Nëna Naxhije kishte dy vite që nuk kishte ecur me këmbët e saj. Mjekët i kishin caktuar diagnozën duke i thënë se vuante nga mungesa e yndyrës në gju apo lëngut sinovial siç njihet ndryshe në terminologjinë mjekësore. Asaj i preferuan operacion që nuk jepte shume shpresë se do të mund te ecte si më parë.
Edhe pas marrjes së shumë ilaçeve farmaceutike, ajo vazhdonte të kishte dhimbje të vazhdueshme.
Një ditë kishte biseduar me një shoqe të saj nga Stambolli e cila ia kishte treguar recetën e një ilaçi popullor. Receta ishte mjaft e lehtë për t’u përgatitur, vetëm duhej të merrej palca nga eshtrat e kafshëve ne mishtore dhe disa fleta jeshile te lakres si dhe nje foli najloni te holl ngjitës.
Eshtrat duke thyer per midisi dhe duhet nxjerr palcen apo yndyren, këtë yndyrë shumë pak duhet ngrohur sa të shkrihet masa të bëhët si kremë, pastaj kjo kremë nga yndyra vendoset ne fletën e lakrës dhe kjo fletë lakre e lyer me nje shtesë yndyre, vendoset ne gjunje, apo shpinë ne shtyllën kurrizore dhe mbështjellet me najlon streq, pra najlon i holl elastik që ngjitet përreth belit apo gjunit. Kjo fletë e lakrës e ngjitur per gjunje, apo per shtyll kurizore duhet të rrijë e ngjitur per trupi 2 deri tre ditë.
Ky proces vazhdon më se një muaj rresht pa ndërprerë duke përgatitur çdo dy apo tre ditë fleta te reja te lakres jeshile te lyera me yndyrë apo palcë te eshtrave te kafsheve si lopës , viqit, deles etj.
Ky ilaç popullor bëri mrekulli tek gjunjet e nënës Naxhije sepse ajo tani ec me shumë lehtësi , pa dhimbje dhe mbi të gjitha nëna Naxhije shpëtoi nga operacioni i cili nuk i jepte shumë shpres se mund te ecte si më parë.
Pas disa përdorimeve ajo kishte filluar të ecte dhe menjëherë kishte bërë vizitë të mjeku. Ai ishte befasuar nga gjendja e saj e mrekullueshme sepse kishte ardhur me kembet e veta vetem per tia treguar gjendjen e saj te mrekullueshme dhe te gëzueshme.
