Shumë njerëz kanë vështirësi kur bëhet fjalë për gjumë të mjaftueshëm rregullisht.
Më shumë se një e treta e të rriturve në Shtetet e Bashkuara nuk bëjnë shtatë ose më shumë orë gjumë në natë të rekomanduara nga Akademia Amerikane e Mjekësia e gjumit (AASM), sipas një raport i AASM 2015. Profesionistët e shëndetit dhe avokatët e shëndetit publik, përfshirë AASM dhe Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) së bashku deklaruan gjumë të pamjaftueshëm kronik një epidemi shëndetësore në vitin 2013.
Ky hap i fundit nuk është befasues, sepse mos arritja gjumë të mjaftueshëm rregullisht është lidhur me një sërë problemesh shëndetësore, si problemet me të menduarit, kujtesën, përqendrimin dhe gjendjen shpirtërore në afat të shkurtër, dhe probleme si obeziteti, diabeti i tipit 2, sëmundja e Alzheimeritdhe disa llojet e kancerit në afat të gjatë.
LIDHUR: Marrëdhënia midis mungesës së gjumit dhe diabetit
Privimi i përhapur i gjumit nuk është një problem me një zgjidhje të vetme që i përshtatet të gjithëve. Rregullimet do të duhet të përshtaten për grupet e ndryshme të njerëzve që luftojnë me gjumin, që do të thotë se nevojat e këtyre grupeve dhe vështirësitë e gjumit do të duhet të kuptohen më mirë.
Tre studime të reja hedhin dritë mbi tre popullata të tilla: infermierët, studentët e kolegjit dhe të mbijetuarit e fatkeqësive natyrore. Studimet u prezantuan në fillim të këtij viti në Sleep 2019, takimi vjetor i Shoqatave Profesionale të Asociuara të Gjumit, i cili përfshin si AASM ashtu edhe Shoqërinë e Kërkimit të Gjumit.
“Këto tre studime nënvizojnë dhe përforcojnë punë të tjera që privimi i gjumit është një problem i përhapur në komunitete dhe popullata të ndryshme,” thotë James Rowley, MD, një profesor i mjekësisë në Universitetin Shtetëror Wayne në Detroit dhe një anëtar i bordit të AASM. “Ndërsa privimi i gjumit mund të shfaqet në mënyra të ndryshme në popullata të ndryshme, është qartësisht një problem shëndetësor që duhet të adresohet si në nivel lokal ashtu edhe në atë shoqëror dhe nga mjekët dhe specialistët e shëndetit publik.”
Gati gjysma e infermierëve në këtë qendër të madhe mjekësore akademike luftojnë me gjumin
Të dhënat e sondazhit nga 1,165 infermiere që punojnë në Qendrën e Shkencave Shëndetësore të Universitetit të Oklahoma në Oklahoma City zbuluan se gati gjysma nuk kanë gjumë të mjaftueshëm dhe një numër i madh infermierësh raportuan probleme që janë potencialisht tregues të pagjumësi dhe çrregullime të ritmit cirkadian. Të të dhënat u publikuan në një përmbledhje studimi në numrin e prillit 2019 të revistës Flini dhe u prezantuan në takimin vjetor Sleep 2019.
LIDHUR: Gjithçka që duhet të dini për ritmin tuaj cirkadian dhe si ndikon ai në gjumin tuaj
Gjetjet përputhen me hulumtimet ekzistuese që sugjerojnë se problemet e gjumit janë më të larta se mesatarja në popullatën e infermierëve. A Raporti i Qendrave për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve Mars 2017 tregoi se në një kampion prej 2,484 infermierësh dhe ndihmësësh shëndetësorë në shtëpi nga e gjithë Shtetet e Bashkuara, afërsisht 43 për qind flinin më pak se shtatë orë në ditë. Të tjera kërkimore ka gjetur se lodhja dhe përgjumja gjatë ditës janë më të larta se mesatarja tek infermierët, dhe veçanërisht tek infermierët që punojnë natën ose me turne 12 ose 24 orëshe.
