Në episodin 7 të serisë video të Everyday Health Boxed In: COVID-19 dhe shëndeti juaj mendor“Ajo që na thotë shkenca do të na ndihmojë të lulëzojmë gjatë kohërave stresuese,” flet kryeredaktori Maureen Connolly me Jonathan Kanter, PhDnjë psikolog klinik dhe drejtor i Qendrës për Shkencën e Lidhjeve Sociale në Universitetin e Uashingtonit në Seattle.
Bashkojuni bisedës ndërsa Dr. Kanter tregon atë që shkenca na tregon për rëndësinë e lidhjes sociale dhe se si mund të na ndihmojë të qëndrojmë mirë gjatë pandemisë. Kanter dhe Connolly gjithashtu flasin me Jennifer Barr Dean, nëna e së cilës vdiq vitin e kaluar. Pandemia u ka dhënë fund darkave javore familjare me babin dhe motrën e saj dhe ajo diskuton se si kjo po sjell ndjenjat e pikëllimin dhe humbjen për nënën e saj.
Kanter po kryen gjithashtu një studim të vazhdueshëm në lidhje me efektet e Pandemia e covid-19 ka në shëndetin mendor dhe marrëdhëniet me kalimin e kohës. Ju mund të regjistroheni në studim ose të gjeni më shumë informacion rreth tij këtu.
Më poshtë janë disa pika kryesore nga një transkript i redaktuar i intervistës.
LIDHUR: Tippi Coronavirus: Këshilla për të jetuar me COVID-19
Maureen Connolly: Ju keni shkruar kohët e fundit për efektet e distancimit social, vetmisë dhe rëndësisë së të qëndruarit të lidhur. Çfarë mendoni për gjithë këtë në dritën e pandemisë COVID-19?
Jonathan Kanter: Është me të vërtetë një moment i mahnitshëm në kohë. Është si kohët më të mira dhe më të këqijat njëkohësisht. Kohët më të këqija janë mjaft të dukshme. Ka një sasi të madhe vuajtjesh këtu në Shtetet e Bashkuara dhe në mbarë botën. Dhe [it’s] lloji i vuajtjes që për shumë prej nesh nuk jemi mësuar me të vërtetë. Është e vështirë të flasësh për një rreshtim argjendi tani, por kohët më të mira [part] është se njerëzit me të vërtetë po lidhen me njëri-tjetrin në mënyra që dikush si unë e ka ditur të jetë i rëndësishëm gjatë gjithë karrierës sime. Tani po shoh njerëz që e bëjnë këtë natyrshëm, njerëz që e përballojnë dhe janë vërtet elastike në të gjitha këto mënyra vërtet të bukura. Nëse do të mund të mbushnim pak nga kjo frymë dhe ta vazhdonim atë edhe pasi të ketë mbaruar kjo krizë, mendoj se kjo do të ishte një gjë e vërtetë.
LIDHUR: Si të filloni një rutinë të vetë-kujdesit që do të ndiqni
Connolly: Kjo krizë ka çrrënjosur jetën tonë në mënyra që nuk i kishim imagjinuar kurrë. A ka ndryshuar ky përçarje e jetës së përditshme perspektivat se si i trajtojmë dhe mendojmë për njerëzit e tjerë dhe botën që ndajmë së bashku?
Kanter: Për njerëzit që kanë përjetuar një ngjarje të madhe që ka ndryshuar jetën, si rikuperimi nga një aksident ose një sëmundje e rëndë, kjo i vë ata vërtet në kontakt me kuptimin e jetës. Shumë njerëz kanë këto përvoja të njohjes së papritur të asaj që është e rëndësishme dhe mendoj se në një farë mënyre kjo krizë po e bën këtë për ne në një shkallë shumë më masive sociale. Shumë prej nesh po ndihen në kontakt me atë që ka vërtet rëndësi tani; kriza na ka ndihmuar të ndajmë të gjitha gjërat që na shpërqendrojnë në baza ditore dhe të fokusohemi tek ajo që është e rëndësishme.
Dhe përsëri, e them këtë me shumë dhembshuri për njerëzit që po vuajnë vërtet me pikëllim dhe humbje në këtë moment. Por në të njëjtën kohë, mendoj se kjo kthim në bazat është vërtet e rëndësishme për njerëzit.
LIDHUR: 12 pyetje të përgjigjura se si të trajtoni ankthin në kohën e COVID-19
Connolly: Pandemia tani po vazhdon prej muajsh dhe askush nga ne nuk e di me të vërtetë se kur do të përfundojë. A ka ndonjë gjë qetësuese për të cilën mund të mendojmë ndërsa punojmë për ta kaluar këtë ngjarje?
Kanter: Disa këshilla që unë mendoj se janë të dobishme për t’u provuar dhe ndarë, është ideja që ne vërtet po përballemi me diçka që shumica prej nesh nuk e kemi hasur kurrë më parë. Por trupat tanë njerëzorë janë në të vërtetë të përgatitur për këtë. Gjatë rrjedhës së evolucionit, trupat tanë u krijuan për të përballuar sasi të jashtëzakonshme stresi dhe vuajtjesh. Pra, trupat tanë dinë se si të përgjigjen, por mendjet tona nuk ndjekin domosdoshmërisht trupat tanë. Mendja jonë mund të na thotë se kjo është dërrmuese, kjo është e papranueshme, nuk mund të vazhdoj, nuk mund të vazhdoj ta bëj këtë.
Përpiquni të pranoni se ajo që ndiejmë në trupin tonë është një përgjigje normale ndaj një situate jonormale dhe vazhdoni të bëni më të mirën. E di që kjo është e lehtë për t’u thënë dhe e vështirë për t’u zbatuar, por le t’i japim njëri-tjetrit pak kohë – të gjithë po bëjnë më të mirën që munden. Përsëri përpiquni të pranoni atë që po ndjeni dhe vazhdoni të përpiqeni të mbështesni njëri-tjetrin në këto kohë.
