Shpërndaje në Pinterest
Ekspertët po i bëjnë thirrje industrisë ushqimore që të bëjë ndryshime sistematike për të ndihmuar në lehtësimin e pandemisë së obezitetit gjatë pandemisë COVID-19. Getty Images
  • Studiuesit thonë se pandemia e COVID-19 dhe epidemia e obezitetit mbivendosen, dhe ata po i bëjnë thirrje industrisë ushqimore që të ndihmojë njerëzit të hanë dieta më të shëndetshme.
  • Një ekspert tha se ka tre D që krijojnë pengesa për ndryshimin në dietën amerikane: mohimi, dollarët dhe diskriminimi.
  • Ekspertët thonë se njerëzit duhet të përpiqen të shmangin impulsin për t’u mbushur me ushqime me cilësi të ulët gjatë pandemisë COVID-19 dhe në vend të kësaj të kalojnë në dieta më të shëndetshme.

Të gjitha të dhënat dhe statistikat bazohen në të dhënat e disponueshme publikisht në kohën e publikimit. Disa informacione mund të jenë të vjetruara. Vizitoni tonë qendra e koronavirusit dhe ndiqni tonën faqja e përditësimeve të drejtpërdrejta për informacionet më të fundit mbi pandeminë COVID-19.

COVID-19 Pandemia po përkeqësohet nga epidemia e obezitetit dhe fajin e kanë industritë ushqimore në mbarë botën.

Kjo është ajo që studiuesit nga Universiteti Queen Mary i Londrës po thonë në një editorial botuar këtë javë në The British Medical Journal.

Obeziteti është një faktor rreziku për presionin e lartë të gjakut, diabetin e tipit 2, sëmundjet e zemrës, goditjet në tru dhe kancerin. Është gjithashtu një faktor i pavarur rreziku për sëmundje të rënda dhe vdekje nga COVID-19.

Studiuesit thanë se 65 deri në 70 për qind e të rriturve në Mbretërinë e Bashkuar dhe Shtetet e Bashkuara janë mbipeshë ose kanë obezitet.

“Dëshmi të qarta janë shfaqur se dy pandemitë ndërveprojnë,” tha Monique Tan, PhD, një bashkautor i studimit dhe studiues në Universitetin Queen Mary të Londrës. “Njëra menjëherë, COVID-19 dhe tjetra një krizë afatgjatë me obezitetin.”

Autorët po bëjnë thirrje që industritë ushqimore në mbarë botën të ndalojnë menjëherë promovimin e ushqimeve dhe pijeve jo të shëndetshme dhe që qeveritë të fillojnë të detyrojnë riformulimin e produkteve të tilla. Ata thonë se përpjekjet për taksimin nuk janë të mjaftueshme.

“Kjo është një mundësi e madhe për qeveritë dhe industrinë ushqimore për të parandaluar vuajtjet dhe vdekjet e panevojshme në mbarë botën,” tha Dr. Tan për Healthline. “Të mos bësh asgjë dhe të dështosh për të krijuar ndryshime shumë të nevojshme nuk duhet të jetë një opsion.”

Studiuesit thanë se ndryshimi nga lart-poshtë është kritik sepse epidemia e obezitetit nuk është faji i individëve.

“Është rezultat i të jetuarit në një mjedis ushqimor ku është shumë e vështirë të mos konsumojmë shumë kalori, duke na vënë në një rrezik shumë më të lartë të diabetit të tipit 2, goditjeve në tru, sëmundjeve të zemrës, kancerit dhe tani COVID-19,” tha Tan.

“Ne kemi nevojë urgjente për qeveritë në mbarë botën që të shfrytëzojnë mundësinë për të ndihmuar njerëzit të hanë më shëndetshëm,” shtoi ajo.

Tan tha se kjo do të thotë “zbatim i masave për të kufizuar promovimin, marketingun dhe reklamimin e ushqimeve të pashëndetshme dhe sigurimin e riformulimit të tyre që të përmbajnë shumë më pak sheqer, yndyra të ngopura dhe kripë.

