Njerëzit e vaksinuar mund të kenë edhe më pak të ngjarë të transmetojnë COVID-19 sesa mendohej më parë
Lajme shëndetësore
Njerëzit e vaksinuar mund të kenë edhe më pak të ngjarë të transmetojnë COVID-19 sesa mendohej më parë
- Disa ekspertë thonë se njerëzit e vaksinuar mund të kenë edhe më pak të ngjarë të transmetojnë COVID-19 sesa mendohej më parë.
- Kjo mund të jetë për shkak të ngarkesës virale në pasazhin e hundës të një personi të vaksinuar, si dhe nga mënyra se si vaksinat COVID-19 sulmojnë koronavirusin.
- Ky informacion mund të jetë i dobishëm kur përcaktohen protokollet e sigurisë siç janë mandatet e maskave.
Transmetimi i COVID-19 nga të ashtuquajturat “infeksione të përparuara” mund të jetë dukshëm më i ulët se sa sugjerohej më parë.
Ekspertët thonë se ata kanë parë studime të shumta mbi njerëzit e vaksinuar që kanë zhvilluar COVID-19 dhe kanë arritur në përfundimin se udhëzimet e Qendrave për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) mbi transmetimin nga rastet e reja mund të jenë mbivlerësuar.
Kjo nuk është për shkak se CDC e ka gabuar, shtojnë ata. Përkundrazi, informacioni po evoluon pasi më shumë njerëz vaksinohen dhe studiohen.
A mund të nënkuptojë kjo një ndryshim në protokollet e sigurisë siç janë mandatet e maskave?
Ndoshta, thonë ekspertët. Por jo menjëherë.
“Njerëzit duan një fjalë të fundit, një garanci,” Ross Kedl, PhD, një imunolog në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit të Kolorados, tha për Healthline.
“Më vjen keq, por nuk ka asnjë. Por, – shtoi ai, – ne e dimë se çfarë ka të ngjarë.
Çfarë Kedl bën shih është prova përfundimtare që të vaksinuarit që kanë infeksionin kalojnë shumë më pak virus sesa të pavaksinuarit.
Kedl filloi të shikonte nga afër të dhënat rreth temës përpara se të miratoheshin vaksinat. Si vullnetar për provën e vaksinës së fazës 3 të Moderna-s, ai vendosi një ditë të fshinte hundën për të parë se çfarë mund të mësonte.
E habiti atë.
“Nuk mund ta besoja sasinë e antitrupave,” tha ai.
Kedl shpjegoi se ka “një shkallë të vogël rrëshqitëse”, në varësi të sfondit mjekësor të një personi, moshës së tij dhe kohës që nga vaksinimi i tyre.
Megjithatë, ai vuri në dukje se shtupa e tij e hundës i tregoi se ndërsa një person i vaksinuar me një infeksion të përhapur mund të ketë një ngarkesë të lartë virale në rrugët e hundës, kjo ngarkesë virale zvogëlohet nëpërmjet ndikimit të vaksinës.
“Ajo që është shumë e qartë është se ka më pak gjasa që një person i vaksinuar që është i infektuar ta kalojë këtë,” tha ai. “Askush nuk pyet nëse do të jetë kështu. Detajet janë ato që ne duhet të dimë.”
Ka studime për të mbështetur pohimet e Kedl, duke përfshirë një mbi punonjësit e kujdesit shëndetësor.
Kedl tha se publiku duhet të kuptojë se ekspertët e sëmundjeve infektive janë larg nga të ngatërrojnë me gjithë këtë dhe të bëjnë ndryshime dashje-dashje.
Në vend të kësaj, tha ai, publiku duhet të dijë se dekada – madje edhe shekuj – kërkime kanë shkuar në këtë.
“Njerëzit mendojnë se ne jemi duke prekur në errësirë; duke parë gjëra që nuk i kemi parë kurrë”, tha ai. “Por ne kemi vite të tëra kërkimesh konkrete. Si arritëm këtu? Një vlerësim i 150 viteve të fundit të studimit të vaksinës.”
Disa gjëra që shkencëtarët dinin përfshinin se si dhe pse funksionojnë vaksinat.
Ka edhe ndikimin e vaksinave. Qëllimi i tyre është, së pari, të shpëtojnë jetë. Së dyti, për të ulur ndikimin e virusit tek personi. Dhe së treti, për të ndalur ose ndaluar përfundimisht përhapjen.
Shkencëtarët kanë njohur gjithashtu prej kohësh dy gjëra që luajnë një rol këtu: që sa më shumë imunitet të keni, aq më pak përhapja, dhe ndërsa imuniteti zbehet, ju filloni të përhapni përsëri më shumë virus.
Me fjalë të thjeshta, vaksina kundër COVID-19, tha Kedl, funksionon duke mbuluar koronavirusin me një antitrup.
Kedl tha se ky informacion mund të jetë i dobishëm në krijimin e protokolleve të sigurisë.
