Shpërndaje në Pinterest
Gjurmuesit e kontaktit janë çelësi për të ndaluar përhapjen e COVID-19. ArtistGNDfotografi/Getty Images
  • Shumë njerëz kanë refuzuar thirrjet e gjurmuesve të kontaktit.
  • Ka disa arsye se përse dikush do të bllokonte thirrjen e një gjurmuesi kontakti, por shpesh vjen për shkak të shqetësimeve për privatësinë, politikën ose mosdëshirën për t’iu përgjigjur një numri të panjohur.
  • Ekspertët thonë se zyrtarët lokalë të shëndetësisë duhet të fitojnë besimin e publikut dhe të jenë transparentë në lidhje me qëllimet e tyre dhe qëllimin e gjurmimit të kontakteve.

Të gjitha të dhënat dhe statistikat bazohen në të dhënat e disponueshme publikisht në kohën e publikimit. Disa informacione mund të jenë të vjetruara. Vizitoni tonë qendra e koronavirusit dhe ndiqni tonën faqja e përditësimeve të drejtpërdrejta për informacionet më të fundit mbi pandeminë COVID-19.

Gjurmimi i kontaktit ka qenë prej kohësh një mjet efektiv i shëndetit publik i përdorur për të ngadalësuar transmetimin e sëmundjeve infektive.

Ne te shkuaren, gjurmimi i kontakteve ka ndihmuar ekspertët e shëndetit publik të identifikojnë me shpejtësi se kush mund të jetë ekspozuar ndaj sëmundjeve – si HIV, infeksionet seksualisht të transmetueshme dhe tuberkulozi – dhe i inkurajon ata të marrin masat e duhura për të shmangur ekspozimin e të tjerëve.

Por, për të pasur një program të fortë të gjurmimit të kontakteve, njerëzit duhet të marrin pjesë. Dhe në shumë pjesë të vendit, kjo nuk po ndodh me COVID-19.

Shumë njerëz kanë refuzuar thirrjet e gjurmuesve të kontaktit.

Disa refuzojnë të angazhohen, me shqetësimin se programi mund të komprometojë privatësinë e tyre. Në disa cepa të vendit, pandemia është politizuar aq shumë sa disa qytetarë mund të mos e shohin vlerën.

“Është një kohë e vështirë dhe ky mund të jetë një proces sfidues, por pjesëmarrja e plotë dhe kujtimi se gjurmimi i kontakteve mbron komunitetet – familjet, miqtë dhe të dashurit tanë – do të kontribuojë jashtëzakonisht shumë për të na kthyer të gjithë në normalitet”, tha. Dr. Linda Nikolai, profesor në departamentin e epidemiologjisë së sëmundjeve mikrobike në Shkollën e Shëndetit Publik të Yale.

A sondazhi nga Qendra Kërkimore Pew zbuloi se 41 përqind e të rriturve nuk ka të ngjarë të angazhohen me një gjurmues kontakti as me telefon ose me mesazh.

Guvernatori i Nju Xhersit, Phil Murphy gjithashtu postoi në Twitter se gati 70 për qind e njerëzve të kontaktuar nga një gjurmues kontakti në Nju Xhersi refuzojnë të bashkëpunojnë.

Zyrtarët shëndetësorë në shtete të tjera, duke përfshirë Dakota e Veriut, Teksas, dhe Pensilvania, kanë ndarë përvoja të ngjashme.

Ka një sërë arsyesh që një person mund të refuzojë të punojë me gjurmuesit e kontaktit, por më së shpeshti, njerëzit shqetësohen se biseda me një gjurmues kontakti mund të komprometojë privatësinë e tyre.

“Edhe përpara COVID, mendoj se ka pasur një degradim me kalimin e kohës në nivelin e besimit që njerëzit kanë për të dhënë informacion për veten e tyre edhe tek agjencitë qeveritare që synojnë të ndihmojnë banorët dhe të ndihmojnë komunitetin,” tha. Dr. Lorna Thorpe, një profesor i Universitetit të Nju Jorkut në departamentin e shëndetit të popullsisë.

Gjatë 10-15 viteve të fundit, normat e përgjigjeve në sondazhe kanë rënë ndjeshëm, sipas Thorpe, dhe besimin tek qeveria është gërryer.

Ndërkohë, shumë aspekte të pandemisë janë bërë gjithashtu shumë të politizuara.

Në disa pjesë të vendit, pjesëmarrja në aktivitete me rrezik të lartë mund të jetë e turpshme, ndërsa në pjesë të tjera të vendit, thjesht të besosh se ekziston COVID-19 mund të çojë në stigmë.

Është e arsyeshme të supozohet se njerëzit që refuzoni të mbani maska ose besoni se virusi është një mashtrim gjithashtu mund të ketë më pak gjasa për të punuar me gjurmuesit e kontaktit.

Niccolai tha se disa njerëz mund të mos duan të pranojnë se mund të kenë ekspozuar të tjerët duke mos iu përmbajtur metodat parandaluese si distancimi social.

