Të mbijetuarit e kancerit mund të jenë në rrezik të lartë të vetëvrasjes, edhe nëse tregojnë pak shenja depresioni, sipas ekspertëve.

Ju keni përfunduar trajtimin e kancerit. Ju jeni shpallur “pa kancer”.

Tani Cfare?

Jeta pas kancerit mund të mos jetë aq sa prisnit.

Ju gjithashtu mund të pyesni veten nëse po i përmbushni pritjet e të tjerëve.

Efektet emocionale të kancerit mund të ndryshojnë, por mendimet për vetëvrasje nuk janë të rralla.

Christopher Recklitis, Ph.D., MPH, i Shkollës Mjekësore të Harvardit dhe Institutit të Kancerit Dana-Farber, foli për idetë vetëvrasëse te të mbijetuarit e kancerit në 2015 Kongresi Botëror i Psiko-Onkologjisë.

Sipas Recklitis, këto mendime mund të ndodhin edhe aty ku nuk ka shenja të dukshme të depresionit. Kjo është arsyeja pse ato janë të lehta për t’u humbur.

Një sondazh i kryer si pjesë e Studimi i të mbijetuarve nga kanceri në fëmijëri gjeti një shkallë më të lartë të ideve për vetëvrasje tek të mbijetuarit e kancerit sesa në grupet e kontrollit.

Kjo ishte e vërtetë edhe shumë vite pas diagnozës. Njerëzit me dhimbje ose shëndet të dobët fizik kishin më shumë gjasa të kishin këto mendime.

Ne nje sondazhi i të mbijetuarve nga kanceri i prostatës, Recklitis dhe kolegët e tij zbuluan se 12 përqind e të anketuarve përjetuan ide vetëvrasëse vitin e kaluar.

Shëndeti fizik dhe emocional, dhimbja, statusi i punës dhe të ardhurat u gjetën të jenë faktorë kontribues.

Humori në depresion ishte i lidhur me idetë vetëvrasëse. Kështu ishte edhe të paturit e një gjendje të mëparshme të shëndetit mendor

Nuk kishte asnjë lidhje midis ideve vetëvrasëse dhe moshës. Lloji i trajtimit, përsëritja ose koha që nga diagnoza nuk kishin rëndësi.

Lexo më shumë: Trajtimi i kancerit i lë të mbijetuarit me shenja PTSD »

Aktorja e Nju Jorkut, Jacey Powers, u diagnostikua me kancer gjiri në vitin 2013. Tani 27 vjeç, ajo është pa kancer për një vit e gjysmë.

“Jam e lumtur dhe e shëndetshme,” tha ajo për Healthline. “Por ka pasur shumë gunga në rrugë.”

Jeta pasi “ju jeni shëruar” nuk është lehtësimi që prisni të jetë, tha Powers. Ajo beson se është e zakonshme që të mbijetuarit të ndihen të dëshpëruar dhe të pyesin pse janë gjallë.

“Pas një viti lufte dhe deri diku duke e përcaktuar veten si një person që lufton këtë sëmundje, ku të shkoj tani? Cila është lufta e radhës? Pyetjet mund të duken dërrmuese, “tha ajo.

Powers u është mirënjohëse atyre që ishin mjaft të mençur për të dhënë mbështetje përtej trajtimit të saj fillestar.

Kur mendojmë për trajtimin e kancerit, ne mendojmë për trupin. Pjesa psikologjike është zakonisht një mendim i mëvonshëm.

“Të mbijetuarit e kancerit, si dhe të mbijetuarit e ngjarjeve kardiake ose diagnozave të tjera të mëdha mjekësore, shpesh shpenzojnë kohë dhe energji për trajtimin mjekësor për sëmundjen fizike, dhe jo për komponentin e shëndetit mendor që lidhet me këtë ngjarje që ndryshon jetën,” terapistja Cara Maksimow, LCSW. , CPC, tha për Healthline.

“Identifikimi i nevojave të shëndetit mendor në lidhje me stresin, ankthin dhe depresionin rreth çdo sëmundjeje mjekësore është i rëndësishëm për t’u njohur,” tha Maksimow. “Trajtimi i stresit dhe depresionit mund të ndikojë në të gjitha aspektet e shëndetit.”

