Të moshuar dhe me mjekim të tepruar: A u rekomandohen të moshuarve shumë pilula?
Pleqtë e shqetësuar mund të jenë të mjekuar gabimisht
Lajme shëndetësore
Të moshuar dhe me mjekim të tepruar: A u rekomandohen të moshuarve shumë pilula?
Bruce Hall, 81 vjeç, udhëzoi një shofer taksie që ta çonte nga konteja e tij Marin, Kaliforni, shtëpia në Urën Golden Gate. Kur mbërritën, Bruce i dha shoferit të gjitha paratë e tij, doli nga makina dhe u përpoq të hidhej nga ura.
“Unë nuk mund të kapërcej skajin,” i tha Bruce Healthline. “Ishte e tmerrshme.”
Ndërsa ishte i vetëdijshëm për atë që po bënte, Bruce thotë se impulsi për t’i dhënë fund jetës së tij ishte jashtë kontrollit të tij. Bankieri në pension dhe dhjaku i kishës së tij kishte tentuar vetëvrasjen dy herë brenda një harku kohor prej disa muajsh deri në atë ditë në urë.
Megjithatë, për 80 vjet të jetës së tij, Bruce nuk kishte kurrë një mendim vetëvrasës.
“Bruce vuajti nga një seri goditjesh në tru dhe iu nënshtrua një operacioni në tru. Ai u bë psikotik nga ilaçi që i ishte përshkruar”, tha gruaja e tij, Ellen Hall, për Healthline.
Menjëherë pas incidentit të urës, Bruce thirri 911 dhe u tha atyre se do të vriste veten. Menjëherë ai është dërguar në repartin psikiatrik të një spitali. Bruce u mjekua atje edhe më shumë përpara se të transferohej në një shtëpi pleqsh.
“Në shtëpinë e të moshuarve, ai dukej si një i vdekur që ecte. Ai nuk kishte asnjë emocion të vërtetë. Ai nuk mund të ecte, të fliste, të lexonte apo të shkruante,” kujton Ellen.
Mjeku i kujdesit parësor i Bruce sugjeroi që Ellen të kontaktonte Dr. Elizabeth Landsverk, një mjek geriatër në Burlingame, Kaliforni, i cili vlerëson medikamentet që marrin pleqtë.
Landsverk beson se shumë të moshuar janë të mbimjekuar. Ajo është në një mision për ta ndryshuar këtë.
“Si mjekë geriatër, ne jemi të trajnuar që fillimisht të heqim ilaçet përpara se të përdorim më shumë. Por shpesh herë kur medikamentet janë ndezur, përveç nëse ka një problem të hapur, ato nuk largohen, “tha Landsverk.
Arsyeja kryesore që mjekimet nuk ndërpriten, shton ajo, është sepse mjekët nuk duan të anashkalojnë medikamentet e dhëna nga një mjek tjetër.
“Këtu jam ndryshe. Do të telefonoj specialistë dhe do të sigurohem që një pacient ka nevojë vërtet për një mjekim, “tha Landsverk. “Unë gjithashtu bëj vizita në shtëpi me pacientë.”
Kjo ishte qasja e saj me Bruce Hall.
“Fillova të heq qafe një sërë ilaçesh që ai merrte. Mu deshën muaj për të [wean Bruce off] Ativan-in me të cilin ishte, dhe për shkak se ishte psikotik, kishte nevojë për ilaçe antipsikotike, ndaj më duhej të gjeja kombinimin e duhur,” shpjegoi ajo.
Brenda një viti, Bruce pushoi së pasuri mendime vetëvrasëse dhe ngadalë fitoi aftësinë e tij për të komunikuar. Ai është kthyer duke jetuar në shtëpi me Ellen dhe ka një kujdestar me kohë të pjesshme që punon me Landsverk për të rregulluar vazhdimisht mjekimet e tij.
“Unë nuk di të lexoj apo të shkruaj, dhe tani po shkruaj dhe po jap predikime përsëri në kishën time,” tha Bruce. “Jeta ime ka ndryshuar.”
Landsverk thotë se shumica e klientëve të saj vijnë tek ajo sepse një i moshuar është i shqetësuar.
Shpesh, ajo thotë se medikamentet kundër ankthit shkaktojnë agjitacion, si Ativan dhe Xanax, ose pilulat e gjumit.
“Unë nuk i përdor këto medikamente [in my practice]. Edhe me kujdesin e nënës sime, kam zbuluar se kur u jep pleqve këto ilaçe, është si t’u japësh vodka. Dhe ajo që ndodh është se ata bëhen më konfuzë dhe të shqetësuar, “tha Landsverk. “Një muaj pasi kemi hequr të gjitha pilula kundër ankthit dhe gjumit nga sistemi i tyre, ata janë më pak të shqetësuar.”
