Amanda Beard mund të jetë e njohur për arritjet e saj në not (duke përfshirë shtatë medalje olimpike), por sot ajo po bën lëvizje të guximshme jashtë pishinës. Ajo po flet për shëndetin mendor, së fundmi në mbështetje të gjimnastit amerikan Simone Biles, e cila u tërhoq nga dy ngjarje në Lojërat Olimpike të Tokios sepse atletja 24-vjeçare tha se nuk ishte në mendësinë e duhur për të konkurruar. “Unë them të vendosim shëndetin mendor në radhë të parë,” u tha Biles gazetarëve.
Tërheqja e saj është një shembull për individët që luftojnë me shëndetin mendor se nuk janë vetëm, thotë Beard. Këto sfida mund të prekin njerëzit e të gjitha sferave – të famshëm, atletët kryesorë dhe ne të tjerët njësoj.
Mjekra duartroket Biles për veprimet e saj. Ata japin një shembull për të tjerët jo vetëm për t’i dhënë përparësi shëndetit mendor, por edhe për si për t’i dhënë përparësi shëndetit mendor. Ndonjëherë ju duhet të bëni thirrje të vështira, thotë Beard.
“Kur je poshtë në hendek, nuk mendon se dikush tjetër e merr atë,” thotë Beard. “Ju nuk mendoni se ata e kuptojnë. Dhe është një vend i dhimbshëm për të qenë në të.”
Në moshën 14-vjeçare Beard bëri paraqitjen e saj të parë olimpike dhe fitoi tre medalje. Ajo vendosi një rekord botëror në garën 200 metra gjuajtje gjoksi dhe shërbeu dy herë si kapitene e ekipit olimpik të notit në SHBA.
Tani 39, Mjekër është grua, nënë, zëdhënëse dhe modele. Në vitin 2012, ajo publikoi kujtimet e saj të para, Në ujë nuk mund të të shohin duke qarë. Ajo bashkëthemeloi shkollën e notit Beard Swim Co. Sipas faqes së internetit të shkollës, filozofia e saj e drejtimit është: “Aftësia për të notuar është një nga dhuratat më të mëdha që mund t’i bësh një fëmije.”
Pavarësisht vlerësimeve dhe sukseseve të saj, Beard është shprehur hapur për faktin se rrugëtimi i saj nuk ka qenë i lehtë. Në kujtimet e saj, ajo tregon se luftoi me depresionin, bulimiavetëdëmtimi dhe abuzimi me drogën dhe alkoolin.
“Eshte e veshtire. Por sapo fillova të flisja për të dhe të merrja ndihmë, fillova të lidhem me njerëzit në një nivel më të thellë. U afrova më shumë me prindërit, motrat dhe shoqet e mia. Askush nuk më gjykoi për këtë. Nuk kishte asnjë faj apo turp dhe të gjithë ishin të mahnitshëm. Ata reaguan me kaq dashamirësi dhe dashuri”, thotë Beard.
Ja më shumë se pse ajo thotë se veprimet e Biles janë shembull i një ndryshimi të mundshëm të detit në bisedat rreth shëndetit mendor.
LIDHUR: A mund ta ngurtësosh mendërisht lojën tënde? Në të gjitha sportet, përgjigjja është po
Shëndeti i përditshëm: Vendimi i Biles për t’u tërhequr nga ngjarjet e saj këtë javë krijoi një bazë lëvdatash, tronditjeje dhe disa kritikash. Nga këndvështrimi juaj, pse veprimet e saj po tërheqin kaq shumë vëmendjen e publikut?
Amanda Beard: Simone Biles është atletja që duhet parë. Ajo ndeshet me kaq shumë hir dhe gjakftohtësi dhe duket kaq dominuese. Kur dikush i tillë flet dhe thotë “Unë nuk jam mirë” – njerëzit i kushtojnë vëmendje. Ajo ka presionin e gjithë botës mbi supet e saj, por ajo e dinte se çfarë ishte më e mira për të dhe ndoqi zemrën e saj. Është frymëzuese.
LIDHUR: Fillojnë Lojërat Olimpike! Por nën renë e COVID-19
EH: Ju keni folur për probleme me shëndetin mendor në të kaluarën. A jeni identifikuar me betejat për të cilat Biles ka hapur?
AB: Si atlet, ju jeni një perfeksionist. Ju dëshironi të bëni mirë. Ju dëshironi të thyeni rekorde dhe të sillni medalje në shtëpi. Këtë e kemi të përbashkët. Ju nuk keni nevojë për presion të jashtëm. Ju jeni kritiku juaj më i keq.
Por Simone – dhe të gjithë atletët sot – kanë presionin e shtuar të mediave sociale. Dhe kjo është e vështirë për këdo.
LIDHUR: A po ju shkatërrojnë apo ju rrisin stresin mediat sociale?
EH: A mendoni se publiku reagoi ndryshe ndaj vendimit të Biles për t’u tërhequr krahasuar me reagimet në të kaluarën ndaj atletëve që flisnin në mënyrë të ngjashme?
AB: Kur jeni në Lojërat Olimpike, shumë mendojnë “Si mund ta bësh këtë? Thith atë.” Por jam i lumtur që kjo po bëhet më një normë ku ne po fillojmë t’i shohim atletët si qenie të shumëanshme
Që Biles të jetë në atë skenë madhështore dhe të ketë atë perspektivë dhe pamje të qartë për të ditur se ajo duhej të tërhiqej dhe të bënte atë që ishte më e mira për të, është një nga gjërat më të vështira që mund të bëjë një atlet. Ajo është e guximshme. Veprimet e saj po thyejnë barrierat dhe, pavarësisht nëse e kupton apo jo, ajo po prek atletët e rinj. Simone po shpëton jetë.
EH: Pse është ky ndryshim i normave – dhe njohja e shëndetit tuaj mendor është shëndetin fizik dhe atë bën ndikon në performancën (në të gjitha aspektet e jetës sonë) – kaq e rëndësishme, si brenda dhe jashtë botës sportive?
AB: E juaja [level of] Funksioni i trurit dhe trupit lidhet drejtpërdrejt me mënyrën se si do të performoni. Sa më shpejt ta kuptojmë këtë, aq më mirë do të jemi si njerëz dhe sportistë. Ju nuk do të shijoni sukseset tuaja nëse nuk jeni të pranishëm mendërisht. Duhet të kënaqeni me atë që po bëni ose nuk ia vlen ta bëni.
LIDHUR: Pse tërheqja e Naomi Osakës në Open Open është një fitore e shëndetit mendor
EH: A po ndryshojnë vërtet normat dhe stigmat rreth shëndetit mendor? Si sportist, çfarë tjetër mendoni se duhet të ndodhë që ato stigma të ndryshojnë?
AB: Shpresoj se ata po ndryshojnë – dhe me të vërtetë mendoj se po – sepse nëse nuk do të ishin, nuk mendoj se Simone do të kishte thënë asgjë gjatë këtij konkursi. Ne po i thyejmë ngadalë këto mure dhe barriera, dhe Simone fitoi pak forcë nga të tjerët që e bënin këtë para saj.
Thënë kështu, mendoj se gjithmonë do të ketë barriera për t’u kapërcyer. Por shëndeti mendor po bëhet më shumë një bisedë “normale” e përditshme – dhe shpresojmë se do të bëhet pjesë e rregullt e stërvitjes, si dieta, stërvitja dhe ushqimi.
