Shpërndaje në Pinterest
Njerëzit që jetojnë me diabet mund të jenë në rrezik katër herë më të madh për vdekje nga COVID-19 sesa ata që nuk jetojnë me këtë gjendje. Getty Images
  • Hulumtimi i ri ka zbuluar se njerëzit me diabet dhe hiperglicemi të menaxhuar keq, të cilët janë shtruar në spital për COVID-19, kanë një shkallë vdekjeje dhe kohëzgjatje më të gjatë të qëndrimit në spital që është katër herë më e lartë se njerëzit pa këto kushte.
  • Dyzet e dy për qind e atyre pa diagnozë paraprake të diabetit para se të shtroheshin dhe që zhvilluan hiperglicemi gjatë kohës së tyre në spital, vdiqën.
  • Ekspertët thonë se është e rëndësishme të kufizohet sasia e kohës që njerëzit me diabet vizitojnë spitalet tani për të mbrojtur veten dhe punonjësit e kujdesit shëndetësor dhe për të reduktuar presionin në sistemin e kujdesit shëndetësor.

Të gjitha të dhënat dhe statistikat bazohen në të dhënat e disponueshme publikisht në kohën e publikimit. Disa informacione mund të jenë të vjetruara. Vizitoni tonë qendra e koronavirusit dhe ndiqni tonën faqja e përditësimeve të drejtpërdrejta për informacionet më të fundit mbi pandeminë COVID-19.

Hulumtimet e reja gërmojnë në ndikimin që diabetit dhe hiperglicemia e menaxhuar keq mund të ketë tek njerëzit e shtruar në spital për COVID-19.

Gjetjet sugjerojnë një rrezik shumë më të lartë të vdekjes: Shkalla e vdekjeve brenda spitalit dhe kohëzgjatja më e gjatë e qëndrimit në spital ishin më shumë se katër herë më të larta për njerëzit me këto kushte, sipas një Njoftimi për shtyp.

letër e vlerësuar nga kolegët, i mbështetur nga kompania e softuerit të menaxhimit të insulinës Glytec, u botua javën e kaluar në Journal of Diabetes Science and Technology.

Studiuesit shikuan 1,122 njerëz të shtruar në spital me COVID-19 në Shtetet e Bashkuara nga 1 marsi deri më 6 prill.

Të dhënat, të mbledhura nga 88 spitale në 11 shtete në të gjithë vendin, u dërguan në bazën e të dhënave të Glytec. Të gjithë pjesëmarrësit në studim kishin një diagnozë pozitive me COVID-19.

Dyzet përqind e pjesëmarrësve kishin diabet ose hiperglicemi, që do të thotë nivele të larta të sheqerit në gjak, ose kishin një nivel A1C në ose më shumë se 6.5 përqind.

Studiuesit thonë se ata e përkufizuan hipergliceminë si dy ose më shumë lexime të sheqerit në gjak që ishin më të mëdha se 180 mg/dL, të lexuara brenda çdo periudhe 24-orëshe pas shtrimit në spital.

Cilat ishin rezultatet?

Njerëzit me diabet dhe hiperglicemi kishin një shkallë vdekjeje brenda spitalit prej 29 përqind, krahasuar me vetëm 6 përqind për njerëzit që nuk kishin asnjë kusht.

Një nga shifrat më befasuese nga raporti është se 42 për qind e atyre pa diagnozë paraprake të diabetit përpara se të shtroheshin dhe që zhvilluan hiperglicemi gjatë kohës së tyre në spital, vdiqën.

Studiuesi kryesor Dr Bruce Bode, FACE, specialist i diabetit në Atlanta Diabetes Associates dhe profesor i asociuar i mjekësisë në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Emory, i tha Healthline se ndërsa diabeti dhe hiperglicemia janë faktorë rreziku për vdekjen tek njerëzit me COVID-19 (dhe hiperglicemia e stresit ndodh tek njerëzit me historia e mëparshme e diabetit), ishte ajo që shkalla e vdekjes prej 42 për qind ishte befasuese.

“Kjo është gati shtatë herë më e lartë se shkalla e vdekshmërisë për pacientët pa hiperglicemi dhe pa diabet,” shtoi Bode, i cili ulet në Bordin Këshillimor Shkencor në Glytec.

Dr.Utpal Pajvani, një asistent profesor i mjekësisë klinike në departamentin e endokrinologjisë në Universitetin e Kolumbias, thotë se sugjerimi i studimit se njerëzit me diabet janë në rrezik më të lartë për komplikime shëndetësore të lidhura me gjurmët e COVID-19 me gjetjet e parë në të dhënat nga shtrimet e fundit në spital në Kinë.

