Shpërndaje në Pinterest
Studiuesit thonë se programi amerikan i vaksinës COVID-19 funksionoi mirë, por ka ende mësime për të mësuar. Janice Chen/Getty Images
  • Në një studim të ri, studiuesit analizuan se sa mirë kanë funksionuar programet e vaksinës COVID-19 të administruara nga CDC gjatë pandemisë.
  • Ata arritën në përfundimin se programet iu afruan rezultateve “optimale” që ishin llogaritur matematikisht.
  • Ata thanë, megjithatë, ka ende mësime për të mësuar në përcaktimin e qëllimeve dhe shpërndarjen e vaksinave.
  • Një nga këto synime, thanë studiuesit, duhet të jetë aksesi i barabartë në vaksina për të gjitha komunitetet.

Tani që vaksinat për COVID-19 – dhe përforcuesit – u janë ofruar të gjithë njerëzve në Shtetet e Bashkuara, një studim i ri shqyrton se si u krye prezantimi fillestar i vaksinës kundër modeleve matematikore që kanë dobinë e pashmangshme.

Studiuesit thonë se zbuluan se qasja e SHBA-së nuk ishte perfekte, por ia doli shumë mirë.

Kur Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) filloi prezantimin e vaksinës së COVID-19, ajo u dha përparësi njerëzve sipas moshës, vendeve të punës (punëtorët mjekësorë të vijës së parë dhe të tjerët kishin përparësi) dhe sëmundjet shoqëruese që e bënë COVID-19 më të rëndë, ndër faktorë të tjerë.

Studiuesit nga Universiteti Shtetëror i Iowa-s më pas i morën ato karakteristika në rekomandimet e CDC-së dhe i renditën në 17 nënpopullata.

Kjo rezultoi në më shumë se 17 miliardë mënyra se si mund të ndaheshin vaksinat dhe 17 milionë strategji të shpërndarjes që mund të konsideroheshin “optimale”.

Gjithsesi, qasja e CDC-së dha rreth 0.19 përqind më shumë vdekje, 4 përqind më shumë raste COVID-19, 4 përqind më shumë infeksione dhe pak më pak se 1 përqind më shumë vite të humbura të jetës sesa modelet matematikisht optimale.

Dhe kjo është shumë mbresëlënëse, tha Dr William Lang, MHA, drejtor mjekësor i WorldClinic dhe JobSiteCare si dhe ish-kryeficeri mjekësor i Departamentit të Sigurisë Kombëtare.

“Fakti që rezultati i jetës reale ishte kaq minimalisht i ndryshëm nga optimizimi i llogaritur, tregon shumë për cilësinë e opinioneve të ekspertëve të përdorur në hartimin e qasjes që kemi marrë,” tha Lang për Healthline.

“Ndërsa qasja epidemiologjike/matematikore merrte parasysh faktorë të shumtë, ekspertët e botës reale duhej të merrnin parasysh edhe reagimet e efekteve të rendit të dytë dhe të tretë për të përfshirë çështje të tilla të vështira për t’u llogaritur, si reagimi i një grupi socio-ekonomik nëse një tjetër ishte për të marrë një prioritet më të lartë, ndikimet e vendimeve të ndryshme të prioritizimit në rezistencën ndaj vaksinave dhe aftësinë relative për të tregtuar në mënyrë efektive vaksinimet për një ose një grup tjetër të synuar, ndër të tjera”, tha ai.

Pyetja, pra, ka të bëjë më pak se çfarë CDC ka të drejtë apo gabim, por një grup pyetjesh më të nuancuara rreth asaj që ne i japim përparësi kur përpiqemi të kufizojmë dëmin në popullatë.

“Çdo prezantim i vaksinës duhet të balancojë disa qëllime konkurruese, duke përfshirë minimizimin e vdekshmërisë dhe infeksioneve, sigurimin e barazisë midis grupeve demografike dhe ruajtjen e kapacitetit të kujdesit shëndetësor,” shkruajnë autorët e studimit.

Ata gjithashtu vunë në dukje se kishte një tension midis këtyre nevojave konkurruese.

Për shembull, “shpërndarja më e drejtë midis grupmoshave për sa i përket vdekshmërisë u paraqit dobët në të gjitha objektivat e tjera [while] shpërndarja që minimizoi vdekshmërinë e përgjithshme çoi në një shpërndarje më të barabartë të vdekjeve midis të gjitha grupmoshave, “shkruan ata.

“Kjo është e rëndësishme për të menduar,” tha Phil Smith, PhD, MS, një ekspert i shëndetit publik dhe një asistent profesor i kinesiologjisë, ushqyerjes dhe shëndetit në Universitetin e Miami në Ohio.

“A është qëllimi zvogëlimi i vdekjeve? Reduktimi i transmetimit? Arritja e imunitetit të tufës sa më shpejt të jetë e mundur? Vite të humbura të jetës? A është objektivi barazi midis grupmoshave apo grupeve të tjera të popullsisë? Këto janë pyetje shumë sfiduese për t’u lundruar, “tha ai.

“Është gjithashtu sfiduese të përcaktosh se sa vaksina të alokohen nëpër shtete, të cilat mund të kenë sfidat e tyre rreth shpërndarjes,” tha Smith për Healthline.

“Lundimi i strukturës sonë të pagesave dhe rimbursimit të kujdesit shëndetësor është sfidues sepse është tepër kompleks, por shumica e asaj pune të ndërlikuar ndodh prapa skenave,” shtoi ai.

Ai sistem kompleks dhe i mbingarkuar i kujdesit shëndetësor mund të jetë një nga pengesat tona më të mëdha për të “optimizuar” qasjet tona ndaj pandemisë së ardhshme, duke përfshirë përhapjen e vaksinave.

“Për shumë prej nesh në shëndetin publik, ne i dinim boshllëqet, pabarazitë shëndetësore, pabarazitë shëndetësore dhe pabarazitë shëndetësore,” tha Kenneth L. Campbell, MPH, drejtor programi i Masterit online të Administrimit Shëndetësor të Universitetit Tulane dhe një profesor asistent në Shkollën Tulane të Shëndetit Publik dhe Mjekësisë Tropikale në New Orleans.

“Ne e dinim këtë. Por ajo që nuk e dinim ishte se sa i madh do të ishte ai hendek,” tha ai. “Ne nuk e dinim se si ato mangësi do të paralizonin aftësinë tonë për të arritur miliona amerikanë.”

Për shembull, pavarësisht vaksinat janë falas, personat e pasiguruar vaksinohen në gati gjysmën e përqindjes së personave të siguruar, tregojnë hulumtimet.

Për të prodhuar rezultate më optimale, ne duhet të kemi struktura më të fuqishme për të mbështetur qytetarët tanë në çdo kohë.

“Kujdesi shëndetësor, arsimi dhe kujdesi për fëmijët nuk duhet të kërkohen. Duhet të jetë një e drejtë absolute për këdo në këtë vend, “tha Campbell për Healthline. “Mospasja e këtyre gjërave i lë familjet të ekspozuara ekonomikisht, veçanërisht komunitetet pakicë që tashmë janë në disavantazh social.”

“Duhet të ndërtoni sisteme,” shtoi ai. “Si ish-marins, ne nuk presim që të ndodhë tragjedia. Tashmë jemi duke u stërvitur për atë tragjedi. Kjo është ajo që vendi ynë duhet të jetë gati të bëjë.”