Kompania e teknologjisë së lartë është duke rekrutuar 25,000 njerëz për të marrë pjesë në kërkimin e krijuar për të zbuluar disa nga misteret e këtyre kushteve të shëndetit mendor.

Instituti Kombëtar i Shëndetësisë (NIH) vlerësimet se depresioni dhe çrregullim bipolar prek më shumë se 22 milionë të rritur në Shtetet e Bashkuara.

Një kompani e teknologjisë së lartë që është e specializuar në testimin gjenetik dëshiron të ndihmojë në zbulimin e disa prej shkaqeve të këtyre dy kushteve potencialisht dobësuese.

Duke filluar nga ky muaj, 23dhe Unë nis një online të madh studim për të mësuar se si gjenetika luan një rol si në depresion ashtu edhe në çrregullimin bipolar.

Studimi është një përpjekje bashkëpunuese midis 23andMe; Instituti Milkin, një think tank jofitimprurës; dhe Lundbeck, një kompani farmaceutike globale.

Do të jetë një nga studimet e para për të shfrytëzuar fuqinë e grumbullimit përmes internetit.

Ekipi hulumtues synon të regjistrojë 25,000 njerëz nga mosha 18 deri në 50 vjeç që jetojnë në Shtetet e Bashkuara.

Studimi do të përfshijë 15,000 njerëz të diagnostikuar nga një mjek me çrregullim depresiv madhor, dhe 10,000 njerëz të diagnostikuar me çrregullim bipolar.

Të gjithë pjesëmarrësit në studim duhet të kenë marrë medikamente të përshkruara për gjendjen e tyre.

Çdo i regjistruar duhet gjithashtu të ketë akses në një kompjuter desktop ose laptop me akses në internet.

“Qëllimi i studimit tonë,” tha Anna Faaborg, menaxhere e komuniteteve kërkimore për 23andMe, për Healthline, “është të kontribuojmë në kuptimin tonë të këtyre kushteve dhe përfundimisht të ndikojmë në jetën e njerëzve që jetojnë me depresion dhe bipolar në një mënyrë pozitive”.

Ky studim është unik në përmasat e tij të mëdha.

Pritja e një studimi që përfshin 25,000 pjesëmarrës në internet nuk do të jetë e lehtë, por Faaborg tha se 23andMe mund ta trajtojë atë.

“Ne jemi unikë në pozitën për ta bërë këtë me përdorimin tonë të një platforme të burimit të njerëzve ku njerëzit mund të kontribuojnë nga komoditeti i shtëpisë së tyre,” tha Faaborg.

Çdo muaj pjesëmarrësve do t’u dërgohen me email seancat e studimit që përbëhen nga teste njohëse në internet dhe anketa të ndryshme. Kjo pjesë e mbledhjes së të dhënave do të zgjasë nëntë muaj.

Përveç kësaj, 23andMe do t’i dërgojë çdo subjekti një çantë për mbledhjen e pështymës së ADN-së. Subjektet më pas do t’i kthejnë mostrat e tyre për përpunim.

Faaborg tha se pasi të mblidhen të gjitha të dhënat, shkencëtarët e tyre do t’i analizojnë ato në bashkëpunim me Lundbeck dhe këshilltarë të tjerë shkencorë.

Faza e analizës duhet të zgjasë të paktën gjashtë muaj të tjerë.

Ata të regjistruar në studim “po pranojnë të ndajnë të dhënat e tyre të nivelit individual”, tha Faaborg. “Pra, ka mundësi që Lundbeck të vazhdojë kërkimin e tyre. Ka kaq shumë të dhëna dhe ne duam të nxjerrim sa më shumë të mira prej tyre.”

Faaborg tha, “Sigurisht, ata janë [Lundbeck] në pozicionin për të zhvilluar terapinë që do të ndikojë te njerëzit përtej studimit. Ata do të vazhdojnë të analizojnë të dhënat me fokus në depresion dhe bipolar.”

Ndër të tjera, studiuesit do të përpiqen të përcaktojnë ndikimin e gjeneve në funksionin e trurit.

“Ne po kërkojmë modele,” tha Faaborg. “Ne do të kemi 25,000 njerëz që marrin këto detyra njohëse dhe në ato detyra ne jemi duke matur procese shumë specifike të trurit. [For example] koha e reagimit, shpejtësia e përpunimit, sjelljet e tyre rrezikuese.”

“Në fund,” vazhdoi ajo, “ne do të shohim njerëz që performojnë ndryshe në ato detyra. Disa janë shumë të prirur ndaj rrezikut. Të tjerët marrin pak më shumë rrezik në këto detyra. Disa kanë një kohë reagimi të shpejtë. Të tjerët jo.”

Faaborg sugjeroi disa pyetje që mund të bënin studiuesit.

