Shpërndaje në Pinterest
Meditimi është një nga mënyrat e shumta për të reduktuar aktivitetin nervor në trurin tuaj. Getty Images
  • Hulumtimet më të reja lidhin trurin “të qetë” me jetëgjatësinë.
  • Studiuesit teorizojnë se një tru më pak aktiv përdor më pak energji të trupit.
  • Ekspertët thonë se ka një sërë mënyrash për të qetësuar trurin tuaj, duke përfshirë meditimin, dëgjimin aktiv dhe ushqimin e ndërgjegjshëm.

Të gjithë duan të qëndrojnë mendërisht të mprehtë ndërsa rriten – dhe është e arsyeshme që një mënyrë për ta bërë këtë është të ruani një tru aktiv.

Por një studim i ri sugjeron se më pak mund të jetë më shumë kur bëhet fjalë për aktivitetin e trurit tuaj.

Ne nje studim Botuar në revistën mjekësore Nature, studiuesit nga Shkolla Mjekësore e Harvardit raportojnë se një tru i qetë me më pak aktivitet nervor mund të çojë në një jetë më të gjatë.

Pas analizimit të indeve të trurit të dhuruar nga njerëzit që vdiqën në moshat nga 60 deri në më shumë se 100 vjeç, studiuesit thanë se vunë re se njerëzit më jetëgjatë kishin nivele më të ulëta të gjeneve të lidhura me aktivitetin nervor.

Një proteinë, REST, që shtyp aktivitetin nervor u zbulua se lidhet me aktivitetin nervor dhe vdekshmërinë.

Në eksperimentet mbi krimbat dhe gjitarët, rritja e REST-it çoi në një aktivitet nervor më të ulët dhe jetëgjatësi më të gjatë, ndërsa shtypja e tij bëri të kundërtën.

“Ky studim tregon se periudhat ditore të aktivitetit të ngadalshëm, qofshin ato të shpenzuara në meditim, duke bërë një pyetje, apo thjesht duke qenë të palëvizur apo duke fjetur janë po aq të rëndësishme për shëndetin dhe jetëgjatësinë e trurit sa aktiviteti dhe ushtrimet.” Gayatri Devi, MD, një neurolog dhe psikiatër në Northwell Health në Nju Jork, tha për Healthline.

“Truri është organi më i uritur për energji në trupin tonë, duke konsumuar gati një të tretën e energjisë sonë, megjithëse peshon vetëm rreth një të shtatëdhjetën e peshës së trupit tonë,” shpjegoi Devi. “Për trurin dhe trupin tonë, më pak është më shumë dhe pushimi është më i miri.”

Në një botë që shpesh ndihet sikur po ecën shumë shpejt, cilat janë disa nga mënyrat më të mira për të qetësuar trurin?

Maryanna Klatt, PhD, një profesor i mjekësisë klinike familjare në Qendrën Mjekësore Wexner të Universitetit Shtetëror të Ohajos, i specializuar në sëmundjet kronike të lidhura me stresin dhe është trajnuar në ndërgjegjësimin, duke drejtuar një program të quajtur Vetëdija në lëvizje.

Ajo ndau disa strategji për trurin tuaj me Healthline.

Klatt thotë se një mënyrë e shkëlqyer për të filluar rrugën tuaj drejt uljes së stresit dhe rritjes së ndërgjegjes është të jeni më të vetëdijshëm për trupin tuaj.

“Vetëm disa shtrirje të buta dhe vetëdija se ku po e mbani tensionin tuaj është një pikënisje e shkëlqyeshme sepse kur njerëzit pranojnë trupin e tyre, ata hapen ndaj asaj që po ndodh vërtet për ta,” tha ajo.

Një ushtrim tjetër në ndërgjegjësimin është krijimi i një zakoni që vë në lëvizje ngjarjet.

“Meqenëse kemi të bëjmë shumë me mjekë, unë sugjeroj të prekni një dorezë dere përpara se të takoheni me një pacient,” shpjegoi Klatt. “Kjo krijon një moment për t’u fokusuar në arsyen pse ata po bëjnë atë që po bëjnë dhe si do të lidhen me pacientin. Ky zakon është një mënyrë e dobishme për të qenë i pranishëm me një pacient ose bashkëpunëtor.”

Meditimi funksionon krah për krah me vetëdijen sepse ofron një barometër të dobishëm të gjendjes mendore të dikujt.

“Nuk ka të bëjë me pastrimin e mendjes, por për të parë se ku është mendja juaj,” tha Klatt. “Kjo është arsyeja pse të kesh pak praktikë meditimi, qoftë edhe 5 ose 10 minuta në ditë, mund të bëjë një ndryshim në sjelljen e ndërgjegjes në aktivitetin tuaj gjatë gjithë ditës.”

