Fëmijët në mbarë botën nuk po bëjnë ushtrime të mjaftueshme – Ja çfarë mund të bëjmë për këtë
Lajme shëndetësore
Fëmijët në mbarë botën nuk po bëjnë ushtrime të mjaftueshme – Ja çfarë mund të bëjmë për këtë
- Një raport i Organizatës Botërore të Shëndetësisë arrin në përfundimin se 80 për qind e fëmijëve ndërmjet moshës 11 dhe 17 vjeç nuk janë mjaftueshëm fizikisht aktivë.
- Raporti thoshte se vajzat bëjnë më pak stërvitje se djemtë, ndoshta për shkak të mungesës së aksesit në programe.
- Ekspertët thonë se ky problem global ka nevojë për një qasje shumështresore për t’u zgjidhur.
Nuk janë vetëm fëmijët në Shtetet e Bashkuara.
Fëmijët në mbarë botën nuk po bëjnë mjaftueshëm aktivitet fizik.
Ky është përfundimi kryesor i Organizatës së re Botërore të Shëndetësisë (OBSH)
Studiuesit raportojnë se pak më shumë se 80 për qind e adoleshentëve të moshës 11 deri në 17 vjeç ishin fizikisht të pamjaftueshëm aktivë në vitin 2016.
OBSH thotë se janë vlerësimet e para globale të niveleve të aktivitetit fizik të adoleshentëve, një faktor kryesor në obeziteti, diabeti dhe probleme të tjera shëndetësore.
Sa i pasur ishte vendi nuk kishte shumë rëndësi, megjithëse kombet në rajonin e Azisë-Paqësorit kishin normat më të larta të aktivitetit të pamjaftueshëm fizik, me 89 përqind.
Ajo që kishte rëndësi ishte gjinia.
Mesatarisht, vajzat kishin më pak aktivitet fizik se djemtë. Kjo përfshin Shtetet e Bashkuara, ku mospërputhja ishte më shumë se 15 pikë përqindjeje.
Përqindja e djemve që merrnin mjaftueshëm aktivitet fizik në fakt u rrit paksa midis 2001 dhe 2016, ndërsa përqindja e vajzave mbeti e njëjtë.
Në përgjithësi, thonë ekspertët, studimi përshkruan një pamje të një “pandemie” globale të pamjaftueshmërisë që do të kërkojë një qasje të shumëanshme dhe ndoshta edhe ndërkufitare për të frenuar.
“Në lidhje me nivelet e larta të pasivitetit në kaq shumë vende, uljet (në disa vende) janë ende relativisht të vogla dhe nivelet janë ende të larta në shumicën e vendeve.” Regina Guthold, PhD, një shkencëtar në departamentin e sëmundjeve jo të transmetueshme të OBSH-së dhe autori kryesor i studimit, tha për Healthline. “Mbetet shumë punë për të bërë.”
Guthold thotë se këto ulje të vogla mund të jenë për shkak të veprimeve të tilla si programet shkollore, rritja e pjesëmarrjes në sport, krijimi i vendeve të reja për aktivitete dhe rritja e ndërgjegjësimit për rëndësinë e aktivitetit fizik nëpërmjet edukimit dhe fushatave mediatike.
Por, tha ajo, “Këto veprime duket se kanë arritur vetëm tek djemtë, jo tek vajzat.”
Në Shtetet e Bashkuara, përqindja e përgjithshme e adoleshentëve që kishin aktivitet fizik të pamjaftueshëm ra nga rreth 76 përqind në 72 përqind.
Por kjo u nxit kryesisht nga përmirësimet tek djemtë. Vajzat mbetën rreth 80 për qind.
Guthold tregon për defekte të mundshme në disa përpjekje për të rritur nivelet e aktivitetit fizik.
Programet e organizuara sportive ose pas shkollës mund të arrijnë kryesisht tek djemtë. Vajzat mund të mos ndihen aq të sigurta sa djemtë në vende të tilla si parqet publike.
“Për të rritur nivelet e aktivitetit tek vajzat dhe për të mbyllur hendekun gjinor, do të jetë shumë e rëndësishme të zhvillohen strategji që adresojnë në mënyrë specifike sjelljen e aktivitetit fizik të vajzave,” tha ajo.
Ekspertët thonë se në studim duhen theksuar dy aspekte të rëndësishme.
Njëra, të dhënat raportohen vetë, shënon Dr. Scott Kahan, MPH, drejtor i Qendrës Kombëtare për Peshën dhe Wellness në Uashington, DC
“Ky është një studim i rëndësishëm në atë që na jep të dhëna shtesë në dhjetëra vende për të ndihmuar në informimin e planifikimit afatgjatë dhe qëllimit të trajtimit të aktivitetit fizik joadekuat,” tha Kahan për Healthline. “Në të njëjtën kohë, ne duhet t’i marrim të dhënat me një kokërr kripë.”
Ai thotë se në vende si Shtetet e Bashkuara, rritja e mesazheve për rëndësinë e aktivitetit fizik mund të çojë në një ndërlikim të padëshiruar.
