme për të cilat kishin lexuar në internet.

Sipas Tan, kjo është e vërtetë për prindërit ngurrues ndaj vaksinave në përgjithësi.

Ndërsa shumë mund të besojnë se ky grup ka rënë viktimë e hulumtimit të zhgënjyer të Andrew Wakefield — shmangia e vaksinave thjesht nga frika e a lidhje tani e kundërshtuar për autizmin – shumica e prindërve me të cilët folëm nuk e përmendën kurrë këtë si një shqetësim aktual.

Në vend të kësaj, ata të gjithë kishin shqetësimet e tyre kur bëhej fjalë për vaksinat që synonin të mbronin fëmijët e tyre.

“Shpesh bëhet person për person dhe prind nga biseda prindërore,” shpjegoi Tan. “Kjo është arsyeja pse është një bisedë e vështirë për mjekët.”

Por me pediatrit që shpesh shërbejnë si vija e parë në adresimin e këtyre shqetësimeve, gjetja e një mënyre për ta bërë këtë pa i larguar prindërit e frikësuar është thelbësore për të siguruar që informacioni faktik të dalë atje.

Kjo është pjesë e asaj që Tan mbron përmes IAC.

“Ajo që ne po përpiqemi të bëjmë është t’u japim mjekëve hapësirë ​​për t’iu përgjigjur këtyre pyetjeve me besim dhe për të lehtësuar këto shqetësime, duke u dhënë atyre mjetet për të adresuar pyetje specifike,” tha ai.

Nga prindërit që folën me Healthline, shumë thanë se u shqetësuan për vaksinimet pasi lexuan raportet mbi VAERS.

Prindërit lexuan për rastet e reaksioneve të padëshiruara dhe thanë se përcaktuan vetë se kjo ishte prova që vaksinat përbënin një rrezik për shëndetin.

Problemi me këtë përfundim është se VAERS është një sistem raportimi pasiv, sipas Tan.

“Ne inkurajojmë të gjithë ata që mendojnë se mund të kenë pasur ndonjë reagim ndaj një vaksine, pavarësisht nëse është shkakësore apo jo, ta raportojnë atë te VAERS në mënyrë që të mund të studiojmë më pas çdo lidhje të mundshme,” tha ai.

Por kjo do të thotë se shumë nga raportet mund të mos jenë të lidhura me vaksinën. Në fakt, Tan tregoi një histori të një raporti të VAERS ku një grua e re kishte vdekur pasi kishte marrë vaksinën kundër papillomavirusit njerëzor (HPV).

Problemi? Ajo vdiq në një aksident me makinë – informacion që u gjet vetëm pas hetimit të mëtejshëm të raportit.

Disa prindër që folën me Healthline gjithashtu ngritën shqetësime për këtë Vaksinimi me Gardasil, i cili është zbuluar se parandalon kancerin e qafës së mitrës, duke thënë se nuk kishte ekzistuar mjaftueshëm gjatë ose nuk ishte testuar plotësisht që ata të ndjenin se është i sigurt.

Por Dr. Sean O’Leary, zëdhënësi dhe kryetar i komitetit të Akademisë Amerikane të Pediatrisë për sëmundjet infektive, shpjegoi se thjesht nuk është kështu.

“Më shumë se 100 milionë doza janë dhënë në 15 vitet e fundit. Është një nga vaksinat më të studiuara që kemi përsa i përket sigurisë, sepse është studiuar në përgjigje të disa shqetësimeve të pabaza dhe ne e dimë se është shumë e sigurt dhe shumë efektive”, tha ai.

Një shqetësim tjetër i shprehur nga prindërit ishte ideja e mbingarkesës së sistemit imunitar të fëmijëve me shumë vaksina në të njëjtën kohë.

Disa kishin zgjedhur oraret alternative të vaksinimit për të shmangur këtë. Por siç shpjegoi Dr. O’Leary, “Sistemi imunitar reagon ndaj mijëra gjërave çdo ditë, kështu që sasia e proteinave ndaj të cilave ai përgjigjet në një vaksinë është një pikë në kovë.”

Tan ra dakord, duke theksuar se fëmijët kanë një përgjigje më të madhe imune ndaj gjërave të tilla si kruarja e gjurit, loja në baltë, apo edhe ngrënia e ushqimit që prindërit e tyre përgatisin për ta sesa ndaj vaksinave.

