Shpërndaje në Pinterest
Beyonce është një nga miliona gra që kanë zhvilluar preeklampsi gjatë shtatzënisë. Getty Images

Në vitin 2018, Beyoncé bëri histori si gruaja e parë me ngjyrë që kryeson festivalin muzikor Coachella.

Ne nje dokumentar i ri që u shfaq premierë muajin e kaluar në Netflix, artistja përshkruan përpjekjet e saj për t’u përgatitur për performancën ndërsa po rikuperohej nga një shtatzëni “jashtëzakonisht e vështirë”.

“Trupi im kaloi më shumë sesa e dija se mund të mund”, thotë Beyoncé në një moment të filmit, përpara se të ndajë detaje rreth përvojës së saj të mbajtjes dhe lindjes së binjakëve.

Ndërsa ishte shtatzënë, Beyoncé zhvilloi një komplikacion të njohur si preeklampsi.

Kjo gjendje mund të shkaktojë presion të lartë të gjakut në mënyrë të rrezikshme.

Mund të kufizojë rritjen e fetusit dhe të rrisë rrezikun e lindjes së parakohshme.

Në raste të rënda, mund të shkaktojë edhe kriza kërcënuese për jetën, të njohura si eklampsia.

Kur një nga binjakët e saj tregoi shenja shqetësimi në mitër, Beyonce-s iu desh t’i nënshtrohej një lindjeje urgjente cezariane.

Kjo i la asaj një prerje të thellë në bark, nga e cila u desh kohë për t’u shëruar.

“Më është dashur të rindërtoj trupin tim nga muskujt e prerë,” tha ajo në film. “Kishte ditë që mendova, e dini, nuk do të isha kurrë i njëjti. Nuk do të isha kurrë i njëjti fizikisht. Forca dhe qëndrueshmëria ime nuk do të ishin kurrë të njëjta.”

Beyonce është një nga miliona gra që kanë zhvilluar preeklampsi gjatë shtatzënisë.

Sipas Fondacionit të Preeklampsisë, preeklampsia dhe çrregullimet e lidhura me të ndikojnë në një vlerësim 5 deri në 8 për qind të lindjeve në Shtetet e Bashkuara.

Gratë e zeza kanë më shumë gjasa se gratë e bardha për të zhvilluar preeklampsi, si dhe eklampsi.

Në mesin e atyre që kanë lindur në vitin 2014, 7 nga 100 femra me ngjyrë zhvilluar preeklampsi. Shkalla e raportuar në gratë e bardha ishte 40 për qind më e ulët.

Shumë komplikime të tjera të shtatzënisë dhe rezultate të pafavorshme të lindjes prekin gjithashtu gratë e zeza në shkallë më të lartë se gratë e bardha.

“Gratë e zeza kanë tre deri në katër herë më shumë gjasa të vdesin nga shkaqe të lidhura me shtatzëninë sesa gratë e bardha, dhe foshnjat e tyre kanë dy herë më shumë gjasa të vdesin para ditëlindjes së tyre të parë sesa foshnjat e bardha.” Katy B. Kozhimannil, PhD, MPA, një profesor i asociuar i politikave dhe menaxhimit shëndetësor në Universitetin e Minesotës, tha për Healthline.

“Përqindjet e lindjes së parakohshme janë më të larta tek gratë e zeza dhe cilësia e kujdesit për maternitet është më e ulët,” shtoi ajo.

Gratë indiane amerikane dhe vendase të Alaskës gjithashtu përballen rrezik më të lartë të komplikimeve të lidhura me shtatzëninë dhe vdekjes së nënës, krahasuar me gratë e bardha.

Disa popullata të hispanike dhe aziatike edhe gratë përjetojnë pabarazi në këto rezultate.

Shumë faktorë kontribuojnë në pabarazitë racore dhe etnike në rezultatet e shëndetit të nënës, Dr. Elizabeth Howell, MPP, drejtor i Institutit të Kërkimit të Shëndetit të Grave të Familjes Blavatnik në Shkollën e Mjekësisë Icahn në malin Sinai, tha për Healthline.

“Do të doja t’ju thoja se nëse thjesht do të kontrollonim presionin e lartë të gjakut tek gratë, nuk do t’i kishim këto probleme, por është shumë më komplekse,” tha ajo.