“A është mjaft kuptimplotë që, të themi, të mos maskoheni nëse nuk mund ta përhapni atë gjysmën e kohës?” ai pyeti. “Unë do të thoja jo.”
Por, tha ai, nëse shanset tuaja për përhapje zvogëlohen në 10 për qind, “që është supozimi im”, atëherë ndoshta masat e rrepta paraprake nuk janë të garantuara.
Kedl tha se rënia e shpejtë e imunitetit që po shohim (dhe thirrje për përforcues) vjen nga shpejtësia me të cilën u dhanë dy dozat e para, diçka që ai tha se ishte e nevojshme në atë kohë për shkak të urgjencës për të ngadalësuar shtrimet në spital dhe vdekjet.
Vaksinat që janë më të shpërndara zgjasin më gjatë, tha ai. Kjo është arsyeja pse ai pret që të gjithë të kenë nevojë për përforcues të ndjekur nga një model “rrafshues”.
“Sapo ta kemi këtë, duhet ta kishim rritur përsëri lirinë,” tha ai.
“Të dhënat janë tashmë atje,” shtoi ai, “si për deltën ashtu edhe për origjinalin [variants]. Nuk është çështje nëse është e vërtetë. Është një pyetje se çfarë do të bëjmë me këtë?”
“Të dhënat e grumbulluara tregojnë se ju mund të përhapeni [the coronavirus after being vaccinated], pa dyshim,” Dr William Schaffner, një specialist i sëmundjeve infektive në Universitetin Vanderbilt në Tenesi, tha për Healthline, “por më pak dhe për një kohë më të shkurtër”.
Schaffner tha se ndërsa ne duhet të vazhdojmë me kujdes, hulumtimi i jep atij shpresë të madhe.
“Kjo me të vërtetë do të rezultojë në më pak qarkullim të virusit midis nesh,” tha ai, “duke e shtyrë virusin poshtë në mënyrë që të digjet në vend që të tërbohet si zjarr.”
Detyra e parë është që publiku të jetë në bord me shkencën.
“Është qëndrimi i njerëzve – si ndihen ata për këtë – që ka rëndësi,” tha Schaffner.
Ai tregon për Lajme se shumë oficerë policie të Çikagos po kërcënojnë të japin dorëheqjen në vend që të vaksinohen.
“Ne nuk kemi qenë në gjendje të depërtojmë në atë kokëfortësi,” tha ai. “Është ‘mos më thuaj çfarë të bëj’. Sigurisht, në shoqëri, ne i themi njëri-tjetrit se çfarë të bëjmë gjatë gjithë kohës.”
Schaffner përdor dritat e kuqe si shembull. Edhe kur nuk ka makina të tjera, tha ai, të gjithë jemi dakord të presim atë dritë jeshile.
Tani, ai e gjen veten që duhet të ndihmojë studentët e tij të shëndetit publik të studiojnë rrafshin e tokës kur vjen puna për të dhënë këshilla.
“Që shkenca po ndryshon është krejtësisht normale për ne,” tha ai, “por aspak për publikun e gjerë. Është një diskutim i ndërlikuar kur thua ‘nuk mund ta bësh këtë për shkak të kësaj’ dhe më pas ndryshon.”
Shpresa e tij? Që më shumë njerëz të kuptojnë se si funksionon shkenca, si dhe vitet e kërkimit që kanë shkuar në vaksinat.
Kedl tha se publiku duhet të kuptojë më mirë se si shkenca evoluon – diçka që nuk është pritur prej tyre në të kaluarën.
“Ne nuk e dimë gjithmonë se çfarë është [for sure], por ne e dimë se çfarë ka të ngjarë,” tha ai, “kështu që ne themi se nuk e dimë.
“Një komunikim më i mirë mund të jetë, ‘ne kemi nevojë që ta bëni këtë tani, por qëndroni të sintonizuar’,” vazhdoi ai. “Ne duhet të themi ‘Është e vërtetë dhe unë nuk po e shpik këtë.’ Këto janë përgjigjet më të mundshme tani. A mund të ndryshojë diçka gjatë rrugës? Po, ju duhet të na jepni këtë.”
Kedl pyet: Nëse do të kishim qenë në gjendje të ishim më të nuancuar në mesazhe, a mund të kishte qenë më e lartë shkalla jonë e vaksinës?
“Disa nuk i pëlqejnë nuancat, por a nuk është më mirë të dëgjosh atë që ka më shumë gjasa?” ai pyeti.
Ai shpreson që ndërsa mësojmë më shumë për përhapjen më të ulët, kjo mund të çojë në çlirimin e të vaksinuarve nga maskat, si dhe në shtyrjen e tyre për të marrë një vaksinë përforcuese.
“Shiko,” tha ai, “nëse doni të mbroni njerëzit e tjerë, nëse kjo është ajo që ju intereson, merrni një përforcues.”