Shpërndaje në Pinterest
Ekspertët thonë se është e rëndësishme të trajtohet obeziteti në vitet e adoleshencës përpara se problemet shëndetësore të përkeqësohen në moshën madhore. Getty Images
  • Studiuesit thonë se MRI-të kanë zbuluar shenja të dëmtimit të trurit tek adoleshentët me obezitet.
  • Ata thonë se dëmi mund të ndikojë në një hormon në tru që u sinjalizon njerëzve kur janë të ngopur dhe duhet të ndalojnë së ngrëni.
  • Ekspertët thonë se është e rëndësishme të trajtohet obeziteti tek adoleshentët, sepse problemet shëndetësore mund të përkeqësohen në moshën madhore.

Një studim duke përdorur skanime MRI ka gjetur shenja dëmtimi në trurin e adoleshentëve me obezitet.

Rezultatet e studimit të vogël u raportuan të dielën në takimi vjetor i Shoqatës Radiologjike të Amerikës së Veriut.

Hulumtimi sugjeron se së bashku me shtimin në peshë, mbipesha mund të shkaktojë inflamacion në të gjithë trupin dhe sistemin nervor që mund të çojë në dëmtime në tru.

“Ndryshimet e trurit të gjetura tek adoleshentët obezë kanë të bëjnë me rajone të rëndësishme përgjegjëse për kontrollin e oreksit, emocioneve dhe funksioneve njohëse,” tha në një shkrim Pamela Bertolazzi, bashkëautore e studimit dhe një shkencëtare biomjekësore dhe studente doktorature nga Universiteti i São Paulo-s në Brazil. Njoftimi për shtyp.

Ekspertët që folën me Healthline theksojnë se studimi është i vogël dhe nuk është publikuar në një revistë të rishikuar nga kolegët.

Megjithatë, Danelle M. Fisher, MD, një pediatër dhe nënkryetar i pediatrisë në Qendrën Shëndetësore të Providence Saint John në Santa Monica, Kaliforni, thotë se gjetjet mund të ndryshojnë qasjen ndaj hulumtimit të obezitetit.

“Unë mendoj se kjo do t’i çojë studiuesit në një drejtim tjetër. Me të vërtetë do të shpjegonte këto modele sjelljeje që ne shohim tek këta adoleshentë që kanë probleme me obezitetin, “tha ajo për Healthline.

“Ndonjëherë të ngrënit është i natyrës së sjelljes, ai sublimon disa emocione me ushqimin, në krahasim me trajtimin e tyre në mënyra të tjera,” shtoi Dr. Fisher. “Kjo do të shpjegonte një pjesë të rritjes së obezitetit që kemi parë gjatë shumë viteve të fundit.”

Obeziteti tek të rinjtë ka qenë në rritje gjatë 50 viteve të fundit.

Në Shtetet e Bashkuara, përqindja e fëmijëve dhe adoleshentëve me obezitet është trefishuar që nga vitet 1970.

Sipas Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve, prevalenca e obezitetit tek ata të moshës 12 deri në 19 vjeç është tani 20 për qind.

Është një problem Gina L. Posner, MD, një pediatër në Qendrën Mjekësore MemorialCare Orange Coast në Kaliforni, thotë se po përkeqësohet.

“Në popullatën time të pacientëve, është vërtet domethënëse. Ne kemi shumë adoleshentë obezë”, tha ajo për Healthline. “Ne kemi një mënyrë jetese shumë të ulur në këtë pikë. Shumë adoleshentë janë vetëm duke luajtur në telefonin e tyre, duke luajtur në iPad, duke parë TV. Ata me të vërtetë nuk po ngrihen dhe nuk po lëvizin aq shumë sa dikur në të kaluarën. Kjo padyshim po krijon më shumë problem sepse ne jemi thjesht një kulturë më dembel.”

Efektet shëndetësore të mbipeshes së adoleshentëve kanë paraqitur një grup të ri sfidash për mjekët si Dr. Posner.

“Ne po shohim shumë më tepër diabet të tipit 2 tek të rinjtë,” tha ajo. “Më parë ishte tipi 2 ishte më shumë te të rriturit obezë dhe tani po e shohim shumë edhe te fëmijët obezë. Ne po shohim adoleshentë obezë me diabet, me presion të lartë të gjakut, me kolesterol të lartë. Si mjeke pediatre, më parë nuk më duhej të merresha me medikamente për tensionin e lartë dhe kolesterolin e lartë dhe tani po e shoh gjithnjë e më shumë.”

“Unë ende nuk jam e rehatshme t’i përshkruaj ato medikamente, sepse shumica e tyre në të vërtetë janë të destinuara për njerëzit që janë më të rritur dhe nuk janë studiuar mirë tek fëmijët më të vegjël,” shtoi ajo.

Studiuesit në studimin MRI krahasuan trurin e 59 adoleshentëve me obezitet me 61 adoleshentët e shëndetshëm.