“Faktorët e nivelit të pacientit, faktorët e lagjes së komunitetit, faktorët e ofruesit dhe faktorët e sistemit – të gjithë duket se kontribuojnë në këto pabarazi,” shtoi ajo.

Në një nivel pacienti, për shembull, gratë e zeza kanë më shumë gjasa se gratë e bardha të jetojnë në varfëri dhe më pak të ngjarë të kenë një arsim të nivelit kolegji.

Kjo mund të ndikojë negativisht në aftësinë e tyre për të aksesuar kujdesin shëndetësor me cilësi të lartë, informacionin shëndetësor dhe burime të tjera gjatë shtatzënisë.

Megjithatë, edhe kur studiuesit kontrollojnë për faktorët socio-ekonomikë, ata zbulojnë se pabarazitë racore në rezultatet e shëndetit të nënës vazhdojnë.

“Është shumë e rëndësishme që njerëzit të kuptojnë se këto pabarazi, ato shkojnë përtej klasës,” tha Howell.

Për shembull, Departamenti i Shëndetit dhe Higjienës Mendore të Nju Jorkut ka zbuluar se gratë e zeza janë në rrezik më të lartë të sëmundshmërisë amtare sesa gratë e bardha edhe kur kanë arritur një nivel më të lartë arsimor.

“Ata e shtresuan atë sipas nivelit të arsimit dhe treguan përsëri, një grua e zezë e arsimuar në kolegj ka dy deri në tre herë më shumë gjasa të ketë një sëmundje të rëndë të nënës gjatë shtrimit të saj në spital, në krahasim me një grua të bardhë me më pak se një arsim të mesëm.” tha Howell.

Sipas Kozhimannil dhe Howell, racizmi strukturor kontribuon në pabarazitë me të cilat përballen gratë e zeza në kujdesin shëndetësor dhe rezultatet e nënës.

Racizmi strukturor i referohet shpërndarjes së pabarabartë të burimeve dhe mundësive të bazuara në racë. Shumë ekspertë besojnë se ka rrënjë të thella në një vend ku njerëzit me ngjyrë kanë qenë subjekt i skllavërisë, segregacionit dhe efekteve ndër breza të këtyre institucioneve.

“Gratë e zeza hyjnë në shtatzëni me shëndet më të dobët, për shkak të akumulimit të stresit dhe sëmundjeve që vijnë nga përjetimi i viteve, madje edhe brezave, të diskriminimit dhe racizmit strukturor,” tha Kozhimannil.

Ajo shtoi, “Një grua e zezë mund të bëjë gjithçka siç duhet, mund të kujdeset për veten gjatë shtatzënisë duke ndjekur çdo këshillë mjekësore dhe ende të jetë në rrezik më të madh për shkak të racizmit strukturor,” shtoi ajo.

Për të adresuar racizmin strukturor dhe efektet e tij shëndetësore, ajo sugjeroi se ndryshimi është i nevojshëm në një nivel shoqëror.

Për të nxitur ndryshimin në sistemin e kujdesit shëndetësor, Howell dhe Kozhimannil kanë ndihmuar në zhvillimin e një Kuadri konceptual për arritjen e barazisë në rezultatet e shëndetit të nënës.

Ndër strategjitë e tjera, autorët e kornizës rekomandojnë që ofruesit e kujdesit shëndetësor të edukohen mbi ekzistencën dhe shkaqet rrënjësore të pabarazive racore dhe etnike.

Ata inkurajojnë ofruesit të zhvillojnë mekanizma për identifikimin dhe adresimin e rasteve individuale të paragjykimeve, diskriminimit dhe kujdesit të pabarabartë.

Ata sugjerojnë gjithashtu se është e rëndësishme që spitalet të shtresojnë të dhënat që mbledhin mbi rezultatet e pacientëve, në mënyrë që të identifikojnë pabarazitë racore dhe mundësitë për përmirësim.

“Kjo siguron hapa konkretë, të zbatueshëm që mund të ndihmojnë sistemet shëndetësore të fillojnë të adresojnë pabarazitë racore në rezultatet e lindjes,” tha Kozhimannil.

“[However], asnjë nga këto hapa nuk është një ilaç dhe do të nevojiten veprime më gjithëpërfshirëse për të siguruar barazi më të madhe në lindjen e fëmijëve,” shtoi ajo.