“Kjo do të reduktonte ndjeshmërinë ndaj këtij virusi të egër dhe shumë sëmundjeve të tjera kronike,” shpjegoi ajo.

Koronavirusi i ri ka ndryshuar shumë aspekte të jetës së përditshme, por ekspertët nuk e parashikojnë që ai të krijojë një ndryshim të qëndrueshëm në nivelin e shëndetit personal pa ndryshime sistematike.

Dr. Stacy Brethauer, një kirurg i përgjithshëm i specializuar në kirurgjinë bariatrike në Qendrën Mjekësore Wexner të Universitetit Shtetëror të Ohio-s, përmbledh çështjet e ndërthurura që krijojnë pengesa për uljen e shkallës së obezitetit me tre D: mohim, dollarë dhe diskriminim.

Mohimi

Brethauer i tha Healthline se edhe pse njerëzit me obezitet janë në rrezik më të lartë për simptoma të rënda dhe vdekshmëri nëse zhvillojnë COVID-19, ai nuk beson se vetëm rreziku do të ndryshojë sjelljen.

“Për fat të keq, ka shumë mohime kur bëhet fjalë për obezitetin, dhe shumë njerëz me obezitet nuk përballen me këtë problem siç do të përballeshin me kushtet e tjera mjekësore,” tha ai.

“Njerëzit që janë obezë shpesh nuk e kuptojnë këtë ose e konsiderojnë veten vetëm mbipeshë,” shpjegoi ai.

“Edhe pacientët me obezitet që i njohin këto rreziqe shpesh nuk kërkojnë trajtim efektiv, kështu që nuk mund ta imagjinoj që rreziku shtesë i lidhur me COVID-19 do të ketë një ndikim as në këtë sjellje,” tha Brethauer.

Megjithatë, mohimi nuk është thjesht i vetë-krijuar. Është gjithashtu sistematike.

“Kjo me të vërtetë kthehet në idenë që njerëzit me obezitet mendojnë se duhet ta trajtojnë vetë duke mbajtur vazhdimisht dietë ose duke bërë gjëra që qartësisht nuk funksionojnë afatgjatë,” tha Brethauer.

Ai shtoi se shumë mjekë ende mohojnë se obeziteti është një sëmundje kronike, edhe pse Shoqata Mjekësore Amerikane deklaroi se ishte një në vitin 2013.

Ata mjekë nuk kanë biseda të përshtatshme me pacientët e tyre për obezitetin ose nuk i referojnë ata për terapi mjekësore ose kirurgji për ta trajtuar atë.

Si i tillë, shpjegoi Brethauer, më shumë njerëz do të vdesin para kohe për shkak të obezitetit ose sëmundjeve kardiovaskulare të lidhura me obezitetin sesa do të vdesin nga COVID-19.

dollarë

“Dollarë” lidhet me barrierat që kompanitë e sigurimeve vendosin për ta bërë të përballueshëm trajtimin e obezitetit.

“Pavarësisht nëse është terapi e sjelljes, mjekim apo kirurgji, ka shumë plane sigurimesh që kanë përjashtime për trajtimin e obezitetit”, tha Brethauer.

“Gjithashtu, dollarët e nevojshëm për të rritur ndërgjegjësimin në nivel kombëtar dhe për të ndryshuar politikën nuk janë aty, dhe për këtë arsye problemi nuk adresohet në shkallën e duhur,” tha ai.

Akua Woolbright, PhD, drejtore kombëtare e ushqimit për Whole Cities Foundation, krahu jofitimprurës i Whole Foods, e ka bërë fokusin e karrierës së saj për t’u treguar njerëzve se si të shfrytëzojnë fuqinë shëruese të ushqimit për të luftuar dhe reduktuar sëmundjet kronike.

Dr. Woolbright tha se mbipesha, shkretëtira ushqimore dhe kënetat e ushqimit luajnë rol aktiv në pandeminë COVID-19.

