Më shumë se gjysma e të mbijetuarve të kancerit të papunë që kërkojnë punë shqetësohen se punëdhënësit e ardhshëm do t’i trajtonin ata ndryshe nëse do të dinin për kancerin e tyre, sipas një sondazhi të ri në internet.

Sondazhi Harris, i cili kreu sondazhin për Kanceri dhe Karriera, një organizatë që ofron ndihmë për njerëzit që punojnë gjatë dhe pas trajtimit të kancerit, mori në pyetje 201 të mbijetuar nga kanceri, të moshës 18 vjeç e lart, të cilët ishin të papunë dhe në kërkim të punës. Intervistat u zhvilluan ndërmjet nëntorit 2013 dhe shkurtit 2014.

Gjashtëdhjetë e një për qind e të anketuarve thanë se ishin të paktën disi të shqetësuar se punëdhënësit e mundshëm do të mësonin për diagnozat e tyre të kancerit dhe për këtë arsye nuk do t’i punësonin ata.

Lajme të ngjashme: Jeta pas diagnozës së kancerit »

Ndërsa sondazhi zbuloi se nevoja financiare është faktori shtytës prapa dëshirës së shumicës së të mbijetuarve nga kanceri për t’u kthyer në punë, rreth katër në dhjetë thanë se ndihen mjaft mirë për të punuar. Më shumë se një e treta e të anketuarve duan të ruajnë një ndjenjë normaliteti në jetën e tyre. Rreth 30 për qind e pjesëmarrësve të anketës thanë se duan të ndihen produktiv dhe 30 për qind duan të vazhdojnë rrugët e tyre të karrierës.

Sondazhi zbuloi gjithashtu se 83 përqind e të anketuarve pajtohen se të mbijetuarit e kancerit që marrin mbështetje nga punëdhënësit kanë më shumë gjasa të lulëzojnë në vendin e punës. Më shumë se tre të katërtat (77 përqind) deklaruan se puna ofron një rutinë që ndihmon shërimin dhe trajtimin; dhe dy të tretat përmendën se puna ofron një ndjenjë qëllimi dhe identiteti.

Shtatë në dhjetë të anketuar thanë se adresimi i çështjeve më praktike të balancimit të kancerit dhe punës është thelbësor. Gjashtëdhjetë e gjashtë përqind treguan se njerëzit që i mbijetojnë kancerit kanë nevojë për më shumë informacion, mjete dhe mbështetje se si të balancojnë shëndetin e tyre dhe jetën e punës.

Mësoni rreth provave klinike lokale »

Rebecca Nellis, nënkryetare e programeve dhe strategjisë në Cancer and Careers, tha për Healthline se ky është sondazhi i dytë i këtij lloji dhe megjithëse të anketuarit në të dy sondazhet treguan se duhet të punojnë për shkak të nevojave financiare dhe/ose të sigurimit shëndetësor, ata gjithashtu treguan gjetja e punës ishte e rëndësishme sepse, “i bën ata të ndihen normal, ose ndiheshin mjaft mirë për të punuar, ose nuk ndiheshin si vetvetja kur nuk punonin.”

Nellis shtoi, “Kur ne e anashkalojmë rolin më të madh që luan puna, ne u bëjmë një shërbim të keq njerëzve që kalojnë këtë”.

Sergei German, i cili ka limfomë, vazhdon të punojë në një bankë, ku ishte i punësuar para diagnozës.

Duke theksuar se ai po kalon një trajtim eksperimental në një provë klinike, German tha se ai nuk ka shumë efekte anësore që ndikojnë në aftësinë e tij për të punuar. “Unë fola me shefin tim dhe i tregova se çfarë ndodhi. Ai ishte i mëshirshëm dhe e caktoi punën time për të më akomoduar mua”, tha German.

German vazhdoi, “Nuk ka shumë rëndësi nëse ke kancer apo jo; ka gjëra që duhen bërë në punë. Të kesh kancer është si të kesh një punë tjetër me kohë të plotë, sepse duhet të kujdesesh për veten, dietën tënde dhe duhet të ushtrohesh. Duhet një përpjekje dhe një taksë për çdo gjë tjetër që bëni, por nuk është një justifikim për të mos performuar më mirë. Duhet të punosh shumë.”

