Ndërtimi i besimit duke ndërtuar lidhje reale të komunitetit
Ofruesit e kujdesit shëndetësor mund të edukojnë veten në lidhje me racizmin, si një hap drejt nxitjes së marrëdhënieve më të mira me komunitetet që janë nën shërbim.
Ryder theksoi se marrëdhëniet më të mira mund të ndërtojnë besim, gjë që është jetike, sepse mosbesimi në kujdesin shëndetësor ka kontribuar në rezultate më të dobëta midis pakicave racore dhe etnike.
Fitzpatrick thotë se për të zhvilluar besimin, praktikuesit shëndetësorë duhet të kalojnë kohë në komunitet. “Nuk ka asnjë rrugë të shkurtër për të ndërtuar besimin – ju duhet të shkoni në terren dhe të flisni me njerëzit,” thotë ajo.
“Mos shiko përmes nesh, por në të vërtetë na shiko”, thotë Frye. “Ju thjesht nuk mund të prisni që ne të hyjmë në zyrën tuaj, të kalojmë pesë minuta me ne dhe të largohemi. Nuk na ke dëgjuar. Nuk ke folur me ne.
“Nëse nuk më keni lejuar të kem një zë, atëherë si duhet të besoj se ju keni në zemër interesat e mia më të mira? Shihni personin që ulet para jush – shihni atë si një të tërë [person] në vend të numrit.”
LIDHUR: A do të merrnit një vaksinë për COVID-19?
Telemjekësia mund të luajë një rol të rëndësishëm
Ofruesit e kujdesit shëndetësor mund të mos kenë gjithmonë kohën dhe burimet për të qenë fizikisht në një komunitet aq sa dëshirojnë, por telemjekësia ofron një mënyrë për të qenë virtualisht në komunitet. Ryder beson se telemjekësia mund të ndihmojë në nxitjen e besimit dhe lidhjes duke lejuar më shumë ndërveprim midis ofruesve të kujdesit shëndetësor dhe komuniteteve.
Ajo thekson se ndërveprimet e telemjekësisë mund të forcohen duke marrë parasysh preferencat e pacientëve.
“Ne e dimë se kur pacientët me ngjyrë punojnë me ofruesit e zinj, ata marrin rezultate më të mira,” tha Ryder. Hulumtimi botuar në vitin 2016 në Obstetrikë Gjinekologji megjithatë, zbuloi se vetëm 11 për qind e ob-gjinerëve janë të zinj.
“Unë mendoj se telemjekësia luan një rol vërtet të rëndësishëm në dhënien kundër asaj aksesi të kufizuar [to Black doctors],” ajo tha. Telemjekësia e bën më të lehtë që numri i vogël i mjekëve ob-gjinorë të zinj të arrijë një popullatë më të gjerë.
Sipas Frye, disa popullata janë më të hapura për të marrë kujdes virtual në vend të kujdesit personal. Në përgjithësi, të rinjtë janë më të kënaqur me teknologjinë dhe kujdesi virtual mund të përshtatet më mirë në oraret e tyre të ngjeshur, vëren ajo. Plus, telemjekësia mund të zvogëlojë ankthin dhe shqetësimet që disa pacientë mund të kenë për të parë një mjek.
“Shëndeti mendor, për shembull, ka një stigmatizëm të tillë kur bëhet fjalë për komunitetin zezakë dhe kafe,” tha Frye. Duke mos pasur nevojë t’i diskutojnë çështjet ballë për ballë, disa pacientë ndihen më të relaksuar dhe më rehat duke ndarë ndjenjat e tyre dhe atë që po ndodh në jetën e tyre dhe me shëndetin e tyre.
“Kam folur me kaq shumë ofrues të shëndetit mendor, të cilët deklaruan se teleshëndetësia ka shpërthyer vërtet biznesin e tyre kur bëhet fjalë për komunitetin e pakicave,” tha ajo.
Amerikanëve me të ardhura të ulëta ende u mungon aksesi në brez të gjerë
Zhvillimi i kësaj lidhjeje virtuale më të fortë varet nga komunitetet e pashërbyera që kanë mjetet teknologjike për të përfituar nga telemjekësia.
Sipas një Raporti i majit 2019 nga Qendra Kërkimore Pew. Më shumë se 4 në 10 nuk kanë shërbime me brez të gjerë në shtëpi ose një kompjuter tradicional. Dhe shumica e amerikanëve me të ardhura më të ulëta nuk janë pronarë tabletash.
Fitzpatrick, megjithatë, ka zbuluar se më shumë pacientë të Medicaid që ajo ka parë kanë telefona inteligjentë sesa tregon sondazhi i Pew – “kështu që edhe pse nuk kanë akses në brez të gjerë, ata janë në gjendje të angazhohen në një televizor”.
Të gjithë panelistët ranë dakord, megjithatë, se komunitetet e pashërbyera ende nuk kanë aq shumë akses në brezin e gjerë dhe teknologji të tjera sa duhet për të ndihmuar në përmirësimin e ofrimit të telemjekësisë.
“Ky problem duhet të zgjidhet për të ndërtuar angazhimin e pacientit,” tha Ryder.