Të dhënat e reja janë gjithashtu të rëndësishme në dritën e literaturës në rritje që tregon se privimi i gjumit midis infermierëve është një rrezik për shëndetin publik sepse rrit rrezikun e aksidenteve, shpjegon autori i studimit. Francis Christian, MD, një student i vitit të tretë në kujdesin pulmonar dhe kritik në Qendrën e Shkencave Shëndetësore të Universitetit të Oklahoma në Oklahoma City. (A studimi i publikuar në maj 2016 në BMJ zbuloi se gabimet mjekësore përbëjnë më shumë se 250,000 vdekje në vit në Shtetet e Bashkuara, duke i bërë ato shkaku i tretë kryesor i vdekjeve.)
Rezultatet e studimit të ri janë gjithashtu interesante sepse ato përfshinin shumë infermierë nga një qendër e vetme mjekësore dhe përdorën disa masa të vërtetuara të shqetësimit të gjumit, thotë Dr. Rowley. (Rowley nuk ishte i përfshirë në asnjë nga tre studimet e reja të përmendura në këtë artikull.)
Pyetjet e anketës, të cilat pyetën për tre muajt e fundit të gjumit të pjesëmarrësve, u krijuan për të vlerësuar infermierët për simptomat e çrregullimit të gjumit dhe për të matur se kush nuk po flinte mjaftueshëm. Sondazhi zbuloi:
- Gati gjysma – 49 përqind – e infermierëve raportuan se flinin mesatarisht më pak se shtatë orë në natë.
- 31 përqind e të anketuarve kishin simptoma në përputhje me pagjumësi kronike.
- 27 për qind mbështeten te ilaçet për të fjetur.
- 31 për qind e infermierëve raportuan simptoma që tregojnë çrregullime të punës me turne, një çrregullim i zakonshëm i ritmit cirkadian gjumë-zgjim në mesin e njerëzve, oraret e punës së të cilëve janë jashtë ditës tipike të punës nga 9 e mëngjesit deri në 5 pasdite, e karakterizuar nga vështirësi në gjumë dhe përgjumje e tepruar, si. përcaktuar nga Cleveland Clinic.
LIDHUR: Studimi zbulon pse të gjithë natën mund të jenë kaq të rrezikshëm për shëndetin tuaj
Infermierët kanë më shumë gjasa të zhvillojnë probleme me gjumin se të tjerët, dhe ka nevojë për ndërhyrje në vendin e punës për të përmirësuar shëndetin dhe mirëqenien e tyre të gjumit, thotë Dr. Christian. Ky është rezultati i këtij hulumtimi: Ne duhet të njohim dhe diagnostikojmë më mirë problemet e gjumit tek infermierët. “Ne kontrollojmë kamionistët për apnea e gjumitpor ne nuk e bëjmë këtë ende për profesionistët e kujdesit shëndetësor,” thotë Christian.
Mungesa e gjumit e studentëve lidhet me simptomat e shëndetit mendor
Një tjetër Abstrakt studimi i botuar në numrin e prillit 2019 të revistës Flini dhe u prezantua në takim, analizoi privimin e gjumit tek studentët e kolegjit, gjetja e niveleve më të ulëta të gjumit dhe lodhjes së vetë-raportuar ishin të lidhura me rrezikun më të lartë të simptomave të shëndetit mendor të vetë-raportuar, të tilla si ndjenja e pashpresë ose e trishtuar. Studiuesit shikuan të dhënat nga Vlerësimi Shëndetësor i Kolegjit Kombëtar, një studim vjetor i studentëve të kolegjit nga e gjithë Shtetet e Bashkuara. Të dhënat e tyre përfshinin 110,496 studentë të kolegjit.
Të dhënat treguan se në grupin e përgjithshëm të studentëve të kolegjit, çdo natë me gjumë të pamjaftueshëm rriti gjasat e një individi për të raportuar simptomat e mëposhtme të shëndetit mendor me këto sasi:
- Rriti gjasat e një studenti për të raportuar se ndihet i rraskapitur me 29 për qind
- Rriti gjasat e një studenti për të raportuar mungesë shprese me 24 përqind
- Rriti gjasat e një studenti për të raportuar duke menduar për vetëvrasje me 28 për qind
Ndërsa kërkimet e mëparshme kanë lidhur shëndetin mendor me gjumin e mjaftueshëm, të dhënat e reja janë domethënëse sepse shikojnë një popullsi shumë të madhe studentësh nga e gjithë Shtetet e Bashkuara, thotë Rowley.
