Kur është fjala për trajtimin e osteoporozësmënyra më e mirë për të forcuar kockat ose për të ngadalësuar humbjen e kockave duke minimizuar gjithashtu rrezikun e efekteve anësore mund të jetë e vështirë për mjekët të përcaktohen.
Rezultatet nga një studim i ri sugjerojnë se terapia me bisfosfonate më parë Prolia (denosumab) mund të zvogëlojë potencialisht rrezikun e humbjes së kockave tek gratë pasi ato ndalojnë marrjen e Prolia. Të studim, i prezantuar në Kongresin Vjetor Evropian të Reumatologjisë (EULAR 2019)është një fillim i mirë në kërkimin e mënyrave për të parandaluar humbjen e kockave dhe frakturën spontane që ndonjëherë mund të ndodhë pas trajtimit të pacientëve me Prolia, thotë Kendall F. Moseley, MDdrejtor mjekësor i kockave metabolike Johns Hopkins dhe Osteoporoza Qendra në Baltimore, i cili nuk ishte i përfshirë në këtë hulumtim.
Ndalimi i papritur i Prolia rrit rrezikun e frakturës
Prolia mbron kockat nga degradimi dhe ngadalëson humbjen e kockave duke penguar maturimin e osteoklasteve, qeliza kockore që normalisht shpërbëjnë indin kockor dhe lëshojnë mineralet në gjak ndërsa kockat rimodelohen vazhdimisht.
Bisfosfonatetë cilat janë një klasë e ndryshme barnash për osteoporozën, ngadalësojnë qarkullimin e kockave ose heqjen e kockës së vjetër duke reduktuar aktivitetin e osteoklasteve.
Bisfosfonatet kanë një efekt në skelet edhe pasi njerëzit ndalojnë marrjen e tyre dhe mund të ndikojnë në rithithjen e kockave për vite pas ndërprerjes së trajtimit, thotë Dr. Moseley.
Përfitimet terapeutike të Prolia, nga ana tjetër, nuk vazhdojnë pas ndërprerjes së trajtimit. Dhe një ndërprerje e menjëhershme e Prolia pa e ndjekur atë me një agjent antiresorptive (si një bisfosfonat) shoqërohet me një efekt rikuperues që mund të çojë në humbje kockore dhe fraktura, thotë Moseley.
“Gjatë viteve të fundit ka pasur mungesë të qartësisë se si të menaxhohet më mirë ajo situatë,” shton ajo. Kjo u theksua në një rishikimi i publikuar në shkurt 2019 në Raportet aktuale të Osteoporozës në të cilën autorët vunë në dukje, “Studimet janë të nevojshme urgjentisht për të përcaktuar menaxhimin e denosumab ndërprerje.”
Studimi i paraqitur në EULAR 2019 “është inkurajues në atë që sugjeron se një mënyrë për të reduktuar rrezikun e humbjes së papritur të kockave dhe frakturave pas ndërprerjes së Prolia mund të jetë trajtimi paraprak me një bisfosfonat për të parandaluar atë efekt të humbjes së kockave”, thotë Moseley.
Trajtimi paraprak me bisfosfonat për të reduktuar rrezikun e frakturave
Studimi ndoqi 71 gra në postmenopauzë që ndaluan marrjen e Prolia pasi morën 5 deri në 10 injeksione (mjekimi jepet çdo gjashtë muaj). Gratë u klasifikuan në grupe “humbëse” ose “të qëndrueshme” bazuar në humbjen e densitetit mineral kockor (BMD) një vit pas ndërprerjes së Prolia.
Studiuesit analizuan ndryshimin midis dy grupeve dhe zbuluan se grupi “humbtar” ishte dukshëm më i ri (mesatarisht rreth katër vjet) dhe kishte një nivel më të lartë të shënuesit të qarkullimit të kockave sCTX. Shënuesit e qarkullimit të kockave (BTM) tregojnë se sa shpejt kockat po rithithen dhe janë një parashikues i rrezikut të frakturës.
Përdorimi i bisfosfonateve pas ndërprerjes së Prolia ishte i krahasueshëm midis dy grupeve. Megjithatë, askush në grupin “humbtar” nuk kishte marrë ilaçin bisfosfonat Reclast (zoledronate) para fillimit të denosumab, krahasuar me 12 përqind të grupit “të qëndrueshëm”. Karakteristikat e tjera para Prolia nuk ishin të ndryshme.