Në një diskutim të gjallë, është shumë e lehtë të ndaloni së dëgjuari të tjerët ndërsa prisni mundësinë tuaj për të folur.

Klatt thotë se ajo e ka parë këtë në një mjedis klase.

“Një mënyrë për të kuptuar se po shkojmë një mijë milje në orë është të vëzhgojmë mendimet tona,” tha ajo. “Nëse nuk jeni vërtet duke dëgjuar, ose nuk jeni të pranishëm me këdo që jeni, kjo mund të jetë një thirrje zgjimi për të qenë të pranishëm dhe për të mos humbur momentin.”

Një ushtrim i thjeshtë mund të përcaktojë, në terma të qartë, nëse po jetojmë vërtet jetën që duam të jetojmë.

Klatt u kërkon studentëve të krijojnë dy tabela byrek, një për të treguar se si do të donin t’i ndajnë 24 orët e ditës së tyre dhe një për të treguar se si e kalojnë kohën në të vërtetë.

Ndërsa avari ka të ngjarë të përfshijë kohën larg zyrës, shpesh nuk përfshin asnjë kohë që është vërtet falas.

“Përcaktimi i hapësirës së hapur qëllimisht çdo ditë, kështu që nuk është për X, Y ose Z, jo për ushtrime, jo për lexim, por për kohë të pastrukturuar, mund të ndihmojë”, tha Klatt.

Gjatë kësaj kohe, është e rëndësishme të vendosni kufij dhe me vetëdije t’i thoni vetes se po merrni kohë për veten tuaj.

“Ka të bëjë me të qenit vërtet të sinqertë me veten për të pasur kufij të qartë dhe t’i thuash vetes se do të pushosh nga puna, nga fëmijët, ose do të përpiqesh të zgjidhësh problemet, gjatë kohës së pushimit,” shpjegoi Klatt. “Mendoj se njerëzit e humbin kohën e tyre joproduktive. Njerëzit ndihen dyfish keq sepse nuk bënë asgjë produktive dhe ajo që nuk e bënë në të vërtetë ishte relaksuese.”

Shpesh na thuhet të shikojmë se çfarë hamë, por rrallë na thuhet të shikojmë se si dhe ku hamë.

Ndonëse është mirë të shijoni herë pas here një ëmbëlsirë plot me kalori boshe, ndoshta është më mirë të mos ulni një qese me patatina ndërsa zononi para televizorit.

“Unë u them njerëzve se nëse do ta hanë gjithsesi, duhet ta shijojnë atë,” tha Klatt. Shijoni çdo moment të tij, sepse përndryshe do të merrni të gjitha ato kalori dhe do të humbisni kënaqësinë e tij.

Shumë njerëz nuk e pranojnë djegien derisa të digjen plotësisht.

Njohja e shenjave të djegies përpara se të fillojë mund të ndihmojë në rivlerësimin dhe ri- prioritizimin.

Klatt thotë se simptomat mund të përfshijnë lodhjen emocionale, mungesën e ndjenjës së arritjes personale, mungesën e eksitimit dhe një humor të përhapur acarimi.

“Është kur gjërat që nuk kishin qenë një punë e madhe në të kaluarën, befas bëhen një punë e madhe,” tha ajo. “Kjo është pika ku ju dëshironi të tërhiqeni para se të arrini në pikën ku nuk jeni vërtet efektiv në punën tuaj, as efektiv në të jetuarit e jetës që dëshironi të jetoni. Pastaj është humbje-humbje.”

Është gjithmonë mirë të mësosh nga më të mirët.

Për këtë qëllim, Klatt sugjeron të lexoni vëmendjen dhe meditimin. (Ajo sugjeron librin “Kudo që të shkoni, atje jeni” nga Jon Kabat-Zinn).

Shembuj pozitivë mund të gjenden edhe në jetën e përditshme. Njerëzit që janë të angazhuar në punën dhe jetën e tyre mund të kenë këshilla të mira për të gjetur ekuilibrin e duhur.

“Mendoj se mentorimi për sa i përket vëmendjes ka pasur vërtet shumë kuptim gjatë jetës sime,” tha Klatt. “Ndonjëherë, ju pengoheni dhe nuk dini si të ecni përpara. Unë mendoj se njerëzit përreth nesh e kanë këtë mençuri, por ne nuk gjejmë kohë për të menduar se kë respektojmë për sa i përket mënyrës se si ata e jetojnë jetën e tyre.”