Disa njerëz me diabet të tipit 2 janë udhëzuar të testojnë nivelet e sheqerit në gjak në baza të rregullta, por një studim i ri sugjeron se shumë njerëz bëjnë teste më shpesh sesa duhet. Studimi, i publikuar më 10 dhjetor 2018, në Mjekësia e Brendshme JAMAarrin në përfundimin se miliona dollarë mund të shpërdorohen për shkak të testimeve të panevojshme.
“Më shumë nuk është gjithmonë më mirë kur bëhet fjalë për kujdesin mjekësor. Ne duhet të shikojmë se për çfarë po përdorim dollarët tanë të kujdesit shëndetësor”, thotë autori i parë i punimit, Kevin Platt, MD, një banor i mjekësisë së brendshme në Universitetin e Miçiganit në Ann Arbor.
Më shumë se 30 milionë amerikanë kanë diabet, me 90 deri në 95 përqind të atyre rasteve që janë diabeti i tipit 2, sipas Shoqata Amerikane e Diabetit. Por vetëm disa nga ata njerëz duhet të testojnë glukozën e tyre në shtëpi.
“Testimi në përgjithësi rekomandohet për pacientët me insulinë ose medikamente që ndikojnë në nivelet e sheqerit në gjak,” thotë ai. “Ne gjithashtu e konsiderojmë atë për një periudhë të shkurtër kohore nëse jeni duke titruar ilaçe ose duke bërë disa lloj modifikimesh intensive të stilit të jetesës.”
Testimi në shtëpi zakonisht nuk nevojitet për pacientët që marrin medikamente orale, si p.sh Glukofag (metforminë), ai thote. Në vend të testimit në shtëpi, mjekët zakonisht urdhërojnë një test gjaku, i quajtur a hemoglobina A1C test, çdo tre deri në gjashtë muaj. “Testi A1C ju jep një mesatare tre mujore të nivelit të sheqerit në gjak dhe kjo është ajo që ne do të përdorim për të bërë ndryshime në mjekim,” thotë ai.
LIDHUR: 5 mënyra për të ulur A1C tuaj
Përqindja befasuese e njerëzve që mund të testojnë glukozën e tyre në mënyrë të panevojshme
Dr. Platt vendosi të shikojë frekuencën e testimit në shtëpi pasi vuri re se disa pacientë që nuk kishin nevojë të bënin teste mbanin shënime të sakta për matjet e tyre ditore të sheqerit në gjak për periudha të gjata kohore. Studiuesit, duke përfshirë autorin e lartë A. Mark Fendrik, MD, një profesor në mjekësinë e përgjithshme në Universitetin e Miçiganit, shqyrtoi të dhënat e sigurimeve kombëtare nga 370,740 njerëz me diabet të tipit 2. Ata rishikuan të dhënat nga 1 janari 2013 deri më 30 qershor 2015 – pasi disa shoqëri mjekësore lëshuan udhëzime për të frenuar testimin e panevojshëm të glukozës në shtëpi. Të dhënat pasqyronin pacientët me sigurime private ose plane Medicare Advantage që nuk merrnin insulinë dhe që plotësonin receta për pako që përmbanin 90 shirita testimi tre ose më shumë herë në vit. Ky model recetash sugjeron që pacientët monitoronin rregullisht nivelet e sheqerit në gjak.
Studimi zbuloi se 14 për qind e njerëzve (1 në 7) që ka të ngjarë të mos kenë nevojë të performojnë monitorimi i glukozës përdornin mesatarisht dy shirita testimi në ditë.
“Ne ishim shumë të befasuar se sa e përhapur ishte kjo,” thotë Platt. “Ne gjithashtu zbuluam se pothuajse 25 përqind e njerëzve po plotësonin të paktën tre receta për të paktën 90 shirita – që është 180 shirita në një vit të caktuar. Këta nuk ishin njerëz që po kontrollonin sheqerin në gjak për një muaj apo më shumë. Ky ishte përdorim i rregullt gjatë një periudhe kohore.”
Ndërsa testimi nuk i dëmton këta njerëz fizikisht, ai harxhon dollarë të çmuar të kujdesit shëndetësor, thotë ai. “Kostoja e dëmit për kompanitë e sigurimeve ishte një mesatare prej 325 dollarë për person, në vit, që ndoshta nuk është aq shumë në një shkallë të vogël, por kur ekstrapoloni numrin e madh të njerëzve që e bëjnë këtë, ka efekte të mëdha në sistem.”
LIDHUR: 7 gabime të testimit të sheqerit në gjak që duhen shmangur
A keni nevojë të testoni sheqerin në gjak në shtëpi?
Hulumtimet gjatë dekadës së fundit kanë dhënë prova të forta se testimi i glukozës në shtëpi nuk ka vlerë për shumë pacientë, thotë Guillermo E. Umpierrez, MD, profesor i mjekësisë në Universitetin Emory dhe shef i seksionit të diabetit dhe endokrinologjisë në Grady Health System në Atlanta. Dr. Umpierrez nuk ishte i përfshirë në studim. Rreth 80 për qind e njerëzve me diabet të tipit 2 marrin metformina ose medikamente të tjera që nuk lidhen me luhatjet e përditshme të niveleve të sheqerit në gjak, thotë ai.
“Përfitimi i monitorimit të glukozës në shtëpi është gjetur të jetë i një rëndësie të dyshimtë në disa studime gjatë dekadës së fundit,” thotë Umpierrez. “Tek pacientët me diabet të tipit 2 kur nuk marrin insulinë, përdorimi i monitorimit të glukozës në shtëpi ka shumë pak ndikim në përmirësimin e kontrollit të glicemisë. Disa studime të tjera kanë treguar të njëjtën gjë.”
Tre shoqëri mjekësore – Akademia Amerikane e Mjekëve Familjarë, Shoqëria e Mjekësisë së Brendshme të Përgjithshmedhe Shoqëria Endokrine – të gjithë kanë lëshuar udhëzime për testimin e glukozës në shtëpi. Ato rekomandime bazoheshin në një studim i vitit 2012 nga Rishikimi i sistemit të bazës së të dhënave Cochrane që analizoi 12 prova klinike të rastësishme me më shumë se 3000 pjesëmarrës. Meta-analiza nuk tregoi ndryshime në kontrollin e glicemisë ose ngjarjet hipoglikemike (kur sheqeri në gjak bie shumë i ulët) midis pacientëve që nuk vetë-monitorohen disa herë në ditë dhe atyre që e bëjnë këtë.
Udhëzimet janë pasqyruar në Zgjedhja e iniciativës me mençurinjë përpjekje për të reduktuar shpenzimet e kota të kujdesit shëndetësor.
Mjekët dhe pacientët duhet të marrin parasysh anën negative të testimit të panevojshëm, thotë Umpierrez.
“Fatkeqësisht, shumë mjekë kërkojnë që pacientët të bëjnë testime të shpeshta për të vlerësuar kontrollin e glicemisë. Është e panevojshme. Është e kushtueshme. Është e dhimbshme. Madje ka disa të dhëna që sugjerojnë se mund të ulë cilësinë e jetës.”
Studimi i ri, thotë Platt, “duhet të rrisë ndërgjegjësimin për pacientët, farmacistët dhe ofruesit rreth: A është ky një shërbim i nevojshëm për pacientët e mi? Uluni dhe bëni një bisedë. Pacientët nuk duhet të kenë frikë të pyesin mjekun: ‘Hej, pse po kontrolloj kaq shpesh sheqernat e mia?’
