Është alergjia më e zakonshme e raportuar ndaj drogës dhe një studim i ri sugjeron se është gjerësisht i keqdiagnostikuar.
Nëntëmbëdhjetë nga 20 persona të diagnostikuar si alergjikë ndaj penicilinës mund të mos jenë fare alergjikë, duke çuar në qëndrime më të gjata në spital dhe antibiotik infeksionet rezistente, sipas Erica Shenoy, MD, PhDprofesor i asociuar në Shkollën Mjekësore të Harvardit dhe shef i asociuar i kontrollit të infeksionit në Massachusetts General në Boston, i cili është një bashkautor i një të re përmbledhje, botuar më 15 janar 2019, në Gazeta e Shoqatës Mjekësore Amerikane (JAMA)duke u fokusuar në menaxhimin e alergjisë ndaj penicilinës.
Bordet e tre organizatave profesionale mjekësore kontribuan dhe miratuan rishikimin dhe gjetjet e tij: Akademia Amerikane e Alergjisë, Astmës dhe Imunologjisë, Shoqëria e Sëmundjeve Infektive të Amerikës dhe Shoqata e Epidemiologjisë së Kujdesit Shëndetësor të Amerikës.
Pasojat e rënda të të qenit i etiketuar gabimisht ‘alergjik ndaj penicilinës’
Sipas Kolegjit Amerikan të Alergjisë, Astmës dhe Imunologjisë, deri në 10 për qind e njerëzve raportojnë se janë alergjikë ndaj penicilinës, duke e bërë atë alergjinë më të zakonshme të raportuar ndaj drogës. Por shqyrtimi i fundit i alergjive të raportuara ndaj penicilinës ka zbuluar një diagnozë të gabuar të përhapur.
A rishikimi i publikuar në mars 2017 në Gazeta Evropiane e Alergjisë dhe Imunologjisë Klinike shikuan 24 studime të njerëzve të shtruar në spital dhe zbuluan se 95 për qind e atyre që raportuan se ishin alergjikë ndaj penicilinës në fakt rezultuan negativë për antitrupat e imunoglobulinës E ose IgE specifike të penicilinës, tregues i një alergjie të vërtetë.
Kur keni një alergji të raportuar ndaj penicilinës, jo vetëm që zvogëlon gjasat që do t’ju përshkruhet një penicilinë kur tregohet, por shumë shpesh do të zvogëlojë mundësinë që t’ju përshkruhen barna të tjera beta-laktam, si p.sh. cefalosporinatsipas Dr Shenoy.
Të gjitha penicilinat janë antibiotikë beta-laktam dhe konsiderohen ndër trajtimet më të sigurta dhe më efikase për shumë infeksione.
Për shumë sindroma të zakonshme dhe infeksione specifike, beta-laktamat janë trajtimi i zgjedhur dhe përdorimi i jo-beta-laktamave shoqërohet me rezultate të dobëta, sipas Shenoy.
“Për shembull, beta-laktamat janë antibiotikët e zgjedhjes së parë që përdoren për të parandaluar infeksionet nga operacioni. Përdorimi i një antibiotiku alternativ për shkak të një alergjie të raportuar ndaj penicilinës është shoqëruar me rritjen e rrezikut të infeksionit post-operativ”, thotë Shenoy.
Kjo ndodh sepse zëvendësuesit e penicilinës janë më pak të aftë për të vrarë bakteret ose janë me spektër më të gjerë dhe për këtë arsye nuk synojnë saktësisht bakterin e veçantë që duhet të synohet, thotë. N. Franklin Adkinson, MD, profesor i mjekësisë në alergji dhe imunologji në Johns Hopkins Medicine në Baltimore. “Këto barna priren të nxisin ose qëndrueshmërinë e këtyre organizmave ose zhvillimin e rezistencës,” thotë Dr. Adkinson.
Në një MB të fundit studim, i publikuar në qershor 2018 në BMJpacientët që ishin shënuar në grafikun e tyre si alergjikë ndaj penicilinës kishin pothuajse 70 për qind rrezik më të madh për t’u rezistuar ndaj meticilinës. Staphylococcus aureus (MRSA) dhe rreth 26 për qind rrezik më të madh të Clostridium difficile (C. ndrysh) se njerëzit e së njëjtës moshë dhe seks që nuk ishin etiketuar si alergjikë ndaj drogës.