Kur u pyet se çfarë këshillash ka për të mbijetuarit e kancerit, German tha: “Nëse jeni duke kërkuar për një punë, nuk duhet të zbuloni gjendjen tuaj mjekësore. Është e paligjshme të pyesësh njerëzit për historinë e tyre mjekësore. Nëse keni një marrëdhënie të mirë me menaxherët tuaj, njoftoni ata gjatë kohës që jeni në punë. Është më mirë të jesh i hapur. Ata kanë të drejtë të dinë pse ju mungoni. Ndonjëherë ju duhet të bëni një trajtim, një analizë ose të bëni analiza të gjakut, dhe kjo duhet të bëhet në mëngjes ose gjatë pushimit të drekës. Nuk keni pse t’i mbingarkoni me detaje. Më shpesh sesa jo, njerëzit e kuptojnë.”

Lexo më shumë: Perspektiva e një pacienti me kancer të gjirit mbi nevojën për kërkime »

Të duhet të shpjegojnë një boshllëk në CV në një intervistë pune është një nga frikërat më të mëdha të të mbijetuarve nga kanceri, sipas Nellis. “Ata kanë frikë se do t’i detyrojë të zbulojnë historinë ose historitë e tyre shëndetësore, pavarësisht nëse duan ta ndajnë atë apo jo. Ata kanë frikë se nëse e ndajnë atë, do të kishin më pak gjasa të konsideroheshin ose t’u jepej puna për shkak të diagnozës së tyre të kancerit, “tha Nellis.

Nellis vazhdoi duke thënë, nëse të mbijetuarit e kancerit duhet të gjejnë një punë ose ata kanë një punë ekzistuese, është e rëndësishme që ata të dinë se si mund të punojnë strategjikisht me ekipin e tyre të kujdesit shëndetësor dhe punëdhënësin e tyre për të dalë me një plan që i lejon ata të punojnë dhe shkoni për trajtim.

“Për disa njerëz, një nga gjërat që kemi parë të jetë e suksesshme është biseda me ekipin e kujdesit shëndetësor për kërkesat e punës së tyre, cilat mund të jenë efektet anësore të trajtimit të tyre dhe caktimi i trajtimit në një mënyrë që ndihmon në mbështetjen e dëshirës së tyre. të jetë në punë”, tha Nellis.

Nëse një person është në një protokoll trajtimi ku ka të ngjarë të ndihet i sëmurë menjëherë pas marrjes së trajtimit, trajtimi të premten në mënyrë që të ketë fundjavën për t’u rikuperuar mund të jetë shumë i dobishëm. “Shpesh ne gjejmë se pacientët janë pak nervozë për të pyetur mjekun e tyre për orarin, sepse ata mendojnë nëse mjeku thotë, do t’ju shohim në orën 2 për gjashtë javët e ardhshme, për disa arsye duhet të jetë kështu. Ndoshta po; por ne inkurajojmë një dialog se pse e premtja në orën 14:00 do të ishte më mirë për ta”, tha Nellis.

Duke vënë në dukje se disa njerëz preferojnë të mos e zbulojnë kurrë diagnozën e tyre tek njerëzit në punë, Nellis tha, “Pastaj ka njerëz që nuk mund ta imagjinonin të kalonin një ditë dhe të mos e dinë se çfarë po ndodh me ta në vendin e tyre të punës. Nëse dikush dëshiron të përdorë Ligjin për Amerikanët me Aftësi të Kufizuara (ADA), ata duhet të jenë të pranueshëm, dhe si me çdo ligj, ka disa hapa për të kaluar. Një nga ato pjesë është zbulimi i të paktën informacionit të mjaftueshëm në punë që ata të kuptojnë pse do të mbroheshin nga ADA, dhe duke bërë këtë ADA ofron akomodime ose modifikime për punë.”

Mësimi i profesionistëve të kujdesit shëndetësor, pacientëve dhe punëdhënësve për ligjet që mbrojnë njerëzit në këto raste, i ndihmon ata t’i përdorin këto ligje në një mënyrë pozitive. “Ne i konsiderojmë ligjet si mjete në arsenalin e të gjithë atyre njerëzve, për të qenë në gjendje ta bëjnë vendin e punës më të menaxhueshëm gjatë trajtimit dhe shërimit të kancerit,” tha Nellis.

Shikoni blogjet më të mira për kancerin e gjirit »

Duke vënë në dukje se mbikëqyrësit mund të bëhen avokatë të vërtetë në kompani për të ndihmuar në mbështetjen e dikujt që ka kancer, Nellis tha, “Ata bëhen krijues dhe ekipet përfshihen vërtet në ndihmën për të mbështetur kolegun e tyre. Është e mirë për moralin, sepse sugjeron që nëse kjo ju ndodh juve ose familjes suaj, kompania në mënyrë të ngjashme do të mblidhet pas jush.”

