Posted on

Shkalla e Vetëvrasjeve në Baby Boomer në rritje, mund të rritet me moshën

Shkalla e Vetëvrasjeve në Baby Boomer në rritje, mund të rritet me moshën

Po, është ekonomia

Lajme shëndetësore

Shkalla e Vetëvrasjeve në Baby Boomer në rritje, mund të rritet me moshën

Shkruar nga Brian Krans Përditësuar më 5 dhjetor 2016

Një rritje e mprehtë e vetëvrasjeve në mesin e fëmijëve që rriten ngre shqetësime pasi ai brez shkon në një grupmoshë me një normë historikisht të lartë të vetëvrasjeve.

Recesioni i Madh i kohëve të fundit ishte i vështirë për shumicën e të gjithëve, por duket se ishte veçanërisht i vështirë për bebe boomers.

Aq sa një numër në rritje i njerëzve të moshës së mesme në atë brez iu drejtuan vetëvrasjeve pasi pesha e problemeve ekonomike i pushtoi.

Që nga viti 2007, në fakt, bebe boomers kanë pasur shkallën më të lartë të vetëvrasjeve nga çdo grupmoshë në Shtetet e Bashkuara. Historikisht, njerëzit e moshës 40 deri në 64 vjeç kanë pasur një nga normat më të ulëta.

Për t’i komplikuar gjërat, të rriturit e bebeve tani po rrëshqasin në demografinë mbi 65 vjeç, një grupmoshë që historikisht ka pasur një nga normat më të larta të vetëvrasjeve.

Mësoni më shumë: Ballafaqimi me mendimet e vetëvrasjes »

Një studim i fundit në Gazeta Amerikane e Mjekësisë Parandaluese zbuloi se Recesioni i Madh ndikoi më shumë se të tjerët tek meshkujt e moshës së mesme, duke rezultuar në një përshkallëzim të mprehtë të vetëvrasjeve që nga viti 2007. Ndërsa normat mbetën të qëndrueshme për grupet e tjera, vetëvrasjet mes njerëzve të moshës 40 deri në 64 vjeç janë rritur gati 40 për qind.

Përveç kësaj, burrat kishin katër herë më shumë gjasa se gratë për të kryer vetëvrasje, duke përbërë pothuajse 78 përqind të të gjitha 41,149 vetëvrasjeve në Shtetet e Bashkuara në 2013.

Përveç numrit të vetëvrasjeve, edhe metodat kanë ndryshuar. Meshkujt më së shpeshti përdorin metoda të vdekshmërisë së lartë, siç janë armët e zjarrit. Megjithatë, tendencat e kohëve të fundit, për shembull ulja e zotërimit të armëve në Shtetet e Bashkuara, tregojnë se vdekjet nga mbytja (me varje midis tyre) ishin më të zakonshme tek meshkujt e moshës së mesme që përjetuan rrethana të jashtme që çuan në vdekjen e tyre.

“Është e paqartë se pse është kështu,” tha për Healthline Julie Phillips, një profesoreshë sociologjie në Universitetin Rutgers, e cila kreu hulumtimin e revistës me Katherine Hempstead, drejtore e Fondacionit Robert Wood Johnson. “Ndoshta vetëvrasjet me rrethana të jashtme të pranishme kishin më pak gjasa të kishin qenë të planifikuara dhe më impulsive në natyrë. Varja është një metodë që është e aksesueshme për të gjithë dhe nuk kërkon shumë planifikim.”

Që nga fillimi i Recesionit të Madh, 8.8 milionë vende pune u humbën, sipas Byroja e Statistikave të Punës. Njerëzit e moshës së mesme u prekën në mënyrë disproporcionale për sa i përket vlerës së pronës së humbur, financave shtëpiake dhe kursimeve të humbura të pensionit.

Njëzet e shtatë për qind e atyre të moshës 50 deri në 64 vjeç pësuan ulje të pagave, më e lartë se çdo grupmoshë tjetër. Nga ata fëmijë të rritur që kryen vetëvrasje nga viti 2005 deri në vitin 2010, 81 për qind kishin probleme të mëparshme të shëndetit mendor ose abuzimit me substancat.

Aktualisht, shumica e përpjekjeve për parandalimin e vetëvrasjeve janë të përqendruara në çështjet e shëndetit mendor dhe abuzimit me substancat, por rritja e vdekjeve të shkaktuara nga vetja gjatë Recesionit të Madh sugjeron që ne duhet të fokusojmë ndërgjegjësimin në çështjet ekonomike dhe rolin e tyre në vetëvrasjet, tha Phillips.

“Gjetjet tona sugjerojnë se duhet të rritet ndërgjegjësimi midis departamenteve të burimeve njerëzore, programeve të ndihmës së punonjësve, agjencive shtetërore dhe lokale të punësimit, këshilltarëve të kredisë – atyre që mund të vijnë në kontakt me individë që vuajnë nga kriza ekonomike personale,” tha ajo. “Ashtu si ne ofrojmë këshillim krizash gjatë emergjencave të tilla si fatkeqësitë natyrore, ne ndoshta duhet të bëjmë të njëjtën gjë në krizat ekonomike.”