Ajo thotë se Xanax është veçanërisht i rrezikshëm sepse është aktrim i shkurtër.
“Të moshuarve u jepet më shpesh sipas nevojës ose për të fjetur dhe më pas ata fiksohen, dhe brenda pak ditësh ose javësh ata mund të tërhiqen prej tij dhe mund të jenë më të shqetësuar dhe të shqetësuar. Për t’u përballur me agjitacionin e shtuar, atyre u jepet një dozë më e lartë, gjë që i bën ata më nervoz, agresivë, konfuzë dhe të ndjeshëm ndaj rrëzimeve, “tha Landsverk.
Ajo shton se medikamentet kundër ankthit shpesh zëvendësojnë antipsikotikët dhe ilaçet kundër dhimbjeve, të cilat e përkeqësojnë problemin.
“Ka një lëvizje të ‘përqafimeve jo drogave’, e cila në sipërfaqe tingëllon e mrekullueshme, sepse shtytja është të mos i drogosh të moshuarit me antipsikotikë. Por Ativan dhe Xanax po përdoren për të trajtuar ato për të cilat janë përdorur antipsikotikët dhe narkotikët, “tha Landsverk.
Ajo beson se nëse dhimbja trajtohet siç duhet, të rriturit e moshuar nuk kanë më nevojë për mjekime psikiatrike më shumë se gjysmën e rasteve.
“Njerëzit janë të mërzitur dhe të shqetësuar sepse kanë dhimbje,” theksoi Landsverk. “Qëllimi duhet të jetë heqja qafe e medikamenteve të tjera qetësuese dhe trajtimi i dhimbjeve të tyre.”
Ajo kujton një burrë të moshuar që ishte në terapi fizike pas thyerjes së ijeve. Landsverk u thirr sepse burri nuk do të merrte pjesë në rehabilitim dhe ishte i shqetësuar dhe i dhunshëm.
“Kur e vizitova, terapisti i kërkoi të ngrihej dhe të ecte, por ata nuk i kishin dhënë asnjë ilaç kundër dhimbjes. I dhembi ijë, kështu që ai po i godiste për t’u larguar prej tij, “tha Landsverk.
Ndërsa medikamentet e dhimbjes shpesh u përshkruhen të moshuarve sipas nevojës, ajo thotë se ndonjëherë nevojitet një regjim i vazhdueshëm.
“Njerëzit me çmenduri nuk mund të gjejnë shpesh se ku është dhimbja, edhe nëse është një frakturë e riparuar e ijeve, kështu që është më mirë t’u jepni atyre një dozë Norco dy herë në ditë dhe t’i shikoni,” tha Landsverk.
Megjithatë, ajo e pranon se kriza e opioideve është serioze, por tha: “Me të rriturit e moshuar, ka një të varur herë pas here, por të moshuarit me të vërtetë kanë dhimbje të vërteta. Ata kanë artrit kockë më kockë, dhimbje të shtyllës kurrizore dhe fraktura.”
Disa arsye mund të jenë fajtore.
Kompanitë farmaceutike luajnë një rol. Sipas një raporti në
Reklamat dhe reklamat që njerëzit shohin mund t’i shtyjnë ata të kërkojnë nga mjekët e tyre medikamente specifike. Mjekët shpesh do të përshkruajnë medikamente që kërkojnë pacientët e tyre, pavarësisht nga të metat e atyre medikamenteve të kërkuara, sipas hulumtimit të publikuar në
Landsverk thekson se mungesa e komunikimit midis specialistëve dhe mjekëve të kujdesit parësor është një tjetër faktor që kontribuon në mjekimin e tepërt të të moshuarve.
Sipas një
Bruce Hall beson se kjo kontribuoi gjithashtu në situatën e tij.
“Isha duke marrë një duzinë medikamente dhe ishin tre ose katër mjekë që më jepnin ilaçe në të njëjtën kohë. Ata ishin të gjithë mjekë të mirë, por jo të gjithë e kuptonin se si luanin së bashku medikamentet që më përshkruanin”, tha ai.
Një pjesë e kësaj mund të përkeqësohet nga fakti se të dhënat elektronike mjekësore nuk janë aq efikase ose miqësore për përdoruesit për ta bërë të lehtë për mjekët të dinë të gjitha medikamentet që një pacient po merr.