Lexo më shumë: Ju i mbijetuat kancerit. Tani, si i paguani faturat tuaja? »

Kanceri mund të jetë një përvojë traumatike.

Mund të ketë efekte emocionale afatgjata, sipas Lekeisha A. Sumner, Ph.D., ABPP, asistent profesor klinik në Departamentin e Psikiatrisë dhe Shkencave Biobjellore, Universiteti i Kalifornisë, Los Anxhelos.

Si psikolog klinik i certifikuar nga bordi, Sumner ka trajtuar të mbijetuarit e kancerit dhe ka kryer kërkime psiko-onkologjike duke i përfshirë ata.

Por shenjat e depresionit mund të jenë të vështira për t’u zbuluar.

Sumner tha se simptomat e depresionit mund të mbivendosen me aspekte të tjera të kancerit ose trajtimeve të kancerit. Këto përfshijnë lodhjen, dhimbjen dhe ndërprerjet e gjumit.

“Gjithashtu anashkalohen simptomat e ankthit (kryesisht për përsëritjen dhe funksionimin e rolit) dhe dëmtimet njohëse (p.sh., vështirësitë me të menduarit qartë, përqendrimin dhe/ose kujtesën),” tha ajo për Healthline.

Mund të ketë gjithashtu një pikëllim të mbetur nga përvoja e kancerit. Të mbijetuarit gjithashtu mund të ndiejnë tendosjen e pritshmërive që kanë të tjerët për mënyrën se si duhet të funksionojnë të mbijetuarit pas trajtimit.

“Kjo përkeqëson simptomat e depresionit, ankthit dhe përshtatjes që nëse nuk trajtohen mund të rezultojnë në ide vetëvrasëse,” tha Sumner.

Pas përfundimit të trajtimit, të mbijetuarit duhet të kenë ende vizita të rregullta te mjeku. Është e dobishme të flisni hapur për shqetësimin emocional.

“Çelja për të punuar me një profesionist të shëndetit mendor me ekspertizë në psiko-onkologji është treguar të jetë një ndërhyrje efektive,” tha Sumner. “Ai mund të lehtësojë menaxhimin e stresit, përshtatjen, përballimin efektiv dhe përpunimin e pikëllimit që përjetohet zakonisht.”

Lexo më shumë: Vetë-vlerësimi i kimioterapisë: Sa mirë po përballeni? »

Ben Michaelis, Ph.D., një psikolog klinik dhe autor i Gjëja juaj e ardhshme e madhe, foli me Healthline për shenjat paralajmëruese të vetëvrasjes.

“Nëse dikush që njihni flet për vrasjen e vetvetes, duke mos pasur arsye për të jetuar, duke u ndjerë sikur gjërat do të ishin më mirë nëse nuk do të ishin aty, ndihet i bllokuar ose thotë se ndihet si barrë për njerëzit e tjerë,” tha Michaelis, “ata janë shenja të qarta paralajmëruese.”

Të tjerat janë tërheqja sociale, dhënia e pasurisë dhe thirrja për të thënë lamtumirë.

“Përpiquni t’i lidhni ata ose me një profesionist të shëndetit mendor, një ofrues të kujdesit parësor, ose Fondacioni Amerikan për Parandalimin e Vetëvrasjeve”, tha Michaelis.

Kur mësoni se keni kancer, fokusi është te mbijetesa fizike. Kur trajtimi përfundon, efektet psikologjike mund të intensifikohen.

Të mbijetuarit e kancerit shpesh ndiejnë presion për të qenë mirënjohës që janë gjallë. Faji dhe frika se mos duken mosmirënjohës mund t’i pengojnë ata të kërkojnë ndihmën që kanë nevojë.

“Nëse je një i mbijetuar nga kanceri dhe mendon për vetëvrasje,” tha Michaelis, “nuk je vetëm dhe ka ndihmë atje. Shumë prej tij. Është thjesht një çështje që t’i bësh dikujt të dijë se çfarë po kaloni.”