Ai i quan gjetjet e këtij raporti të ri “vëzhgime të rëndësishme dhe në kohë”, por shton se ka “kufizime të rëndësishme të këtyre të dhënave”.

“Për shembull, këto të dhëna nuk janë në gjendje të bëjnë dallimin midis diabetit të tipit 1 – i shkaktuar nga një shkatërrim autoimun i qelizave beta të pankreasit që prodhojnë insulinë – dhe diabetit të tipit 2 – i shkaktuar zakonisht nga pesha e tepërt trupore, duke çuar në rezistencë ndaj efekteve të insulinës. ”, tha Pajvani, i cili nuk ishte i lidhur me këtë hulumtim.

“Një kufizim tjetër është se këto të dhëna nuk mund të bëjnë dallimin midis komplikimeve të COVID-19 në diabetin e kontrolluar mirë dhe të dobët të kontrolluar,” shtoi ai.

Pajvani shpjegon se kur bëhet fjalë për sëmundje të tjera infektive, dihet se diabeti i menaxhuar keq rrit rrezikun e komplikimeve të tjera në përgjithësi.

Nga ana tjetër, diabeti i menaxhuar mirë nuk e bën këtë, ose të paktën çon në komplikime më të lehta.

Çfarë u rekomandon Pajvani pacientëve të tij me diabet? Ai thotë se u thotë atyre që të marrin “masa paraprake të arsyeshme për të shmangur kontraktimin e COVID-19”, si me këdo tjetër.

Kjo do të thotë të punojnë nga shtëpia nëse janë në gjendje, të mbajnë praktika të sigurta të distancës fizike ose sociale dhe larjen e duhur të duarve.

Përtej këtyre rekomandimeve, Pajvani thekson se duhet të përpiqen të ruajnë nivelet e sheqerit në gjak “në kufirin e mirë të kontrolluar”. Kjo do të korrespondonte me një nivel A1C më pak se 7 përqind.

Kur bëhet fjalë për atë që njerëzit duhet të heqin nga hulumtimi i ri, Bode shtoi: “Është e rëndësishme të kuptohet se studimi nuk identifikoi thjesht të jetuarit me diabet si një faktor rreziku për vdekshmërinë; përkundrazi, diabeti i pakontrolluar dhe hiperglicemia si faktorë rreziku.”

Bode thotë se “pasi sistemet spitalore bien në çrregullime të glicemisë gjatë kësaj krize”, ekziston rreziku që njerëzit me diabet të tipit 1 që përfundojnë të zhvillohen ketoacidoza diabetike (DKA) – një ndërlikim kërcënues për jetën nga diabeti – dhe nevoja për shtrimin në spital “mund të shohë që gjendja e tyre të menaxhohet ndryshe nga sa në rrethana normale.”

“Kjo është arsyeja pse është edhe më e rëndësishme të sigurohemi që të gjithë pacientët të kenë akses në insulinë dhe medikamente dhe furnizime që u nevojiten për të menaxhuar glukozën e tyre në shtëpi, në mënyrë që ata të mund të qëndrojnë të sigurt dhe jashtë spitalit,” tha Bode.

I pyetur nëse gjetjet e studimit të ri pasqyrojnë atë që ai po sheh në terren, Pajvani thotë “në mënyrë anekdotike po”.

Ai i bën jehonë Bodes duke thënë se ka një numër në rritje të rasteve në të cilat COVID-19 ka zbuluar diabet paraekzistues ose ka shkaktuar raste të reja të fillimit, në disa raste që çojnë në DKA.

“Arsyet për këtë kërkojnë studim të mëtejshëm dhe do ta mbajë laboratorin tim – dhe të tjerët – të zënë për të kuptuar pse ndodh kjo dhe si mund ta parandalojmë atë,” shtoi Pajvani.

Bode thotë se spitalet tani janë të shqetësuar me të drejtë “me nevojën për të balancuar menaxhimin e glicemisë me sigurinë e punonjësve të kujdesit shëndetësor, reduktimin e mbetjeve të pajisjeve mbrojtëse personale (PPE) dhe kufizimin e kontaktit të panevojshëm me pacientët.”

Derisa të dihet më shumë për ndikimin që mund të ketë menaxhimi i dobët i glicemisë në rezultatet e njerëzve me COVID-19, spitalet duhet “të marrin parasysh seriozisht ndjekjen e udhëzimeve kombëtare të menaxhimit të glicemisë”, shtoi ai.