Shërbimi i Kërkimeve Ekonomike të Departamentit Amerikan të Bujqësisë i klasifikon traktet e regjistrimit urban si shkretëtira ushqimore nëse të paktën 33 përqind e popullsisë banon më shumë se 1 milje nga një supermarket ose një dyqan ushqimor i madh. Në zonat rurale, distanca është më shumë se 10 milje.

“Individët që jetojnë në shkretëtira ushqimore, veçanërisht ata që nuk kanë transport të besueshëm ose mënyra të tjera për të hyrë në prodhime të freskëta dhe ushqime të tjera të shëndetshme, shpesh mbështeten te restorantet e ushqimit të shpejtë, dyqanet e komoditetit ose shitësit e tjerë të lagjes,” tha ajo.

“Ushqimet e blera nga këto lloje vendesh priren të jenë të larta në kalori, yndyrë, sheqer dhe kripë, dhe të ulëta në lëndë ushqyese të rëndësishme, dhe konsumimi i kalorive boshe me pak vlera ushqyese mund të çojë në obezitet dhe sëmundje kronike”, tha Woolbright për Healthline.

Kënetat e ushqimit, nga ana tjetër, janë zona ku qasja në ushqime të shpejta, të mangëta ushqyese dhe komode tejkalon aksesin në opsionet e ushqimit të shëndetshëm.

“Shumë amerikanë jetojnë në kode ZIP që njëkohësisht do të kategorizohen si një shkretëtirë ushqimore dhe një moçal ushqimi,” tha ajo.

“Ndërsa pjesa më e madhe e fokusit ka qenë në prevalencën e mbipeshes në shkretëtirat e ushqimit, sipas hulumtimeve të fundit, individët që jetojnë në këneta ushqimore janë në një rrezik edhe më të madh,” shtoi Woolbright.

Diskriminim

“Ka ende shumë diskriminim në shoqëri, në vendin e punës dhe në kujdesin shëndetësor ndaj pacientëve me obezitet,” tha Brethauer.

“Përderisa obeziteti mendohet si një dobësi personale ose dështim i vullnetit në vend të një sëmundjeje kronike, ne nuk do të ndryshojmë rrjedhën e kësaj sëmundjeje,” tha ai.

Brethauer vuri në dukje se obeziteti shpesh i pengon njerëzit të përparojnë socialisht dhe profesionalisht. Gjithashtu mund t’i dekurajojë njerëzit që të ndjekin trajtimin ose të kërkojnë terapi të përshtatshme nga mjekët e tyre.

“Për të zbatuar fondet e nevojshme për kërkimin, programet arsimore dhe ndryshimet e politikave, udhëheqja në çdo nivel duhet të njohë obezitetin si një problem që i kushton shumë shoqërisë sonë dhe nuk mund të injorohet më”, tha ai.

Woolbright vuri në dukje se ka një sërë pengesash sistematike ndaj rezultateve pozitive shëndetësore, të tilla si mungesa e aksesit në strehim cilësor, të ardhura të disponueshme, kujdes mjekësor dhe komunitete që mund të ecin.

Megjithatë, ajo tha se shumë njerëz me të cilët ndeshet në punë po i kapërcejnë me sukses këto barriera.

“Kur fillova t’i mësoja klasat e komunitetit për ushqim të shëndetshëm, u paralajmërova se shumë banorë nuk kanë akses në burimet e nevojshme për të adoptuar dhe mbajtur ndryshime të mëdha të stilit të jetesës,” tha Woolbright.

“Sidoqoftë, kam zbuluar se njerëzit po bëhen kreativë në lidhje me mënyrat për të hyrë në ushqime të freskëta dhe të shëndetshme,” shtoi ajo.

“Ata janë duke vëzhguar tregjet e fermerëve dhe stendat e fermave, duke filluar kopshtet e komunitetit, duke rritur ushqimin në oborret e tyre, duke konservuar, duke marrë pjesë në bujqësinë e tyre lokale të mbështetur nga komuniteti dhe duke organizuar aksione udhëtimi në dyqanet ushqimore të mëdha.

