Rreth 75 përqind e të rriturve mund të kenë HPV në një moment të jetës së tyre. Sa i shqetësuar duhet të jeni?

Afro 80 milionë njerëz në Shtetet e Bashkuara janë aktualisht të infektuar me papillomavirusi i njeriut (HPV), sipas Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC).

Kjo e bën atë sëmundjen më të zakonshme seksualisht të transmetueshme (STD) në Shtetet e Bashkuara, duke tejkaluar madje klamidia dhe herpes.

Rreth 90 për qind e infeksioneve HPV pastrohen nga sistemi imunitar i trupit brenda dy viteve.

Megjithatë, infeksionet e vazhdueshme me shtame HPV me rrezik të lartë mund të çojnë në kancer dhe lytha gjenitale.

Përdorimi i një prezervativi çdo herë që bëni seks dhe të qenit në një marrëdhënie reciproke monogame mund të ulë shanset për t’u prekur nga HPV.

Por për shkak se HPV është kaq i zakonshëm, mbrojtja më e mirë kundër HPV – dhe kancereve të lidhura me HPV – është vaksinimi para se të bëheni seksualisht aktiv.

“Kjo është me të vërtetë një sëmundje e parandalueshme dhe ne duhet t’u themi njerëzve se kjo është sëmundja më e zakonshme seksualisht e transmetueshme. Nuk janë vetëm ‘ato’ gra ose ‘ata’ njerëz që zhvillojnë kancere të lidhura me HPV. Jemi të gjithë në rrezik,” tha për Healthline Electra Paskett, PhD, drejtuese e programit të Programit të Kontrollit të Kancerit në Qendrën Gjithëpërfshirëse të Kancerit të Universitetit Shtetëror të Ohajos.

Lexo më shumë: HPV dhe kanceri i qafës së mitrës »

Çdokush që është seksualisht aktiv mund të marrë HPV.

Disa kërkimore vlerëson se deri në 75 përqind e të rriturve mund të kenë HPV në një moment të jetës së tyre.

Simptomat mund të mos zhvillohen deri në vite pas infektimit, duke e bërë të vështirë për njerëzit të dinë se janë të infektuar.

Dhe e lehtë për të ndodhur infeksione të reja – nga të cilat ka rreth 14 milionë në Shtetet e Bashkuara çdo vit.

I ri të dhëna nga CDC tregojnë se sa i zakonshëm është HPV në Shtetet e Bashkuara.

Gjatë viteve 2013 deri në 2014, 45 për qind e meshkujve 18 deri në 59 vjeç kishin një tendosje të HPV gjenitale. Tek femrat shkalla ishte 40 për qind.

Por më pak kishin një HPV gjenital me rrezik të lartë që ka më shumë gjasa të çojë në kancer – 25 për qind e burrave dhe 20 për qind e grave.

HPV oral ishte më pak i zakonshëm. Gjatë viteve 2011-2014, 7 përqind e të rriturve të moshës 18 deri në 69 vjeç kishin një lloj HPV oral. Vetëm 4 përqind kishin një ose më shumë lloje të HPV orale me rrezik të lartë.

Vlerësimi i parë i përhapur i shkallës së HPV u bë nga CDC për 2003 deri në 2006. Normat ishin të ngjashme me raportin e fundit.

HPV është më i zakonshëm se klamidia, e cila kishte 1.5 milionë raste të reja në 2015. Sipas CDC-së.

Gjithashtu janë regjistruar rreth 395,000 raste të reja me gonorre dhe 23,900 raste të reja me sifiliz.

HPV gjithashtu tejkalon herpesin, i cili ka rreth 776,000 infeksione të reja cdo vit.

Përveç shkaktimit të lythave gjenitale, HPV mund të shkaktojë edhe kancer të qafës së mitrës dhe kancere të tjera.

Kanceri mund të mos zhvillohet deri në vite ose dekada pas infektimit me HPV.

CDC raporton se 39,800 raste të reja kanceri ndodh çdo vit në zonat e trupit ku shpesh gjendet HPV. HPV shkakton rreth 31.500 nga këto raste.

Kanceri më i zakonshëm i lidhur me HPV-në tek gratë është kanceri i qafës së mitrës. CDC vlerëson se 91 për qind e kancereve të qafës së mitrës shkaktohen ndoshta nga HPV.

Në vitin 2013, më shumë se 4200 gra në Shtetet e Bashkuara vdiqën nga kanceri i qafës së mitrës.

Tek meshkujt, kanceret më të zakonshme të lidhura me HPV shfaqen në pjesën e pasme të fytit, në bazën e gjuhës dhe në bajamet. Më shumë se 70 për qind e këtyre llojeve të kancerit tek meshkujt janë më të mundshme për shkak të HPV.

HPV gjithashtu shkakton kancer në vaginë, vulvë, penis, anus dhe rektum.

Lexo më shumë: Llojet e zakonshme të HPV-së »

Të CDC rekomandon që djemtë dhe vajzat marrin dy doza të vaksinës HPV kur janë 11 ose 12 vjeç.

Megjithatë, në vitin 2015, vetëm 63 për qind e vajzave dhe 50 për qind e djemve të moshës 13 deri në 17 vjeç morën dozën e parë, sipas Të dhënat e CDC.

Kjo bie nën normën 86 për qind të vaksinimit të dozës së parë për tetanozi, difteria, paqelizore, pertusis (Tdap), e cila jepet në të njëjtën moshë me vaksinën HPV.

Kjo ka shqetësuar ekspertët e shëndetësisë.

“Ne mund të arrijmë norma të larta vaksinimi, siç tregohet nga Tdap.” tha Paskett. “Pra, pse nuk jemi atje me HPV?”

Paskett tha se normat e ulëta të vaksinimit HPV mund të rrjedhin nga mosdija e prindërve për vaksinën, shqetësimet për sigurinë e saj ose mjekët e tyre që nuk e rekomandojnë atë.

Ajo vuri në dukje se CDC ka “shumë të dhëna për të thënë se vaksina HPV është po aq e sigurt sa vaksinat Tdap dhe meningokokale”, tha Paskett.

Që nga viti 2006, kur u prezantua vaksina, rreth 90 milionë doza janë shpërndarë.

Efektet anësore më të zakonshme të vaksinës HPV janë të lehta dhe të njëjta me vaksinat e tjera – dhimbje, skuqje ose ënjtje në krahun ku është bërë injeksioni.

CDC gjithashtu raporton se studimet kanë gjetur se vaksina vazhdon të ofrojë mbrojtje 10 vjet pasi njerëzit janë vaksinuar.

Kjo mbrojtje afatgjatë ka filluar të shpërblehet, veçanërisht në vendet që kanë norma të mira vaksinimi, si p.sh Australia.

“Ata po shohin një reduktim të prevalencës së HPV-së, një reduktim të lythave gjenitale dhe kanë filluar të shohin reduktime në anomalitë e kancerit para qafës së mitrës,” tha Paskett.

Lexo më shumë: Të mirat dhe të këqijat e vaksinës HPV »