Nellis po sheh gjithashtu disa punëdhënës që bëjnë akomodime për të ndihmuar punonjësit e tyre që janë të mbijetuar nga kanceri. “Ne njohim një grua që kishte të përziera çdo ditë. Zyra e saj ishte ngjitur me kafenenë. Akomodimi i saj i arsyeshëm në punë ishte që zyra e saj u zhvendos”, tha Nellis.

Ka gjithashtu disa punëdhënës që kanë politika që inkurajojnë punonjësit të dhurojnë kohë pushimi dhe pishina pushimesh, kështu që punonjësit që janë të sëmurë mund të përfitojnë nga pushimet e kolegëve të tyre kur duhet të shkojnë për analizat ose trajtimet e tyre.

Nellis tha se është e rëndësishme që të mbijetuarit e kancerit të përgatiten për intervistën e tyre, ashtu siç duhet çdo punëkërkues. “Ne u themi atyre të praktikojnë përgjigjet e tyre dhe të kenë një kapacitet të mirë për të ridrejtuar bisedën drejt grupeve të aftësive të frytshme që sjellin në tryezë. Ka të bëjë me fuqizimin e tyre që të jenë në gjendje të dalin jashtë dhe të shesin veten pas një përvoje shumë emocionale, të frikshme dhe fizike të lodhshme si kanceri.”

Nellis tha se të mbijetuarit e kancerit duhet të kuptojnë se të gjithë po përjetojnë një “ekuilibër fuqie në një intervistë”, pavarësisht nëse kanë apo jo kancer. “Unë dua që ata të jenë më strategjikë; jo vetëm si çdo person me një problem shëndetësor, por më strategjik se çdo person tjetër që del në një intervistë. Intervistat janë të vështira dhe ato sigurisht kanë disa sfida shtesë, veçanërisht kur bëhet fjalë për një boshllëk punësimi, dhe ky është një stres i madh për ta.”

Nellis këshilloi aplikantët për punë që të ishin të zellshëm në përgatitjen e letrave motivuese, CV-ve, përgatitjes për intervista, kërkimit të kompanive dhe njohjes së gjurmëve të tyre në Google dhe Bing. “Atëherë punëdhënësit shpresojmë të jenë të përgjegjshëm ndaj asaj që po sjellin në tryezë dhe nuk do të përqendrohet në shëndetin e tyre.”

Sipas një studimi nga Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC), të publikuar në CDC të kohëve të fundit Raporti javor i sëmundshmërisë dhe vdekshmërisë, Të mbijetuarit e kancerit në SHBA përballen me ngarkesa të konsiderueshme ekonomike për shkak të rritjes së kostove mjekësore, mungesës së punës dhe reduktimit të produktivitetit.

Studiuesit analizuan të dhënat nga Anketa e Panelit të Shpenzimeve Mjekësore të Agjencisë për Kërkimin dhe Cilësinë e Kujdesit Shëndetësor 2008-2011 për të vlerësuar kostot vjetore mjekësore dhe humbjet e produktivitetit midis të mbijetuarve nga kanceri meshkuj dhe femra, të moshës 18 vjeç e lart, dhe mes personave pa diagnozë kanceri.

Nga viti 2008 deri në vitin 2011, meshkujt e mbijetuar nga kanceri kishin kosto mjekësore vjetore prej më shumë se 8,000 dollarë për person, dhe humbje produktiviteti prej 3,700 dollarë, krahasuar me meshkujt pa histori kanceri, përkatësisht 3,900 dhe 2,300 dollarë. Në të njëjtën kohë, femrat e mbijetuara nga kanceri kishin 8,400 dollarë kosto mjekësore vjetore për person dhe 4,000 dollarë humbje produktiviteti krahasuar me femrat pa histori kanceri, përkatësisht 5,100 dhe 2,700 dollarë.

Donatus U. Ekwueme, Ph.D., një ekonomist i lartë shëndetësor në Divizionin e Parandalimit dhe Kontrollit të Kancerit të CDC, tha në një deklaratë për shtyp, “Të mbijetuarit e kancerit përballen me sfida fizike, emocionale, psikosociale, punësimi dhe financiare si rezultat i diagnostikimin dhe trajtimin e kancerit. Me numrin e të mbijetuarve nga kanceri që pritet të rritet me më shumë se 30 për qind në dekadën e ardhshme, në 18 milionë amerikanë, profesionistët mjekësorë dhe të shëndetit publik duhet të jenë të zellshëm në përpjekjet e tyre për të ndihmuar në uljen e barrës së kancerit mbi të mbijetuarit dhe familjet e tyre.