Këto rezultate sugjerojnë se të qenit më i ri, të kesh shënues të lartë të qarkullimit të kockave dhe të mos marrësh Reclast përpara se të filloni me Prolia rrisin rrezikun e humbjes së densitetit mineral kockor pas ndërprerjes së Prolia, thotë Bérengère Aubry-Rozier, një. reumatologu në Spitalin Universitar të Lozanës në Zvicër dhe autori kryesor i studimit.
“Këto gjetje ofrojnë dëshmi për fillimin terapia e osteoporozës me një bisfosfonat përpara se të filloni Prolia, si dhe të monitoroni nga afër nivelet e sCTX për t’u siguruar që nivelet janë nën kufirin e sipërm të kufirit normal për gratë para menopauzës, “thotë Dr. Aubry-Rozier.
Është e vështirë të thuhet me siguri nëse bisfosfonatet e tjera do të kishin të njëjtin përfitim në densitetin mineral të kockave, thotë Moseley.
“Acidi zoledronik [Reclast] është një infuzion një herë në vit i bisfosfonatit. Është parenteral, që do të thotë se anashkalon stomakun dhe shkon drejt e në venë, ku futet menjëherë në kockë nga qarkullimi i gjakut”, thotë ajo. Për shkak se acidi zoledronik intravenoz është një ilaç më i fuqishëm se një bisfosfonat oral javor ose mujor, do të kishte kuptim të shihej një shtypje më e madhe e ikjes së denosumab sesa me një bisfosfonat oral, thotë Moseley.
Terapia e osteoporozës: Një madhësi nuk i përshtatet të gjithëve
Vendimi se me cilin lloj ilaçi për osteoporozën të fillohet trajtimi mund të ndryshojë nga personi në person, thotë Moseley. “Kur shohim një pacient me humbje kockore dhe rrezik të shtuar të frakturave, gjithmonë diskutohet nëse një bisfosfonat është taktika më e mirë për trajtimin e osteoporozës kundrejt Prolia,” thotë Moseley.
Prolia mund të përshkruhet para një bisfosfonati deri në 50 për qind të rasteve, thotë Moseley. “Mund të ketë një përfitim paksa të rritur në reduktimin e rrezikut të frakturave, si dhe humbjen e kockave kundrejt një bisfosfonati, por tani përshkruhet gjithmonë me një ‘yll'”, thotë Mosley. “Ne e dimë se nuk mund ta ndalojmë ilaçin papritur, se pacientët duhet të marrin injeksionin çdo gjashtë muaj,” thotë ajo.
Për shkak të rreziqeve që lidhen me ndërprerjen e papritur, dozat e Prolia nuk mund të vonohen dhe ato nuk mund të anashkalohen, thotë Moseley. “Për këtë arsye, ne jemi më selektivë se kurrë në përshkrimin e Prolia-s, pasi e dimë që pacientët duhet të jenë në përputhje,” thotë ajo.
Me bisfosfonate ose me Prolia, mund të ketë mbishtypje të qarkullimit të kockave, thotë Moseley. Shtypja e tepërt e qarkullimit të kockave e bën kockën më të brishtë. Për këtë arsye, shumica e praktikuesve do të rekomandonin a festën e drogësnëse është e mundur, për të dyja këto terapi, thotë ajo.
“Ilaçet ndërpriten për një periudhë nëse mendojmë se pacienti ka përfituar nga ilaçi dhe rreziku i komplikimeve të rralla, duke përfshirë osteonekrozën e nofullës dhe frakturën atipike, tejkalon përfitimin e terapisë së vazhdueshme,” thotë Moseley.
LIDHUR: Udhëzimet e reja të Osteoporozës të lëshuara për Gratë në Postmenopauzë
Studimi mund të sigurojë qartësi në kalimin e njerëzve jashtë Prolia
Deri më tani, mjekët kanë qenë të pasigurt se si t’i kalojnë më mirë njerëzit nga denosumab, thotë Moseley. “Informacioni në abstraktin e studimit është premtues, sepse sugjeron se kjo mund të jetë një mënyrë për të trajtuar efektin e arratisjes nga denosumab,” thotë ajo. “Mezi pres të lexoj punimin e plotë për të marrë më shumë detaje mbi popullatën e pacientëve dhe karakteristikat e secilit rast dhe për të parë se si zbatohet në klinikën time,” thotë ajo.