Për shembull, “Nga njerëzit që kryejnë ndryshe këtë detyrë, cila është historia e gjendjes së tyre? A janë aktualisht në një episod depresiv, apo në një episod maniak? Çfarë ilaçesh marrin?”

“Pastaj,” vazhdoi ajo, “ne do të fillojmë t’i grupojmë njerëzit në këto grupe më të vogla dhe do të fillojmë të mendojmë, ‘Cili është ndryshimi në gjenetikën e këtyre njerëzve?'”

Kjo pyetje, analizë, grupim i të dhënave do të vazhdojë me shpresën se përfundimisht do t’u japë përgjigje pyetjeve të studiuesve.

“Ne mund të fillojmë t’i bëjmë këto kombinime të shikimit të njerëzve në mënyra të ndryshme dhe shikimit pas te gjenetika. Dhe kjo është ajo për të cilën jemi vërtet të emocionuar”, tha Faaborg.

Healthline diskutoi rezultatet e mundshme të studimit 23andMe me James Giordano, PhD, profesor i neurologjisë dhe biokimisë dhe shef i neuroetikës në Qendrën Mjekësore të Universitetit Georgetown.

Giordano shprehu njëfarë shqetësimi jo për vetë studimin, por se si, pa klinicistët që t’i drejtojnë ata, individët mund të keqinterpretojnë rezultatet.

Ai vuri në dukje vështirësinë e gjenetikës psikiatrike sepse gjenet, “priren të kodojnë për prirjen ndaj çrregullimit, por jo vetë çrregullimin”, shpjegoi ai.

“Ajo që bëjnë vërtet gjenet,” tha Giordano, “është që ata vendosin projektin dhe si çdo projekt tjetër, plani është thjesht një plan i mundshëm.”

Çfarë do të thotë kjo është se nuk ka siguri që dikush ka një çrregullim të veçantë thjesht sepse shfaq një gjen ose grup të caktuar gjenesh. Kjo do të thotë vetëm se ekziston potenciali që ata të zhvillojnë çrregullimin.

“Pra, shfaqja e një gjeni të veçantë, ose prania e një gjeni të veçantë, siç duket të bëjnë në 23andMe, është e rëndësishme,” tha Giordano, “sepse ajo që mund të bëjë është të lejojë njëfarë pasqyre se cilat gjene janë të pranishme dhe ndoshta aktive. në atë individ.”

“Por atëherë,” vazhdoi Giordano, “duhet ta vendosni në tablonë më të madhe.”

Giordano i dha Healthline një analogji për të sugjeruar një mënyrë të dobishme që individët të mund të shikojnë rezultatet e testit të tyre gjenetik.

“Është disi si tabela në anë të rrugës që thotë “Rrëshqitshëm kur laget”. Ju e dini se ka një kthesë dhe ju e dini se nëse është e lagësht dhe makina juaj nuk funksionon mirë në një rrugë të lagësht, mund të dëshironi të ngadalësoni shpejtësinë dhe të jeni të kujdesshëm.”

Ai sugjeroi se kjo qasje mund të ndihmojë njerëzit që kanë gjene të caktuara dhe që shfaqin modele të caktuara sjelljeje të bëhen më të vetëdijshëm për faktorët e rrezikut kur përballen me situata të ndryshme.

Këta njerëz mund të dëshirojnë të konsiderojnë modifikimin e stilit të tyre të jetesës, tha Giordano.

“Ata mund të dëshirojnë të ulin stresorët e tyre, mund të duan të jenë pak më të vëmendshëm ndaj disa simptomave dhe shenjave të hershme dhe mund të duan të kërkojnë ndërhyrje klinike herët”, tha ai.

“Kështu që përsëri, mendoni për rrugën e lagësht,” vazhdoi Giordano. “Nëse filloj të rrëshqas, do të filloj të ngadalësoj ose do të filloj të drejtohem drejt kthesës.”

Giordano përmendi se qëllimi më i madh i kërkimit gjenetik është përdorimi i të dhënave të mëdha për të qenë në gjendje të parashikojë probabilitetin aktual që dikush të zhvillojë një çrregullim të caktuar.

Ky nivel parashikueshmërie nuk ekziston ende.

“Unë i jap 23andMe shumë kredi këtu,” tha Giordano. “Ata nuk po bëjnë fare konkluzione parashikuese. Ata vetëm po përshkruajnë.”

Studimi 23andMe mund të ndihmojë përfundimisht individët në rrezik të zhvillimit të një çrregullimi mendor të lundrojnë në rrugët e lagështa të jetës.

23andMe po kërkon në mënyrë aktive njerëz që plotësojnë kriteret dhe që dëshirojnë të marrin pjesë në studim.

Të interesuarit për t’u bashkuar me studimin mund të vizitojnë faqen e internetit 23andMe për më shumë informacion dhe aplikoni për regjistrim në studim.