Rowley thekson se studimi mund të tregojë vetëm një lidhje midis gjumit të pamjaftueshëm dhe simptomave të shëndetit mendor. “Është e paqartë nëse gjumi i pamjaftueshëm po i shkakton këto simptoma, apo prania e problemeve të shëndetit mendor çon në gjumë të pamjaftueshëm”, thotë ai.
Por në fund të fundit mbetet se kjo lidhje e fortë midis mungesës së gjumit dhe problemeve të shëndetit mendor sugjeron që vëmendja ndaj gjumit adekuat është e rëndësishme për studentët e kolegjit, veçanërisht duke marrë parasysh të dhënat tregojnë shumë Studentët e kolegjit luftojnë për të marrë gjumin që u nevojitet. E fundit Raporti i Vlerësimit të Shëndetit të Kolegjit Kombëtar, i botuar në vjeshtë 2018tregon se 44.4 përqind e studentëve thanë se ndiheshin “të lodhur, të zvarritur ose të përgjumur gjatë ditës” për tre deri në pesë ditë në javë.
Problemet e gjumit janë të lidhura me problemet e shëndetit mendor tek të mbijetuarit nga fatkeqësitë natyrore
Së fundi, një tjetër studim raportoi për privimin e gjumit tek të mbijetuarit e fatkeqësive natyrore. Të abstrakt studimi, i botuar gjithashtu në numrin e prillit 2019 të revistës Flini dhe u prezantua në takimin në qershor, raportoi se pagjumësia, shqetësimi peritraumatik (reagimet emocionale dhe fiziologjike të përjetuara gjatë dhe menjëherë pas një ngjarjeje traumatike që mund të parashikojnë çrregullimi i stresit post-traumatik [PTSD] dhe vështirësi të tjera psikologjike, për a Punim 2018 me temë në Gazeta e Çrregullimeve të Ankthit), PTSD, dhe simptomat e depresionit ishin të larta në mesin e të mbijetuarve të tërmetit të vitit 2010 në Haiti dy vjet pas katastrofës. Ajo fatkeqësi natyrore vrau më shumë se 200,000 njerëz dhe zhvendosi më shumë se 1 milion banorë.
Studiuesit anketuan 165 të mbijetuar të rritur që jetonin në Port-au-Prince dy vjet pas katastrofës. Dyzet e dy përqind u zbuluan se kishin nivele klinikisht të rëndësishme të PTSD; 22 për qind kishin simptomat e depresionit; dhe 94 për qind raportuan se kishin përjetuar pagjumësi pas tërmetit. Studiuesit zbuluan se faktorët më të fortë të rrezikut për shqetësimet e gjumit ishin shqetësimi peritraumatik dhe simptomat e depresionit.
Ky hulumtim është i kufizuar në atë që ishte një studim i vogël dhe përfshinte vetëm të mbijetuarit e një fatkeqësie natyrore, thotë autori kryesor i studimit, Judite Blanc, PhD, një bashkëpunëtor postdoktoral në Qendrën për Ndryshimin e Sjelljes Shëndetësore në kuadër të ndarjes së shëndetit dhe sjelljes në departamentin e shëndetit të popullsisë në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit të Nju Jorkut në qytetin e Nju Jorkut. Por të dhënat sugjerojnë se ndërprerja e gjumit, edhe dy vjet pas tërmetit, ishte ende shumë e përhapur mes të mbijetuarve.
E rëndësishme është që punonjësit e ndihmës që ndihmojnë të mbijetuarit e fatkeqësive natyrore të përballen me efektet psikologjike të traumës duhet të kenë parasysh edhe gjumin, thotë Dr. Blanc.
Roli që luan gjumi kur bëhet fjalë për shëndetin tonë fizik, mendor dhe emocional është bërë më i njohur në Shtetet e Bashkuara vitet e fundit, por ky nuk është rasti kudo në botë, shpjegon Blanc.
Ky hulumtim tregon se vëmendja ndaj shëndetit të gjumit duhet të jetë pjesë e ndihmës dhe ndërhyrjes pas krizave humanitare, thotë Blanc. “Udhëheqësit globalë të shëndetit duhet të jenë të vetëdijshëm për rëndësinë e përqendrimit në shëndetin e gjumit, jo vetëm në shëndetin mendor.”