Ata gjithashtu mund të mos duan të bëjnë që miqtë e tyre të kenë nevojë për karantinë për 2 javë, shtoi Niccolai.

Ndonjëherë arsyeja është aq e thjeshtë sa nga vjen thirrja. Nëse renditet një numër i panjohur, njerëzit mund të supozojnë se telefonuesi është një tregtar telefoni dhe ta dërgojnë thirrjen në postën zanore.

“Njerëzit mund të mos përgjigjen në telefonat e tyre si praktikë rutinë nëse nuk e njohin telefonuesin, ose mund të mos kujtojnë se cilët kanë qenë kontaktet e tyre gjatë periudhës së tyre infektive. Rastet e indeksit mund të shqetësohen gjithashtu nga diagnoza e tyre, duke e bërë të vështirë të kujtosh me qartësi se kush mund të kenë qenë përreth gjatë periudhës së tyre infektive, “tha Niccolai.

Sipas Thorpe, një program i fortë i gjurmimit të kontakteve është në gjendje të arrijë shpejt njerëzit që sapo kanë rezultuar pozitivë dhe më pas të identifikojë dhe të arrijë njerëzit me të cilët mund të kenë qenë në kontakt. Këto kontakte më pas mund të izolohen dhe të shmangin transmetimin e mëtejshëm të virusit.

“Kur kjo të ndodhë me shpejtësi, mund të ndodhë një reduktim i jashtëzakonshëm i rasteve me COVID”, tha Thorpe.

Vende si Tajvani, Australia, Koreja e Jugut, Gjermania dhe Irlanda kanë përdorur me sukses gjurmimin e kontaktit për të reduktuar në mënyrë dramatike transmetimin, tha Thorpe.

Pa pjesëmarrjen e gjerë të publikut, sistemi i gjurmimit të kontakteve nuk do të jetë në gjendje të dalë përpara një shpërthimi dhe të bllokojë transmetimin.

“Gjëja numër një që siguron suksesin e një programi të gjurmimit të kontakteve është pajtueshmëria e të dy rasteve të indeksit për të raportuar të gjitha kontaktet e tyre siç kërkohet dhe që kontaktet të ndjekin udhëzimet e karantinës,” tha Niccolai.

Sipas Organizatës Botërore të Shëndetit Publik Vendosni për të shpëtuar jetë, komunikimi publik për qëllimin e gjurmimit të kontakteve është thelbësor.

Publiku duhet të kuptojë se si pjesëmarrja e tyre mund të ndihmojë në “shtypjen e epidemisë, mbrojtjen e shëndetit të njerëzve në komunitet dhe rihapjen e shoqërisë”, Resolve to Save Lives’ libër lojërash për gjurmimin e kontakteve shteteve.

Thorpe tha që zyrtarët e shëndetit publik duhet të jenë transparent në lidhje me qëllimet dhe qëllimin e gjurmimit të kontaktit.

“Transparenca është çelësi për ndërtimin e besimit”, tha Thorpe.

Mesazhet e shëndetit publik pas gjurmimit të kontakteve duhet gjithashtu të jenë të qëndrueshme. Thorpe tha se ne nuk e kemi pasur atë nivel të qëndrueshmërisë në të gjithë vendin.

Thorpe shtoi se departamentet e shëndetësisë duhet të bashkëpunojnë me liderë të besuar të komunitetit – siç janë drejtuesit e institucioneve të bazuara në besim, organizatat e komunitetit dhe politikanët lokalë – për të përcjellë këto mesazhe.

Sa më shumë gjurmues kontaktesh të ngulitura të jenë në komunitet, aq më të mëdha janë gjasat që njerëzit t’i përgjigjen thirrjeve të tyre.

“Të kesh një staf të gjurmimit të kontakteve që është i njohur me nevojat dhe dëshirat e komunitetit të cilit po i shërbejnë është kritike,” tha Niccolai.

Së fundi, është thelbësore të ruash informacionin konfidencial të njerëzve dhe përcjellë ato standarde ndaj publikut.

Dështimi për ta bërë këtë mund të humbasë shpejt besimin e publikut.

“Departamentet e shëndetit publik kanë dekada përvojë dhe konfidencialiteti ruhet gjithmonë,” tha Niccolai.

Sondazhet e shëndetit publik dhe të dhënat e gjurmimit të kontakteve kanë zbuluar se një pjesë e konsiderueshme e popullsisë ka refuzuar të angazhohet me gjurmuesit e kontaktit.

Ka disa arsye pse dikush do të bllokonte thirrjen e një gjurmuesi të kontaktit, por shpesh vjen për shkak të shqetësimeve për privatësinë, politikën ose mosdëshirën për t’iu përgjigjur një numri të panjohur.

Që një program i gjurmimit të kontakteve të jetë efektiv dhe të zvogëlojë transmetimin, zyrtarët lokalë të shëndetësisë duhet të fitojnë besimin e publikut dhe të jenë transparentë në lidhje me qëllimet dhe synimin e tyre për gjurmimin e kontakteve.