Kostot më të larta vijnë së bashku me diagnozën e gabuar të alergjisë ndaj penicilinës
Një diagnozë e rreme e një alergjie ndaj penicilinës do të thotë një barrë financiare shtesë si për individët ashtu edhe për sistemin e përgjithshëm të kujdesit shëndetësor.
Njerëzit që etiketohen si alergjikë ndaj penicilinës zakonisht do të qëndrojnë në spital më gjatë, do të duhet më shumë kohë për të hequr qafe infeksionin për shkak të antibiotikëve alternativë që u janë dhënë dhe më shumë gjasa për të zhvilluar një organizëm rezistent (si MRSA), thotë Adkinson. .
Pse kaq shumë njerëz gabojnë në lidhje me alergjinë e tyre ndaj penicilinës?
Mund të ketë një sërë arsyesh pse një person mund të mendojë se është alergjik ndaj penicilinës, sipas Kimberly Blumenthal, MDnjë alergolog në Spitalin e Përgjithshëm të Massachusetts dhe asistent profesor në Shkollën Mjekësore të Harvardit në Boston, i cili është gjithashtu një bashkautor i JAMA raporti.
“Shumë alergji të raportuara ndaj penicilinës diagnostikohen në fëmijëri dhe kur një antibiotik penicilinë u përshkruhet fëmijëve me infeksion, skuqje nga virusi mund t’i atribuohet gabimisht antibiotikut,” thotë Dr. Blumenthal. Që nga ai moment, alergjia ndaj penicilinës është në tabelën e pacientit, potencialisht që nuk do të merret më kurrë në pyetje, thotë ajo.
Kjo skuqje e ngjashme me fruthin është mjaft e zakonshme, sipas Adkinson. “Rreth 3 deri në 10 për qind e kurseve të penicilinës rezultojnë në atë lloj skuqjeje. Teknikisht është një alergji, por është beninje në kuptimin që kujdeset për veten nëse e ndalon ilaçin ose kurohet lehtësisht me disa ditë steroide nëse dëshiron të vazhdosh ilaçin”, thotë ai.
Sipas Blumenthal, shumë reagime të renditura si “alergji” nuk janë në të vërtetë alergji dhe në fakt mund të jenë efekte anësore, intoleranca apo edhe preferenca të pacientit. “Është e rëndësishme të pranohet se shumica e efekteve anësore dhe intolerancave nuk janë kundërindikacione për të marrë përsëri mjekimin,” thotë ajo.
Edhe alergjia e vërtetë ndaj penicilinës mund të zbehet me kalimin e kohës, thotë Blumenthal. “Ka shumë të ngjarë që një pacient që ka pasur një alergji të vërtetë ndaj penicilinës – të pëlqejë koshereënjtje ose anafilaksisë – mund të tolerojë penicilinën pas kalimit të kohës, “thotë ajo.
Çfarë duhet të bëni nëse ju kanë thënë se jeni alergjik ndaj penicilinës?
“Unë do t’i inkurajoja të gjithë pacientët, përfshirë prindërit që shoqërojnë fëmijët e tyre në vizitat e pediatrisë, për të diskutuar çdo alergji të raportuar, dhe veçanërisht alergjitë ndaj penicilinës, me mjekun e tyre,” thotë. Theresa Rowe, DOasistent profesor i mjekësisë së brendshme të përgjithshme dhe geriatrisë në Shkollën e Mjekësisë Northwestern Feinberg në Çikago, dhe një bashkautor i rishikimit.
“Si pacient, ju mund të jepni informacionin e rëndësishëm për t’i ndihmuar mjekët të kuptojnë më mirë nëse kjo ishte një alergji e vërtetë ndaj penicilinës,” shton ajo.
Pasi të rishikoni historinë tuaj të alergjisë, mjeku juaj mund të rekomandojë një kurs veprimi të planifikuar që mund të përfshijë penicilinë testimi i alergjisësiç përshkruhet në një tjetër artikull i botuar më 15 janar 2019, në Gazeta e Mjekësisë Amerikane Shoqata. Kjo përfshin një test me shpim të lëkurës dhe një test intradermal, ku një gjilpërë e vogël futet nën lëkurë. Nëse ato teste janë negative, një dozë orale e penicilinës administrohet nën mbikëqyrjen e mjekut si testi përfundimtar i alergjisë.