“Ju jeni duke u ekspozuar ndaj shumë më shumë antigjeneve në jetën tuaj të përditshme sesa nga vaksinat,” shpjegoi ai. “Në të kaluarën, vaksinat mund të kenë pasur shumë antigjene – vaksina e lisë është një shembull i mirë. Por vaksinat tona aktuale janë shumë të kufizuara dhe të kontrolluara, dhe ndërsa teknologjia jonë është përmirësuar, sasia e antigjeneve që merrni nga një vaksinë tani është shumë e vogël.”

Kjo është pjesë e arsyes që të dy ekspertët mbështesin fuqishëm vaksinimin në orar.

O’Leary shpjegoi se është e rëndësishme që fëmijëve të vegjël t’u jepen vaksinat e tyre sa më shpejt që të jetë e mundur, sepse shumë nga këto sëmundje janë më të rënda për fëmijët më të vegjël.

“Gjithashtu, është një lloj torture,” tha ai në lidhje me oraret e zgjatura të vaksinave. “Foshnjat ndjejnë dhimbje me tre injeksione ose një në mënyrë të ngjashme, kjo është studiuar duke përdorur biomarkera. Kur i shpërndani, po i nënshtroni ato ndaj episodeve të ndryshme të dhimbshme në vend të njërit.”

Ndërsa Healthline foli me këta ekspertë për shqetësimet e ngritura nga prindërit, një gjë u bë e qartë: Pyetjet janë të pafundme dhe nuk është e lehtë të përmbledhësh përgjigjet brenda pak minutash.

Kjo është arsyeja pse gjetja e burimeve të besueshme është jashtëzakonisht e rëndësishme për prindërit që mund të kenë pyetje ose shqetësime.

Tan rekomandohet Vaksinoni familjen tuaj dhe Qendra e edukimit për vaksinat për prindërit që mund të kenë pyetje për të cilat do të dëshironin përgjigje përpara takimit të tyre të ardhshëm me pediatrin.

Ekzistojnë gjithashtu burime të tjera të besueshme që janë krijuar për të ofruar informacion të saktë dhe të bazuar në shkencë rreth vaksinimeve për prindërit e shqetësuar.

Julie Leask, PhD, është një shkencëtar social i cili ka bërë një pjesë të madhe kërkimore përreth hezitimi i vaksinës dhe si munden mjekët adresa më e mirë ato shqetësime.

Ajo aktualisht punon në Shkollën e Infermierisë në Universitetin e Sidneit dhe është pjesë e një burimi të ri për prindërit e quajtur Shkëmbimi i njohurive rreth imunizimit që synon të ndihmojë prindërit të gjejnë përgjigjet që mund të kërkojnë.

“Unë i këshilloj prindërit që janë të shqetësuar për vaksinimin që të shqyrtojnë me kujdes atë që lexojnë në internet,” shpjegoi ajo. “Përpiquni të gjeni uebfaqe të besueshme. Ka aktivistë në mbarë botën që punojnë ditë e natë për të larguar njerëzit nga vaksinimi.”

Dr. Leask shpjegoi se ndonjëherë motivet janë të nxitura financiarisht, dhe herë të tjera janë prindërit ata që besojnë sinqerisht mesazhin e tyre. Por në fund, ajo tha se pretendimet e tyre duhet të vihen në perspektivë dhe të krahasohen me të dhënat dhe testimin që tashmë ekzistojnë.

Ky ishte realizimi në të cilin erdhi Ficco.

“E vërteta është se isha e tmerruar,” tha ajo. “Dezinformata atje më goditi pikërisht në zemrën time të tmerruar të nënës së re.”

Vetëm kur kunata e saj filloi një blog kundër vaksinave, Ficco filloi të rishqyrtojë pozicionin e saj për vaksinat.

“Prindërit po e merrnin këshillën dhe mendimin e saj si fakt dhe kjo më goditi vërtet në fytyrë. Kuptova se kisha lexuar dhe bërë zgjedhje për fëmijët e mi bazuar kryesisht në blogun e saj, vetëm nga njerëz të ndryshëm me platforma të ndryshme, “tha Ficco.

Sapo u realizua kjo, rreth kohës kur vajza e saj më e madhe ishte gati 3 vjeç dhe më e vogla 6 muajshe, ajo i çoi te pediatri për të filluar vaksinimin. “Vajzat e mia kohët e fundit janë kapur plotësisht,” tha ajo me krenari.

Sot, Ficco tha se keqardhja e saj më e madhe është se ajo lejoi që zgjedhjet e saj të mëparshme rreth vaksinimeve të udhëhiqen nga frika në vend të shkencës.

“Gjëja më e madhe që kam mësuar në këtë udhëtim është se korrelacioni nuk është i barabartë me shkakësinë dhe të marrësh në konsideratë burimin e asaj që po lexon përpara se të marrësh diçka si fakt,” tha ajo.