“Ngre pyetjen, a sugjerojnë këto rezultate që adoleshentët po lëvizin më shumë, apo se ata e kuptojnë se është e rëndësishme të lëvizësh më shumë dhe për këtë arsye ata thonë se po lëvizin më shumë?” ka thënë Kahan. “Kjo është një sfidë e zakonshme me të dhënat e sondazhit të vetë-raportuar.”
Çështja tjetër është se shifrat e vitit 2001 ishin tashmë kaq të larta: 85 për qind për vajzat globalisht dhe 80 për qind për djemtë.
“Kur ke 80 për qind të fëmijëve që janë joaktivë, bëhet disi e vështirë të kesh shumë më tepër se kaq,” tha. Dr Blaise Nemeth, një ortoped pediatrik në Shkollën e Mjekësisë dhe Shëndetit Publik të Universitetit të Wisconsin, i cili ka shërbyer në Këshillin e Akademisë Amerikane të Pediatrisë për Mjekësinë Sportive dhe Fitnes.
Në lidhje me mospërputhjen gjinore, Nemeth tha për Healthline se përveç normave dhe rregullave gjinore që i mbajnë vajzat nga aktiviteti fizik në disa vende dhe familje, “sugjeron që vajzat nuk kanë të njëjtat mundësi si djemtë për të qenë fizikisht aktivë kur janë më të vegjël. .”
Ai gjithashtu e lidh këtë ide me të fundit zbulimet në lidhje me programet e trajnimit të atletëve të Nike.
Një pjesë e këtyre historive është se trajnimi aktual – përtej vetëm në Nike – shpesh bazohet në fiziologjinë e trupave mashkullorë.
Kjo lidhet me disa zgjidhje të mundshme.
“Faktori numër një për fëmijët që marrin pjesë në sport është se ajo që ata po bëjnë është argëtuese,” tha Nemeth. “Aktiviteti fizik duhet të jetë diçka që ne po e shijojmë.”
Përtej sigurimit se është argëtuese, “për të bërë ndryshim në këtë do të kërkohet një ndryshim shoqëror në mënyrën se si ne e shohim aktivitetin fizik – nga diçka për të humbur peshë në diçka për një shëndet të mirë të përgjithshëm,” tha ai.
Hulumtimet kanë zbuluar se mund të ndikojë Humor, performancë akademike, funksionin e trurit dhe aspekte të tjera të mirëqenies fizike dhe mendore.
Kahan thotë se trajtimi i aktivitetit të pamjaftueshëm fizik kërkon një qasje të ngjashme me atë që përdoret kundër problemeve të tilla si përdorimi i duhanit: nga poshtë-lart dhe nga lart-poshtë.
“Kjo është mënyra e vetme që ne kemi bërë përparim në një mori pandemish të tjera,” tha ai.
Nga poshtë lart do të përfshinte ndërtimin e njohurive midis prindërve, mësuesve dhe të tjerëve, në mënyrë që ata të informojnë dhe inkurajojnë fëmijët të jenë të shëndetshëm.
Nga lart-poshtë do të zvogëlonte barrierat ndaj aktivitetit fizik. Kjo mund të përfshijë gjëra të tilla si ndërtimi i më shumë kohës në palestër në jetën e shkollës dhe adresimi i mjedisit, në mënyrë që qytetet të jenë më të lëvizshme dhe të kenë më shumë vende dhe mundësi për aktivitet fizik.
Guthold vëren se mungesa e këtyre dy zgjidhjeve të mundshme në disa vende mund të jetë duke kontribuar në nivelet e tyre jashtëzakonisht të ulëta të aktivitetit fizik.
Në Korenë e Jugut, për shembull, 97 për qind e vajzave dhe 91 për qind e djemve nuk kishin mjaftueshëm aktivitet fizik.
Guthold spekulon se në vende të tilla, këto norma mund të jenë për shkak të një fokusi të fortë në arritjet akademike në shkollë në kurriz të promovimit të aktivitetit fizik.
Ajo tregon gjithashtu mjedisin e integruar në vende si Koreja e Jugut me densitet të lartë urban.
“Rritja e trafikut dhe mjediseve që nuk janë të sigurta për ecje ose çiklizëm mund të jetë një shpjegim tjetër, veçanërisht në qytetet e mëdha dhe në rritje,” tha Guthold.
Megjithatë, për të ditur se sa aktivë janë fëmijët dhe si ndikojnë faktorët rreth tyre, do të na duheshin më shumë të dhëna dhe më të mira.
Kjo është e shtrenjtë, veçanërisht në vendet në zhvillim, por mund të bëhet me mjete si përshpejtuesit dhe pedometrat, thotë Kahan.
Më pas, në vend të të dhënave të vetë-raportuara, do të kishim informacion më të mirë “kështu që ne e dimë se ku qëndrojmë dhe cilat janë tendencat dhe sa burime nevojiten”.
“Kjo pandemi e aktivitetit fizik joadekuat është një aspekt i jetës moderne,” tha ai.
Teknologjia bën aktivitet fizik më pak të nevojshme, qoftë për punë apo argëtim, dhe faktorë të tillë si shtrirja vetëm sa e shtojnë këtë, thotë Kahan.
“Gjithçka vendos skenën për aktivitetin fizik, mbipeshën dhe pandemitë e diabetit,” tha ai.
