Studiuesit thonë se ata kanë vënë re një mungesë të vitaminës D në shumë njerëz me IBS. Rritja e nivelit të vitaminës mund të zvogëlojë simptomat.

Është sëmundja më e zakonshme e diagnostikuar nga gastroenterologët dhe prek afërsisht 10 deri në 15 për qind të popullsisë së rritur në Shtetet e Bashkuara.

Por nuk ka asnjë shkak të njohur dhe asnjë kurë për ata që vuajnë nga sindroma e zorrës së irrituar (IBS).

Trajtimi për gjendjen fokusohet në zbutjen e simptomave të tilla si dhimbje barku, kapsllëk, fryrje dhe diarre.

Tani, studiuesit nga Universiteti i Sheffield në Angli kanë gjetur një mënyrë të re për të menaxhuar ndoshta IBS – suplementet e vitaminës D.

Frymëzimi për studim erdhi thjesht nga biseda me një pacient me IBS.

“Lidhja e vitaminës D/IBS nuk u vu re nga mjekët apo shkencëtarët. Ai erdhi nga pacientë,” tha për Healthline Bernard Corfe, PhD, autori kryesor i studimit dhe hetuesi kryesor në gastroenterologjinë molekulare në Universitetin e Sheffield.

“Vitamina D është një faktor i rëndësishëm në shumë sëmundje dhe fusha të shëndetit, duke përfshirë shëndetin muskuloskeletor, imunitar, mendor dhe gjendje të tjera shëndetësore të zorrëve, duke përfshirë kancerin kolorektal dhe IBD (sëmundja e zorrës së irrituar),” shtoi ai. “Dy të fundit na sugjeruan se mund të ketë një rol të besueshëm për vitaminën D në kushte të tjera të zorrës së trashë.”

Corfe dhe ekipi i tij rishikuan dhe integruan të gjitha kërkimet e disponueshme mbi vitaminën D dhe IBS, dhe gjithashtu vlerësuan përfitimet e mundshme të suplementeve të vitaminës D për ata me simptoma të IBS.

Ata gjetën një prevalencë të lartë të mungesës së vitaminës D në pacientët me IBS në mbarë botën.

“Ky studim shikoi të gjitha kërkimet e raportuara në të gjithë botën dhe zbuloi se mungesa ishte e qëndrueshme pavarësisht nga gjerësia ose gjeografia,” tha Corfe.

Është e paqartë pse ata me IBS duket se kanë mungesë të vitaminës D. Një teori është se dieta luan një rol. Një tjetër është se ndikimi i IBS në zakonet e përditshme të një personi mund t’i pengojë ata të marrin mjaftueshëm vitaminë D.

“Është e paqartë se cila është pula dhe cila është veza,” tha Dr. Jeffrey Baumgardner, një asistent profesor i mjekësisë në gastroenterologji në Universitetin e Kalifornisë, San Francisko (UCSF), për Healthline.

“Sjellje të caktuara në IBS … që nuk ndiheni mirë, kështu që nuk dilni aq shumë jashtë, do të çonin në mungesë të vitaminës D për njerëzit bazuar në pasojat e sëmundjes,” tha ai.

Edhe pse vetëm 5 deri në 7 për qind e 10 deri në 15 për qind të të rriturve që jetojnë me IBS janë diagnostikuar zyrtarisht, vlerësohet se në Shtetet e Bashkuara ka ndërmjet 2.4 dhe 3.5 milionë vizitat e mjekut për IBS çdo vit.

Rreth 40 përqind e pacientëve që raportojnë se kanë IBS janë meshkuj, ndërsa rreth 60 përqind janë femra.

Për ata që jetojnë me këtë gjendje, ndikimi shkon përtej shqetësimit fizik.

“Kjo mund t’i bëjë njerëzit të kenë frikë nga largimi nga shtëpia, të paaftë për të shkuar në punë dhe një përdorim të konsiderueshëm të sistemit mjekësor. Pjesa e vështirë e IBS është se nuk ka asnjë test të mirë për të diagnostikuar zyrtarisht IBS… kështu që shpesh njerëzve u thuhet se gjithçka është në kokën e tyre dhe nuk ka asgjë të keqe”, tha Baumgardner.

Kontrollimi i pacientëve për mungesë të vitaminës D po bëhet një praktikë e zakonshme për gastroenterologët. Kërkon vetëm një analizë të thjeshtë gjaku.

Dr. Arnold Wald, një profesor i gastroenterologjisë në Universitetin e Wisconsin, është një nga shumë që kërkojnë rregullisht teste të niveleve të vitaminës D të pacientëve.

“Unë kontrolloj mungesën e vitaminës D në shumë nga pacientët e mi GI dhe shpesh shpërblehem duke e gjetur atë,” tha ai për Healthline. “Është shumë e lirë për të porositur dhe shumë e lirë për t’u trajtuar.”

Wald argumenton se lidhja midis IBS dhe vitaminës D kërkon eksplorim të mëtejshëm dhe mund të bëhet një test i rregullt i kërkuar nga mjekët.

“Është kaq e lehtë për t’u zbuluar, është aq e lehtë për t’u trajtuar saqë mund të mos mendoni për mungesën e vitaminës D në pothuajse çdo pacient që shihni, veçanërisht ata me simptoma GI,” tha ai.

“Kjo ka shumë kuptim nga pikëpamja e shëndetit publik, për sa kohë që ne nuk e teprojmë me trajtimin dhe nuk i quajmë njerëzit me mungesë të vitaminës D, të cilët thjesht mund të kenë nivele pak të ulëta. Nëse e bëjmë këtë, ne thjesht po bëjmë urinë të shtrenjtë”, shtoi Wald.

Corfe dhe kolegët e tij arritën në përfundimin se shumica e pacientëve me IBS kishte të ngjarë të përfitonin nga suplementet e vitaminës D.

“Edhe nëse vitamina D nuk i bën dobi IBS, ka arsye të shumta shëndetësore për të mbajtur nivele të mira të vitaminës D,” tha ai.

Vitamina D gjithashtu promovon shëndetin e kockave, funksionin imunitar, mirëqenien e përgjithshme, shëndetin mendor dhe shëndetin e zorrëve.

Baumgardner thotë se pacientët me IBS duhet të jenë optimistë të kujdesshëm për suplementet e vitaminës D.

“Nëse do të isha dikush me IBS, do të doja që ky të ishte një plumb i thjeshtë dhe i thjeshtë argjendi, sepse vitamina D është e lirë dhe ka një protokoll të ulët të efekteve anësore. Pra, mund të jetë e dobishme”, tha ai.

Megjithatë, thotë ai, është e rëndësishme që njerëzit të kuptojnë se pasi simptomat e të gjithëve të IBS ndryshojnë, po ashtu edhe përgjigja e tyre ndaj trajtimeve të mundshme.

“Nuk ka asgjë që është 100 për qind efektive sepse simptomat e të gjithëve janë disi të ndryshme, kështu që jo të gjithë do t’i përgjigjen të njëjtës gjë,” vuri në dukje ai.

“Do t’i ndihmojë njerëzit, por nuk do t’i ndihmojë të gjithë. Nëse jeni dikush me IBS, mendoj se duhet të flisni me mjekun tuaj për vitaminën D, por mos u dekurajoni nëse nuk funksionon, “tha Baumgardner.