Përveç tendencave aktuale, të rriturit e bebeve po hyjnë gjithashtu në grupmoshën mbi 65 vjeç, që historikisht është grupi më i rrezikshëm për vetëvrasje.

Që nga viti 2000, shkalla e vetëvrasjeve në grupmoshën nga 45 në 64 është rritur vazhdimisht, sipas statistikave Fondacioni Amerikan për Parandalimin e Vetëvrasjeve (AFSP).

Ai arriti në 19.1 për 100,000 njerëz në vitin 2013. Kjo ishte shkalla më e lartë e çdo grupmoshe.

Megjithatë, menjëherë pas saj ishin njerëzit 85 vjeç e lart me 18.6 për 100,000. Grupmosha 65 deri në 84 vjeç ishte grupi i tretë më i lartë, pak përpara grupmoshës 25 deri në 44 vjeç. Të dyja ishin rreth 16 për 100,000.

Edhe pse vetëvrasjet për fëmijët që rriten mund të rrafshohen ndërsa ekonomia përmirësohet, ekspertët thonë se fakti që ky brez po hyn në moshë më të madhe është shqetësues.

“Ndërsa është plotësisht e mundur që tendenca aktuale të zvogëlohet, është e domosdoshme që ne të vazhdojmë të monitorojmë nga afër tendencat,” tha Phillips. “Shqetësimi është se burrat në rritje po plaken në moshën që historikisht ka shfaqur normat më të larta të vetëvrasjeve.”

Lara Schuster Effland, një terapiste klinike dhe nënkryetare e shërbimeve rezidenciale në Qendrën Shëndetësore të Sjelljes Insight në Çikago, tha se të moshuarit përballen me shumë çështje mbizotëruese që do ta bënin njeriun të bëhet i pashpresë, i izoluar dhe i dëshpëruar.

“Ata humbin miq në mënyrë të vazhdueshme. Ilaçet e tyre për zemrën dhe presionin e gjakut [can] shkaktojnë simptoma të depresionit të madh”, tha ajo. Ajo tha gjithashtu se humbja e mbështetjes, humbja e bashkëshortëve, anëtarëve të familjes që largohen, humbja e parave për shkak të vendimeve të dobëta financiare, mungesa e kursimeve ose sigurimet shoqërore dhe sëmundjet kronike, të cilat janë të gjitha gjërat që mund të përjetojnë të moshuarit, mund të ndikojnë negativisht në cilësia e jetës.

Këto ndryshime të jetës – qoftë humbja e një pune në moshën e mesme apo mbushja e 70-vjeçares – nuk janë vetëm sfida, ato janë gjithashtu mundësi për të rishqyrtuar dhe ripërcaktuar atë që njerëzit presin nga jeta.

“Për sa i përket parandalimit, është e domosdoshme të rrënjosni shpresën, kuptimin dhe zgjimin në jetën e tyre, për të parë dhe përjetuar miqësinë dhe afërsinë në mënyra të reja,” tha Schuster Effland. “Nëse miqtë dhe familja nuk janë të disponueshëm, është më mirë të gjeni qendra komunitare për t’u bashkuar, të tilla si atlete argjendi, grupe lutjesh, qendra meditimi, vullnetarizmi, kalimi në një komunitet pensionistësh që inkurajon angazhimin, shoqërimin dhe perspektivat e reja.”

Ajo dha gjithashtu këtë përfundim: “Ne duhet të gjejmë kuptimin dhe të ndërtojmë një jetë që ia vlen ta jetojmë çdo ditë, pavarësisht se në çfarë moshe jemi.”

Ndërtimi i një rrjeti mbështetjeje – duke përfshirë miqtë, të dashurit dhe profesionistët mjekësorë – është një hap i rëndësishëm në parandalimin e vetëvrasjes, tha Dr. Jill Harkavy-Friedman, nënkryetare e kërkimit për AFSP.

“Nuk mund të vëreni nëse dikush ka ndryshuar nëse nuk jeni të lidhur me të,” tha ajo. “Nuk do ta bësh dikë vetëvrasës nëse e pyet nëse po mendon për vetëvrasje. Ju mund t’i ndihmoni ata të përmirësohen.”

Një përmbledhje: Vetëvrasja dhe sjellja vetëvrasëse »

Harkavy-Friedman thotë se “baby boomers” janë një “brez sanduiçësh” që po jetojnë më gjatë, ndërsa kujdesen për prindërit dhe fëmijët e tyre.

“Recesioni ka qenë një burim stresi, pavarësisht nëse ata humbën punën apo jo,” tha ajo për Healthline. “Nëse ata kanë faktorë të tjerë, këta stresorë mund të çojnë në depresion dhe ankth.”

Kur faktorët e jashtëm ndikojnë në shëndetin mendor të një personi, një faktor i rëndësishëm është aftësia e një personi për t’u përshtatur me ndryshimet. Kur një person hyn në një gjendje vetëvrasëse, të menduarit e tij bëhet më pak fleksibël. Kjo mund ta bëjë një person të besojë se nuk ka opsione, tha Harkavy-Friedman.