Ata gjetën dëmtim të trurit që lidhej me shënuesit inflamatorë që përfshinin leptinën, një hormon i krijuar nga qelizat yndyrore që ndihmon në rregullimin e rezervave të yndyrës dhe niveleve të energjisë.

Në disa njerëz me obezitet, truri nuk arrin t’i përgjigjet këtij hormoni, kështu që personi vazhdon të hajë pavarësisht se ka sasi adekuate ose nganjëherë të tepërta të rezervave të yndyrës.

“Kur funksionon siç duhet, leptina është një hormon i ngopjes, që do të thotë se qelizat tona yndyrore do të prodhojnë leptinë në mënyrë që të mos ndihemi aq të uritur dhe të hamë më pak. Në një botë të përsosur, sa më shumë yndyrë të kemi, aq më shumë leptinë do të krijonim dhe aq më pak do të hanim, duke na çuar në humbjen e peshës. Dana Hunnes, PhD, MPH, një dietolog i lartë në Qendrën Mjekësore të Universitetit të Kalifornisë në Los Anxhelos, tha për Healthline.

“Për fat të keq, megjithatë, ne nuk jetojmë në një botë të përsosur,” shtoi ajo, “dhe sipas këtij studimi, tingëllon sikur ndryshimet e trurit të shkaktuara nga inflamacioni, të lidhura me obezitetin, bënë që truri të mos përgjigjet siç duhet ndaj leptinës dhe nuk e uli oreksin siç duhet.”

Bertolazzi thotë se studiuesit shpresojnë të përsërisin studimin, pasi pjesëmarrësit t’i nënshtrohen një trajtimi multidisiplinor për humbje peshe, për të parë nëse dëmtimi në tru është i kthyeshëm.

Ekspertët pajtohen se është e rëndësishme që të trajtohet obeziteti në adoleshencë sa më shpejt të jetë e mundur për të kufizuar sasinë e dëmit të bërë si fizikisht ashtu edhe mendërisht tek adoleshenti.

Nëse nuk trajtohet, efektet e obezitetit mund të jenë të rëndësishme.

“Ndikimet shihen si fizikisht ashtu edhe emocionalisht,” Sophia Yen, MD, profesor i asociuar klinik në klinikën e peshës së shëndetit të fëmijëve në Stanford në Kaliforni, tha për Healthline. “Padyshim që mund të ndikojë në vetëvlerësimin dhe të shkaktojë depresion. Mund të shkaktojë zmadhimin e gjoksit tek djemtë dhe vajzat. Tek gratë e reja, mund të shkaktojë sindromën e vezores policistike, menstruacione të parregullta, rritje të flokëve dhe puçrra fytyre. Mund të shkaktojë probleme kyçesh, probleme me zemrën, probleme me frymëmarrjen, apnea obstruktive të gjumit, probleme të mëlçisë dhe diabet.”

Dr. Yen thotë se humbja e peshës është 90 për qind ajo që hani dhe 10 për qind stërvitje. Ajo këshillon që në çdo vakt, 50 për qind e pjatës duhet të përfshijë fruta dhe perime, minimumi 25 për qind duhet të jetë proteina dhe jo më shumë se 25 për qind duhet të jenë karbohidrate.

Posner thotë se është shumë më e lehtë të ndryshosh obezitetin si adoleshent sesa të presësh deri në moshën madhore për të bërë ndryshime pozitive.

“Nëse je një adoleshent i trashë, gjasat që do të bëheni një i rritur obez është shumë i lartë, është e vështirë ta thyesh atë cikël,” tha ajo.

Katie Page, MD, bashkëdrejtor i Institutit të Kërkimeve të Diabetit dhe Obezitetit në Shkollën e Mjekësisë USC Keck, tha tani që studiuesit kanë krijuar një lidhje midis obezitetit dhe funksionit të trurit, përpjekjet duhet të kthehen në mënyra për të parandaluar ose kthyer dëmtimin.

“Rezultatet nga studimi i ri janë në përputhje me raportet e mëparshme dhe janë një shqetësim i madh i shëndetit publik, sepse ato sugjerojnë se mbipesha jo vetëm që rrit rrezikun e sëmundjeve metabolike, si diabeti, por gjithashtu mund të lidhet me funksionin më të keq të trurit,” tha ajo për Healthline. .

“Ajo që duhet të bëjmë tani është të studiojmë mënyrat se si dëmi i shkaktuar nga obeziteti mund të kthehet dhe/ose parandalohet,” shtoi Dr. Page. “Strategjitë e mundshme mund të përfshijnë ndryshime në dietë, rritje të aktivitetit fizik, reduktime në sjelljen e ulur dhe reduktim të stresit, të cilat të gjitha luajnë një rol të rëndësishëm në zhvillimin e trurit dhe funksionin njohës.”