Aq më tepër arsyeja që Landsverk thotë se nevojiten mjekë geriatër.
“Është e komplikuar që mjekët të komunikojnë me çdo mjek që trajton secilin prej pacientëve të tyre. Aty hyj dhe thërras specialistë dhe marr foton e plotë”, tha ajo.
Megjithatë, Landsverk vëren se ka mungesë të mjekëve geriatër, me vetëm 6,000 në Shtetet e Bashkuara sot. Krahasoni atë me më shumë se 49.2 milionë njerëz moshat 65 vjeç e lart që jetojnë në këtë vend dhe problemi duket i ngutshëm.
Një arsye tjetër e paqëllimshme për mjekimin e tepërt të të moshuarve mund të përfshijë pacientët që duan një zgjidhje të shpejtë për një problem dhe mjekët që duan t’i ndihmojnë ata shpejt pa menduar plotësisht për efektet anësore të mundshme.
Kjo ndjenjë rezonon me banoren e Illinois Marina Mantas.
Në vitin 2015, babai i saj 68-vjeçar, Gus, kishte një infeksion të sinusit dhe iu dha prednisone, një steroid për të reduktuar inflamacionin. Ai ishte duhanpirës dhe kishte diabet.
“Babai im filloi të përjetonte sulme paniku. Lloji që e bëri të dridhej në mënyrë të pakontrolluar. Të gjithë ishim në humbje. Asnjëherë nuk e kemi vënë në dyshim atë që i kanë rekomanduar mjekët e tij. Vetëm disa ditë më vonë, kur vumë re një ndryshim në sjellje.
“Më pas ne hulumtuam se çfarë po merrte dhe u tronditëm kur mësuam se steroidi mund të rrisë nivelet e sheqerit në gjak dhe gjithashtu të shkaktojë reaksione kimike që ndikojnë në disponimin”, tha Mantas për Healthline.
Mjeku i Gus vazhdoi t’i rekomandonte atij ilaçe për të trajtuar sulmet e panikut.
“Ishte një drogë pas tjetrës. Ai më në fund hoqi dorë dhe i tha babait tim të vizitonte një psikiatër, “tha Mantas.
Në një përpjekje për të ndihmuar Gusin, psikiatri i tij i dha terapi, por gjithashtu i dha atij ilaçe për të ndihmuar me ankthin dhe depresionin e tij.
“Edhe një herë ai filloi me muaj të tërë të provonte çdo lloj ilaçi. Ata e ndërronin ilaçin aq shpejt sa ndonjëherë ne ndjenim se nuk kishte kohë të mjaftueshme që të fillonte para se ai të kalonte në ilaçin tjetër, “tha Mantas. “Kjo më pas çoi në simptoma të tërheqjes nga raundi i fundit i barnave që ai merrte.”
Gjatë kësaj kohe, Mantas thotë se babai i saj ishte aq i mbimjekuar sa nuk mundi të bënte as një bisedë me vajzën e saj 5-vjeçare.
“Fatmirësisht, motra ime jetonte pranë tij dhe mund ta ndihmonte me detyrat e tij të përditshme: duke u siguruar që ai të kishte ushqim për të ngrënë, duke i kujtuar të bënte dush dhe të fikte furrën e tij,” tha ajo.
Pasi u takua me gati 20 mjekë gjatë tre viteve, Mantas thotë se babai i saj ka gjetur lehtësim me një mjek që e trajton atë me terapi elektrokonvulsive dhe vazhdimisht punon për të ulur dozën e tij të antidepresantëve.
“Megjithëse babai ynë nuk është kthyer në gjendjen e tij normale, ai tani ka njëfarë pavarësie,” tha Mantas.
Për të tjerët me të dashurit më të vjetër, ajo shton: “Kur bëhet fjalë për shëndetin e tyre, ata kanë nevojë për mbikëqyrje dhe mbikëqyrje. Një vendim i gabuar dhe ai mund ta kthejë jetën e tyre përmbys kaq shpejt.
“Të kesh një mjek që të shtojë shënime në dosjen e tij nuk do të mjaftojë. Shkoni në takime me ta. Pyesni për efektet anësore që lidhen me barnat dhe sa kohë qëndron ilaçi në sistemin e tyre. Bëhu avokati i tyre.”
Cathy Cassata është një shkrimtare e pavarur që specializohet në tregime rreth shëndetit, shëndetit mendor dhe sjelljes njerëzore. Ajo ka një aftësi për të shkruar me emocione dhe për t’u lidhur me lexuesit në një mënyrë të thellë dhe tërheqëse. Lexoni më shumë nga puna e saj këtu.