“Ndërsa mësojmë për rolin që luajnë kushtet para-ekzistuese si obeziteti dhe sëmundjet kronike në ashpërsinë dhe rikuperimin e rasteve të COVID-19, shumë njerëz po motivohen për të marrë dhe qëndruar të shëndetshëm,” tha Woolbright.

“Ata janë të interesuar të mësojnë rreth mënyrave se si mund të forcojnë sistemin e tyre imunitar dhe të përmirësojnë rezultatet e tyre shëndetësore,” tha ajo për Healthline.

“Për ata që kontraktojnë virusin, qëllimi bëhet ta mposhtin atë dhe të rimëkëmbet shpejt. Të kesh një sistem të fortë imunitar është një pjesë e rëndësishme e procesit të shërimit.”

Ekspertët thonë se ndërkohë që nevojiten ndryshime të politikave dhe rregulloreve për të trajtuar epideminë e obezitetit, me shumë mundësi do të vazhdojmë të përmbytemi me ushqime që nuk kanë vlera ushqyese.

Dhe me stresin dhe ndërprerjet e stilit të jetesës që lidhen me pandeminë aktuale COVID-19, shumica e ekspertëve shprehin shqetësimin se normat e obezitetit mund të rriten.

“Efektet afatgjata të COVID-19 janë kryesisht të panjohura në këtë kohë,” tha Dr Mir Ali, një kirurg bariatri dhe drejtor mjekësor i Qendrës Kirurgjike të Humbjes së Peshës MemorialCare në Qendrën Mjekësore Orange Coast në Kaliforni.

“Për mendimin tim, do të ketë efekte të vazhdueshme që do të ndikojnë negativisht në normat e mbipeshes,” tha ai për Healthline.

“Shumë njerëz janë pa punë me ndërprerje të rënda në shumë industri. Prandaj, shqetësimi kryesor nuk është përmirësimi i shëndetit, por vetëm mundësia për të siguruar familjen”, tha Ali.

“Fatkeqësisht, ushqimet e shpejta, të skuqura dhe me kalori janë më të lehta për t’u marrë dhe zakonisht më të lira për t’u blerë sesa alternativat e shëndetshme,” shtoi ai.

Ali vuri në dukje se njerëzit priren t’i drejtohen ushqimit për ngushëllim gjatë periudhave të vështira, por fatkeqësisht është ushqim jo i shëndetshëm. Përveç kësaj, alternativat për ushqimin e lirë dhe të shpejtë mund të jenë të vështira për t’u gjetur.

Dhe me palestrat dhe disa aktivitete në natyrë që janë të padisponueshme ose të kufizuara shumë, ka më pak mundësi ushtrimesh.

Ali shpjegon se ndryshimi i vazhdueshëm drejt një stili jetese më të ulur është një pengesë kryesore për uljen e niveleve të obezitetit, veçanërisht me COVID-19 dhe më shumë njerëz që punojnë në kompjuterë nga shtëpia.

Gjithmonë ka veprime individuale që mund të ndërmarrim për të përmirësuar rezultatet tona shëndetësore.

Woolbright tha se është e rëndësishme të shmanget impulsi për t’u mbushur me ushqime me vlerë të ulët ushqyese dhe në vend të kësaj t’i kanalizojë ato emocione në praktika pozitive të stilit të jetesës.

“Kjo është veçanërisht e rëndësishme për individët që janë në kategoritë me rrezik të lartë,” tha ajo.

“Kur kërkoni mënyra për të përmirësuar shëndetin publik, është e rëndësishme të merret parasysh se kufizimi i ushqimeve të pashëndetshme dhe/ose rritja e aksesit në ushqime cilësore mund të mos jetë e mjaftueshme”, shtoi ajo.

Duhet më shumë se COVID-19 ose ndonjë ndryshim i politikës apo rregullores për të trajtuar këtë pandemi paralele.

“Disa kërkime kanë treguar se ndryshimet në akses janë më efektive në ndikimin e modifikimeve të sjelljes kur shoqërohen me edukim dhe mbështetje të vazhdueshme të ushqyerjes,” tha Woolbright.