A do të bëhet menaxhimi i glicemisë më shumë prioritet për spitalet? Pajvani thotë se COVID-19 kërkon shumë “terapi mbështetëse” për të përmirësuar oksigjenimin e një personi – ky ka qenë prioriteti.

“Por në pacientët me DKA, një prioritet i barabartë është menaxhimi i kësaj gjendjeje potencialisht kërcënuese për jetën,” tha ai.

Pajvani thotë se kur një person me diabet shtrohet në spital, menaxhimi i gjendjes së tij kalon nga ai te ekipi i tyre shëndetësor. Në kohë normale, infermierët dhe asistentët mjekësorë kontrollojnë nivelet e sheqerit në gjak disa herë në ditë.

Por gjatë kësaj epoke, tani këta punonjës të kujdesit shëndetësor po e vënë veten në rrezik të shtuar me këto vizita të shumta.

“Ekipi ynë i diabetit në spital në Kolumbia, i udhëhequr nga Dr. Magdalena Bogun, po zbaton sisteme ku këto rreziqe mund të zbuten duke përdorur monitorimin e vazhdueshëm të glukozës,” tha Pajvani. “Kjo do të lejojë një monitorim më të mirë të nivelit të sheqerit të pacientit duke reduktuar rrezikun e transmetimit të COVID-19 tek punonjësi i kujdesit shëndetësor.”

Bode thotë se përmes softuerit të dozimit të insulinës, njerëzit që janë të sëmurë rëndë dhe marrin insulinë përmes një IV zakonisht shohin një zgjidhje të plotë të hiperglicemisë së tyre brenda disa orësh.

Si rezultat i kësaj glukoze të normalizuar, kontrollet e shpeshta të bëra nga stafi i spitalit janë më pak të shpeshta.

“Ndërsa mund të ketë një tendencë që punonjësit e kujdesit shëndetësor të marrin në konsideratë terapi të tjera, më pak intensive me insulinë për këtë popullatë, ekziston rreziku që rritja e ndryshueshmërisë së glicemisë, hiperglicemia dhe hipoglikemia mund të rezultojë në përdorimin e më shumë PPE, nëpërmjet qëndrimeve më të gjata të pacientëve dhe rritje të sëmundjeve shoqëruese,” theksoi Bode.

Pajvani shton se zakonisht në mjediset ambulatore, një nga përgjegjësitë kryesore për ofruesit është të sigurojnë që njerëzit të mbajnë nivelet e sheqerit në gjak në objektiv për të parandaluar vizitat e panevojshme në dhomën e urgjencës.

Kjo kërkon vigjilencë si nga ofruesi ashtu edhe nga pacienti. Zbutja e sasisë së vizitave në spital është vendimtare tani më shumë se kurrë.

“Jam me fat që punoj me infermierë të shquar, edukatorë të diabetit dhe staf të recepsionit që shkon përtej dhe përtej për të ndihmuar pacientët tanë të qëndrojnë të sigurt. Në fakt, praktika jonë ambulatore është më e ngarkuar se zakonisht, me vizita telefonike dhe video”, tha Pajvani.

Duke ecur përpara, Bode thotë se ai dhe ekipi i tij janë duke punuar në disa projekte të tjera kërkimore për diabetin dhe COVID-19.

Ato përfshijnë se si kriza aktuale shëndetësore ka ndryshuar mënyrën se si trajtohet DKA tek njerëzit me diabet të tipit 1 dhe se si menaxhimi i glicemisë ndikon në mënyrën se si një person ndikohet nga COVID-19.

Hulumtimi i ri nga Glytec, i botuar në Journal of Diabetes Science and Technology, tregon se prania e diabetit dhe hiperglicemia e menaxhuar keq te njerëzit e shtruar në spital me COVID-19 kanë çuar në norma shumë më të larta të vdekjeve dhe qëndrime më të gjata në spital.

Mjekët thonë se kjo pasqyron atë që ata kanë parë në mënyrë anekdotike në terren, një tjetër sfidë e shtuar me të cilën përballet komuniteti i kujdesit shëndetësor ndërsa pandemia COVID-19 po përhapet në të gjithë vendin.

Mjekët thonë se, si me popullatën e përgjithshme, është e rëndësishme të kufizohet sasia e kohës që njerëzit me diabet vizitojnë spitalet tani për të mbrojtur veten dhe punonjësit e kujdesit shëndetësor dhe për të reduktuar presionin në sistemin e kujdesit shëndetësor.

Kjo do të thotë mbajtje vigjilente e niveleve të sheqerit në gjak.

Si gjithmonë, nëse ndiheni të sëmurë ose mendoni se mund të keni COVID-19, kontaktoni mjekun tuaj.