Albumi i shumëpritur, i sapo publikuar i Adelës 30 është albumi i fundit i ndarjes në krye të top-listave, në shoqëri të mirë me një tjetër klasik romantik të gabuar, Taylor Swift’s E kuqe. Shumëllojshmëri raportoi këtë javë se albumi i ri i ikonës britanike është tani më i shituri i vitit, vetëm tre ditë pas publikimit të tij.
Nëse po pyesni veten pse baladat me humor po ju bien në sy për momentin, ekspertët e shëndetit mendor mund ta kenë përgjigjen.
“Dëgjimi i muzikës që ngjall një përgjigje emocionale është katartike,” thotë Arianna Galligher, një punonjës social i pavarur i licencuar me emërtim mbikëqyrës dhe një drejtor i asociuar i Qendrës së Rimëkëmbjes së Traumës STAR në Qendrën Mjekësore Wexner të Universitetit Shtetëror të Ohajos në Columbus. “Na ndihmon të arrijmë dhe të kalojmë përmes emocioneve që përndryshe mund të jenë të vështira ose të dhimbshme, në një mënyrë me rrezik të ulët, të qëllimshme dhe të kufizuar në kohë.”
LIDHUR: Këshilla për ndërtimin dhe kultivimin e qëndrueshmërisë suaj
Albumet e Adele dhe Swift bashkohen me një linjë të gjatë të rekordeve të ndarjes, nga Fleetwood Mac’s Thashethemet tek kura Shpërbërja tek Kanye West Vitet 808 & Thyerje Zemre.
Për Galligher, duke riluajtur “Testamenti i të Vdekurit” nga Iron and Wine dhe Calexico e ndihmuan atë të përpunonte humbjen e papritur të nënës së saj në 2019. “Është një këngë për kalimin e pronësisë së sendeve të parëndësishme, por intensivisht sentimentale, të zhytura në kujtesë, te njerëzit që do t’i vlerësonin më shumë,” thotë Galligher.
Muzika e trishtuar mund t’u japë njerëzve një mënyrë të pranueshme shoqërisht për të eksploruar emocione të vështira që ata janë socializuar për t’i shmangur ose mbajtur për vete, thotë ajo. “Realiteti është se shmangia e emocioneve nuk i bën ato të zhduken, dhe ne të gjithë kemi nevojë dhe meritojmë një rrugëdalje. … Muzika e trishtuar gjithashtu mund të përforcojë që një person nuk është i vetëm në përvojat e tij.”
Çfarë thotë shkenca për përdorimin e muzikës për të eksploruar emocione të vështira
Hulumtimet vërtet sugjerojnë që njerëzit t’i drejtohen muzikës për të ndihmuar në përballimin e emocioneve të vështira.
Një e mëparshme studimPër shembull, zbuloi se njerëzit ishin më të prirur për të zgjedhur këngë të zemëruara pas një ndërveprimi shoqëror zhgënjyes dhe më shumë gjasa të zgjidhnin meloditë e zisë pas një ndarjeje të keqe.
Per nje studim i publikuar në qershor 2020 në revistë Emocioni, Hulumtuesit patën njerëz që ishin diagnostikuar më parë me depresion të dëgjonin lloje të ndryshme të muzikës klasike dhe zbuluan se pjesëmarrësit preferonin në masë të madhe muzikën e trishtuar në vend të tingujve më optimistë, sepse e panë atë relaksuese. Studiuesit arritën në përfundimin se meloditë më pak optimiste ishin qetësuese për njerëzit me depresion, sepse ato përputheshin më mirë me nivelet e tyre të energjisë.
A shqyrtimi i provave të publikuara në nëntor 2017 nga Cochrane analizoi të dhënat nga nëntë studime të mëparshme duke përfshirë më shumë se 400 njerëz me depresion dhe zbuloi se shtimi i terapisë muzikore tek të tjerat trajtim për depresionin (si mjekimi dhe terapia e bisedës) i ndihmuan individët të menaxhonin simptomat e depresionit dhe të përmirësonin funksionimin kur bëhej fjalë për gjëra të tilla si puna, marrëdhëniet dhe aktivitetet e tjera.
LIDHUR: Terapia muzikore ndihmon në lehtësimin e simptomave të ankthit, depresionit dhe stresit
Pra, pse na pëlqen ende muzika e trishtuar kur nuk jemi në hale?
Matthew E. Sachs, PhD, është një studiues i neuroshkencës dhe psikologjisë në Universitetin Columbia në qytetin e Nju Jorkut, puna e të cilit fokusohet në të kuptuarit e mekanizmave nervorë dhe të sjelljes të përfshira në emocionet dhe ndjenjat në përgjigje të muzikës dhe filmit. Nuk është për t’u habitur, ai thotë se muzika ngjall përgjigje të ndryshme tek njerëz të ndryshëm në periudha të ndryshme.
Ndonjëherë muzika e trishtuar na ndihmon të thyejmë ndjenjat e mpirjes duke sjellë ato emocione të forta, shpjegon ai. Ndonjëherë trishtimi i thirrur nga muzika mund t’i ndihmojë njerëzit të hyjnë në kontakt me të menduarit më të qartë, më racional, sepse i bën ata të ndihen reflektues në mungesë të ndonjë ngjarjeje tragjike të jetës reale, shton ai.
Hulumtimet (duke përfshirë disa nga grupi i Sachs) sugjerojnë se njerëzit me një ndjenjë të fortë ndjeshmërie tërhiqen nga këngët e trishtuara.
Puna e Sachs-it u ka kërkuar njerëzve të vlerësojnë intensitetin e çdo trishtimi ose kënaqësie të ndjerë gjatë dëgjimit të këngëve të trishtuara, në mënyrë që t’i hartojnë ato ndjenja në rajonet e trurit të aktivizuara gjatë dëgjimit. Subjektet që shprehën më shumë kënaqësi kishin më shumë aktivizim në rajonet e trurit që kontrollojnë kujtesën, funksionin ekzekutiv dhe ndjeshmërinë, sipas rezultatet e publikuara në shtator 2020 në revistë NeuroImage. Të tjera kërkimore ka zbuluar se meloditë melankolike mund të ndezin pjesët e trurit tonë që kontrollojnë imagjinatën tonë dhe rregullojnë emocionet tona (përsëri, duke përfshirë ndjeshmërinë).
“Një tregues i fortë nëse një person pëlqen muzikën e trishtuar është shkalla në të cilën ne kuptojmë dhe lidhemi me emocionet e të tjerëve,” thotë Sachs.