“E vërteta është se ka opsione, dhe pasi ta kalojnë atë, gjërat do të përmirësohen. Çelësi është të mos lejojmë që gjërat të shkojnë në një pikë përshkallëzimi, “tha ajo. “Kur njerëzit janë vetëvrasës, ata janë të ngurtë dhe nuk mendojnë qartë. Është menduar gabimisht si me qëllim ose një vendim. Mund të jetë e menduar, por nuk vjen nga një mendje e shëndoshë. Është e rëndësishme për shëndetin mendor të dinë se nuk po zgjedhin të jenë në këtë mënyrë.”

Sëmundja mendore është, në fund të fundit, probleme fizike brenda trurit, një organ që mund të përjetojë lodhje dhe sëmundje si çdo tjetër. Dhe si çështjet e tjera shëndetësore, ato mendore përmirësohen vetëm me trajtimin e duhur.

“Nëse e dini se jeni të prekshëm ndaj depresionit ose vetëvrasjes, mund të kontrolloheni herët, të mësoni rreth tij dhe ta menaxhoni atë,” tha Harkavy-Friedman.

Qasja në kujdesin e shëndetit mendor dhe këshillimin për abuzimin e substancave, së bashku me stigmën e zvogëluar rreth shëndetit mendor, po përmirësohet në Shtetet e Bashkuara. Akti i Kujdesit të përballueshëm shtrin përfitimet e shëndetit mendor në 60 milionë amerikanë dhe mbulon shërbime të tilla si ekzaminimet e depresionit.

Por shumë shpesh izolimi social është një pengesë për të marrë ndihmë. Të shkalla më e lartë e vetëvrasjeve ndodh në shtete me densitetin më të ulët të popullsisë, si Montana, Alaska, Utah, Wyoming, New Mexico, Idaho, Kolorado, Nevada dhe Dakota e Jugut.

Dr. Rene McGovern, një profesor i psikologjisë klinike në Shkollën e Psikologjisë Profesionale të Arizonës në Universitetin Argosy, puna klinike e të cilit është fokusuar në psikologjinë e shëndetit të të rriturve dhe geriatrisë, thotë se brezi i bebeve fatmirësisht ka marrë më shumë përgjegjësi për shëndetin e tyre.

“Unë mendoj se ata po ndryshojnë sistemin e kujdesit shëndetësor,” tha McGovern, vetë një fëmijë në rritje. “Ne me të vërtetë duhet të përqendrohemi në mirëqenien dhe parandalimin.”

Të mësosh të kërkosh ndihmë në një kohë nevoje është një aftësi që të gjithë duhet ta mësojnë dhe lidhjet sociale mund të ndihmojnë, tha ajo. Një person mund të fitojë kuptim të ri të jetës edhe duke pasur një kafshë shtëpiake që varet prej tyre.

“Ne kemi nevojë për llogaridhënie,” tha McGovern. “Ne kemi nevojë për diçka për t’u kujdesur, edhe nëse është një bimë.”

Por, përpara se të rriturit e bebeve të arrijnë moshën e tyre të moshuar, ata duhet të mësojnë të kalojnë ngjarje të mundimshme të jetës, si humbja e punës ose problemet ekonomike.

“Rezistenca fitohet përmes vështirësive. Kështu mësojmë. Sa më gjatë të jetoni, rënia është një e papritur. Është shumë e lehtë të ndihmosh një person në depresion. Ju duhet t’u jepni atyre një arsye për të jetuar, “tha McGovern. “Sapo kalojmë nëpër atë errësirë, ne jetojmë me qëllim.”

Në këto linja, zonja e parë e SHBA-së, Michelle Obama, ka bërë thirrje për një ndryshim që fokusohet në përfundimin e stigmës që lidhet me shëndetin mendor.

“Në themel të kësaj dileme është mënyra se si ne e shohim shëndetin mendor në këtë vend. Kur bëhet fjalë për kushtet e shëndetit mendor, ne shpesh i trajtojmë ato ndryshe nga sëmundjet e tjera si kanceri, diabeti ose astma. Dhe kjo nuk ka kuptim, “tha ajo në Newseum në Uashington, DC “Pavarësisht nëse një sëmundje prek zemrën, këmbën apo trurin tuaj, është ende një sëmundje dhe nuk duhet të ketë dallim.”

Ajo njoftoi se Fushata për të ndryshuar drejtimin, një koalicion që fokusohet në adresimin e nevojave të shëndetit mendor të vendit.

Më shumë se 40 milionë amerikanë – ose një në pesë të rritur – përjetojnë një çrregullim mendor të diagnostikueshëm çdo vit.

“Këto kushte prekin njerëzit e çdo moshe, çdo sfondi,” tha zonja e parë. “Ata janë fëmijët tanë, gjyshërit tanë, miqtë tanë, fqinjët, bashkëpunëtorët dhe po, veteranët tanë.”

Mësoni më shumë: Ankthi, Depresioni, Vetëvrasja: Efektet e fundit të Bullizmit »

Shkruar nga Brian Krans Përditësuar më 5 dhjetor 2016